Θα ήταν ταχύτερος ο Alonso με τη McLaren του Senna;
FORMULA 1
Θα ήταν ταχύτερος ο Alonso με τη McLaren του Senna;
FORMULA 1Αλήθεια, θα μπορούσε ο Alonso να οδηγήσει την MP4/4 στο όριο, όπως την οδηγούσε στο αποκορύφωμα της καριέρας του ο Ayrton Senna; Το σκέφτηκα αυτό βλέποντας το promo βιντεάκι με τον Ισπανό να οδηγεί το πιο δοξασμένο μονοθέσιο των τελευταίων τριάντα χρόνων. Το ερώτημα αυτό δεν μπορεί να απαντηθεί με αδιάσειστα στοιχεία, παρά μόνο με συναισθηματική προσέγγιση.
Προσωπικά θέλω να πιστεύω ότι ένας παγκόσμιος πρωταθλητής όπως ο Alonso, σαφώς και μπορεί να οδηγήσει στο όριο μονοθέσιο οποιασδήποτε εποχής. Διαθέτει την τεχνική, την οδηγική ιδιοφυϊα και τη φυσική κατάσταση για να το κάνει. Του λείπει η εξειδίκευση στη συγκεκριμένη τεχνολογία, στα ελαστικά της εποχής, στη διαχείριση του turbo lag και στην εκμετάλλευση της συγκεκριμένης αεροδυναμικής συμπεριφοράς. Όμως αυτά είναι πράγματα που μπορεί να τα βρει αν έχει στη διάθεσή του αρκετούς γύρους. Α, και λιγότερα προβλήματα στην αγωνιστική του καθημερινότητα απ’ ότι φέτος.
WHAT CAR
Για φανταστείτε όμως να έπαιρνε η McLaren στα σοβαρά ένα τέτοιο πείραμα και να το έβαζε μπροστά. Να έβαζε δηλαδή τον Alonso σε ρόλο προσομοιωτή του Ayrton Senna. Μιλάμε καταρχήν για ένα μικρό – αλλά πανάκριβο – έπος λογιστικής και οργάνωσης.
Ας δούμε τι συνθήκες θα έπρεπε να εξασφαλίσει στον Ισπανό η McLaren ώστε να δεχτεί μία ετεροχρονισμένη κόντρα με το αείμνηστο είδωλο της παιδικής του ηλικίας:
Σε ποια πίστα; Πρώτον θα έπρεπε να βρεθεί ο χώρος. Από τις πίστες που υπήρχαν στο ημερολόγιο του 1988, όταν δηλαδή οι Senna και Prost οδηγούσαν την MP4/4, ενεργές σήμερα είναι αυτή του Μονακό, η Ζιλ Βιλνέβ στον Καναδά, το Ούνγκαρορινγκ, το Σίλβερστοουν, το Σπα, η Μόντσα και η Σουζούκα. Το Μονακό αποκλείεται (θα έπρεπε να γίνει το πείραμα το σαββατοκύριακο του αγώνα) ενώ όλες οι υπόλοιπες έχουν υποστεί μικρές (Μόντσα) ή μεγάλες αλλαγές (Σίλβερστοουν, Σπα), οι οποίες έχουν μεταμορφώσει το χαρακτήρα τους. Οριακά θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί το Ούνγκαρορινγκ, το καναδικό σιρκουί στο νησί Νοτρ Νταμ ή η Σουζούκα (που έχει κάποιες μικρές αλλαγές), όπου ο Senna είχε πετύχει τρεις από τις 13 pole εκείνης της χρονιάς. Θα πληρώναμε για να δούμε τον Alonso να γυρίζει στη Σουζούκα με MP4/4, σωστά;
Προετοιμασία οδηγού: με την τελειομανία που τον χαρακτηρίζει, ο Alonso θα ζητούσε τουλάχιστον δύο ημέρες δοκιμών σε ιδανικές συνθήκες, ώστε να μάθει το αυτοκίνητο. Όμως με τις ακεφιές που έχει φέτος ο ίδιος και ο Button – λόγω των απογοητευτικών επιδόσεων της MP4-30 – δε νομίζω ότι θα έβρισκε το κουράγιο να ιδρώσει σε ένα μονοθέσιο που έχει μπει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.
Ομάδα μηχανικών: Σαφώς θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί μία από τις σημερινές ομάδες μηχανικών αλλά καλό θα ήταν να επιστρατευθεί ένας τουλάχιστον από τους παλιούς μηχανικούς της McLaren και της Honda, αν όχι κάποιος από τους σχεδιαστές Steve Nichols και Gordon Murray, για το σωστό setup του μονοθεσίου. Βέβαια, ο Alonso δεν θα δεχόταν να οδηγήσει ένα «εκθεσιακό» μονοθέσιο αν ο κινητήρας του τουλάχιστον δεν ήταν προετοιμασμένος στο 100%. Και είναι δυνατόν ένας κινητήρας turbo να χαίρει άκρας υγείας μετά από 27 ολόκληρα χρόνια; Θα έφτιαχνε λοιπόν η Honda ένα καινούριο μπλοκ μόνο και μόνο για να παίξει ο Alonso, την ίδια εποχή που ψάχνει να εκμαιεύσει 70-80 άλογα περισσότερα από το power unit της;
Τι ελαστικά; To 1988 όλα τα μονοθέσια φορούσαν Goodyear και η αμερικανική εταιρία δεν έχει φτιάξει ελαστικό F1 από το 1998. Σε περίπτωση που η McLaren αποφάσιζε να βάλει τον Alonso στα παπούτσια του Senna θα έπρεπε ή να ζητήσει από την Goodyear να της φτιάξει μερικές τετράδες από τα ίδια (χλωμό, θα έλεγα) ή θα έπρεπε να πείσει την Pirelli να φτιάξει δικά της με τις διαστάσεις του ’88. Στη δεύτερη περίπτωση, με την εξέλιξη που είχαν οι γόμες όλα αυτά τα χρόνια, ο Alonso δεν θα έπρεπε να ιδρώσει και πολύ για να ισοφαρίσει μία pole του Senna.
Το να ζητούσε η McLaren από τον Alonso να επαναλάβει μία pole του Senna σε κάποια πίστα είναι ίσως πιο δύσκολο ακόμη και από το να σταυρώσει πόντο φέτος. Θα έκανε βέβαια τρομερό γκελ ένα τέτοιο βίντεο στο youtube μια και με μάρτυρα το χρονόμετρο, ο Fernando θα σκιζόταν να οδηγήσει στο όριο ένα πρωτόγονο – για τον ίδιο – μονοθέσιο. Θα πετύχαινε καλύτερο χρόνο; Αμφιβάλλω χωρίς να το αποκλείω.
Γιατί; Μα επειδή απλά, όσο κι αν πείσμωνε ο Ισπανός, όσο και αν θα το έβλεπε σοβαρά ένα τέτοιο πείραμα, και πάλι θα έλειπε η αδρεναλίνη του αγώνα από την όλη διαδικασία. Το κυρίαρχο συστατικό δηλαδή. Αυτό που μετέτρεπε τον Senna σε Senna και μετατρέπει σήμερα τον Alonso σε Alonso σε έναν καυτό γύρο του Σαββάτου!
