Σύγκριση: Alpine A110 vs Ford Fiesta ST
ΔΟΚΙΜΕΣ
Σύγκριση: Alpine A110 vs Ford Fiesta ST
ΔΟΚΙΜΕΣH ζωή, κάποιες φορές είναι ωραία. πάρτε αυτά τα δυο νέα «όπλα», για παράδειγμα, με τους ηχηρούς κωδικούς Fiesta ST και Alpine A110 που αναβιώνουν σήμερα με περισσή μαεστρία τη (σχεδόν) αποθανουσα τέχνη της πραγματικής οδήγησης δίχως ναι μεν αλλά. Kυρίες και Κύριοι , προσδεθείτε, φύγαμε… (Δημοσιεύτηκε στο τεύχος 11 της ελληνικής έκδοσης του Car Magazine-*Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη)
WHAT CAR
Μπερδευτήκατε; Έχετε απόλυτο δίκιο, αυτά τα δύο αυτοκίνητα δεν ανήκουν στην ίδια κατηγορία και εκ πρώτης όψεως δεν ταιριάζουν καν. Δεν είναι ανταγωνιστικά και δεν απειλούν το ένα το άλλο εμπορικά. Γιατί λοιπόν τα φέραμε εδώ;
Επειδή βρισκόμαστε αισίως στο 2018 και οι δυσοίωνες αυτοκινητικές ειδήσεις μιλούν για αυτόνομα ηλεκτρικά αυτοκίνητα και εφαρμογές κοινής χρήσης που έρχονται με γοργό ρυθμό. Η ζωή γίνεται ασφαλέστερη και πιο αποστειρωμένη: όλοι χρησιμοποιούμε απολυμαντικά για τα χέρια και πίνουμε φιλτραρισμένο νερό.
Η ταχύτητα είναι πλέον κατακριτέα, οι δυνατές εξατμίσεις είναι δακτυλοδεικτούμενες, η προσπέραση σε δημόσιο δρόμο είναι πιθανό να προκαλέσει εξαγριωμένη αντίδραση στους τριγύρω σου, λες και σε είδαν να σημαδεύεις με σφεντόνα αθώα κουνελάκια. Και μέσα σε όλη αυτή την υστερία εμείς, οι ενθουσιώδεις της αυτοκίνησης, να αναρωτιόμαστε αν μπορεί να υπάρξει εκείνο το πακέτο που θα μας κάνει να ξανανιώσουμε.
Ειδάλλως μας βλέπω να το ρίχνουμε στο ποδόσφαιρο ή στον φιλοτελισμό.Τα δύο καινούρια αυτοκίνητα μοιράζονται τον ίδιο σκοπό. Δεν εννοώ μόνο την ευπρόσδεκτη οδηγική διασκέδαση, αλλά κάτι βαθύτερο απ’ αυτό. Αμφότερα είναι κατασκευασμένα για ψυχοθεραπεία: βρες έναν καλό δρόμο, καθάρισε το μυαλό σου από περισπασμούς και προσωπικές αναστολές και ξέδωσα μέχρι να σε πιάσει αυχενικό, να ιδρώσουν οι παλάμες σου και να στραγγίξουν από καύσιμο τα ρεζερβουάρ. Μιλάμε για μια γιορτή των βενζινοκινητήρων, των do-it-yourself συστημάτων διεύθυνσης και των εξαιρετικών ελαστικών της Michelin.
Την Alpine δεν θα την ξέρετε μόνο αν όντως έχετε ασχοληθεί αποκλειστικά με τον φιλοτελισμό. Πρόκειται για ένα αυτοκίνητο-θρύλο που πρόσφατα αναβίωσε η Renault με σεβασμό και αναφορές στην αρχέτυπη A110 που κατέκτησε το πρώτο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ράλι, πίσω στο 1973. Το φωτεινό μπλε σπορ αυτοκίνητο αισθητικά δείχνει καινοτόμο και κινείται από έναν 4κύλινδρο υπερτροφοδοτούμενο κινητήρα 1,8 lt, τοποθετημένο στο κέντρο του αμαξώματος. Από την άλλη έχουμε ένα μικρό hot hatch με μεγάλη απήχηση τα τελευταία χρόνια κυρίως στους νέους:
Το Ford Fiesta ST.Η νέα γενιά ακολουθεί τα βήματα του προκατόχου της, το οποίο είχε εκπλήξει ευχάριστα τους πάντες με τα δυναμικά χαρακτηριστικά του. Το σημερινό βελτιώνει τη συνταγή, με νέα εφόδια το αναθεωρημένο πλαίσιο, το βελτιωμένο εσωτερικό και -όχι δίχως αμφισβητήσεις- τον νέο turbo 3κύλιλνδρο 1.5 βενζινοκινητήρα που αντικαθιστά τον 4κύλινδρο 1.6. Το νέο τρίθυρο Fiesta είναι μήκους μόλις 4 μέτρων και πλάτους δύο, αλλά όταν πλησιάσετε τα δύο αυτοκίνητα που στέκουν δίπλα-δίπλα, η Alpine φαίνεται λεπτή σαν μικρογραφία.
Το γαλλικό αυτοκίνητο είναι ένα μικρό πανέμορφο κόσμημα: σχεδόν 20 πόντους χαμηλότερο και άλλους 14 στενότερο από το Fiesta. Για την ιστορία, είναι 20 ολόκληρους πόντους πιο κοντό από την Porsche Cayman, αναμφισβήτητα την Playmate της κλάσης. Η A110 υιοθετεί επίσης ένα εντυπωσιακά ασυνήθιστο σχήμα. Ακολουθώντας το στυλ της αρχικής A110, ένα αυτοκίνητο που χρονολογείται πίσω στο 1961, διαθέτει αναλογίες και λεπτομέρειες που δεν νομίζω ότι ένας σύγχρονος σχεδιαστής αυτοκινήτων θα ονειρευόταν αν ξεκινούσε σε κενό φύλλο χαρτιού.
Για παράδειγμα, αυτά τα τέσσερα φώτα στη μύτη, ως φόρο τιμής στο αρχικό αγωνιστικό μοντέλο, ή εκείνη τη μακριά πίσω ουρά που στο αρχέτυπο μοντέλο κάλυπτε τον κινητήρα στον πίσω άξονα (παρεμπιπτόντως τώρα ενσωματώνει έναν περιορισμένο χώρο αποσκευών). Στο μενού προσθέστε επίσης και κάποιες άλλες μικρές -όχι όμως ασήμαντες- λεπτομέρειες, όπως το πίσω σήμα από χρωμιωμένα γράμματα, προκειμένου να καταλήξετε στο συμπέρασμα ότι η Alpine συγχωνεύει το μοντέρνο με το κλασικό χωρίς να καπηλεύεται την πρόγονό της.
Αν το εξωτερικό στυλ είναι επιτυχημένο, τότε το εσωτερικό χαρακτηρίζεται δικαιωματικά θρίαμβος: η ελαφριά πόρτα ανοίγει για να αποκαλύψει ένα διθέσιο πιλοτήριο στενό και χαμηλό, γεμάτο χαρακτήρα.
Για έναν μαζικό κατασκευαστή όπως η Renault είναι πρώτης τάξεως έκπληξη ότι επικράτησαν επιλογές που παραπέμπουν σε άλλες ειδικές κατασκευές, όπως τα βαθιά αγωνιστικά καθίσματα με τα ραμμένα σχέδια, η ξεχωριστή κεντρική κονσόλα, οι διακόπτες αεροπορικού τύπου ή οι μεταλλικές πλάκες στα πόδια.
Τα περισσότερα εξαρτήματα, βέβαια, προέρχονται απευθείας από το γήινο Mégane, το ευχάριστο όμως είναι ότι δεν μειώνουν τη συνολική εντύπωση ενός αυτοκινήτου το οποίο δεν απευθύνεται σε πολλούς. Το εμφατικό μεταλλικό μπλε Α στο κέντρο του τιμονιού σε πείθει ότι εδώ υπάρχει κάτι καινούριο, κάτι διαφορετικό και πρωτότυπο. Στην αντίπερα όχθη, η καμπίνα του Fiesta είναι ένας κόσμος μακριά από τέτοιες πολυτελείς λεπτομέρειες λογικό, αφού το εκρηκτικό supermini κοστίζει σχεδόν τα μισά χρήματα.
Αλλά, όπως στην Alpine έτσι και το αντίστοιχο εσωτερικό του ST βροντοφωνάζει «Οδήγησέ με!» με το που ανοίγεις την πόρτα. Είναι βελτιωμένο και αναβαθμισμένο, με μια καθαρότερη προσέγγιση που κυριαρχείται από τη μεγάλη οθόνη αφής. Τα καθίσματα Recaro αγκαλιάζουν τα πλευρά και σου επιτρέπουν να καθίσεις βαθύτερα στο αυτοκίνητο σε σχέση με το παλιό ST, το δερμάτινο τιμόνι είναι επίπεδο στη βάση του με χοντρό δέρμα, γεμάτο υποσχέσεις.
Το να κάθεσαι πίσω από το τιμόνι του ST είναι σαν να κρατάς ένα τέλεια ζυγισμένο ρόπαλο του μπέιζμπολ στο χέρι. Μου αρέσει το εξωτερικό στυλ του νέου Fiesta, με το κοφτερό πρόσωπο και τη γλυκιά μάσκα. Σίγουρα φαίνεται πιο ώριμο από το προηγούμενο αλλά αν διαγράψετε από τη συνολική εικόνα το σήμα ST στην ούγια, πιθανότατα να περάσει απαρατήρητο. Μην ξεγελιέστε όμως από τη low profile εμφάνιση – στον σωστό δρόμο αυτό το μικρό διαβολάκι θα μπορούσε να δυσχεράνει τη ζωή ενός supercar…Φυσικά δεν εν-νοώ την Alpine όταν το λέω αυτό.
Η νέα A110 δεν είναι supercar. Αποδίδει μόνο 250 PS, υπολείπεται ακόμη και από τα μικρομεσαία hot hatch νέας εσοδείας από άποψη απόδοσης ισχύος. Αλλά μην ανησυχείτε επειδή το μεγαλύτερο μέρος της επιτυχημένης δομής της έχει να κάνει με το εξαιρετικά μικρό απόβαρο. Αυτό είναι το μυστικό.Από την αρχή η ομάδα των Γάλλων τεχνικών είχε μια αντίστοιχη προσέγγιση με τη φιλοσοφία που διέπει τη Lotus: τον πόλεμο απέναντι και στο τελευταίο περιττό γραμμάριο.
Αυτό οδήγησε σε κάποιες μεγάλες θεμελιώδεις αποφάσεις, όπως τη χρήση αλουμινίου τόσο στο σασί όσο και στο αμάξωμα, αλλά και σε κάποιες αντίστοιχες μικρότερης σπουδαιότητας, όπως είναι τα σπορ καθίσματα της Sabelt που ζυγίζουν μόλις 13,1 kg έκαστο, αλλά και το ενσωματωμένο στα πίσω φρένα της Brembo χειρόφρενο που εξοικονομεί επιπλέον 2,5 kg. Το αποτέλεσμα στη ζυγαριά δείχνει 1.080 kg για τη βασική έκδοση και 1.103 kg για το αυτοκίνητο που βλέπετε εδώ, μία από τις limited edition εκδόσεις του λανσαρίσματος.
Στην πράξη ερμηνεύεται σε σχεδόν 250 kg λιγότερα συγκριτικά με την Porsche 718 Cayman PDK. Πρόκειται για μια συνειδητή κίνηση την ώρα που τα περισσότερα αυτοκίνητα τείνουν να ξεχειλώνουν σε διάπλαση και κιλά. Ελαφρύ αυτοκίνητο σημαίνει στενότερα ελαστικά, μικρότερα φρένα και πιο μαλακά σε ρύθμιση ελατήρια στην ανάρτηση, όπως συμβαίνει με την Alpine.
Βολεύεσαι στο υπέροχο κάθισμα και πατάς το μεγάλο κόκκινο κουμπί που φέρνει στη ζωή τον κινητήρα. Το υπερτροφοδοτούμενο μοτέρ βενζίνης των 1,8 lt κάνει άμεσα αισθητή την ηχητική παρουσία του πίσω από το κεφάλι σoυ. Αν και αυτός ο κινητήρας προσφέρει τις πολύτιμες υπηρεσίες του και στο νέο Mégane RS, η Alpine αναφέρει ότι το σύστημα εισαγωγής, η εξάτμιση και το turbo είναι κατασκευασμένα αποκλειστικά για την ίδια.
Η κίνηση μεταφέρεται στους πίσω τροχούς μέσω ενός αυτόματου κιβωτίου επτά σχέσεων της Getrag με δυνατότητα αυτόματης και χειροκίνητης λειτουργίας μέσω paddles. Μόλις στα πρώτα 100 μέτρα από την εκκίνηση θα παρατηρήσεις το πιο αξιοσημείωτο στοιχείο στη νέα Alpine:το ηλεκτρικά υποβοηθούμενο τιμόνι με την ατόφια αίσθηση, απαλλαγμένο από περιττό βάρος.
Οι περισσότεροι κατασκευαστές δημιουργούν ένα άκαμπτο σύστημα διεύθυνσης με τεχνητό βάρος, προσπαθώντας να δώσουν την ψευδαίσθηση ότι επειδή οι βραχίονες καταβάλλουν προσπάθεια το αποτέλεσμα είναι πιο σπορ. Το πρόβλημα με αυτό είναι ότι ποτέ δεν βιώνεις την πραγματική αίσθηση για το πού κοιτούν οι τροχοί. Η ψεύτικη αυτή βαρύτητα αφαιρεί πόντους τελικά από την άμεση επικοινωνία, παρότι υφίσταται για πετύχει τον αντίθετο σκοπό. Η Alpine ακολουθεί εντελώς διαφορετική πορεία: το τιμόνι της είναι ελαφρύ, ζωηρό και συνάμα κοφτερό, αλλά όχι υπερβολικά υποβοηθούμενο ή μουδιασμένο.
Είναι αεικίνητο και σπαρταριστό στα χέρια σου, όπως ακριβώς και το αυτοκίνητο που στρίβει επικοινωνώντας όμορφα την ελαφρότητά του. Μέσα σε λίγα λεπτά καταλαβαίνεις ότι αυτή η αίσθηση αποτελεί βασική αρχή. Αυτό είναι στοιχείο που θα αναφέρεις πρώτο όταν κάποιος σε ρωτήσει τι σου έμεινε από την οδήγησή της ή τι σου άρεσε περισσότερο. Πιθανότητα να αποτελέσει τον καταλυτικό παράγοντα που μπορεί να σε κάνει να την επιλέξεις έναντι της Porsche.
Η εξοικονόμηση βάρους αποτελεί το σημείο-κλειδί σε όλους τους επιμέρους τεχνικούς τομείς, όπως η ανάρτηση με τα διπλά ψαλίδια και στους δυο άξονες. Το αποτέλεσμα είναι μια αξιοθαύμαστη επιδεξιότητα, ένα αθλητικό πάτημα. Το ελαφρύ αμάξωμα γέρνει λίγο στις στροφές, ωστόσο το κέντρο βάρους της Alpine είναι τόσο χαμηλό που δεν πρόκειται να ενοχληθείς ποτέ. Η σημαντικότερη διαπίστωση, βέβαια, έγκειται στην όρεξη του γαλλικού σπορ αυτοκινήτου να ανταποκριθεί στην πίεση που ασκείς σε μια απαιτητική διαδρομή. Η προσέγγιση του Fiesta ST δεν μπορεί να είναι πιο διαφορετική. Η τελευταία γενιά είναι σαν μια σφιχτή μικρή γροθιά. Κατά κάποιον τρόπο αντικατέστησε την προσεκτική ισορροπία της απόλυτης αυτοπεποίθησης με μια πιο παιχνιδιάρικη ρύθμιση.
Παλαιότερα όντως υπέφερε από τη σκληρή απόσβεση που έτεινε να ταλαιπωρεί τον αυχένα σου. H ανάρτηση ενσωματώνει πλέον ελατήρια των οποίων το σπείρωμα δεν είναι κυλινδρικό, αλλά με μια περιέλιξη γύρω από τα αμορτισέρ σε σχήμα S με στόχο να μειώσουν τη γωνία σύγκλισης/απόκλισης των πίσω τροχών. Όπως είπαμε, ο 4κύλινδρος 1.6 turbo βενζινοκινητήρας αντικαταστάθηκε πλέον από έναν ολοκαίνουριο επίσης υπερτροφοδοτούμενο 3κύλινδρο 1.5 EcoBoost με απόδοση και πάλι τους 200 PS. Σε μια γρήγορη διαδρομή το νέο ST μπορεί να δείχνει ελάχιστα πιο μαλακό συγκριτικά με το προηγούμενο, παραμένει όμως σκληροπυρηνικό και αιχμηρό με εκείνη την απίστευτα στιβαρή κύλιση.
Ο 1.5 κάνει θαύματα. Παρά τους τρεις κυλίνδρους του μοιάζει με σφήκα γεμάτη ενέργεια και ενθουσιασμό. Δεν υπολείπεται σε επιδόσεις, ενώ ταυτόχρονα κερδίζει από άποψη προσωπικότητας, παράγοντας μάλιστα και καλύτερο ήχο (χάρη σε μια ενεργή βαλβίδα εξαγωγής αλλά και τη νέα ηλεκτρονική διαχείριση). Παράλληλα, επιτυγχάνει καλύτερη κατανάλωση καυσίμου χάρη στο πρωτοποριακό σύστημα απενεργοποίησης κυλίνδρων όταν ταξιδεύεις στην πραγματικότητα είναι σαν να έχεις τον 1.000άρη. Oχι βέβαια ότι θα ταξιδέψετε και πολύ.
Τα καλά νέα και σε αυτό το ST αναφέρουν ότι παραμένει προσηλωμένο στον σκοπό του:λατρεύει να αναμετριέται με δρόμους που απεχθάνονται τις ευθείες. Υπάρχουν αλλαγές στο σημερινό μοντέλο τα μετατρόχια είναι φαρδύτερα, το πλαίσιο πιο άκαμπτο, το τιμόνι ταχύτερο, το μηχανικό διαφορικό περιορισμένης ολίσθησης της Quaife προέρχεται από το Focus RS, ενώ υπάρχει τώρα και σύστημα launch control. Όλα τα παραπάνω εξακολουθούν να δένουν αρμονικά δημιουργώντας ένα ομοιογενές σύνολο. Το ρίχνεις με ορμή στη στροφή, τσιμπάς τα φρένα, καταπιάνεσαι με το εύχρηστο χειροκίνητο κιβώτιο.
Σε πρώτη ανάγνωση το turn-in είναι τόσο άμεσο που μοιάζει να δαγκώνει, έχοντας βοήθεια και από Michelin Pilot Super Sport ελαστικά. Η ακρίβεια ενισχύεται από την ικανότητα του εμπρός μέρους να ακολουθεί χωρίς φλυαρία την επιλεγμένη τροχιά στη σφιχτή χάραξη. Φυσικά, η διαδικασία είναι ακόμη πιο απολαυστική με την παρουσία του μπλοκέ διαφορικού, το οποίο εξαφανίζει κάθε τάση για άνοιγμα της τροχιάς ακόμα και στην υπερβολή.
Η συμμετοχική ουρά συμπεριλαμβάνεται στο παιχνίδι αλλά πάντοτε υπό απόλυτο έλεγχο. Με τους κατάλληλους χειρισμούς καθίσταται εφικτή μια ελαφριά υπερστροφή του πίσω μέρους προκειμένου να το τοποθετήσεις στην είσοδο της στροφής. Ο αφανής ήρωας του ST, όμως, είναι αναμφισβήτητα το μηχανικό μπλοκέ διαφορικό που εξασφαλίζει ότι κανένας από τους 200 PS δεν θα καλπάζει άσκοπα.
Διατίθεται προαιρετικά και βοηθά το μικρό Ford να μη χαζεύει στα σφιχτά κομμάτια, ελέγχοντας ιδανικά το ποσοστό της ροπής που φτάνει στους κινητήριους τροχούς. Όλα αυτά σημαίνουν ότι το ST μπορεί πραγματικά να συμβαδίσει με την άριστα στημένη Alpine στο στροφιλίκι, γεγονός το οποίο είναι εντυπωσιακό.Μολονότι, ας είμαστε ρεαλιστές, ο οδηγός της A110 απολαμβάνει μια πολύ διαφορετική εμπειρία οδήγησης. Oπως το Fiesta ST, έτσι και η Alpine διαθέτει τρία προγράμματα οδήγησης: Normal, Sport και Track. Καθώς μεταβαίνεις από το ένα στο άλλο όλα διαφοροποιούνται, από την απόκριση του γκαζιού και την ταχύτητα αλλαγής των σχέσεων στο κιβώτιο μέχρι τον ήχο της εξάτμισης.
Αυτά όμως λίγο επηρεάζουν την οδήγηση η οποία είναι τέλεια όπως και να ’χει. Οδήγησα την A110 αρκετά στην πίστα, εκεί που σου επιτρέπει καθαρά χειροκίνητες αλλαγές σχέσεων, παράγει εξαίσιο ήχο ενώ η ψηφιακή οθόνη σε προειδοποιεί τόσο ηχητικά όσο και με φωτεινή ένδειξη πότε είναι ενδεδειγμένη η αλλαγή σχέσης στο κιβώτιο. Πώς ερμηνεύεται αυτό; Μπορείς να επικεντρωθείς στα σημαντικά πράγματα, όπως ο τρόπος που επιταχύνει με μια ελαφριά υστέρηση χαμηλά, αλλά δυναμικά σε κάθε σχέση, καθώς η εξάτμιση μουγκρίζει σε κάθε πάτημα του γκαζιού.
Το turn-in είναι εξίσου κοφτερό με το αντίστοιχο του Fiesta, αλλά η Alpine δεν έχει την υπερστροφική αίσθηση του Ford με μεγάλη ταχύτητα. Αντ’ αυτού, ο χειρισμός είναι σίγουρα ρυθμισμένος για ασφαλή υποστροφή εάν μείνεις στο γκάζι στο μέσο της στροφής. Μπορεί να προκληθεί υπερστροφή σε απότομο άφημα του γκαζιού, αλλά μόνο εσκεμμένα. Εάν οδηγήσεις στρωτά με σωστές γραμμές η πρόσφυση (η κατανομή μεταξύ των δυο αξόνων είναι 44:56 εμπρός πίσω) σε μπολιάζει με ενέργεια και αυτοπεποίθηση ακόμη και στις πιο δύσκολες στροφές.
Αρχικά αισθάνθηκα απογοήτευση επειδή λατρεύω τα αυτοκίνητα με υπερστροφικές τάσεις, αλλά αργότερα αναγκάστηκα να χαστουκίσω τον εαυτό μου υπενθυμίζοντάς του ότι δεν είναι όλα τα πράγματα εστιασμένα εκεί. Η Alpine αισθάνεται καλύτερα όταν την οδηγείς δυναμικά αλλά με ορθολογισμό. Με αυτόν τον τρόπο αποκαλύπτει το εκπληκτικό τιμόνι, το σπαρταριστό feedback που καταφτάνει στα χέρια σου, τον τρόπο που ανταποκρίνεται στην παραμικρή κίνηση από πλευράς σου.
Είμαστε τόσο τυχεροί που είχαμε αυτά τα δύο αυτοκίνητα. Ελπίζω να έχουν επιτυχία – η Alpine είναι ακριβή στο ταμείο ενώ το ST συνιστά άλμα για τον μέσο αγοραστή Fiesta. Πιστεύω ακράδαντα ότι θα κάνουν γκελ στις αντίστοιχες κατηγορίες τους. Οι ενθουσιώδεις όπως εμείς χρειάζονται απαραίτητα αυτοκίνητα όπως αυτά, όχι τίποτα άλλο, αλλά για να διατηρήσουμε ζωντανή την πίστη μας και να πολεμήσουμε μέχρις εσχάτων για να μην εγκαταλείψουμε την αληθινή οδήγηση…
TECH:
FORD FIESTA ST
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ: 1.499 c c , i3, T URBO,
ΑΜΕΣΟΣ ΨΕΚΑΣΜΟΣ ,
200 PS @ 6.000 r pm, 29,4 kgm @ 1.600 rpm
ΚΙΒΩΤΙΟ: ΧΕΙΡΟΚΙΝΗΤΟ 6 ΣΧΕΣΕΩΝ
ΜΕΤΑΔΟΣΗ: ΣΤΟΥΣ ΕΜΠΡΟΣ ΤΡΟΧΟΥΣ , ΜΗΧΑΝΙΚΟ ΜΠΛΟΚΕ ΔΙΑΦΟΡΙΚΟΑΝΑΡΤΗΣΗ: ΓΟΝΑΤΑ MACPHERSON (E ) ΗΜΙΑΚΑΜΠΤΟΣ
ΑΞΟΝΑΣ (Π)
0-100 KM/h: 6,5”
ΤΕΛΙΚΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ: 232 km/h
ΜΕΣΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ TeST: 11,4 lt/100 kmcO2: 136 g/km
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ (Μ/Π/Y): 4.065/1.735/1.4 66 mm
ΒΑΡΟΣ: 1.262 kg
ΤΙΜΗ: Από €20.264
ALPINΕ A110
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ: 1.798 cc, i4, T URBO,
ΑΜΕΣΟΣ ΨΕΚΑΣΜΟΣ ,
252 PS @ 6.000 rpm, 32,6 kgm @ 2.000 rpm
ΚΙΒΩΤΙΟ: ΑΥΤΟΜΑΤΟ ΔΙΠΛΟΥ ΣΥΜΠΛΕΚΤΗ 7 ΣΧΕΣΕΩΝ
ΜΕΤΑΔΟΣΗ: ΣΤΟΥΣ ΠΙΣΩ ΤΡΟΧΟΥΣ
ΑΝΑΡΤΗΣΗ: ΔΙΠΛΑ ΨΑΛΙΔΙΑ (E) / (Π)
0-100 KM/h: 4,5”
ΤΕΛΙΚΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ: 251 km/h
ΜΕΣΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ TΕST: 12,0 lt/100 kmcO2: 138 g/km
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ (Μ/Π/Y): 4.178/1.798/1.252 mm
ΒΑΡΟΣ: 1.103 kg (1.080 kg ΒΑΣΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ)
ΤΙΜΗ: ΚΑΤΟΠΙΝ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ (€58.500 ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΑ)
