Όλοι στη Rimac δείχνουν πολύ νέοι. Ο 34χρονος ιδρυτής και CEO, Mate Rimac, είναι μεγαλύτερος από τους περισσότερους μηχανικούς, τεχνικούς και μάνατζερ της εταιρείας που κατασκευάζει το απόλυτο ηλεκτρικό hypercar.

Επίσης όλοι μέσα στην εταιρεία δείχνουν απίστευτα ήρεμοι. «Κρύβουμε το στρες πολύ καλά», λέει χαμογελώντας ο 31χρονος αρχιμηχανικός του Nevera, Matija Renić, καθώς μας ξεναγεί στον χώρο συναρμολόγησης του αυτοκινήτου ο οποίος είναι καθαρός και αστραφτερός σαν χειρουργείο. Στους δύο σταθμούς παραγωγής τα αυτοκίνητα ξεκινούν από το γυμνό ανθρακονημάτινο μονοκόκ και χτίζονται σταδιακά μέχρι την τελική τους μορφή.

Στη μία πλευρά κατασκευάζεται το Pininfarina Battista -η ιταλική εκδοχή του Nevera με την υπογραφή του διάσημου σχεδιαστή και τα μηχανικά μέρη της Rimac- και ακριβώς απέναντι το Nevera. Οι αναμνήσεις από την πρώτη επαφή μας με αυτή τη σαγηνευτική μηχανή είναι ακόμα ολοζώντανες: ένα αυτοκίνητο παραγωγής με διπλάσια δύναμη από μονοθέσιο της F1 και επιτάχυνση που τρομοκρατεί (0-100 km/h σε 1,97’’), αλλά που την ίδια στιγμή μπορεί να οδηγηθεί στον δρόμο με απίθανη ευκολία και μπορεί να διανύσει σχεδόν 500 km μόνο με μία φόρτιση.

Είμαστε εδώ για να ζήσουμε εκ των έσω όλα όσα συμβαίνουν στη Rimac Automobili, να δούμε τον τρόπο που λειτουργεί κάθε τμήμα, να βοηθήσουμε στη συναρμολόγηση του Nevera και στο τέλος να οδηγήσουμε τον πύραυλο των 1.914 PS στον δρόμο. «Αυτές είναι οι τέταρτες κατά σειρά εγκαταστάσεις που χρησιμοποιεί η Rimac», μας εξηγεί ο Renić. «Ξεκίνησα στην εταιρεία όταν απασχολούνταν σε αυτήν συνολικά 80 άτομα. Πρακτικά η ομάδα των μηχανικών μπορούσε να βολευτεί σε ένα δωμάτιο. Σήμερα το δυναμικό φτάνει τα 1.700 άτομα, από τα οποία τα 400 ήρθαν μέσα στο 2022. Η συνεχής ανάπτυξη έκανε αναγκαία την εύρεση μεγαλύτερων εγκαταστάσεων, κι έτσι από το 2021 η εταιρεία έχει μετακομίσει στον χώρο που βρισκόμαστε τώρα».

Οι πρώην αποθήκες μιας μεγάλης εμπορικής αλυσίδας έχουν μεταμορφωθεί πλήρως, αποκτώντας τον αέρα και το ύφος εργασιακού χώρου που θα ταίριαζε σε start-up στη Silicon Valley. Στους επάνω ορόφους έχουν διαμορφωθεί τα γραφεία και οι χώροι συναντήσεων με ανοιχτόχρωμες ξύλινες επενδύσεις και μεγάλες τζαμαρίες, ενώ δεν λείπουν και οι χώροι χαλάρωσης στους οποίους βρίσκεις ακόμα και στρώματα για γιόγκα. Η παραγωγή έχει στηθεί στο ισόγειο και περιλαμβάνει από τη συναρμολόγηση του αμαξώματος και της μονάδας ισχύος έως τη βαφή. Αρκετά εξαρτήματα κατασκευάζονται στις παλαιότερες εγκαταστάσεις της Rimac που παραμένουν ενεργές, έχοντας πλέον διαφορετικό ρόλο.

Η Rimac κατασκευάζει τα πάντα μόνη της. «Χρησιμοποιούμε εξωτερικούς προμηθευτές μόνο για εξειδικευμένα εξαρτήματα, όπως τα φρένα, τα καθίσματα, τα ελαστικά και τα τζάμια», λέει ο Renić. «Ολα τα υπόλοιπα κατασκευάζονται από εμάς. Είναι σίγουρα ένα από τα πολύ δυνατά μας στοιχεία, καθώς είμαστε συνεχώς κοντά στις εξελίξεις της τεχνολογίας και έχουμε μεγάλη ευελιξία». Παρόλο που ο προγραμματισμός της Rimac προβλέπει την κατασκευή μόνο 150 Nevera, οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται στη γραμμή συναρμολόγησης είναι παραπλήσιες με αυτές που υιοθετούνται σε περιπτώσεις πολύ μεγαλύτερου όγκου παραγωγής.

«Είμαστε περήφανοι για τον τρόπο με τον οποίο συναρμολογούμε το αυτοκίνητο», μας λέει ο Renić. «Δεν λειτουργούμε σαν να φτιάχνουμε ένα πρωτότυπο. Για παράδειγμα, αυτή είναι η γραμμή όπου συναρμολογείται η μονάδα ισχύος», σημειώνει δείχνοντας μια σειρά με έτοιμες κόμπακτ μονάδες που χρησιμοποιεί το Nevera. Καθεμία από αυτές φιλοξενεί δύο ηλεκτροκινητήρες, ένα κιβώτιο και έναν μετασχηματιστή. Κάθε ηλεκτροκινητήρας από τις μονάδες του πίσω άξονα αποδίδει 653 PS και 900 Nm, ενώ καθένας από τους εμπρός ηλεκτροκινητήρες αγγίζει τους 299 PS και τα 280 Nm ροπής. «Η γραμμή συναρμολόγησης είναι ημιαυτοματοποιημένη και ειδικά σχεδιασμένη για το συγκεκριμένο αυτοκίνητο. Παρόλο που θα κατασκευάσουμε μόνο 150 αυτοκίνητα, έχουμε επενδύσει πολλά για τον κατάλληλο εξοπλισμό.

Πιθανότατα θα μπορούσαμε σε αρκετά στάδια να αντικαταστήσουμε την αυτοματοποιημένη λειτουργία με χειροποίητη εργασία, όμως έτσι δεν θα πετυχαίναμε την ποιότητα που θέλουμε. Επιπλέον η αυτοματοποίηση μάς επιτρέπει να διαμορφώσουμε εύκολα την παραγωγή για πολύ μεγαλύτερο όγκο, αν αυτό απαιτηθεί σε κάποιο μελλοντικό προϊόν». Η συναρμολόγηση του αυτοκινήτου ξεκινά σε διαφορετικό, ξεχωριστό χώρο που έχει ονομαστεί Ζώνη Μηδέν. «Εδώ έρχεται το γυμνό ανθρακονημάτινο μονοκόκ και τοποθετούνται σε αυτό πολλά μικρά εξαρτήματα, όπως οι βάσεις και οι υποδοχές για τις μονάδες ελέγχου και την καλωδίωση», εξηγεί ο Renić. «Στη συνέχεια γίνεται η αρχική δοκιμαστική τοποθέτηση των εξωτερικών τμημάτων του αμαξώματος. Η τελική τοποθέτηση και ρύθμιση της εφαρμογής τους γίνεται στο τελευταίο στάδιο συναρμολόγησης, αφού πλέον θα έχουν βαφτεί.

Ο Mate λατρεύει τα εργαλεία και οτιδήποτε χρησιμοποιούμε για να φτιάξουμε το Nevera είναι κατασκευασμένο από εμάς», προσθέτει ο ξεναγός μας. Το μονοκόκ του Nevera είναι αρκετά διαφορετικό από αυτά που συνήθως βρίσκουμε σε διάφορα supercars. Η οροφή, όπως και τα ράμφη των ζωνών παραμόρφωσης από συνθετικό υλικό, είναι ενσωματωμένα, δημιουργώντας μια ενιαία κατασκευή, ενώ ο σχεδιασμός έχει προβλέψει το δέσιμο των μπαταριών επάνω στο μονοκόκ για περαιτέρω αύξηση της ακαμψίας.

Φτάνοντας στον κεντρικό χώρο της γραμμής παραγωγής βλέπουμε από ένα Nevera να δουλεύεται σε καθεμία από τις προκαθορισμένες ζώνες. «Στη Ζώνη 1 τοποθετούνται η κρεμαγιέρα, η κεντρική μονάδα ελέγχου και κάποια τμήματα από το κύκλωμα ψύξης και την καλωδίωση υψηλής τάσης. Στις Ζώνες 2 και 3 τα πράγματα αρχίζουν να σοβαρεύουν. Εκεί προστίθεται ο μεγαλύτερος όγκος εξαρτημάτων», μας εξηγεί ο Renić καθώς περπατάμε δίπλα σε αυτοκίνητα που σταδιακά πλησιάζουν όλο και περισσότερο στην τελική τους μορφή. «Οταν τελειώσουμε από εδώ, το αυτοκίνητο πλέον πατά στις ρόδες του.

Έχει τοποθετηθεί η ανάρτηση, οι μονάδες ισχύος και το κύκλωμα ελέγχου. Θεωρητικά από εδώ και πέρα θα μπορούσες να οδηγήσεις το αυτοκίνητο». Σε αυτό το σημείο τα Pininfarina Batista φεύγουν για την τελική τους συναρμολόγηση στην Ιταλία, ενώ τα Nevera συνεχίζουν στη Ζώνη 4. «Αυτό είναι το τελευταίο στάδιο στο οποίο τοποθετείται όλο το εσωτερικό, το ταμπλό, τα καθίσματα, το τιμόνι, καθώς και τα τμήματα του αμαξώματος που πλέον έχουν βαφτεί». Ο Karl, ένας από τους τεχνικούς αυτής της ζώνης τοποθετεί μπροστά μας το γυαλιστερό ασημένιο καπό σε ένα αυτοκίνητο.

Ήρθε λοιπόν η ώρα για δουλειά. Φορώντας ήδη τη φόρμα εργασίας της Rimac και τα ειδικά προστατευτικά γάντια για την αποφυγή φθορών στη βαφή του αυτοκινήτου αναλαμβάνουμε χρέη βοηθού του Karl που χειρίζεται με μαεστρία τον αρθρωτό βραχίονα που κρατά το καπό, Με χειρουργική ακρίβεια το κουμπώνει στις ειδικές υποδοχές και το ευθυγραμμίζει ώστε να βιδώσουμε τις τρεις βίδες σε κάθε πλευρά ολοκληρώνοντας τη διαδικασία. Από εδώ το αυτοκίνητο οδηγείται στο δυναμόμετρο, στον θάλαμο ελέγχου στεγανότητας και τελικά στο τμήμα ποιοτικού ελέγχου.

Αν ονειρεύεστε ένα Nevera και έχετε στην άκρη τα περίπου 2,2 εκατομμύρια ευρώ που κοστίζει, η Rimac έχει ακόμα λίγες κενές θέσεις στη λίστα παραγγελιών. Η ευχάριστη έκπληξη για εμάς είναι πως η επίσκεψή μας στη Rimac συνέπεσε με την ολοκλήρωση του πρώτου πελατειακού αυτοκινήτου. Είναι παρκαρισμένο μακριά από τη Ζώνη 4, σε έναν χώρο ελέγχου με δεκάδες σωλήνες φωτισμού που μπορούν να υποδείξουν και την παραμικρή ατέλεια στη γυαλιστερή μαύρη βαφή του αμαξώματος. Φυσικά δεν υπάρχει καμία. Η Rimac δεν γνωστοποιεί τα ονόματα των πελατών της, όμως αυτό του ιδιοκτήτη του πρώτου αυτοκινήτου είναι ήδη γνωστό σε όλο τον πλανήτη, αφού πρόκειται για τον πρωταθλητή F1 του 2016, Nico Rosberg. Πριν την παράδοση το αυτοκίνητό του πέρασε από έναν τελικό δοκιμαστικό έλεγχο στον δρόμο. Τώρα είναι δική μας σειρά να κάνουμε το ίδιο.

Έξω από τη μονάδα συναρμολόγησης μας περιμένει ο επικεφαλής οδηγός δοκιμών και εξέλιξης Miroslav Zrnčević με ένα από τα Nevera εξέλιξης που έχουν γράψει χιλιάδες δύσκολα χιλιόμετρα. Δείχνει ιδιαίτερα χαλαρός, καθώς βολευόμαστε στη θέση του οδηγού έχοντας ήδη διαπιστώσει πως η είσοδος στο σαλόνι του Nevera είναι πολύ πιο εύκολη σε σχέση με μια McLaren ή κάποιο άλλο supercar στο οποίο οι πόρτες ανοίγουν προς τα επάνω. Το εσωτερικό είναι έξυπνο και μίνιμαλ. Το λιτό και λεπτό ανθρακονημάτινο ταμπλό φιλοξενεί αρκετές οθόνες: τον μεγάλο πίνακα οργάνων, μια κεντρική οθόνη αφής με δύο μικρά κυκλικά όργανα από πάνω και τη στενόμακρη οθόνη μπροστά από τον συνοδηγό με ενδείξεις απόδοσης που δεν είμαστε σίγουροι αν έχουν σκοπό να τον ενημερώνουν ή να τον τρομοκρατούν. Τα πάντα -καθίσματα, τιμόνι, καθρέφτες- ρυθμίζονται από το σχετικό μενού στην κεντρική οθόνη.

Η εκκίνηση είναι ιδιαίτερα απλή, καθώς το μόνο που χρειάζεται να κάνεις είναι να γυρίσεις τον κυκλικό επιλογέα στη θέση D. Καθώς απομακρυνόμαστε από τις εγκαταστάσεις της Rimac διαπιστώσαμε πως η αίσθηση του τιμονιού είναι απρόσμενα φυσική. Χωρίς φλυαρία και ιδιαίτερη πληροφόρηση, αλλά με ακρίβεια και μια ήρεμη και στιβαρή απόχρωση που μένει ανεπηρέαστη από τις ανωμαλίες και τις κλίσεις του δρόμου. Η διαδρομή στο πεντάλ του φρένου είναι αρκετά μεγάλη στο πρόγραμμα Range, κάνοντας λίγο πιο περίπλοκο το ιδανικό φρενάρισμα μέχρι να συνηθίσεις το μιξάρισμα μηχανικής πέδησης και ανάκτησης.

Αυτή η αναλογία αλλάζει στα προγράμματα Sport, Track και Custom (στο οποίο ο οδηγός αποθηκεύει τις επιθυμητές ρυθμίσεις σε μονάδα ισχύος, φρένα, τιμόνι και ανάρτηση), δίνοντας στο φρένο περισσότερη αναλογικότητα μεταξύ αυτού που ζητάς και αυτού που παίρνεις. Το παιχνίδι με τα προγράμματα οδήγησης δίνει, όμως, πιο έντονη απόχρωση σε κάθε έκφραση του Nevera, χαρίζοντάς του περισσότερη συνοχή και νεύρο. Οι κλίσεις στις στροφές είναι ελάχιστες, όμως η ποιότητα κύλισης και η ενδοτικότητα είναι αναλογικά πολύ καλές ακόμα και στο πιο επιθετικό πρόγραμμα Track. Η επιτάχυνση όταν χαλαρώνεις, έστω και λίγο, τα λουριά σε αυτό το θηρίο είναι τόσο καταιγιστική που αγγίζει τα όρια του απόκοσμου.

Μια έκρηξη ανεξάντλητης ροπής που στραγγίζει το αίμα από το κεφάλι. Και όλα αυτά σε ένα κομμάτι δρόμου που κάθε άλλο παρά ιδανικό είναι για να ανακαλύψεις το πραγματικό βάθος των ικανοτήτων αυτής της κατασκευής. Ωστόσο αυτό που προκαλεί περισσότερη εντύπωση είναι το πόσο φιλικό και εύκολο αποδεικνύεται το Nevera στην κανονική οδήγηση. Στο μυαλό έρχεται κάτι που μας είχε πει ο Matijas Renić λίγο νωρίτερα: «Είναι εξαιρετικά εύχρηστο. Είναι ένα πραγματικά φιλικό αυτοκίνητο που μπορείς να απολαύσεις και να ζήσεις μοναδικές στιγμές και εμπειρίες, χωρίς όμως να έχεις την αίσθηση ότι παραφυλάει για να σε δαγκώσει».

Στον δρόμο της επιστροφής αλλάζουμε θέσεις και ο Zrnčević βρίσκεται στη μεριά του Nevera που γνωρίζει καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο οδηγό στον κόσμο. Αν η απόλυτη ισχύς είναι το μυστικό για την αποκαλυπτική επιτάχυνση του Nevera, η τετρακίνηση με ανεξάρτητο έλεγχο κάθε τροχού είναι το κλειδί του ταλαντούχου πατήματος. Οι αλγόριθμοι της κεντρικής μονάδας ελέγχου ρυθμίζουν τη ροπή που φτάνει σε κάθε τροχό περισσότερες από 100 φορές το δευτερόλεπτο, προβλέποντας κάθε αντίδραση του αυτοκινήτου πριν ουσιαστικά αυτή προκύψει. Και φυσικά αυτή η ικανότητα ελέγχου μπορεί να αξιοποιηθεί και για παιχνίδι ενεργοποιώντας το drift mode.

Ζητάμε από τον Miroslav μια μικρή επίδειξη στη στροφή με την άπλετη ορατότητα που είναι μπροστά μας και αυτό που ακολουθεί είναι απίθανο. Μια μικρή κίνηση στο τιμόνι και λίγη παραπάνω πίεση στο γκάζι διώχνουν την ουρά του Nevera ακαριαία σαν αγωνιστικό drone που αλλάζει κατεύθυνση. Ελέγχοντας τη ροπή δεκάδες φορές το δευτερόλεπτο, το ντριφτάρισμα διατηρείται στη σωστή γωνία σε όλη τη διάρκεια της στροφής και στην έξοδο η ουρά επανέρχεται στην τάξη απόλυτα προοδευτικά. Η ακρίβεια με την οποία το Nevera μπορεί να ταξιδέψει με το πλάι είναι πρακτικά μια απόδειξη του πόσο αποτελεσματικός είναι ο έλεγχος της τεράστιας ισχύος ανά πάσα στιγμή.

Ο Zrnčević κάνει μια ακόμα αποκαλυπτική επίδειξη των δυνατοτήτων του συστήματος ελέγχου της πρόσφυσης. Αφού μας κάνει ένα προειδοποιητικό νόημα βυθίζει το δεξί πόδι στο πάτωμα καθώς στρίβουμε σε μια διασταύρωση. Το Nevera κάνει ένα άλμα μπροστά σαν αιλουροειδές που ορμάει στο θήραμά του, αλλά αμέσως κρατιέται μόλις ο Miroslav στρίβει το τιμόνι, χωρίς το παραμικρό σπινάρισμα, για να αρχίσει στη συνέχεια να επιταχύνει ταχύτατα αλλά απόλυτα ομαλά καθώς το τιμόνι αρχίζει και πάλι να ευθυγραμμίζεται.

Ο Zrnčević είναι παθιασμένος με τη λεπτομέρεια και μιλά συνεχώς για την εκτίμηση που έχει για τον νικητή του Le Mans και οδηγό εξέλιξης της Bugatti, Andy Wallace, με τον οποίο θα δουλέψουν μαζί επάνω στην εξέλιξη των νέων Bugatti. Αυτό το πάθος του αποτυπώνεται στον τρόπο που οδηγείται και συμπεριφέρεται το Nevera. Και όμως, όλη η μηχανολογική ευφυΐα και ο άπαιχτος συνδυασμός ταλέντου και ικανοτήτων του αυτοκινήτου μοιάζουν σχεδόν δευτερεύοντα μπροστά σε όσα έχει καταφέρει και σε όσα πρεσβεύει η ίδια η εταιρεία.

Πριν την αναχώρησή μας επισκεπτόμαστε το εργοτάξιο του Rimac Campus. Το νέο υπερσύγχρονο σύμπλεγμα εγκαταστάσεων συνολικής έκτασης 200.000 τετραγωνικών μέτρων της εταιρείας θα φιλοξενεί τη μονάδα παραγωγής, το κέντρο έρευνας και εξέλιξης, πίστα δοκιμών, κέντρο φροντίδας για τα παιδιά των εργαζομένων, ακόμα και φάρμα με ζώα και βιολογικές καλλιέργειες. Και όλα αυτά σε μια χώρα χωρίς ιστορία και παράδοση στην αυτοκινητοβιομηχανία και με ΑΕΠ λιγότερο από το μισό των ετήσιων εσόδων του ομίλου Mercedes-Benz.

Στις νέες εγκαταστάσεις θα εδράζεται και το μεγαλύτερο μέρος της Rimac Technology, της θυγατρικής που συνεργάζεται με σχεδόν όλους τους μεγάλους Ευρωπαίους κατασκευαστές σε προγράμματα που κρατιούνται μυστικά ακόμα και από βασικούς επενδυτές της Rimac όπως η Porsche και η Hyundai. Μόνο βλέποντας από κοντά όσα συμβαίνουν μπορείς να κατανοήσεις την  πραγματική κλίμακα όσων έχει πετύχει και συνεχίζει να πετυχαίνει η Rimac.

«Το γεγονός πως όλοι είναι τόσο ήρεμοι όσο δείχνουν οφείλεται στη συνεχή προσπάθειά μας να εξασφαλίσουμε ένα όμορφο περιβάλλον», τονίζει ο Renić. «Ολοι είμαστε πολύ περήφανοι για όσα έχουμε πετύχει. Πριν από λίγα χρόνια όλα αυτά ήταν απλά μια ιδέα». Ακόμα και το γεγονός πως η εταιρεία είναι γεμάτη με νέους ανθρώπους δείχνει τόσο ταιριαστό με το ύφος και τη φιλοσοφία της Rimac. Η ομάδα που δημιούργησε τη Lamborghini Miura -το αυτοκίνητο που διαμόρφωσε το DNA των supercars- απαρτιζόταν από φιλόδοξους 20άρηδες.

Αυτό, λοιπόν, που συμβαίνει σήμερα κοντά στο Ζάγκρεμπ υπό την επίβλεψη του Mate Rimac μοιάζει το ίδιο ξεχωριστό και δημιουργικό με εκείνο που κατάφερε στη Sant’Agata η ομάδα του Ferruccio Lamborghini τη δεκαετία του ’60. Και είναι αντίστοιχα φιλόδοξο, καινοτόμο και προοδευτικό με τα επιτεύγματα του Ettore Bugatti πριν από έναν αιώνα.

TECH – RIMAC NEVERA
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ: Τέσσερις ηλεκτροκινητήρες, 1.914 PS, 240,6 kgm
ΜΠΑΤΑΡΙΑ:  ΛΙΘΙΟΥ-ΜΑΓΓΑΝΙΟΥ-ΝΙΚΕΛΙΟΥ, 120 kWh
ΚΙΒΩΤΙΟ:  ΑΥΤΟΜΑΤΟ ΜΟΝΗΣ ΣΧΕΣΗΣ
ΜΕΤΑΔΟΣΗ: ΣΤΟΥΣ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΤΡΟΧΟΥΣ
ΑΝΑΡΤΗΣΗ: ΔΙΠΛΑ ΨΑΛΙΔΙΑ (Ε/Π)
0-100 KM/H: 1,97’’
ΤΕΛΙΚΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ:  412 km/h
ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ: 550 km (WLTP)
CO2: 0 g/km
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ (Μ/Π/Y): 4.750/1.986/1.208 mm
ΜΕΤΑΞΟΝΙΟ: 2.745 mm
ΧΩΡΟΣ ΑΠΟΣΚΕΥΩΝ: 110 lt
ΒΑΡΟΣ: 2.150 kg
ΤΙΜΗ: 2.200.000 ευρώ (εκτιμώμενη)

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: