Dacia Sandero Stepway: Ταξιδεύοντας με LPG στην Ευρώπη
ΝΕΑ
Dacia Sandero Stepway: Ταξιδεύοντας με LPG στην Ευρώπη
ΝΕΑΕπτά χώρες και 3.700 χιλιόμετρα παρέα με LPG και το best seller Dacia Sandero Stepway.
Τα στενά όρια της πανέμορφης Ελλάδας αυτήν τη φορά δεν ήταν αρκετά για τη σειρά οδοιπορικών «Ταξιδεύοντας με LPG». Το σχέδιο ήταν μεγαλεπήβολο και περιλάμβανε πολλά χιλιόμετρα, ωστόσο εδώ στο Newsauto μας αρέσουν τα δύσκολα και δεν υπήρχε περίπτωση να πούμε όχι σε αυτήν την καινούρια πρόκληση.
WHAT CAR
Το ταξιδιωτικό πλάνο ήταν σαφέστατο και πολύ καλά οργανωμένο έχοντας ως κοινό παρονομαστή το LGP και τον Δούναβη. Η πορεία του ταξιδιού ξεκινούσε από την Αγκόνα της Ιταλίας περνώντας με πλοίο από την Ηγουμενίτσα. Από εκεί ανέβασμα στην Βενετία και έπειτα βόρεια και ανατολικά προς τη Σλοβενία και τη Λιουμπλιάνα.
Κάπου εκεί συναντάμε τον Δούναβη και πεισματικά αρχίζουμε να τον ακολουθούμε περνώντας διαδοχικά από την Αυστρία (Βιέννη), την Σλοβακία (Μπρατισλάβα), την Ουγγαρία (Βουδαπέστη) και την Σερβία (Βελιγράδι) πριν τον τελικό μας προορισμό πριν επιστρέψουμε στην Ελλάδα, τη Βόρεια Μακεδονία (Σκόπια). Σύνολο χιλιομέτρων περίπου 3.600 χιλιόμετρα από Αθήνα σε 11 ημέρες.
Το αυτοκίνητο
Δεν υπήρχε καλύτερη επιλογή να κάνεις ένα τέτοιο δύσκολο ταξίδι από το δημοφιλέστερο αυτοκίνητο της Ευρώπης. Το Dacia Sandero Stepway 1.0 TCe 100PS LPG ανανεώθηκε πλήρως για το 2023 και αποτελεί με αποδείξεις (λόγω των κορυφαίων πωλήσεών του στην Ευρώπη) το δημοφιλέστερο crossover της εποχής που διανύουμε.
Ο κινητήρας είναι τρικύλινδρος 999 κ.εκ. ο οποίος με τη βοήθεια τούρμπο και με χρήση LPG αποδίδει 101 ίππους και 170 Nm ροπής. Συνδυάζεται με ένα 6τάχυτο μηχανικό κιβώτιο ταχυτήτων, η μετάδοση μεταφέρεται στους εμπρός τροχούς και το βάρος του είναι 1.134 κιλά. Θυμίζουμε ότι το Sandero χρησιμοποιεί εκτός από LPG και βενζίνη, είναι δηλαδή διπλού καυσίμου.
Σχεδιαστικά το νέο Sandero Stepway ξεπερνάει κάθε προσδοκία καθώς είναι σύγχρονο, καλαίσθητο και κερδίζει τον παρατηρητή με το καλημέρα. Το εσωτερικό επίσης έχει μικρές αναβαθμίσεις, έχοντας πολύ καλό επίπεδο εργονομίας και χώρους, κάτι που επιβεβαιώσαμε και μετά από 3.700 χιλιόμετρα στην καμπίνα του.
Να αναφέρουμε σε αυτό το σημείο ότι το οδοιπορικό πραγματοποιήθηκε με πλήρες φορτίο, τέσσερις επιβάτες με αρκετές αποσκευές. Αυτό σημαίνει ότι ο μεγάλος χώρος αποσκευών στα 410 λίτρα γέμισε ασφυκτικά, αλλά ήταν αρκετός για να μην υπάρξει κανένας προβληματισμός καθ όλη τη διάρκεια του ταξιδιού.
Μάλιστα δεν χρειάστηκε ούτε να τοποθετηθούν ενοχλητικές μικρο αποσκευές στο εσωτερικό της καμπίνας καθώς όλα χώρεσαν στο πορτμπαγκάζ.
Το ρεζερβουάρ υγραερίου έχει χωρητικότητα 40 λίτρα, ενώ εκείνο της βενζίνης έχει χωρητικότητα 50 λίτρα. Σε πραγματικές συνθήκες δηλαδή μπορείς να διανύσεις με το συνδυασμό των δύο καυσίμων περισσότερα από 1.100 χιλιόμετρα.
Πρώτο σκέλος Ιταλία, Σλοβενία
Με τη γνωστή σε πολλούς διαδρομή Αθήνα-Ηγουμενίτσα ξεκίνησε το οδοιπορικό μας καθώς από το λιμάνι της Θεσπρωτίας θα παίρναμε το πλοίο για Αγκόνα. Τα σχεδόν 470 χιλιόμετρα βγήκαν σχετικά εύκολα χάρη στον πολύ καλό δρόμο, με τη χρήση ενός ρεζερβουάρ LPG, αλλά με πολύ τσουχτερά διόδια.
Αφήσαμε πίσω γρήγορα το λιμάνι της Αγκόνα και μόλις μπήκαμε στην Autostrada έγινε ο πρώτος ανεφοδιασμός. Με το κόστος του LPG στα 0.890 το λίτρο γεμίσαμε με περίπου 35 ευρώ και ξεκινήσαμε να καλύψουμε τα 375 χιλιόμετρα μέχρι την Βενετία όπου θα ήταν ο πρώτος προορισμός μας.
Πάντα κινούμενοι μέσα στα νόμιμα όρια ταχύτητας καταφέραμε να φτάσουμε άνετα στη Βενετία χρησιμοποιώντας μόνο LPG. Τα διόδια από την άλλη κόστισαν περίπου 26 ευρώ.
Το Dacia Sandero Stepway από τα πρώτα χιλιόμετρα μας έδειξε τον φιλικό και πρακτικό χαρακτήρα του. Σταθερό στον αυτοκινητόδρομο, αθόρυβο και ξεκούραστο με ταχύτητες 120-130 χλμ./ώρα το crossover της Dacia μας «υποσχέθηκε» άνεση και ξεγνοιασιά, μια υπόσχεση που κράτησε μέχρι το τέλος.
Μετά από δύο διανυκτερεύσεις στη Βενετία ξεκίνησε η διαδρομή για τον επόμενο στόχο που ήταν η Σλοβενία. Προκαταβολικά θα αναφέρω ότι η Σλοβενία ήταν η μεγάλη έκπληξη του οδοιπορικού καθώς μας εντυπωσίασε με την ομορφιά της.
Πρώτη στάση στο σπήλαιο Ποστόνια το οποίο βρίσκεται περίπου 50 χιλιόμετρα μακριά από την Λιουμπλιάνα. Πρόκειται για το δεύτερο μεγαλύτερο σπήλαιο της Ευρώπης και η επίσκεψη γίνεται με… τρένο μέσα στο σπήλαιο!
Με τη βροχή να έχει ξεκινήσει αφήσαμε πίσω μας το σπήλαιο και κινηθήκαμε προς την Λιουμπλιάνα. Η πρωτεύουσα της Σλοβενίας είναι ένα «μεγάλο χωριό» με πολύ όμορφη φύση, καλαίσθητα μαγαζιά και γενικά εκπέμπει μια πολυτέλεια. Η έντονη βροχή δεν μας επέτρεψε να την εξερευνήσουμε περισσότερο και την εγκαταλείψαμε για ένα χωριό που ονομάζεται Μπρεζιέ που ήταν το σημείο διανυκτέρευσης.
Η τελευταία στάση μας στη Σλοβενία έγινε στη λίμνη Μπλέντ που είναι ίσως ο πιο διάσημος προορισμός της χώρας. Η ομορφιά είναι και εδώ μοναδική και ευχαριστηθήκαμε τη βόλτα γύρω από τη λίμνη τόσο πολύ που κάναμε και βουτιά στα παγωμένα νερά της. Αφού περάσαμε όλη την μέρα είχε έρθει η ώρα για τον επόμενο προορισμό μας που ήταν η Βιέννη.
Από την Βενετία μέχρι και την λίμνη Μπλέντ με όλους τους ενδιάμεσους προσθέσαμε 280 χιλιόμετρα στον μετρητή του Dacia και γεμίσαμε με LGP ξοδεύοντας 33 ευρώ. Σε αυτό το σημείο να αναφέρουμε ότι το ρεζερβουάρ βενζίνης του Sandero ήταν γεμάτο όταν ξεκινήσαμε και μέχρι το τέλος του ταξιδιού το ξοδέψαμε όλο.
Στη Σλοβενία κάναμε περίπου 60 χιλιόμετρα με βενζίνη πριν ανεφοδιαστούμε ξανά με LPG. Επιπλέον, από τη Σλοβενία, μέχρι και την Ουγγαρία, δεν υπήρχαν διόδια. Υπήρχε ένα τέλος (βινιέτα) που πλήρωνες εφάπαξ για να μπορείς να χρησιμοποιήσεις τους δρόμους της χώρας. Για τη Σλοβενία αυτή η βινιέτα όπως ονομάζεται, κόστισε 17 ευρώ.
Δεύτερο σκέλος: Αυστρία, Σλοβακία
Όλα τα χιλιόμετρα που είχαμε κάνει μέχρι τώρα είχαν γίνει σε μεγάλο ποσοστό σε αυτοκινητόδρομους με κάποιες εξαιρέσεις στη Σλοβενία. Από τη λίμνη Μπλέντ όμως που ξεκινήσαμε και μέχρι το χωριό Κλόστενόιμπεργκ της Αυστρίας, λίγο έξω από τη Βιέννη η διαδρομή έγινε κυρίως σε επαρχιακούς δρόμους.
Αυτή ήταν ίσως η ομορφότερη διαδρομή όλου του ταξιδιού καθώς ο δρόμος μας οδήγησε μέσα από τις Αυστριακές Άλπεις με τη θερμοκρασία να κατεβαίνει μέχρι και τους 12 βαθμούς και σε πολλά σημεία τη βροχή να είναι έντονη.
Σε αυτό το σκηνικό το Dacia Sandero Stepway για μια ακόμα φορά έμεινε ακλόνητο και κινήθηκε απροβλημάτιστα. Στις στροφές ήταν σταθερό με το τιμόνι να είναι ακριβέστατο και το αμάξωμα να μην παίρνει ενοχλητικές κλίσεις. Ασφαλές και στιβαρό με σαφέστατη έμφαση στην άνεση των επιβατών και με αναρτήσεις και φρένα που εμπνέουν εμπιστοσύνη.
Μετά από 408 χιλιόμετρα που κύλησε σαν νεράκι λόγω της υπέροχης διαδρομής φτάσαμε στο χωριό Κλόστενόιμπεργκ έχοντας καταναλώσει όλο το LPG. Το πρόβλημα που εντοπίσαμε στην Αυστρία ήταν ότι υπήρχαν ελάχιστα έως καθόλου πρατήρια με LPG. Αυτό μας ανάγκασε να κινηθούμε με βενζίνη για πολλά χιλιόμετρα.
Επισκεφτήκαμε την καλλιτεχνική Βιέννη που μας εντυπωσίασε με τα κλασικά κτίρια, ωστόσο μας άφησε μια αίσθηση ουδετερότητας… δεν είχε αυτό που θα λέγαμε vibe. Αντίθετα το χωριό Κλόστενόιμπεργκ ήταν αποκαλυπτικά καλό, δίπλα στο Δούναβη και με πολύ καλό φαγητό.
Με το πρώτο φως του ήλιου είχαμε ήδη κλείσει τις πόρτες του Sandero και αφήναμε πίσω μας τη Βιέννη με στόχο να προλάβουμε μια γενναία στάση στην Μπρατισλάβα. Η πρωτεύουσα της Σλοβακίας απείχε μόλις 80 χιλιόμετρα από την Βιέννη και ήταν πραγματικά εξαιρετική.
Με έντονο ρυθμό, άναρχη δόμηση και πολύ ενδιαφέροντα σημεία η Μπρατισλάβα ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη. Κρίμα που την είδαμε μόλις για μία ημέρα.
Θυμίζουμε ότι η βινιέτα στην Αυστρία είχε κόστος 19 ευρώ, ενώ στη Σλοβακία είχε 12 ευρώ. Επιπλέον, όλη τη διαδρομή των 280 χιλιομέτρων από Βιέννη μέχρι Μπρατισλάβα και μετά Βουδαπέστη την κάναμε με βενζίνη καθώς δεν βρήκαμε ούτε ένα πρατήριο με LPG.
Τρίτο σκέλος: Ουγγαρία, Σερβία, Βόρεια Μακεδονία
Από την πρώτη στιγμή που διασχίσαμε τα σύνορα της Σλοβακίας με την Ουγγαρία καταλάβαμε ότι κάτι καλό συμβαίνει εδώ. Επιλέξαμε να μην πάρουμε τον κλασικό δρόμο από Μπρατισλάβα προς Βουδαπέστη, αλλά πήραμε έναν επαρχιακό δρόμο ο οποίος μας αντάμειψε. Αυτή ήταν η δεύτερη καλύτερη διαδρομή όλου του οδοιπορικού.
Τα σύνορα ήταν πάνω σε μια γέφυρα και η πρώτη πόλη μπαίνοντας στην Ουγγαρία ονομαζόταν Έζστεγκομ το οποίο μας άφησε άφωνους. Ο δρόμος ήταν επαρχιακός, με αρκετή κίνηση στο μεγαλύτερο κομμάτι του με πολλά σταμάτα/ξεκίνα. Και σε αυτήν την περίπτωση το Dacia ήταν απροβλημάτιστο και άνετο με τον μαλακό συμπλέκτη να μην κουράζει και ο επιλογέας να είναι πρόθυμος στις αλλαγές του.
Μετά από 280 χιλιόμετρα φτάσαμε στην παραδουνάβια πόλη Σεντεντρέ όπου διανυκτερεύσαμε. Η συγκεκριμένη πόλη ήταν μόλις μερικά χιλιόμετρα έξω από τη Βουδαπέστη και αποτελεί δημοφιλή προορισμό για εκείνους που μένουν στην πρωτεύουσα της Ουγγαρίας.
Η Βουδαπέστη ήταν ένα όνειρο, μια πόλη που τα είχε όλα. Ζωντάνια, πανέμορφα κλασικά κτήρια, παλάτια, αγορά και φυσικά τον Δούναβη να τη διασχίζει. Καλό φαγητό, ευγενικοί άνθρωποι και αμέτρητοι τουρίστες σε μια πόλη που μας άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις. Ακόμα καλύτερο όμως ήταν το φαγητό στο Σεντεντρέ, στο εστιατόριο Dorothea.
Επιτέλους στην Ουγγαρία βρήκαμε LPG και γεμίσαμε με μόλις 26 ευρώ καθώς η τιμή του ήταν πολύ χαμηλή, στα 0,60 λεπτά το λίτρο. Μετά από δύο έντονες μέρες στη Βουδαπέστη, αφήσαμε πίσω την όμορφη πρωτεύουσα με στόχο το Βελιγράδι. Η απόσταση ήταν 379 χιλιόμετρα και με γεμάτο το ρεζερβουάρ LPG τίποτα μας σταματούσε.
Πλανηθήκαμε όμως πλάνην οικτρά καθώς μόλις φτάσαμε στα σύνορα με τη Σερβία ο χρόνος σταμάτησε. Η ατελείωτη ουρά μας ανάγκασε να κινούμαστε με ρυθμό χελώνας και τελικά χάσαμε σχεδόν 3 ώρες μέχρι τελικά να περάσουμε τα σύνορα.
Εδώ μας έβγαλε ασπροπρόσωπους ο κλιματισμός του Sandero Stepway καθώς η θερμοκρασία είχε φτάσει τους 34 βαθμούς και το καταφύγιό μας ήταν η δροσερή καμπίνα του Dacia.
Το Βελιγράδι ήταν ίσως η πιο ενδιαφέρουσα από ιστορικής άποψης πόλη που επισκεφτήκαμε. Φτάνοντας στην πόλη αμέσως το βλέμμα σου πέφτει πάνω στις πολυκατοικίες πρώην ανατολικού μπλοκ, γκρεμισμένα κτίρια από τον πόλεμο και αμέτρητα αγάλματα και προτομές του Τίτο. Το Βελιγράδι είναι μια πόλη που προσπαθεί να ξεπεράσει το σοκ του πολέμου, αλλά ακόμα δεν τον έχει βάλει πίσω του.
Περπατώντας στην πόλη πάντως η αίσθηση που σου δίνει είναι μαγευτική, ζωντανή και πραγματική. Δεν προσπαθεί να κρυφτεί, έχει αμέτρητες ομορφιές και εύκολα μπορεί να σε παρασύρει στον ρυθμό της – να σε κάνει δικό της. Από όλες τις πόλεις που επισκεφτήκαμε το Βελιγράδι είναι η μοναδική που θα επισκεφτούμε ξανά.
Ευτυχώς, στη Σερβία LPG υπάρχει και γεμίσαμε το ρεζερβουάρ του Dacia ξοδεύοντας ακόμα 28 ευρώ με την τιμή να βρίσκεται στο 0,750 το λίτρο. Τα διόδια επέστρεψαν επίσης, αλλά ήταν φτηνά και λιγοστά με το κόστος να φτάνει συνολικά τα 11 ευρώ στη διάρκεια που χρησιμοποιήσαμε τους δρόμους της Σερβίας.
Πλέον είχαμε μπει στη φάση επιστροφής στην Ελλάδα και μας έμεινε μόνο μια στάση στην πρωτεύουσα της Βόρειας Μακεδονίας, τα Σκόπια.
Η απόσταση από το Βελιγράδι στα Σκόπια είναι 432 χιλιόμετρα και μας έφτασε οριακά ένα ρεζερβουάρ LPG καθώς πλέον το κλιματιστικό δούλευε συνεχώς με τις θερμοκρασίες να έχουν ανέβει κοντά στους 35 βαθμούς.
Η κατανάλωση πάντως με LPG ακόμα και με συνεχή χρήση κλιματιστικού ποτέ δεν ξεπέρασε τα 9 λίτρα/100 χλμ. ενώ με τη χρήση βενζίνης η αντίστοιχη κατανάλωση ήταν στα 7 λίτρα/100 χλμ.
Για καλή μας τύχη, στα σύνορα Σερβίας-Βόρειας Μακεδονίας τα πράγματα ήταν καλύτερα, δεν υπήρχαν μεγάλες καθυστερήσεις και φτάσαμε ξεκούραστα στα Σκόπια κινούμενοι αποκλειστικά από αυτοκινητόδρομο. Τα Σκόπια είναι μια περίεργη περίπτωση πόλης η οποία σίγουρα δεν έχει βρει την ταυτότητά της.
Τα επιβλητικά αγάλματα του «Μαχητή από το Βορρά», τα πελώρια κτήρια με αρχαιοελληνικό χαρακτήρα και πολλά ακόμα περισσότερο Λας Βέγκας θυμίζουν, παρά σύμβολα πολιτισμού μιας πόλης. Όπως και να έχει η αίσθηση που μας άφησε ήταν ενδιαφέρουσα και το μόνο σίγουρο είναι ότι είναι αρκετά πίσω σε όλα.
Πάντως, το LPG στα Σκόπια είχε μόλις 0.590 ευρώ το λίτρο και γεμίσαμε το ρεζερβουάρ του Dacia με μόλις 22 ευρώ! Επίσης, τα διόδια είναι της τάξης του 1 ευρώ και συνολικά ξοδέψαμε 7 ευρώ για να διασχίσουμε τη χώρα.
Η τελική διαδρομή του οδοιπορικού ήταν Σκόπια-Ηγουμενίτσα, μια απόσταση 520 χιλιομέτρων. Όπως ήταν φυσιολογικό το LPG τελείωσε και χρησιμοποιήσαμε και βενζίνη για να φτάσουμε στην Ηγουμενίτσα.
Από εκεί, συνεχίσαμε με μια απαραίτητη στάση για ξεκούραση για Αθήνα, μαζεύοντας ακόμα 470 χιλιόμετρα πριν παρκάρουμε το Dacia Sandero Stepway στο γκαράζ.
Περιττό να αναφέρω ότι σε αυτές τις μεγάλες συνεχόμενες αποστάσεις το σύστημα συνδεσιμότητας και infotainment του Sandero μας κράτησε απασχολημένους με ατελείωτες επιλογές μουσικής.
Σε αριθμούς, διανύσαμε περίπου 3.700 χιλιόμετρα. Από αυτά τα 3.155 αποκλειστικά με χρήση LPG και τα υπόλοιπα με ένα ρεζερβουάρ καυσίμου. Συνολικά για καύσιμα (έχοντας γεμίσει τα ρεζερβουάρ στην Αθήνα) ξοδέψαμε 248 ευρώ σε LPG και 72 ευρώ σε βενζίνη, ενώ σε διόδια και βινιέτες ξοδέψαμε 109 ευρώ (χωρίς τα διόδια στην Ελλάδα που είναι περίπου άλλα τόσα).
Εμπειρία ζωής
Κάτι τέτοια ταξίδια είναι που σε φέρνουν λίγο πιο κοντά σε αυτό που θα έλεγε κανείς «το νόημα της ζωής». Αμέτρητες εικόνες, άνθρωποι, τοπία, συμβάντα, σε ανυψώνουν και σε κάνουν να δεις τα πράγματα από διαφορετική γωνία.
Ένα τέτοιο road trip επίσης σου θυμίζει τον πραγματικό σκοπό που φτιάχτηκαν τα αυτοκίνητα που είναι να σε απελευθερώσουν και να σε ταξιδέψουν σε κάθε γωνιά του κόσμου. Στην περίπτωσή μας το Dacia Sandero Stepway έγινε ο πιο πολύτιμος φίλος μας ο οποίος μας κράτησε ασφαλής, άνετους, ξεκούραστους, στεγνούς (όταν έβρεχε), δροσερούς και κυρίως μας επέτρεψε να μην ασχοληθούμε μαζί του, αλλά να επικεντρωθούμε στο ταξίδι.
Όταν λοιπόν το αυτοκίνητο σε αφήνει να απολαύσεις τη διαδρομή, τότε έχει πετύχει το στόχο του. Δίκαια και φυσιολογικά το Dacia Sandero Stepway είναι πρώτο σε πωλήσεις αυτοκίνητο στην Ευρώπη, απόλυτα φυσιολογικά.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Δοκιμή: Dacia Jogger 1.0 TCe 100 LPG
Dacia Sandero: Ταξιδεύοντας με LPG
Renault Clio: Ταξιδεύοντας με LPG
