«H FIAT θα ήταν καλύτερα χωρίς την Ιταλία…»
MIRROR
«H FIAT θα ήταν καλύτερα χωρίς την Ιταλία…»
MIRROR…αυτήν τη συγκλονιστική και συνάμα ιδιαίτερα παράτολμη δήλωση είχε κάνει ο εκλιπών Σέρτζιο Μαρκιόνε την εποχή που η ιταλική αυτοκινητοβιομηχανία ήταν στα πρόθυρα της χρεοκοπίας.
ΤΟΥ ΤΑΚΗ ΤΡΑΚΟΥΣΕΛΛΗ
WHAT CAR
Τότε που ο Ιταλοκαναδός μαέστρος εκλήθη για να σώσει ένα από τα σύμβολα της Ιταλίας, κρατώντας την όμως μέσα στη Ιταλία όταν όλες οι υπόλοιπες αυτοκινητοβιομηχανίες έπαιρναν τον οικονομικότερο δρόμο της ξενιτιάς, φτιάχνοντας μονάδες παραγωγής εκτός της πατρίδας τους, όπως για παράδειγμα η Volkswagen στη Σλοβακία.
Ο Μαρκιόνε είχε να τα βάλει τότε με τα πανίσχυρα εγχώρια εργατικά σωματεία, τα οποία δεν συζητούσαν καν βασικό μισθό κάτω από 1.500 ευρώ. Επρεπε να συζητάει με κυβερνήσεις που άλλαζαν σωρηδόν και που δεν κουβέντιαζαν για οποιοδήποτε πολιτικό κόστος σε περίπτωση μετοίκησης της FIAT. Είχε επίσης να τα βάλει με την κρίση του ευρώ, αλλά και με τους επικριτές του που τον κατακεραύνωναν για την απόφασή του να σώσει την Chrysler αγοράζοντας τη, την ώρα που ο κόσμος… καιγόταν, κατηγορώντας τον ακόμα και για πολιτικές φιλοδοξίες εντός των ΗΠΑ.
Ναι, αυτός ήταν ο Σέρτζιο Μαρκιόνε, ο οποίος μετά από όλα αυτά και λίγο πριν πεθάνει είδε τους ισολογισμούς του ομίλου ισοσκελισμένους και τα κέρδη μετά από χρόνια προ των πυλών. Ο Μαρκιόνε, μεταξύ άλλων, ανέστησε την Alfa Romeo -το πτώμα της ήταν έτοιμο να το κατασπαράξουν οι Γερμανοί γύπες- και έδωσε πνοή στην πολύπαθη Jeep – μετά τον αφύσικο τεχνολογικό γάμο με τους Ιταλούς έχει απογειωθεί και δεν προλαβαίνει να καλύψει τη ζήτηση. Ναι, βλέπουμε πλέον Jeep με 1000άρη κινητήρα και το Wrangler με δίλιτρο… Αυτό όμως προστάζουν οι καιροί (downsizing το λένε), αυτό σχεδίαζε να κάνει ο Μαρκιόνε χρόνια τώρα.
Αναμφίβολα, αν δεν γονάτιζαν τον πανίσχυρο Μαρκιόνε, όλα τα παραπάνω αλλά και ο έντονα συγκεντρωτικός του χαρακτήρας, σήμερα θα ήταν πολύ υπερήφανος οδηγώντας το νέο Wrangler (που δοκιμάζουμε πρώτοι εμείς σε ελληνικό έδαφος), το οποίο αποτελεί το απόγειο της εντέλει υγιούς συνεύρεσης των Αμερικανών και των Ιταλών.
Οπως ακριβώς το είχε ονειρευτεί ο Σέρτζιο.
