Πόσο εύκολο είναι για μια ομάδα να φέρει εις πέρας την εφιαλτική αποστολή εξέλιξης ενός μοντέλου που καλείται να διαδεχθεί έναν θρύλο της αυτοκίνησης; Το βάρος της ευθύνης και ο φόβος της αποτυχίας δεν γίνεται να μην μαρμαρώσουν τα πόδια σου. Και το μοναδικό «αντίδοτο» είναι η δίψα για επιτυχία, η αγάπη για το πρότζεκτ και η απόλυτη εμπιστοσύνη στις ικανότητές σου.

Αυτή είναι η ιστορία του Marcello Gandini, του ανθρώπου που επωμίστηκε το δύσκολο έργο της σχεδίασης του διαδόχου της θρυλικής Miura (1966-1973). Ο Gandini ουδέποτε δεν λύγισε μπροστά στον κίνδυνο της αποτυχίας. Με επιμονή και ατελείωτα ξενύχτια κατάφερε να σχεδιάσει ένα πανέμορφο αυτοκίνητο που λογίστηκε ως άξιος διάδοχος της Miura και ταυτόχρονα αποτέλεσε το σχεδιαστικό μανιφέστο που ακολούθησαν οι σύγχρονες Lamborghini.

Ο λόγος για την Countach, το μοντέλο που – με αφορμή τη συμπλήρωση μισού αιώνα ζωής από την παρουσίαση της πρωτότυπης εκδοχής του – είναι έτοιμο να βιώσει μια δεύτερη νιότη. Αυτή τη φορά, όμως, θα έχει σύγχρονο τεχνολογικό υπόβαθρό και θα «σταβλίζει» 814 εξηλεκτρισμένους ίππους.

Παρακινούμενοι, λοιπόν,  από αυτό το χαρμόσυνο γεγονός, πραγματοποιούμε μια ιστορική αναδρομή, εστιάζοντας στη σχεδίαση των Countach του παρελθόντος.

LP 500 Concept

11 Μαρτίου του 1971, 10 π.μ., Έκθεση Αυτοκινήτου της Γενεύης: Μια Lamborghini Countach LP 500 σε κίτρινο χρώμα κάνει την πρώτη της δημόσια εμφάνιση και σηματοδοτεί τα εγκαίνια μιας ξεχωριστής και επιτυχημένης ιστορίας που έμελλε να αλλάξει εκ βάθρων την ιστορία της Sant’ Agata Bolognese. Η αποκάλυψη του συγκεκριμένου πρωτότυπου συνοδεύτηκε με τυμπανοκρουσίες, αναγκάζοντας τη Lamborghini να επιδοθεί σε έναν αγώνα δρόμου με φόντο τη μετατροπή του αυτοκινήτου από concept car σε αυτοκίνητο παραγωγής.

Ραχοκοκαλιά του όλου πρότζεκτ ήταν οι αιχμηρές γραμμές και το έντονα σφηνοειδές σχήμα. Το ρύγχος «φιλούσε» το έδαφος, τα pop-up φώτα χάριζαν ξεχωριστό στιλ, οι scissor πόρτες τραβούσαν τα βλέμματα των περαστικών και οι αεραγωγοί πίσω από τα πλευρικά παράθυρα πρόβαλλαν σαν… βράγχια καρχαρία.

Στον αντίποδα, οι έντονα κεκλιμένες μπροστινές κολώνες και το παρμπρίζ της Countach αποτελούν μια στιλιστική άποψη όπου η πατρότητά της συγκεντρώνει πλήθος μνηστήρων δεδομένου ότι κάτι αντίστοιχο είχαν να επιδείξουν νωρίτερα οι Alfa Romeo Carabo (1968), Stratos Zero (1970) και Lamborghini Marzal (1967).

Η «ουρά» της Countach αποτελεί την επιτομή της γεωμετρικής αρμονίας και της απλότητας, είχε αεροδυναμικό προσανατολισμό, αλλά και το απαραίτητο πλάτος για την αγόγγυστη φιλοξενία του μοτέρ.

LP 400: Η πρώτη Countach παραγωγής

Χρειάστηκαν να περάσουν δύο χρόνια μέχρι να πάρει σάρκα και οστά η πρώτη Countach παραγωγής, με την κωδική ονομασία LP 400. Αφού σφυγμομετρήσανε τις αντιδράσεις του κοινού, οι ιθύνοντες της μάρκας αποφάσισαν να μη νοθεύσουν το αρχέτυπο σχέδιο του Gandini. Με αποτέλεσμα να μπει νυστέρι μόνο σε ό,τι κρινόταν απαραίτητο.

Οι περισσότερες αλλαγές αφορούσαν το τεχνικό σκέλος, με αποκορύφωμα την αντικατάσταση του αλουμινένιου monocoque πλαισίου με ένα σωληνωτό. Οι σχεδιαστικές επεμβάσεις ήταν ελάχιστες και αφορούσαν τις ανάγκες ψύξης του μοτέρ. Τα βράγχια στις πίσω κολώνες αφαιρέθηκαν, παραχωρώντας τη θέση τους σε μεγαλύτερους, προτεταμένους και πιο αποτελεσματικούς αεραγωγούς τύπου NACA.

Οι παραπάνω αλλαγές αλλοίωσαν μέρος της σχεδιαστικής απλότητας της Countach, αλλά δεν κρίθηκαν ικανές να εκφυλίσουν τη συνολική εικόνα. Πόσο μάλλον όταν κατέστησαν το μοντέλο πιο ορθολογικό και χάραξαν τις κατευθύνσεις ώστε να μετατραπεί το μοντέλο σε αυτό που είναι σήμερα.

Το ρύγχος ανυψώθηκε μερικά εκατοστά, το καπό «έχασε» την οριζόντια εισαγωγή αέρα στο πάνω άκρο του και το περίφημο “periscope” πετάχτηκε στο καλάθι των αχρήστων. Επρόκειτο για μια τετράγωνη εγκοπή στην οροφή που οδηγούσε σε ένα παραθυράκι, από το οποίο έβλεπε κανείς το τι συμβαίνει πίσω μέσω του εσωτερικού καθρέπτη.

Παρ’ όλα αυτά, οι πρώτες LP 400 εφοδιάζονταν με τον συγκεκριμένο μηχανικό και για τις ανάγκες διαφοροποίησης από τις… μη περισκοπικές Countach απέκτησαν την ονομασία “LP 400 Periscopos”.

Η ώρα της LP 400S

Το 1978 έφτασε η ώρα για την άφιξη της LP 400S, με τα φουσκωμένα φτερά και τα αεροδυναμικά βοηθήματα. Ενσωματώθηκαν νέες 15άρες ζάντες μαγνησίου με φαρδύτερα ελαστικά Pirelli P7,  τα μπροστινά φτερά κατέληγαν στον προφυλακτήρα και μεταμορφώνονταν σε ένα χαμηλό σπόιλερ στο χρώμα του αμαξώματος. Το «παρών» έδινε και μια μεγάλη πίσω πτέρυγα, η οποία ωστόσο απαιτούσε το… κάτι παραπάνω.

Τέσσερα χρόνια αργότερα, η LP 400S παραχώρησε τη θέση της στην LP 5000 S, που κινούταν από τον 5λιτρο V12 του Giulio Alfieri. Οι αισθητικές αλλαγές ήταν ανεπαίσθητες και παρατηρούνταν κυρίως στην καμπίνα: Προστέθηκαν καθίσματα με ενισχυμένη πλευρική στήριξη, το κεντρικό τούνελ ήταν ψηλότερο, και ο εξοπλισμός εμπεριείχε πιο premium επενδύσεις.

Σχεδόν αναλλοίωτο έμεινε το design και κατά τη μετάβαση στην LP 5000 Quattrovalvole (QV) με τον αυξημένης χωρητικότητας κινητήρα, των 5,2 λίτρων και τις τέσσερις βαλβίδες ανά κύλινδρο. Το μπροστινό μετατρόχιο φάρδυνε κατά 44 χλστ. και το κάλυμμα του κινητήρα απέκτησε ένα «εξόγκωμα» για την τοποθέτηση ενός καθοδικού καρμπυρατέρ της Weber.

Το 1988 παρουσιάστηκε η Countach 25^th Anniversay που απόλαυσε τις μικροδιορθώσεις του νεαρού τότε Horacio Pagani, ώστε να βελτιωθεί περαιτέρω ο αεροδυναμικός συντελεστής. Υπήρξαν ανασχεδιασμένοι λασπωτήρες, νέες πλαϊνές ποδιές και σπόιλερ, ενώ στο πίσω μέρος οι αεραγωγοί απέκτησαν πιο στρογγυλή μορφή, την ίδια ώρα που ο προφυλακτήρας αναθεωρήθηκε πλήρως.

Counatch LPI 800-4: Φόρος τιμής σε έναν θρύλο

Λίγα είναι τα μοντέλα που έχουν σημαδέψει σε τέτοιο βαθμό την αυτοκινητική ιστορία, όσο η Lamborghini Countach. Και ακόμα λιγότερα όσα κατάφεραν να καθορίσουν τις εξελίξεις στους κόλπους μιας μάρκας.

Του λόγου του αληθές αποδεικνύει η απόφαση της Lamborghini να ξαναφέρει στο προσκήνιο το μοντέλο, προσφέροντας στην κυκλοφορία μια ρετρο-μοντέρνα έκδοση περιορισμένης παραγωγής (μόλις 112 μονάδες), που παρεμπιπτόντως έχουν γίνει sold out.

Δεδομένου, όμως, ότι έχει μεσολαβήσει μισός αιώνας, υπάρχουν σχεδιαστικοί δεσμοί μεταξύ της Countach LPI 800-4 και του αρχέτυπου μοντέλου; Ναι, και μάλιστα είναι εξόφθαλμοι.

Ποιος μπορεί να αγνοήσει το μακρόστενο άνοιγμα στο τελείωμα του ρύγχους ή το επίμηκες κόψιμο στο πάνω μέρος του καπό. Δεσμούς εξ αίματος μαρτυρά, ομολογουμένως, και το σφηνοειδές σχήμα, αν και τα κοψίματα είναι λιγότερα αιχμηρά, χαρίζοντας στο μοντέλο τη μορφή σταγόνας.

Η κλίση του παρμπρίζ αντλεί έμπνευση από την πρωτότυπη LP 500, αλλά οι μπροστινές κολώνες φέρουν πιο καμπυλοειδές σχήμα. Τα βράγχια κολλητά στα πίσω παράθυρα συνιστούν ένα στοιχείο που έρχεται κατευθείαν από το παρελθόν, αν και πλέον καλούνται να συνυπάρξουν με τεράστιους αεραγωγούς NACA για την αποτελεσματικότερη ψύξη του μοτέρ.

Τα πλευρικά κοψίματα στο αμάξωμα για την τοποθέτηση των επιβλητικών ζαντών διατηρούν το εξαγωνικό σχήμα τους, η «ουρά» είναι σε αντίστοιχο σχεδιαστικό μοτίβο με το concept car, και οι εσοχές για τα πίσω φώτα είναι εμφανές πως είναι επηρεασμένες από τα φωτιστικά σώματα της Countach.

Πράγματι, η οπτική υπογραφή είναι διαφορετική, οι τετραπλές απολήξεις της εξάτμισης δεν είναι χωρισμένες σε δυάδες και οι μπροστινοί προβολείς δεν είναι τύπου pop-up. Αλλά αυτά είναι μικρά παραπτώματα που δεν κρίνονται ικανά να αλλοιώσουν την εικόνα αυτού του εντυπωσιακού μοντέλου, που τιμά ένα εκ των κορυφαίων αυτοκινήτων στην ιστορία.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Ψηφιακή αναβίωση της Lamborghini Countach για τον εορτασμό των 50 χρόνων της
Μισός αιώνας Lamborghini Countach: Πέρα από τα όρια (video)
O ορισμός του supercar: Lamborghini Countach LP400 S του 1982