Συνέντευξη με τον σχεδιαστή της θρυλικής McLarenF1
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
Συνέντευξη με τον σχεδιαστή της θρυλικής McLarenF1
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣΟ οραματιστής σχεδιαστής και μηχανικός Gordon Murray δεν έχει πει ακόμα την τελευταία του κουβέντα. Ο διάδοχος της θρυλικής McLarenF1 είναι μόνο ένα από τα πολλά σχέδια που έχει στα σκαριά.
Ο άνθρωπος που μας χάρισε το καλύτερο supercar όλων των εποχών είναι έτοιμος να ανεβάσει τον πήχη ακόμα πιο ψηλά. Το Τ.50 είναι το supercar της νέας εταιρείας Gordon Murray Automotive και αποτελεί τον πνευματικό διάδοχο της θρυλικής McLaren F1. «Το Τ.50 είναι όλα όσα έχουμε λατρέψει στη McLaren F1 αλλά σε μια ακόμα καλύτερη εκδοχή. Πιθανότατα θα είναι το τελευταίο σπουδαίο αναλογικό supercar», μας επισημαίνει ο Murray.
WHAT CAR
Βρισκόμαστε στο σπίτι του στο Surrey, τη μόνη κατοικία στην περιοχή με ένα υπνοδωμάτιο και 22 γκαράζ. Εχουμε έρθει για να μας μιλήσει για το Τ.50 όμως η κουβέντα μας εναλλάσσεται συνεχώς μεταξύ του χθες, του σήμερα και του αύριο και ολοκληρώνεται σε μια Lotus Elan, ένα από τα πολλά του αυτοκίνητα. Ολα τους εξαιρετικά ελαφριά και άκρως οδηγοκεντρικά. Ξεκινάμε με μια ξενάγηση στα 22 γκαράζ του σπιτιού και καταλήγουμε στο ιδιωτικό drive-in σινεμά που έχει φτιάξει μέσα στο σπίτι. Εδώ μπορείς να απολαύσεις την αγαπημένη σου ταινία καθισμένος μέσα σε μια ανοιχτή Cadillac του 1959 με συντροφιά τον σαγηνευτικό έναστρο ουρανό. Μόνο που τα αστέρια μπορούν να λάμπουν οποιαδήποτε ώρα της ημέρας καθώς πρόκειται για 120 φωτεινές οπτικές ίνες που είναι φυτεμένες στο μαύρο ταβάνι του δωματίου. Ο Murray φορά -όπως πάντα- ένα πολύχρωμο πουκάμισο, έχει -όπως πάντα- ένα περιποιημένο μουστάκι και η συμπεριφορά του δεν θυμίζει σε τίποτα τα 73 χρόνια της ηλικίας του.
Το βιογραφικό του είναι άκρως εντυπωσιακό: Προϊστάμενος σχεδιασμού της Brabham από τα μέσα της δεκαετίας του ’70 και για σχεδόν μία δεκαετία, τεχνικός διευθυντής της αγωνιστικής ομάδας της McLaren την εποχή της απόλυτης κυριαρχίας με τους Senna και Prost, σχεδιαστής και εμπνευστής της αξεπέραστης McLaren F1, ιδιοκτήτης μιας πετυχημένης εταιρείας σχεδιασμού, δημιουργός της εν δυνάμει επαναστατικής κατασκευαστικής μεθόδου iStream, φανατικός οπαδός των ελαφριών κατασκευών και πλέον ιδρυτής της εταιρείας που θα κατασκευάσει τον διάδοχο της McLaren F1 σε μια νέα υπερσύγχρονη μονάδα, στο Dunsfold του Surrey. Ξεκινάμε την κουβέντα για το Τ.50. Το αυτοκίνητο υιοθετεί τις βασικές τεχνολογικές και σχεδιαστικές αρχές που έκαναν τη McLaren F1 αξιοθαύμαστη. Σημειώστε την κεντρική θέση οδήγησης με τις δύο θέσεις επιβατών εκατέρωθεν και πιο πίσω από τον οδηγό, τον υψηλόστροφο V12 κινητήρα, την εξ’ ολοκλήρου ανθρακονημάτινη κατασκευή και φυσικά το ιδιαίτερα χαμηλό βάρος που δεν ξεπερνά τα 980 kg.
Το Τ.50 έχει συμπλέκτη και επιλογέα καθώς συνδυάζεται με χειροκίνητο 6άρι κιβώτιο. Ο Murray θέλει το αυτοκίνητο να έχει μια απόλυτα μηχανική αίσθηση. Ακόμα και ο V12 κινητήρας των 3,9 lt που έχει σχεδιαστεί από την Cosworth είναι ατμοσφαιρικός αφού ο Murray δεν κρύβει την αντιπάθειά του για την υπερτροφοδότηση. «Ο,τι και αν ισχυρίζεται ο κάθε κατασκευαστής οι υπερτροφοδοτούμενοι κινητήρες έχουν υστέρηση και αυτό δεν είναι κάτι που συνάδει με την προσφορά της απόλυτης οδηγικής εμπειρίας η οποία είναι βασική προτεραιότητα στο Τ.50. Ωστόσο, ο V12 που χρησιμοποιούμε είναι εντελώς νέος και δεν έχει κανένα συσχετισμό με τον κινητήρα της Valkyrie. Είναι πολύ ελαφρύτερος από αυτόν, στροφάρει πιο ψηλά, έως τις 12.400 rpm, και έχει πιο γρήγορη απόκριση». Ο Murray αδιαφορεί για νούμερα σχετικά με αποδόσεις, με τελικές ταχύτητες και με γυρολόγια στο Nürburgring. Βέβαια αυτό δεν κρύβει κάποια αδυναμία, καθώς οι 700 PS κάθε άλλο παρά αμελητέοι είναι. Το Τ.50 είναι φυσικά πισωκίνητο.
Η τετρακίνηση θα πρόσθετε βάρος και θα αλλοίωνε την αίσθηση του τιμονιού. Εχει όμως και πολλές πινελιές που δεν υπήρχαν στη McLaren F1, όπως για παράδειγμα ο ηλεκτρικός ανεμιστήρας των 400 mm που υπάρχει στο πίσω μέρος και δρα διαδραστικά στην αεροδυναμική, μεταβάλλοντας κατάλληλα την κάθετη δύναμη που δημιουργείται. Συμβάλλει με αυτό τον τρόπο στην αύξησή της σε ταχύτητες μεταξύ 100-160 km/h, που σύμφωνα με τον Murray είναι περισσότερο απαραίτητη και τη μειώνει στις πολύ υψηλές ταχύτητες, στις οποίες τα σταθερά αεροδυναμικά βοηθήματα δημιουργούν πολύ μεγάλη κάθετη δύναμη η οποία φορτίζει υπερβολικά την ανάρτηση και χαλά την άνεση. Μάλιστα ο ανεμιστήρας ομαλοποιεί και τους στροβιλισμούς του αέρα στην ουρά του αυτοκινήτου, βελτιώνοντας έτσι την ευστάθειά του σε υψηλές ταχύτητες. Η συγκεκριμένη καινοτομία σε συνδυασμό με την έξυπνη διαμόρφωση του πατώματος εξαλείφουν την ανάγκη για μεγάλες αεροτομές, επιτρέποντας μια απόλυτα καθαρή σιλουέτα. Ο ενσωματωμένος στο αμάξωμα ανεμιστήρας αποτελεί βέβαια ένα σήμα-κατατεθέν του Murray. Θυμηθείτε για παράδειγμα την Brabham BT 46B, που στην παρθενική της εμφάνιση στο GP Σουηδίας το 1978 με τον Niki Lauda στο τιμόνι κατάφερε μια πειστικότατη νίκη και αναστάτωσε τόσο τον ανταγωνισμό, ώστε αμέσως μετά το σύστημα που χρησιμοποιούσε να απαγορευτεί.
Ο Murray δεν δείχνει εντυπωσιασμένος από το επίπεδο των σύγχρονων supercars. «Η McLaren 720S είναι μάλλον το πιο ικανό αυτοκίνητο που έχω οδηγήσει και προκαλεί έκπληξη το πόσο καλά προσαρμόζεται σε έναν στενό επαρχιακό δρόμο αλλά και σε μια πίστα. Είναι το καλύτερο αυτοκίνητο του είδους. Ωστόσο ούτε αυτό, όπως και κανένα άλλο ανταγωνιστικό μοντέλο, δεν καταφέρνει να δημιουργήσει ένα έντονο δέσιμο με τον οδηγό με τους παραδοσιακούς οδηγικούς όρους. Εχω ένα Austin Healey Sprite με μόλις 45 PS που όμως καταφέρνει να με κάνει να χαμογελώ κάθε φορά που το οδηγώ». Πίσω από την αδυναμία επικοινωνίας με τον οδηγό των σύγχρονων supercars ο Murray διακρίνει αρκετούς σημαντικούς παράγοντες. «Καταρχάς σχεδόν όλα είναι υπερτροφοδοτούμενα και δεν πιστεύω πως ένας turbo κινητήρας θα καταφέρει ποτέ να έχει την απόκριση ενός καλού ατμοσφαιρικού. Eπειτα είναι και το θέμα του μεγέθους και του βάρους. Από το ’92 βλέπω τα πάντα να γίνονται μεγαλύτερα, πιο βαριά και υπερτροφοδοτούμενα. Και το τελευταίο διάστημα έχουν προστεθεί και τα υβριδικά συστήματα με ηλεκτροκινητήρες προκειμένου να καλυφθούν τα κενά ροπής, με αποτέλεσμα ακόμα περισσότερο βάρος και ακόμα πιο σύνθετα συστήματα».
Βασική αρχή του Murray είναι πως η αίσθηση πρέπει να βρίσκεται πάνω από τους αριθμούς. «Οι κατασκευαστές σήμερα είναι παθιασμένοι με την ιπποδύναμη, την τελική ταχύτητα και το 0-100 km/h. Oχι όμως εγώ. Στην F1 προσπαθήσαμε να φτιάξουμε το πιο προηγμένο μηχανολογικά και το πιο απολαυστικό οδηγικά αυτοκίνητο. Αυτό που συναρπάζει και σου μεταφέρει την ένταση της ταχύτητας είναι η απόκριση και ο θόρυβος και όχι η απόλυτη τιμή της ταχύτητας ή η συνεχής ώθηση ενός ηλεκτροκινητήρα». Ο ίδιος δεν κρύβει μάλιστα το πάθος του για οδήγηση που λειτουργεί και ως έμπνευση για τις δημιουργίες του. «Οποτε έχω την ευκαιρία θέλω να απολαμβάνω την οδήγηση. Γι’ αυτό το καλοκαίρι προτιμώ να οδηγώ τα κλασικά αυτοκίνητά μου. Πιστεύω ότι προσφέρουν πολύ μεγαλύτερη ευχαρίστηση από ένα μοντέρνο supercar». Ολα τα παραπάνω οδήγησαν τον Murray στη δημιουργία του Τ.50 που υπολογίζεται ότι θα ξεκινήσει την εμπορική του καριέρα τον Ιανουάριο του 2022.
Είναι το 50ό του αυτοκίνητο (υπολογίζοντας όλες τις αγωνιστικές και πολιτικές δημιουργίες του) το οποίο μάλιστα θα συμπέσει με την 50ή επέτειο του Murray ως σχεδιαστή. Το πλάνο προβλέπει την κατασκευή 100 αντιτύπων, με το καθένα να υπολογίζεται ότι θα κοστίζει πάνω από 2,5 εκατ. ευρώ. Ποια είναι όμως η κινητήρια δύναμη που κάνει τον καταξιωμένο 73χρονο Murray με την εντυπωσιακή καριέρα και το σερί τίτλων στην F1 να επιχειρεί να μας εκπλήξει ακόμα μια φορά; «Η δημιουργία ενός εμβληματικού αυτοκινήτου θα αποτελέσει την ιδανική ώθηση για την εταιρεία μας. Η Gordon Murray θα φτιάξει το τελευταίο καθαρόαιμο αυτοκίνητο που θα κάνει τον οδηγό του να χαμογελά. «Μετά από αυτό θα συνεχίσουμε με αυτοκίνητα που θα έχουν ξεχωριστό χαρακτήρα και χειροποίητη αίγλη. Δεν πρόκειται ποτέ να γίνουμε εταιρεία μαζικής παραγωγής.
Η γραμμή παραγωγής είναι φτιαγμένη για να κατασκευάζονται έως 100 αυτοκίνητα ετησίως. Το Τ.50 θα είναι η ναυαρχίδα μας. Το μικρότερο μοντέλο ίσως χρειαστεί να είναι ηλεκτρικό. Ομως σας υπόσχομαι πως ακόμα και έτσι θα είναι το ελαφρύτερο και πιο προηγμένο μηχανολογικά ηλεκτρικό αυτοκίνητο που θα υπάρχει». Αν και η Gordon Murray Automotive είναι στα πρώτα της βήματα, η Gordon Murray Design είναι πλέον ένα καταξιωμένο όνομα. Κυρίαρχος στόχος της αυτή τη στιγμή είναι η κατοχύρωση της κατασκευαστικής μεθόδου iStream, που σύμφωνα με τον Murray είναι το μεγαλύτερο βήμα στην παραγωγική διαδικασία μετά την καθιέρωση της κινούμενης γραμμής παραγωγής από τον Henry Ford. Η μέθοδος έχει μεγαλύτερη ευελιξία και μικρότερες χωροταξικές απαιτήσεις ενώ παράλληλα είναι πιο φιλική προς το περιβάλλον και φθηνότερη. Ο Murray υποστηρίζει επιπλέον πως τα αυτοκίνητα που θα έχουν κατασκευαστεί με τη μέθοδο iStream θα είναι ελαφρύτερα και πιο ασφαλή.«Η Yamaha ήταν έτοιμη να συνεργαστούμε πριν το νέο Δ.Σ. αποφασίσει να μην προχωρήσει τελικά στην κατασκευή αυτοκινήτου. Θα ήταν ένα ιδανικό ξεκίνημα για εμάς. Εάν δεν υπήρχε αυτή η αλλαγή το αυτοκίνητο θα είχε μπει σε παραγωγή εδώ και ενάμιση περίπου χρόνο και τώρα θα μπορούσαμε να οδηγήσουμε το μικρό sports car της Yamaha των 850 kg με τον 1.000άρη 3κύλινδρο κινητήρα». Ο Murray και η ομάδα του εξακολουθούν να δουλεύουν επάνω σε διάφορα πρότζεκτ, όπως για παράδειγμα αυτό ενός μικρού ηλεκτρικού αυτοκινήτου πόλης στη λογική του Renault Twizy, αλλά σε ένα συνολικά πιο ώριμο και ολοκληρωμένο πλαίσιο. Μεγάλος ενθουσιασμός υπάρχει και για το μικρό sports car με την ονομασία T.43 που χρησιμοποιεί τον 3κύλινδρο 1.5 κινητήρα της Ford και ζυγίζει μόλις 845 kg. «Θα κινήσω γη και ουρανό ώστε κάποιος να υλοποιήσει αυτό το σχέδιο», τονίζει παθιασμένα ο Murray. Ενα ακόμα δείγμα του δημιουργικού πνεύματος του Βρετανού σχεδιαστή είναι το OX, ένα μικρό ελαφρύ φορτηγό μεταφορών για την Αφρική. «Κοστίζει το ένα τρίτο σε σχέση με ένα άμεσα ανταγωνιστικό όχημα και έχει εξαιρετική ποιότητα κύλισης αλλά και πολύ υψηλές δυνατότητες φόρτωσης. Χάρη στην κατασκευή του με τη μέθοδο iStream είναι σχεδόν 1.000 kg ελαφρύτερο από τον ανταγωνισμό και αυτό σημαίνει πως έχει 1.000 kg επιπλέον ωφέλιμου βάρους».
Το αυτοκίνητο που χρησιμοποιεί καθημερινά ο Murray είναι μια Alpine A110. «Είναι φανταστικό αυτοκίνητο. Για 16 χρόνια προσπαθούσα να βρω έναν αντικαταστάτη για το Smart Roadster που είχα και τελικά τον βρήκα στην Alpine. Είναι αρκετά ελαφρύ και μαζεμένο σε διαστάσεις αλλά και διασκεδαστικό στην οδήγηση, αν και το DSG και η υπερτροφοδότηση στερούν λίγο από την αμεσότητα. Αν το αυτοκίνητο ήταν χειροκίνητο και ατμοσφαιρικό, ακόμα και με 100 PS λιγότερους, θα ήταν περισσότερο συμμετοχικό. Η ρύθμιση της ανάρτησης είναι όμως εξαιρετική. Μέχρι την Alpine το καλύτερα ισορροπημένο αυτοκίνητο σε άνεση και ακρίβεια που είχα οδηγήσει ήταν η Lotus Evora. Η Α110 είναι καλύτερη. Είναι τόσο εύστοχη ώστε την θέσαμε ως πρότυπο πριν ξεκινήσουμε το T.50». Η Alpine είναι το πρώτο αυτοκίνητο που βλέπουμε στην ξενάγησή μας στα γκαράζ του σπιτιού του Murray. Εδώ βρίσκονται 15 από τα συνολικά 45 αυτοκίνητα που έχει στην κατοχή του. Δίπλα στην Α110 βρίσκεται μια πράσινη Lotus Europa, η πιο πρόσφατα αγορασμένη Lotus της συλλογής του. Eχει επίσης μια Lotus Seven S2 του ’61, μια Elite S2 του ’60 που ζυγίζει μόλις 600 kg, καθώς και δύο Elan και μια Lotus 11.
Ο Murray δεν είναι οπαδός των Ferrari οπότε σίγουρα η 308 GT4 2+2 που βλέπουμε αποτελεί έκπληξη. «Ποτέ δεν πόθησα μια Ferrari ή μια Lamborghini. Hθελα όμως ένα κλασικό αυτοκίνητο με έναν ωραίο βαρύτονο V8 που να είναι πρακτικό ώστε να φύγεις για μια εκδρομή με τις απαραίτητες αποσκευές. Αυτό το αυτοκίνητο είναι εξαιρετικά πρακτικό και έχει έναν φανταστικό κινητήρα, ενώ ζυγίζει μόλις 1.100 kg και είναι άκρως απολαυστικό στην οδήγηση». Βλέπουμε μια Alfa Spider, ένα Honda S800, μια Cortina GT αλλά και ένα Ford Thunderbird, ενώ σε πολλά σημεία οι τοίχοι είναι διακοσμημένοι με κλασικές μοτοσικλέτες. Ο Murrey έχει 22 από αυτές. «Οι περισσότερες είναι πραγματικά έργα τέχνης.
Οι Ιταλοί στα τέλη της δεκαετίας του ’50 και στις αρχές του ’60 ήταν άπαιχτοι. Κάποιες από αυτές έχουν μονοψήφια ιπποδύναμη, όμως ακόμα και αυτό παύει να σε απασχολεί όταν η σιλουέτα τους είναι τόσο όμορφη και εμπνευσμένη». Το απόγευμά μας μαζί με τον Murray ολοκληρώνεται με τον τρόπο που ο ίδιος απολαμβάνει περισσότερο: οδηγώντας. Eχει επιλέξει για τη βόλτα μας μία Elan S4 του 1970 για την οποία παραδέχεται: «Η Elan είναι το καλύτερο sports car που έχω οδηγήσει ποτέ. Θυμάμαι πόσο πολύ ήθελα να αποκτήσω μία και μόλις έφτασα στην Αγγλία το ’69 έδωσα όλα τα χρήματα που είχα για να αγοράσω μια ταλαιπωρημένη S3. Η καθαρότητα της επικοινωνίας που προσφέρει η Elan είναι φανταστική. Προσπάθησα να δώσω στην F1 την αίσθηση που είχε το τιμόνι της Elan αλλά δεν τα κατάφερα στον βαθμό που ήθελα». Δεν παραβλέπει μάλιστα να εκθειάσει τη χωροταξική της ευστοχία που επιτρέπει σε έναν οδηγό όπως ο ίδιος, που ξεπερνά το 1,90 m, να βολεύεται άνετα και βέβαια επαναλαμβάνει πολλές φορές τα μόλις 700 kg βάρους.
Ο ενθουσιασμός του για τα εμπνευσμένα και ουσιαστικά αυτοκίνητα είναι ανεξάντλητος. «Νομίζω ότι βρίσκομαι στην πιο δημιουργική περίοδο της ζωής μου. Με το iStream μπορώ να δώσω στον καθημερινό οδηγό την ευκαιρία να απολαύσει την ασφάλεια και όλα τα οφέλη μιας ελαφριάς κατασκευής αξιοποιώντας τη γνώση που έχω αποκτήσει από τη Formula 1. Στην ηλικία μου οι περισσότεροι άνθρωποι θέλουν να ξεκουραστούν, όμως εγώ εργάζομαι πιο σκληρά από ποτέ και περιμένω με ανυπομονησία να ξεκινήσω να φτιάχνω και πάλι τα δικά μου αυτοκίνητα».
Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ
Gordon Murray
Ο θρυλικός σχεδιαστής της Formula 1, υπεύθυνος για πολλές πρωταθλήτριες Brabham και McLaren και για την πολιτική McLaren F1 είναι πλέον έτοιμος να μας χαρίσει ένα ακόμα πρωτοποριακό supercar, το Τ.50
ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ
Τ.50
Το supercar που μεταφέρει στον 21ο αιώνα πολλές από τις ιδέες που έκαναν τη McLaren F1 το αυτοκινητικό ισοδύναμο της προσγείωσης στο φεγγάρι και μια ξεκάθαρη επιρροή από την αντισυμβατική Brabham.
Η ΠΟΡΕΙΑ
Το πρώτο αυτοκίνητο
«Μεγάλωσα με λατρεία για την ταχύτητα. Ηθελα πολύ να αγωνίζομαι με αυτοκίνητα. Οταν φοιτούσα στο τεχνικό κολέγιο στο Durban σχεδίασα και έφτιαξα το δικό μου αυτοκίνητο με το οποίο και έτρεξα σε ορισμένους αγώνες το ’67 και το ’68. Το Τ.1 ήταν το πρώτο μου αυτοκίνητο. Εμοιαζε με Lotus 7 αλλά ήταν ελαφρύτερο και πιο άκαμπτο».
Το μεγάλο βήμα
«Η δημιουργία ενός αυτοκινήτου περιλαμβάνει τη μελέτη και τον σχεδιασμό του πλαισίου, της ανάρτησης και την ανάλυση των δυναμικών φορτίσεων. Πολύ σύντομα συνειδητοποίησα πως η Ν. Αφρική δεν πρόσφερε καμία προοπτική εξέλιξης επάνω σε αυτό το κομμάτι. Το άλλο 50% του πάθους μου είναι η μουσική. Τον χειμώνα του ’69 το Λονδίνο ήταν το κέντρο του κόσμου και έτσι αποφάσισα να έρθω στην Αγγλία».
Η Formula 1
«Εντάχθηκα στην ομάδα της Brabham το 1970 ξεκινώντας στο τμήμα σχεδιασμού. Ο Bernie Ecclestone με όρισε διευθυντή σχεδιασμού το 1972 και σε ηλικία 26 ετών ήμουν τεχνικός διευθυντής της ομάδας. Μετά από 17 χρόνια στην F1 ένιωθα κορεσμό, όμως τότε ήταν η στιγμή που με προσέγγισε ο Ron Dennis για να πάω στη McLaren. Απαίτησα τον απόλυτο έλεγχο σε κάθε τομέα τεχνικής φύσεως και ο Ron το δέχθηκε».
Τ.50: ΤΟ ΝΕΟ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑΚΟ SUPERCAR ΤΟΥ MURRAY
Αφιερωμένο στον οδηγό
Οπως και στη McLaren F1, το νέο Τ.50 διαθέτει την αγαπημένη τριθέσια διάταξη του Murray, με τον οδηγό στο κέντρο και λίγο πιο μπροστά από τους δύο επιβάτες. Για την επίτευξη μιας απόλυτα αναλογικής οδηγικής εμπειρίας το κιβώτιο είναι χειροκίνητο έξι σχέσεων με κλασική διάταξη Η αρχική σκέψη για σειριακό επιλογέα απορρίφθηκε μετά από απαίτηση των πελατών.
Καθαρή σιλουέτα
Ο ανεμιστήρας των 400 mm στο πίσω μέρος του Τ.50 δημιουργεί τόσο μεγάλη κάθετη δύναμη που καθιστά περιττές τις μεγάλες αεροτομές και τις τεράστιες εισαγωγές αέρα. Πρόκειται για ένα όμορφο, καθαρό σχέδιο, όπως ήταν και η McLaren F1. Οι τελικές αεροδυναμικές ρυθμίσεις γίνονται στο αεροδυναμικό τούνελ της ομάδας Racing Point της F1.
Ο πανάλαφρος V12
Το Τ.50 κινείται από έναν εντελώς νέο V12 κινητήρα 3,9 lt της Cosworth που σύμφωνα με τον Murray είναι εντελώς διαφορετικός από τον κινητήρα που έχει εξελίξει η Cosworth για την Aston Martin Valkyrie. Είναι ατμοσφαιρικός και στροφάρει ως τις 12.400 rpm και θα έχει το χαμηλότερο βάρος και την πιο γρήγορη απόκριση από κάθε άλλο V12 έως σήμερα.
Εικονική ουρά
H αρχή λειτουργίας του πίσω ανεμιστήρα του Τ.50 είναι πολύ πιο περίπλοκη απ’ ό,τι o αντίστοιχης φιλοσοφίας ανεμιστήρας που τοποθετήθηκε στην Brabham BT46B, νίκησε στο σουηδικό GP το ’78 και αμέσως μετά απαγορεύτηκε. Ο αέρας από τον ανεμιστήρα μεταξύ άλλων εξουδετερώνει και τους στροβιλισμούς που δημιουργούνται στο πίσω μέρος σε υψηλές ταχύτητες, χαρίζοντας έτσι ευστάθεια αντίστοιχη με αυτή που θα είχε το αυτοκίνητο εάν διέθετε μια μακριά ουρά.
Μεταβαλλόμενη κάθετη δύναμη
Ο ανεμιστήρας μεταβάλλει ταχύτατα τη ροή του αέρα κάτω από το αυτοκίνητο ώστε να αυξάνει αλλά και να μειώνει την αρνητική άντωση ανάλογα με τις δυναμικές ανάγκες του αυτοκινήτου, χωρίς να δημιουργείται εξάρτηση με την ταχύτητα. Ετσι αποφεύγεται η υπερβολική αύξηση της αεροδυναμικής αντίστασης που δημιουργείται στις υψηλές ταχύτητες από τις μεγάλες αεροτομές και τις έντονα ανάγλυφες εξωτερικές επιφάνειες.
Διαβάστε επίσης
Λύθηκαν τα προβλήματα της McLaren
Η Ferrari SF90 Stradale ζωγραφίζει στο Fiorano (video)
Τα μυστικά σχεδιασμού της Lotus Evija (video)
