Οδηγούμε την απίστευτη Ferrari Purosangue!
ΔΟΚΙΜΕΣ
Οδηγούμε την απίστευτη Ferrari Purosangue!
ΔΟΚΙΜΕΣΈνα SUV, ένα sports car ή ένα GT που κάνει τα πάντα; Αναζητάμε την απάντηση οδηγώντας την ανατρεπτική Ferrari Purosangue σε ακραίες συνθήκες και με κάθε πιθανό τρόπο που μπορούμε να σκεφτούμε.
Τα πάντα γύρω είναι λευκά, σκεπασμένα από ένα παχύ πέπλο χιονιού που σου επιτρέπει μόνο να φανταστείς τι κρύβει από κάτω. Το μόνο που ξεχωρίζει είναι το αυτοκίνητό μας που μοιάζει σαν σταγόνα ξεραμένου αίματος σε ένα αψεγάδιαστο λευκό τραπεζομάντιλο. Μπροστά υψώνεται ένας τεράστιος ορεινός όγκος και ο χάρτης δείχνει ότι μέσα σε αυτή την απροσδιόριστη λευκή παλέτα ξεδιπλώνεται σαν σερπαντίνα ένα ακόμα από τα αμέτρητα αλπικά πάσα της περιοχής. Η έντονη χιονόπτωση συνοδεύεται από μια εκκωφαντική ησυχία, που όμως δεν θα κρατήσει για πολύ ακόμα.
WHAT CAR
Σε πολύ λίγο θα δοκιμάσουμε να ντριφτάρουμε το SUV των δύο τόνων στη στροφή που ακολουθεί, μόνο και μόνο για να δούμε αν κάτι τέτοιο είναι εφικτό. Το πλάτος του δρόμου είναι μικρό και οριοθετημένο από έναν πέτρινο τοίχο στη μία πλευρά και από μπαριέρα στην άλλη. Η λογική λέει πως ένα τέτοιο μέρος θα ήταν το τελευταίο που θα επέλεγε κάποιος για ένα τέτοιο εγχείρημα. Ομως αυτή τη στιγμή οδηγούμε την Purosangue, ένα αυτοκίνητο που φτιάχτηκε για να αψηφά τους κανόνες και τη λογική.
Με το αυτοκίνητο ακίνητο και το πόδι ακόμα στο φρένο, τα δάχτυλα αγγίζουν και τραβούν το παγωμένο μέταλλο του δεξιού μεγάλου paddle που γεμίζει όλη την περιφέρεια πίσω από το τιμόνι. Η κίνηση του paddle μεταφέρει στο χέρι μια μηχανική αίσθηση γεμάτη ακρίβεια. Ακολουθεί μια περιστροφή του manettino και το τριπλό κουδούνισμα που προειδοποιεί ότι το σύστημα ελέγχου πρόσφυσης και ευστάθειας έχει απενεργοποιηθεί. Από εδώ και πέρα είμαστε μόνοι μας. Το πόδι βυθίζεται στο γκάζι μαστιγώνοντας τον κινητήρα. Τα τέσσερα λάστιχα γαντζώνουν για λίγο την άσφαλτο πριν τελικά υποκύψουν στο ασυγκράτητο τσουνάμι ροπής. Η εικόνα στους καθρέφτες γεμίζει με ένα πυκνό σύννεφο χιονιού.
Ασυναίσθητα τα χέρια σφίγγουν περισσότερο το τιμόνι τη στιγμή που ο δεξιός δείκτης τραβά και πάλι το paddle. Η κλοτσιά στην πλάτη ταυτόχρονα με το χαρακτηριστικό «κλικ» δηλώνει το κούμπωμα της δεύτερης σχέσης στο κιβώτιο. Καθώς το στροφόμετρο αρχίζει και πάλι την ξέφρενη πορεία προς τα κόκκινα, η άκρη του ματιού διακρίνει το κίτρινο κομμάτι από τη ράβδο μέτρησης ύψους του χιονιού στην κορυφή της στροφής δίνοντας το σημάδι που χρειαζόμαστε.
Το πεντάμετρο SUV βουτά μέσα στη στροφή με απίστευτη χάρη. Με λίγο ανάποδο και ελαφρύ ζύγισμα του γκαζιού η Purosangue σημαδεύει εκεί ακριβώς που πρέπει καθώς τα ηλεκτρονικά ελεγχόμενα διαφορικά με ένα σχεδόν μαγικό τρόπο μοιράζουν τη δύναμη και στους τέσσερις τροχούς με μικρομετρική ακρίβεια. Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα η στροφή είναι πίσω μας. Πάμε για την επόμενη και για τις δεκάδες ακόμα που ακολουθούν.
Η ανάβαση στο χιονισμένο Gardena Pass εν μέσω χιονοθύελλας είναι σίγουρα από τις εμπειρίες που θα μείνουν για πάντα στον σκληρό δίσκο του εγκεφάλου. Πόσο μάλλον όταν αυτή η ανάβαση με αυτές τις συνθήκες δεν έγινε οδηγώντας ένα Land Rover Defender, ένα Jeep Wrangler ή μια Mercedes-Benz G-Class, αλλά μια Ferrari.
Μετά από χρόνια διαψεύσεων και αποπροσανατολιστικών δηλώσεων, οι πατριάρχες της συναισθηματικής αυτοκινητικής τελειότητας και των αγωνιστικών επιτυχιών έφτιαξαν ένα SUV. Βέβαια οι ίδιοι αρνούνται ακόμα να το παραδεχτούν. Για το Μαρανέλο η Purosangue είναι ένα τετράθυρο, τετραθέσιο που αποτυπώνει στον μέγιστο βαθμό κάθε πτυχή του DNA της εταιρείας. Μόνο τυχαία δεν είναι μάλιστα η επιλογή του ονόματος Purosangue, που στα ιταλικά σημαίνει «καθαρόαιμη».
Πριν σκεφθείτε ότι πρόκειται για έναν μάλλον υπερβολικό ισχυρισμό αξίζει να τονίσουμε πως η Purosangue δεν είναι ηλεκτρική, ούτε καν υβριδική. Φοράει τον F140 ατμοσφαιρικό V12 κινητήρα των 6,5 lt, βασίζεται σε μια νέα πλατφόρμα και έχει τα πιο προηγμένα καλούδια από το κουτί με τα ηλεκτρονικά μαγικά της Ferrari. Σε αντίθεση μάλιστα με οποιοδήποτε άλλο super SUV, συμπεριλαμβανομένης της Lamborghini Urus, δεν μοιράζεται κανένα τμήμα ή μηχανικό σύνολο με κάποιο μικρότερο μοντέλο. Στα χαρτιά επομένως είναι μια καθαρόαιμη Ferrari, μια Purosangue.
Και όμως, καθισμένος στην ψηλή θέση οδήγησης κοιτώντας το διάσημο σήμα στο flat-bottom τιμόνι δεν μπορείς να μην αναρωτηθείς γι’ αυτό που έχει ειπωθεί από πολλούς. Μήπως τα SUV και η Ferrari εκφράζονται από δύο τόσο διαφορετικές φιλοσοφίες που δεν θα έπρεπε να συνδυαστούν ποτέ; Σίγουρα το ζεστό χρήμα που θα εισρεύσει από τις πωλήσεις ενός μοντέλου που φλερτάρει με τα 400.000 ευρώ θα βοηθήσει στη χρηματοδότηση της εξέλιξης μερικών μοναδικών supercars, όμως αυτό μπορεί να δικαιολογήσει τα πάντα;
Αυτό που βλέπουμε σήμερα είναι η αρχή της φθοράς ενός ιερού ονόματος ή μια ευφυέστατη κίνηση που θα εξασφαλίσει το μέλλον και τη διεύρυνση της δυναστείας; Οι δύο μέρες που θα περάσουμε πίσω από το τιμόνι της Purosangue σε ορεινές διαδρομές της βόρειας Ιταλίας θα μπορέσουν σίγουρα να μας δώσουν τεκμήρια για την απάντηση των παραπάνω ερωτημάτων. Προς το παρόν, όμως, πρέπει πρώτα να κατέβουμε από αυτό το αφιλόξενο βουνό. Το αυτοκίνητο τα κατάφερε περίφημα στο ανέβασμα -έχει ειδικό πρόγραμμα Ice για τέτοιες συνθήκες-, όμως συνεχίζοντας το παιχνίδι στο χιόνι δεν θα μπορέσουμε να έχουμε όλες τις απαντήσεις που χρειαζόμαστε.
Κοιτώντας τον χάρτη δημιουργείται η υπόνοια -και η ελπίδα- πως αν την αυριανή ημέρα κινηθούμε λίγο πιο νότια, προς τη λίμνη Garda, θα βρούμε καλύτερες συνθήκες και καθαρό δρόμο. Ευτυχώς το μέρος που θα διανυκτερεύσουμε είναι σχετικά κοντά στην Garda, όμως αν θέλουμε να φτάσουμε στο ξενοδοχείο μας πριν από τη δύση του ήλιου θα πρέπει να ξεκινήσουμε την επιστροφή. Η διαδρομή προς τα εκεί δεν είναι μικρή, όμως αυτό μας δίνει αρκετό χρόνο για να απολαύσουμε και να ερευνήσουμε το σαλόνι της Purosangue. Εύκολα καταλαβαίνεις πως η έμπνευση έχει έρθει από την SF90, έχοντας ως κύρια στοιχεία της αισθητικής τις καθαρές και απλές γραμμές.
Το ταμπλό δίνει την αίσθηση μιας επιφάνειας που είναι περίτεχνα σμιλεμένη με τέτοιο τρόπο ώστε να προσφέρει σε καθέναν από τους εμπρός επιβάτες τον προσωπικό του χώρο. Πολύ σοφά η Ferrari έχει αποφύγει να φορτώσει την καμπίνα με φανταχτερά αλλά ευαίσθητα υλικά που δεν θα ταίριαζαν απόλυτα με τον πιο δραστήριο χαρακτήρα του αυτοκινήτου. Σαφώς και υπάρχει διάχυτη η αίσθηση και η μυρωδιά κάτι πολύ ακριβού, όμως τα τμήματα που δέχονται την περισσότερη κακομεταχείριση είναι επενδυμένα με ανθεκτικό ύφασμα που αδιαφορεί για τις λασπωμένες πατημασιές και μοιάζει σαν θωράκιση ελικοπτέρου Apache.
Παρά τη χαμηλή γραμμή οροφής που έχει η σιλουέτα της Purosangue, ο χώρος στο πίσω μέρος της καμπίνας είναι γενναιόδωρος και ιδιαίτερα φιλόξενος. Τα πίσω καθίσματα είναι, μάλιστα, πλήρως ρυθμιζόμενα και θερμαινόμενα, χωρίς όμως λειτουργία μασάζ η οποία προσφέρεται προαιρετικά μόνο για τα μπροστινά.
Σίγουρα μιλάμε για ένα από τα καλύτερα εσωτερικά -αν όχι το καλύτερο- που έχουμε δει σε Ferrari τα τελευταία χρόνια, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως είναι τέλειο. Στη σύντομη στάση μας στο Urtijëi για να ρυθμίσουμε το σύστημα πλοήγησης προς τη λίμνη Garda δύο πράγματα γίνονται ξεκάθαρα. Το πρώτο αφορά τις ηλεκτρικά ενεργοποιούμενες πίσω πόρτες με το ανάποδο άνοιγμα, που προσθέτουν στον οπτικό εντυπωσιασμό της Purosangue.
Σε αντίθεση με τις ηλεκτρικές πόρτες της BMW i7, εδώ δεν υπάρχουν αισθητήρες για να τις σταματήσουν πριν την οδυνηρή -για την ψυχολογία και το πορτοφόλι- επαφή με κάποιο κολονάκι που δεν έχεις δει. Το δεύτερο και πιο απογοητευτικό έχει να κάνει με το απτικό touchpad στο τιμόνι για τον έλεγχο του συστήματος πολυμέσων.
Ακόμα και απλοί χειρισμοί, όπως για παράδειγμα η μείωση της φωτεινότητας του πίνακα οργάνων, μοιάζουν σαν να παίζεις Tetris φορώντας πυρίμαχα γάντια για τον φούρνο, ενώ ο προγραμματισμός της πλοήγησης (αποκλειστικά μέσω Apple CarPlay ή Android Auto, καθώς η Purosangue δεν έχει on-board σύστημα πλοήγησης) είναι ελάχιστα πιο εύκολος από το να ψάχνεις τον δρόμο χωρίς καμία βοήθεια.
Στη διαδρομή προς την Garda συναντάμε δεκάδες τούνελ που για τους ντόπιους είναι απλά κομμάτι της οδηγικής τους καθημερινότητας. Στη δική μας περίπτωση ακόμα και τα πιο μικρά μοιάζουν με τη Σκάλα του Μιλάνου στην οποία ο κινητήρας δίνει μια παράσταση με θεϊκές μελωδίες. Τα παράθυρα κατεβαίνουν και το manettino γυρνά στη θέση Sport.
Επτά, έξι, πέντε, τέσσερα, τρία… Οι σχέσεις κατεβαίνουν σαν αντίστροφη μέτρηση στο κέντρο εκτόξευσης της NASA. Το φορτηγάκι που μας ακολουθεί από απόσταση αναπνοής τα τελευταία χιλιόμετρα αρχίζει να ξεμακραίνει στους καθρέφτες ενώ οι επιβάτες του έχουν ήδη σηκώσει τα κινητά τους και περιμένουν να καταγράψουν το ρεσιτάλ της 12μελούς ορχήστρας.
Το γκάζι στο πάτωμα και… απογείωση. Τα κύματα της άγριας αρμονικής μελωδίας που βγαίνει από την εξάτμιση χτυπούν στα πέτρινα τοιχώματα του τούνελ και επιστρέφουν στα αυτιά σαν ομοβροντία πολυβόλων. Μένουμε σε κάθε σχέση μέχρι το στροφόμετρο να σκαρφαλώσει πάνω από τις 8.000 rpm και όλες οι φωτεινές ενδείξεις επάνω στο τιμόνι να γεμίσουν με την μπλε απόχρωση που προειδοποιεί ότι πλησιάζει ο κόφτης.
Η μία σχέση διαδέχεται την επόμενη μέσα σε ένα ρολερκόστερ από ντεσιμπέλ που βομβαρδίζουν τα τύμπανα των αυτιών με την πολεμική κραυγή ενός μοναδικού είδους που σιγά-σιγά οδηγείται στην εξαφάνιση. Το φως στην άκρη του τούνελ πλησιάζει σαν αστραπή και λίγο αργότερα ο φρέσκος αέρας που μπαίνει από το ανοιχτό παράθυρο μας επαναφέρει και πάλι στην τάξη καθώς σκεφτόμαστε ότι αυτός ο κινητήρας είναι πραγματικά ένας από τους σπουδαιότερους όλων των εποχών.
Καθώς απομακρυνόμαστε από τους Δολομίτες ο δρόμος γίνεται πιο γρήγορος και πιο καθαρός επιτρέποντας να διατηρήσουμε έναν σβέλτο ρυθμό. Πολύ σύντομα βρισκόμαστε στον Α22, έναν τυπικό ιταλικό αυτοκινητόδρομο που ενώνει την Αυστρία με τη Μόντενα και στον οποίο η εξαιρετική άσφαλτος και το όριο των 130 km/h επιτρέπει στην Purosangue να καταθέσει τα διαπιστευτήριά της ως ικανότατο GT.
Βλέποντας τους τροχούς 22’’ μπροστά και 23’’ πίσω είναι πολύ πιθανό να υποθέσεις πως η άνεση δεν βρίσκεται πολύ ψηλά στη λίστα προτεραιοτήτων. Ομως οι τεχνικοί της Ferrari έχουν κάνει τη συνταγή να δουλεύει και μάλιστα σε κάθε επιφάνεια. Αν μάλιστα βάλεις στην εξίσωση τα αναπαυτικά δερμάτινα καθίσματα και την απολαυστική, πολυτελή ατμόσφαιρα της καμπίνας, το μόνο που ίσως μπορεί να ληφθεί ως αστοχία είναι ο αεροδυναμικός θόρυβος στις υψηλότερες ταχύτητες.
Αντίστοιχα σημαντικό είναι πως η συνοχή και η ποιοτική απόχρωση της κύλισης δεν εξαφανίζονται όταν αποφασίσεις να παίξεις με τις ρυθμίσεις (Soft, Medium και Hard) της ανάρτησης. Και αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην τεχνολογία της ανάρτησης, κομμάτι της οποίας είναι και το σύστημα True Active Spool Valve της Multimatic που μπαίνει για πρώτη φορά σε μοντέλο παραγωγής.
Στη θέση των κλασικών αντιστρεπτικών η Purosangue έχει από έναν μικρό ηλεκτροκινητήρα σε κάθε άκρο. Οι ηλεκτροκινητήρες λειτουργούν ανεξάρτητα μεταξύ τους και ενεργώντας ταχύτατα στη βαλβίδα του αντίστοιχου αμορτισέρ προσφέρουν ένα αποτέλεσμα όμοιο με αυτό των αντιστρεπτικών μειώνοντας τη βύθιση και τις κλίσεις, αλλά με παράλληλη βελτιστοποίηση της απόσβεσης. Το σύστημα είναι τόσο πολύπλοκο, ώστε να απαιτεί δικό του σύστημα ψύξης αλλά και 48V παροχή ισχύος.
Από την άλλη πλευρά, σε μια εποχή που τα αυτοκίνητα γίνονται συνεχώς ψηλότερα και πιο βαριά, το σύστημα της Purosangue μοιάζει να γράφει ξανά τους κανόνες σχετικά με το τι είναι εφικτό. Εχοντας αφήσει πίσω τον Α22 και οδηγώντας πλέον στο τελευταίο κομμάτι της σημερινής διαδρομής που ολοκληρώνεται στο σημείο όπου θα διανυκτερεύσουμε περνάμε μέσα από μικρές κωμοπόλεις.
Η Purosangue μαγνητίζει τα βλέμματα σαν εξωγήινος που προσγειώθηκε στην ιταλική επαρχία, με τη διαφορά πως η έκφραση όσων την αντικρίζουν δεν δείχνει φόβο αλλά πηγαίο θαυμασμό. Και αυτή η αντίδραση δεν οφείλεται στο γεγονός ότι βρισκόμαστε στην έδρα της Ferrari. Οι Ιταλοί τη λατρεύουν παθιασμένα, όμως είναι ταυτόχρονα και οι πιο αυστηροί κριτές που θα κατακεραυνώσουν κάθε αστοχία και παραπάτημα. Αν λοιπόν αυτή η Ferrari δεν ήταν γοητευτική, να είστε βέβαιοι πως η υποδοχή που θα δεχόταν δεν θα ήταν θριαμβευτική.
Το επόμενο πρωινό μάς βρίσκει αντιμέτωπους με τον ίδιο λευκό προβληματισμό. Το πάσο που είχαμε επιλέξει, κοντά στην ανατολική πλευρά της Garda, με την ελπίδα καλύτερων συνθηκών, έχει μετατραπεί στην ιδανική πίστα για βόλτα με έλκηθρο αλλά σίγουρα δεν προσφέρεται για να διαπιστώσουμε αν η Purosangue μπορεί να χαρίσει την αυθεντική εμπειρία ενός sportscar. Μια ακόμα ματιά στον χάρτη και μια τυχερή μαντεψιά μάς οδηγούν σε έναν δρόμο νοτιοανατολικά της λίμνης.
Ευτυχώς αυτός είναι καθαρός και ανέλπιστα καλός. Ελαφρά φιδωτός, με σχετικά γρήγορες καμπές και σβέλτες στροφές, χάνεται ανάμεσα στα γυμνά δέντρα του δάσους κάτω από το Monte Misone. Δεν είναι ο δρόμος που θα σε κάνει να ονειρεύεσαι, όμως είναι ακριβώς αυτό που πρέπει για να δώσει την ευκαιρία σε μια Ferrari να λάμψει. Χθες αυτή η Ferrari μάς έδειξε ότι ξέρει να κάνει καινούρια κόλπα, όμως τώρα είναι ώρα να μας αποδείξει ότι είναι ικανή και για όσα περιμένεις από μια δημιουργία του Μαρανέλο.
Με το manettino στη θέση ESC off και το κιβώτιο σε χειροκίνητη λειτουργία ενεργοποιείται το Launch Control. Ακόμα και χωρίς καμία ηλεκτρονική εποπτεία, η πρόσφυση από την έξυπνη τετρακίνηση σε στεγνό δρόμο είναι ακλόνητη ακόμα και στην εκκίνηση με τέρμα γκάζι. Κάτι που σίγουρα είναι συγκλονιστικό για ένα αυτοκίνητο 725 PS. Η αίσθηση της επιτάχυνσης είναι καταιγιστική παρόλο που δεν μαρτυρά απόλυτα την πραγματική επίδοση των 3,3’’ που απαιτούνται για το 0-100 km/h. Σίγουρα σε ξεγελά το μεγάλο βάρος του αυτοκινήτου αλλά και η καλά μοιρασμένη σε μεγάλο εύρος ροπή του V12 της Purosangue, που ήδη από τις 2.100 rpm απελευθερώνει το 80% των 716 Nm ροπής.
Τα ανεβάσματα από το 8άρι κιβώτιο διπλού συμπλέκτη έχουν μια ξεκάθαρη ζωντάνια, ενώ τα κατεβάσματα είναι ακαριαία και χρωματισμένα με το ξυραφένιο μαστίγωμα του rev-matching. Η εισαγωγή, ο χρονισμός και η εξαγωγή του κινητήρα έχουν αλλαχθεί για την Purosangue, όμως με εξαίρεση την ελάχιστα πιο ομαλή απόδοση της ροπής θα μπορούσες εύκολα να πιστέψεις πως ο V12 έχει μεταφερθεί αυτούσιος από την 812 Competizione. Και όμως, καθώς εξοικειωνόμαστε και πιέζουμε όλο και περισσότερο διαπιστώνουμε πως εν τέλει το πιο εντυπωσιακό στοιχείο της Purosangue δεν είναι ο κινητήρας, αλλά το πλαίσιο.
Στο χθεσινό δείπνο ο επικεφαλής οδηγός εξέλιξης της Ferrari, Raffaele de Simone, μας εξηγούσε πως σε έναν τυπικό επαρχιακό δρόμο η Purosangue είναι το ταχύτερο αυτοκίνητο της Ferrari, καθώς έχει την ικανότητα να καταπίνει τις ανωμαλίες και να αντεπεξέρχεται στις συνεχείς αλλαγές του ανάγλυφου και της ποιότητας της ασφάλτου καλύτερα από τα καθαρόαιμα sportscars.
Η ταχύτητά της φυσικά είναι άμεσα συνδεδεμένη και με τις ικανότητες του οδηγού, όμως η φιλικότητα και η σιγουριά που σου μεταφέρει είναι ξεκάθαρες από την πρώτη στιγμή που θα βρεθείς πίσω από το τιμόνι. Η κατανομή βάρους 49/51 εμπρός/πίσω οφείλεται σε μεγάλο ποσοστό στο γεγονός ότι ο κινητήρας βρίσκεται πίσω από τον μπροστινό άξονα (με το σύστημα μετάδοσης των εμπρός τροχών ακριβώς μπροστά από τον κινητήρα) ενώ το κιβώτιο είναι τοποθετημένο στον πίσω.
Αυτή η ισορροπία δίνει εμπιστοσύνη τη στιγμή που η τετραδιεύθυνση (που έχει μεταφερθεί από την 812 Competizione) χαρίζει μια απρόσμενη, για τόσο μεγάλο και ψηλό αυτοκίνητο, ευελιξία. Το κουτί με τις εκπλήξεις περιλαμβάνει επίσης σύστημα Torque vectoring για τον μπροστινό άξονα και το ευφυέστατο e-diff για τον πίσω, ενώ το σύστημα Side Slip Control 8.0 προσθέτει στο απολαυστικό μενού της Purosangue και τα ελεγχόμενα ντριφταρίσματα. Καθώς ο δρόμος βουτά διαδοχικά δεξιά και αριστερά και η ανάρτηση κάνει τα μαγικά της, νιώθεις να σε πλημμυρίζει ένα αίσθημα παντοδυναμίας. Το τιμόνι είναι ταχύτατο χωρίς να είναι υπερδραστήριο και σε γεμίζει σιγουριά στο αρχικό turn-in, παρόλο που η πληροφορία που μεταφέρει είναι κάπως φιλτραρισμένη.
Αυτή η δημιουργία της Ferrari είναι ένα τεχνολογικό θαύμα, αν και δεν είναι το απόλυτο. Στο δυνατό φρενάρισμα η αίσθηση της μάζας που οδηγείς γίνεται αντιληπτή, όπως αντιληπτή είναι και η παρουσία των πανέξυπνων συστημάτων που παλεύουν για να διατηρήσουν τη δυναμική ισορροπία αυτού του όγκου μέσα στη στροφή. Συγκρίνοντάς την με μια κλασική Ferrari θα σου φανεί βαριά (ειδικά σε στεγνό δρόμο και με χειμερινά ελαστικά όπως τώρα), όμως αντικειμενικά η Purosangue είναι τόσο καλή που σε προκαλεί σε τέτοιες συγκρίσεις.
Οταν πλέον φτάνει η ώρα να επιστρέψουμε τα κλειδιά της Purosangue στο μυαλό κυριαρχεί η σκέψη πως τελικά οι ισχυρισμοί του De Simone σχετικά με τις ικανότητες και την ταχύτητα του αυτοκινήτου σε ανοιχτό δρόμο και τυπικές συνθήκες δεν έχουν την παραμικρή υπόνοια υπερβολής. Πρόκειται για μια θύελλα τεχνολογίας, θορύβου και οδηγικής έντασης που είναι έτοιμη να πλήξει και να κατασπαράξει οποιαδήποτε διαδρομή. Η ετυμηγορία για τη σημαντικότερη Ferrari των τελευταίων ετών είναι σίγουρα αδύνατο να χωρέσει σε μια πρόταση λίγων λέξεων.
Σίγουρα θα θέλαμε πολύ περισσότερα χιλιόμετρα σε ακόμα πιο ποικίλες συνθήκες για να ξεδιπλώσουμε κάθε πτυχή των ταλέντων της Purosangue. Ωστόσο αυτή η διήμερη εμπειρία μαζί της μας αποκάλυψε πολλά για τον χαρακτήρα της. Η απόφαση της Ferrari να περιγράφει την Purosangue ως τετράθυρο sportscar θα φέρει απογοήτευση σε όσους περίμεναν μια 812 Superfast στο αμάξωμα ενός SUV.
Τα πραγματικά sportscars της Ferrari είναι υπερβολικά τελειομανή για να επιτρέψουν σε κάτι τόσο ψηλό και βαρύ να μπει ανάμεσά τους και να τα μιμηθεί. Από την άλλη πλευρά, είναι παραπάνω από σαφές πως η Purosangue είναι ένα μεγάλο βήμα μπροστά και κάτι εντελώς διαφορετικό από κάθε άλλο αντίπαλο SUV.
Είναι πραγματικά μοναδική. Πού αλλού θα βρείτε άλλωστε ένα αυτοκίνητο που συνδυάζει έναν εκπληκτικό 6,5 lt V12, με μια υπερπολυτελή καμπίνα και άφθονο χώρο για τέσσερις, με εθιστικό και άνετο πάτημα αλλά και πορτμπαγκάζ μεγαλύτερο από ενός Golf; Η Purosangue, όπως όλες οι πραγματικά σπουδαίες Ferrari, ανήκει σε αυτό το σπάνιο είδος των ξεχωριστών και βαθιά απολαυστικών αυτοκινήτων που κλέβουν την καρδιά και το μυαλό.
TECH – FERRARI PUROSANGUE
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ: 6.496 cc, V12, 725 PS @ 7.750 rpm, 716 Nm @ 6.250 rpm
ΚΙΒΩΤΙΟ: ΑΥΤΟΜΑΤΟ ΔΙΠΛΟΥ ΣΥΜΠΛΕΚΤΗ, 8 ΣΧΕΣΕΩΝ
ΜΕΤΑΔΟΣΗ: ΣΤΟΥΣ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΤΡΟΧΟΥΣ
ΑΝΑΡΤΗΣΗ: ΔΙΠΛΑ ΨΑΛΙΔΙΑ (Ε) / ΠΟΛΛΑΠΛΩΝ ΣΥΝΔΕΣΜΩΝ (Π)
0-100 KM/H: 3,3”
ΤΕΛΙΚΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ: 310 km/h
ΜΕΣΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ: 17,3 lt/100 km (WLTP)
CO2: 393 g/km (WLTP)
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ (Μ/Π/Y): 4.973/2.028/1.589 mm
ΜΕΤΑΞΟΝΙΟ: 3.018 mm
ΧΩΡΟΣ ΑΠΟΣΚΕΥΩΝ: 473 lt
ΒΑΡΟΣ: 2.033 kg
ΤΙΜΗ: 390.000 ΕΥΡΩ (ΙΤΑΛΙΑ)
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Οδηγούμε το Jeep Avenger στην Ισπανία (+video)
Οδηγούμε την Toyota Supra με το χειροκίνητο κιβώτιο
Οδηγούμε την Maserati GranTurismo Folgore
