Οι καλύτερες «σφήνες» στην ιστορία
ΝΕΑ
Οι καλύτερες «σφήνες» στην ιστορία
ΝΕΑΉταν κάποτε μόδα να σχεδιάζονται αυτοκίνητα «αεροδυναμικά», με τη μετάφραση αυτού του χαρακτηρισμού να είναι απαραιτήτως σχήματα «μυτερά», με έντονες γωνίες και εδώ έχουμε τις πλέον αξιομνημόνευτες περιπτώσεις στην ιστορία της αυτοκίνησης.
Μπορεί να ήταν «μόδα» που πέρασε αλλά ορισμένοι κατασκευαστές πρόλαβα και μας έδωσαν κάποια πολύ χαρακτηριστικά δείγματα εκείνης της θεώρησης περί αεροδυναμικής.
WHAT CAR
Εδώ λοιπόν σας έχουμε με αλφαβητική σειρά, τα μοντέλα που έχουν μείνει στο συλλογικό υποσυνείδητο ως τα απόλυτα «κοφτερά» σχήματα, που «απλώνονται» σε ένα μεγάλο εύρος που καλύπτει από supercars εποχής, έως και μικρά αυτοκίνητα με σπορ διάθεση. Είναι όλα σχεδόν μιας εποχής που το θέμα της αεροδυναμικής εξαντλούνταν στη διαμόρφωση αμαξώματος με χαμηλό εμπρός μέρος και ευθείες, πολλές ευθείες σε όλο το υπόλοιπο μήκος (και πλάτος).
Aston Martin Lagonda
Ο William Towns (1936-1993) ήταν ένας από τους πρωτεργάτες και ένθερμους υποστηρικτές της «σφηνοειδούς» φόρμας για τα αυτοκίνητα. Η Aston Martin Lagonda του 1976 είναι ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα, που είχε βασιστεί στο προκάτοχο του ονόματος μοντέλο από το 1972. Τελικά, ορισμένα προβλήματα που αντιμετωπίστηκαν κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας για την παραγωγή, ξεπεράστηκαν και με δύο χρόνια καθυστέρηση η Lagonda έφτασε στις εκθέσεις. Το μοντέλο για όσους το είχαν, ήταν ένα έξοχο δείγμα κορυφαίων επιδόσεων για την εποχή, με προηγμένα ηλεκτρονικά στον εξοπλισμό του, τα οποία όμως έμελλαν να είναι η «αχίλλειος πτέρνα» του αυτοκινήτου που ταλαιπωρούσε τους ιδιοκτήτες του με αλλεπάλληλα προβλήματα. Ακόμα κι έτσι, συνέχισε στην παραγωγή μέχρι το 1990, με ένα ενδιάμεσο lifting το 1987.
Citroen BX
Είναι ένα από τα αυτοκίνητα που φέρουν την αισθητική «υπογραφή» του δημιουργού τους πολύ έντονα πάνω του, ιδιαίτερα στο πίσω μέρος. Ο Marcello Gandini (ο οποίος ήταν υπεύθυνος και για την Lamborghini Countach που θα δούμε πιο κάτω) είχε καθιερώσει ως «σήμα κατατεθέν» των μοντέλων που σχεδίαζε, τη σφηνοειδή μορφή με το χαμηλό μπροστινό μέρος και την αμβλεία γωνία πίσω από την οροφή. Εκτός από το τολμηρό στυλ του BX για έναν τομέα της αγοράς που είναι περισσότερο γνωστός για τον συντηρητισμό του, το Citroen χρησιμοποίησε πλαστικό για κάποια μέρη του αμαξώματος (όπως ήταν το καπό και η πόρτα του χώρου αποσκευών) κάτι που για την εποχή του ήταν καινοτόμο. Ωστόσο, παρά το θεωρητικά συντηρητικό κοινό στο οποίο απευθύνθηκε το αυτοκίνητο, οι συνολικές του πωλήσεις που έφτασαν τα 2,3 εκατομμύρια, δικαίωσαν όσους το πίστεψαν εγκρίνοντας την παραγωγή του.
Delorean DMC-12
Τη διετία 1981- 1982, πουλήθηκαν 10.000 Delorean καθιστώντας σαφές πως το χαρακτηριστικό σφηνοειδές αμάξωμα με το γυμνό χάλυβα στην επιφάνειά του, είχε μεγάλη επιτυχία τηρουμένων των αναλογιών. Ορισμένα γεγονότα ανεξάρτητα του αυτοκινήτου καθαυτού, δεν του επέτρεψαν να έχει τη συνέχεια που όλοι περίμεναν και τώρα φαντάζει ως το εμβληματικό μοντέλο που χαρακτήρισε μια κινηματογραφική ταινία και μόνο. Σήμερα γίνονται κάποιες προσπάθειες επαναφοράς του στην παραγωγή, έστω και σε περιορισμένους αριθμούς, αλλά και πάλι το τολμηρό DMC-12 δεν θα «συγκινήσει» ως κάτι νέο το ευρύ κοινό της αυτοκίνησης. Τα αντικειμενικά δεδομένα που συνδέονταν με τις «χαμηλές πτήσεις» του σε επίπεδο διάρκειας στην παραγωγή, είχαν να κάνουν με τις μέτριες επιδόσεις από το V6 κινητήρα που φορούσε και την αντίστοιχη οδική συμπεριφορά που δεν το κολάκευε.
Ferrari 365 GT4
Η Ferrari είχε ήδη ασχοληθεί με τα σχήματα σφήνας και το μπροστινό μέρος της Daytona είναι ένα τρανταχτό παράδειγμα. Το μοντέλο όμως που έφερε τη σφηνοειδή πραγματικότητα στη γκάμα της Ιταλικής φίρμας, ήταν η 365 GT4 που παρουσιάστηκε το 1972. Με την υπογραφή του Pininfarina, το μοντέλο είχε πολύ μεγάλη απόκλιση από τις καμπύλες των μοντέλων που είχαν προηγηθεί και έδειξε το δρόμο για τη σχεδιαστική κατεύθυνση της εταιρείας στη δεκαετία του 1990. Η 365 GT4 είχε μια πολύ ευρύχωρη καμπίνα για τέσσερα άτομα και αποτέλεσε τη βάση για τη σειρά των μοντέλων που στη συνέχεια της ιστορίας της μάρκας, είχαν κρατήσει την ίδια αισθητική βάση (400 και 412) εμφανίζοντας όμως ακόμα μεγαλύτερη απόδοση ισχύος.
Fiat X1/9
Η εμφάνιση του X- 1/9 (που έχει μείνει στην ιστορία και με το όνομα του σχεδαστή του, Bertone) ήταν πραγματικά αυτό που λέμε «αβανταδόρικη». Το χαμηλό ρύγχος με τα αναδυόμενα φώτα να δίνουν την έξτρα πινελιά, όριζαν ένα σχήμα ιδιαίτερα τολμηρό που σε καμία περίπτωση δεν πρόδιδε την ταπεινή του καταγωγή και τη χρήση ανταλλακτικών από τη μεγάλη επιτυχία της εποχής για τη Fiat που άκουγε στο όνομα 128. Η διάταξη της ανάρτησης με τα διπλά ρυθμιζόμενα ψαλίδια, έκαναν το διθέσιο κεντρομήχανο Fiat ιδιαίτερα ενδιαφέρον στην οδήγηση και πολύ «ρυθμίσιμο» ανάλογα με τις επιθυμίες του οδηγού του. Το χαμηλό βάρος σε συνδυασμό με την καλή απόδοση των κινητήρων με τους οποίους ήταν διαθέσιμο, έδιναν στο X 1/9 αρκετά καλές επιδόσεις και αυτό προφανώς εκτιμήθηκε από τους αγοραστές που το προτίμησαν 180.000 φορές μέσα στα 17 χρόνια που έμεινε στην παραγωγή.
Lamborghini Countach
Η απόλυτη σφήνα της ιστορίας, είναι φυσικά η Countach της Lamborghini, που μπορεί να μην ήταν το πρώτο supercar της εταιρείας (μια και τον τίτλο αυτό έχει η Miura) ήταν και παραμένει για πολλούς, το απόλυτο σχήμα για την κατηγορία. Σχεδιασμένη από τον Marcello Gandini, η Countach εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο τη φόρμα της σφήνας, που την έκανε να φαίνεται ότι κινείται με πάνω από 150 χλμ./ώρα ακόμα και όταν ήταν παρκαρισμένη. Ωστόσο, η εμφάνιση του αυτοκινήτου δεν ήταν μόνο για να κεντρίσει το ενδιαφέρον, καθώς η Countach ήταν πολύ πιο σταθερή στις υψηλές ταχύτητες σε σχέση με το μοντέλο που ερχόταν να αντικαταστήσει (σ.σ. τη Miura). Ο Gandini τόνισε το σχήμα σφήνας της Countach με τις χαρακτηριστικές πόρτες που άνοιγαν «ψαλιδωτά» προς τα πάνω και έγιναν σήμα κατατεθέν όλων των κορυφαίων μοντέλων της Lamborghini από εκεί και πέρα.
Subaru XT
Με το Subaru XT η Ιαπωνική εταιρεία έκανε αισθητή την παρουσία της στην αγορά το 1985. Ήταν το πρώτο μοντέλο που πραγματικά έκανε διαφορετική δήλωση για την εταιρεία που μέχρι τότε είχε κάποια pick up και ορισμένες μέτριες προτάσεις μικρών σεντάν και χάτσμπακ αυτοκινήτων. Με το ΧΤ λοιπόν, η Subaru προσέφερε ένα σφηνοειδές coupe στην αγορά που έμελλε να έχει σκληρό ανταγωνισμό μια και στην Ευρώπη διατέθηκε σε τιμή αντίστοιχη μιας Porsche 924S. Για τη Subaru η τιμή αυτή ήταν δικαιολογημένη, μια και το δικό της μοντέλο ήταν τετρακίνητο και χάρη στην πολύ καλή απόδοση του boxer των 1,8 λίτρων, έπιανε τα 100 χλμ/ώρα σε χρόνο μικρότερο από 10,0 δευτερόλεπτα. Ενδιαφέρουσες ήταν οι αισθητικές λεπτομέρειες όπως οι χωνευτές λαβές των θυρών και ο μονός υαλοκαθαριστήρας που ήταν κρυμμένος κάτω από τη γραμμή του καπό. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ένα χαμηλό συντελεστή αεροδυναμικής αντίστασης (Cd 0,29), αποδεικνύοντας παράλληλα πως το στυλ σφήνας ήταν αποτελεσματικό.
Toyota MR2
Ο σχεδιαστής της Toyota, Seiichi Yamauchi, κατάφερε να χωρέσει σε όλα τα σχεδιαστικά χαρακτηριστικά του αυτοκινήτου – χαμηλή μύτη, αναδυόμενοι προβολείς, χαμηλό προφίλ αμαξώματος- δημιουργώντας επίσης ένα ξεχωριστό σχήμα για αυτό το μικρό σπορ αυτοκίνητο. Η διάταξη με την τοποθέτηση του κινητήρα στο κέντρο, δίνει έμφαση στις στυλιστικές επιλογές της Toyota που πήρε το σχέδιο του Yamauchi και το «απογείωσε» σε επίπεδο marketing, προωθώντας τις πωλήσεις του. Η πρώτη γενιά του MR2 αποδείχθηκε μεγάλη επιτυχία για την Ιαπωνική εταιρεία, καθώς βρήκε 166.104 αγοραστές κατά τη διάρκεια της πενταετούς παραγωγής του από το 1984 έως το 1989. Τα περισσότερα ήταν με τον ατμοσφαιρικό κινητήρα των 1,6 λίτρων με απόδοση 122 ίππων, αν και η Toyota πούλησε επίσης μια turbo εκδοχή του μοντέλου στις ΗΠΑ, με 145 ίππους.
Triumph TR7
Πέραν της Countach που είναι κατά τη γνώμη μας το χαρακτηριστικότερο αυτοκίνητο του είδους, τόσο το X 1/9 όσο και το TR7 ήταν τα πλέον εμβληματικά «προσιτά» coupe για την Ευρώπη. Το σχέδιο ανήκει στον Harris Mann, ο οποίος τόλμησε να κάνει τη μεγάλη διαφορά σε σχέση με τα παλιότερα μοντέλα που είχε η Triumph στη γκάμα της. Αρχικά, to 1975 που παρουσιάστηκε, ήταν διαθέσιμο μόνο ως coupe καθώς υπήρχε ανησυχία ότι τα ανοιχτά αυτοκίνητα θα απαγορευόταν στις ΗΠΑ, που ήταν πολύ σημαντική αγορά για την Triumph. Το 1979 ήρθε στο προσκήνιο και η roadster εκδοχή, που κοιτώντας την από το πλάι εντείνει την αίσθηση της σφήνας του σχήματος αλλά ήδη το μοντέλο είχε προλάβει να κάνει «κακό όνομα» με τα θέματα αξιοπιστίας που παρουσίαζε. Αυτά ήταν που το περιόρισαν σε ότι είχε να κάνει με τη διάρκεια παραμονής του στην παραγωγή και τις 112.368 συνολικές πωλήσεις.
Volvo 480 ES
Η Volvo με το 480 ES έκανε τη διαφορά τη δεκαετία του 1980. Ήταν ένα τετραθέσιο coupe με έντονα σφηνοειδή όψη και μηχανικά μέρη από τη Renault. Σε αυτούς το μοντέλο «όφειλε» τις μέτριες επιδόσεις του και την αντίστοιχη εμπορική πορεία που μέσα σε 10 χρόνια (1985- 1995) σημείωσε 80.464 πωλήσεις. Αυτό που έχουν να θυμούνται οι λάτρεις των λεπτομερειών στην αυτοκίνηση, είναι πως το 480 ήταν το πρώτο αυτοκίνητο παραγωγής της Volvo που είχε προφυλακτήρες με ενσωματωμένα αμορτισέρ για την απορρόφηση κραδασμών και της ενέργειας μικροσυγκρούσεων.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Video: Πέντε λόγοι που το Volvo XC40 Recharge είναι best-seller
Αυτό είναι το Top 10 των best sellers του Δεκεμβρίου!
Video: Εκχιονιστικό “τσάκισε” 47 οχήματα – 12 οι τραυματίες
