FIA: Η αναβάθμισή Τομπάζη και το πολιτικό παιχνίδι που αυτή κρύβει
FORMULA 1
FIA: Η αναβάθμισή Τομπάζη και το πολιτικό παιχνίδι που αυτή κρύβει
FORMULA 1Αναβαθμίζεται περαιτέρω ο ρόλος του Νικόλα Τομπάζη στην FIA. Ο Έλληνας σχεδιαστής θα διαχειρίζεται σε καθημερινή βάση τα θέματα της F1 που αφορούν στην FIA.
Η εξέλιξη αυτή έρχεται έπειτα από την απόφαση του προέδρου Sulayem να μειώσει την άμεση ανάμιξή του στα πράγματα της F1. Ο Τομπάζης θα μοιράζεται την αρμοδιότητα αυτή με την CEO της ομοσπονδίας, Natalie Robyn.
WHAT CAR
Ασφαλώς και πρόκειται για μία ιδιαίτερα σημαντική θέση. Η χρέωσή της στον Τομπάζη αποδεικνύει την εκτίμηση της οποίας χαίρει εκείνος εντός της FIA. Πρόσφατα, άλλωστε, ο Έλληνας σχεδιαστής είχε προαχθεί στην θέση του διευθυντή μονοθέσιων της ομοσπονδίας. Όμως, έπειτα, από την τελευταία απόφαση του προέδρου της FIA, ο Τομπάζης δεν θα περιορίζεται στα τεχνικά θέματα του πρωταθλήματος.
Βλέπετε, όταν αναφερόμαστε στην «καθημερινή διαχείριση» του σπορ, εννοούμε την ανάμιξη και στις πολιτικές εξελίξεις του. Ασφαλώς, τόσο ο Τομπάζης όσο και η Robyn δεν θα δρουν ανεξάρτητα και θα πρέπει να έχουν τη σύμφωνη γνώμη του Sulayem για τα όσα λένε ή πράττουν. Ωστόσο, οι δύο αξιωματούχοι θα συνιστούν από εδώ και στο εξής το πρόσωπο της FIA στα θέματα της F1.
Αναμενόμενη εξέλιξη ή μήπως όχι;
Το κρίσιμο ζήτημα εδώ είναι η απόφαση του Sulayem να αποτραβηχτεί από την άμεση διαχείριση των θεμάτων της F1. Η FIA στην ανακοίνωσή της ισχυρίζεται ότι «ο πρόεδρος είχε παρουσιάσει το σχέδιο αυτό πριν ακόμη εκλεγεί. Έπειτα από την αναδόμηση των τμημάτων της ομοσπονδίας για την F1, η απόφαση αυτή είναι το επόμενο λογικό βήμα».
Φυσικά, αυτή είναι μία μόνο ερμηνεία για τα όσα συνέβησαν. Θα μπορούσε κάποιος να πει, όμως, ότι η απόφαση Sulayem δεν είναι άσχετη με την πρόσφατη δημόσια κόντρα που είχε με τους ιθύνοντες της Formula 1. Αφορμή υπήρξε η αποκάλυψη από το Bloomberg της πρότασης που είχε γίνει για εξαγορά των εμπορικών δικαιωμάτων της F1 από το Σαουδαραβικό επενδυτικό ταμείο.
Ο Sulayem είχε δηλώσει με tweet του, τότε ότι το ποσό των 20 δισεκατομμυρίων που είχε ακουστεί του φαινόταν «παραφουσκωμένο». Επίσης, είχε εκδηλώσει -εμμέσως- την αντίθεσή του προς την προοπτική εξαγοράς των εμπορικών δικαιωμάτων του σπορ από τους Σαουδάραβες.
Εκείνο, όμως, που φαίνεται ότι ενόχλησε περισσότερο την Liberty και τις ομάδες ήταν η κατάληξη του tweet που είχε ανεβάσει ο Sulayem. «Πιστεύω ότι η ομοσπονδία θα πρέπει να συμμετάσχει σε όσες διαπραγματεύσεις γίνουν μελλοντικά. Άλλωστε το πρωτάθλημα ανήκει στην FIA». Ήταν μία άμεση προειδοποίηση του Sulayem προς την F1 ότι η FIA δεν πρόκειται να δεχτεί αδιαμαρτύρητα τις όποιες αποφάσεις τους.
Εξάλλου, ο πρόεδρος της ομοσπονδίας υπήρξε… λαλίστατος από την στιγμή της ανάληψης των καθηκόντων του. Ιδίως στα θέματα της F1. Είτε για τις δηλώσεις με πολιτική χροιά των οδηγών, είτε για την αύξηση των αγώνων sprint ή ακόμη και για το πόσο θα έπρεπε να κοστολογηθεί το σπορ. Οπότε μοιάζει μάλλον περίεργη η απόφασή του να απομακρυνθεί -έστω και τύποις- από τα ζητήματα του πρωταθλήματος.
Η ουσία της διαμάχης FIA-F1
Κάποια ΜΜΕ -κυρίως βρετανικής προέλευσης- προσπαθούν να μας πείσουν ότι η κόντρα αυτή οφείλεται στο χάσμα μεταξύ των αξιών της Δύσης και του αραβικού κόσμου από τον οποίον προέρχεται ο Sulayem. Πιστεύουμε ότι αυτή είναι μία -επίτηδες- εσφαλμένη ανάγνωση της κατάστασης.
Η πραγματική διαμάχη είναι μεταξύ του δολαρίου των ΗΠΑ (λέγε με Liberty) και των μελών της FIA. Ο Sulayem είναι ο πρώτος πρόεδρος της ομοσπονδίας, μετά τον Jean-Marie Balestre, που φαίνεται ότι βάζει τα συμφέροντα της FIA πάνω από εκείνα της F1. Και αυτό δεν αρέσει καθόλου σε Liberty και ομάδες.
Από τις αρχές της δεκαετίας του 90 η FIA με την F1 βρίσκονταν σε απόλυτη αρμονία. Ο έλεγχος που ασκούσε στην ομοσπονδία ο Bernie Ecclestone -μέσω του Mosley αρχικά και του Todt μετέπειτα- ήταν απόλυτος. Ο πόλεμος των FISA-FOCA της δεκαετίας του 80 δεν ήταν παρά μία μακρινή ανάμνηση.
Το αποκορύφωμα αυτής της σύμπλευσης ήρθε το 2001. Τότε, υπό την προεδρία του Max Mosley, η FIA είχε συμφωνήσει να παραχωρήσει την διαχείριση των εμπορικών δικαιωμάτων της F1 στην SLEC (αρχικά του SLavica ECclestone, ονόματος της τότε συζύγου του Bernie) για 100 χρόνια από το 2010 και μετά. Το αντίτιμο; Τριακόσια εκατομμύρια δολάρια!
Ο μηχανισμός της διεξαγωγής ενός Grand Prix
Αν αναλογιστεί κανείς την απήχηση που είχε τότε το σπορ, το ποσό φαντάζει αστείο. Αλλά αυτή δεν ήταν η μόνη «εξυπηρέτηση» που έγινε από την FIA στην Formula 1 την τελευταία εικοσαετία. Εξίσου σημαντική ήταν η συμφωνία της ομοσπονδίας στην αύξηση του τιμήματος για την διεξαγωγή ενός Grand Prix.
Οι διοργανωτές έπρεπε να ξοδεύουν όλο και περισσότερα χρήματα από την τσέπη τους ώστε να τους παραχωρηθεί το «προνόμιο» του να βρεθούν στο καλεντάρι της F1. Η διεξαγωγή ενός Grand Prix μπορεί να φέρνει πολλά χρήματα στην F1 και στις ομάδες. Όχι, όμως, στους διοργανωτές οι οποίοι βλέπουν διαχρονικά τα κέρδη τους να συρρικνώνονται.
Επιχειρηματικά δεν έχει νόημα για κάποιον ιδιώτη να χρηματοδοτήσει την διεξαγωγή ενός Grand Prix. Ο μόνος τρόπος για να γίνει κάτι τέτοιο χωρίς να καταστεί επιζήμιο, είναι η χρηματοδότηση του από το κράτος. Είναι ένας από τους κυριότερους λόγους για τους οποίους η F1 είχε επεκταθεί τα τελευταία χρόνια προς την Μέση Ανατολή. Και φυσικά είναι η μεγαλύτερη αιτία για την οποίαν δεν διεξάγονται, πλέον, αγώνες σε Γερμανία και Γαλλία.
Όλα αυτά δεν είναι καθόλου αρεστά στις εθνικές ενώσεις αυτοκινήτου (NSA) οι οποίες ουσιαστικά απαρτίζουν την FIA. Και ο Sulayem -σε αντίθεση με τους Mosley και Todt- είναι ένας πρόεδρος ο οποίος δεν έχει εκλεγεί, απλώς από τις ενώσεις αυτές. Προέρχεται από εκείνες.
Οι NSA βλέπουν ότι από μία διοργάνωση η οποία -στα χαρτιά- τους ανήκει κάποιοι βγάζουν δισεκατομμύρια. Την ίδια στιγμή ο ρόλος τους περιορίζεται στο να αναζητούν κρατική χρηματοδότηση και εθελοντές κριτές για τα Grand Prix. Εθελοντές οι οποίοι πολλές φορές εκτίθενται σε καιρικές συνθήκες στις οποίες η F1 δεν δέχεται καν να βάλει τους ακριβοπληρωμένους αστέρες της να αγωνιστούν.
Το τελευταίο οχυρό
Ασφαλώς, η είσοδος της Liberty στο παιχνίδι άλλαξε σε κάποιο βαθμό τα δεδομένα. Όχι, όμως, προς την κατεύθυνση την οποίαν επιθυμούσαν τα μέλη της FIA. Η κάτοχος των εμπορικών δικαιωμάτων του σπορ έχει όντως αυξήσει την προβολή της F1 παγκοσμίως. Εκείνη και οι ομάδες, όμως, είναι οι μόνες που επωφελούνται.
Τα νέα Grand Prix στις ΗΠΑ είναι όντως σημαντικά βήματα που έπρεπε να κάνει το σπορ. Απευθύνονται, όμως, στους πολύ προνομιούχους αυτού του κόσμου. Η παρακολούθηση ενός τέτοιου αγώνα από κοντά φαντάζει αδύνατη ακόμη και για μέλη της μεσαίας τάξης.
Πρόκειται, όμως, για μία γενικότερη τάση όλων των GP που σχετίζεται με τα υπέρογκα ποσά τα οποία πρέπει να πληρώνουν οι διοργανωτές. Το σπορ μπορεί να κερδίζει τηλεοπτικό κοινό, αλλά η εκ του σύνεγγυς παρακολούθηση ενός GP γίνεται μια όλο και πιο exclusive εμπειρία.
Είναι αξιοσημείωτο ότι στο επίκεντρο αυτής της διαμάχης έχει βρεθεί το GP του Μονακό, ο μέχρι πρότινος πιο exclusive αγώνας του πρωταθλήματος. Η Λέσχη αυτοκινήτου του Πριγκιπάτου (ACM) είναι η διοργανώτρια αρχή και εκείνη που διαχειρίζεται τις χορηγίες και την τηλεοπτική παραγωγή. Το τίμημα που πλήρωνε η ACM στην F1 ήταν υποπολλαπλάσιο εκείνων που πληρώνουν τα υπόλοιπα σιρκουί.
Εν πολλοίς το Μονακό είναι το τελευταίο κατάλοιπο της παλιάς τάξης πραγμάτων που επικρατούσε στο σπορ. Ένα τελευταίο «οχυρό» του κόσμου που εκπροσωπεί η FIA έναντι της νέας δύναμης που έχει αναδειχθεί τα τελευταία χρόνια και εκπροσωπείται από την Liberty και τις ομάδες. Υπό αυτό το πρίσμα, ίσως η απόφαση του Sulayem για μικρότερη ανάμειξη στην F1, να είναι απλώς η ηρεμία πριν την καταιγίδα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
F1: Τα πεντάλ των Hamilton και Russell
Verstappen: Βλέπει την Mercedes ως κύρια αντίπαλο για το 2023
Leclerc: Στο Άμπου Ντάμπι με την Ferrari του Schumi! (+video)
