Live Κίνηση
Περισσότερα
ΔΟΚΙΜΕΣ

Συγκριτικό: Ferrari F8 Spider vs McLaren 720S Spider

Ελλάδα 1:23
ΚΛΕΙΣΙΜΟ
ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Συγκριτικό: Ferrari F8 Spider vs McLaren 720S Spider

ΔΟΚΙΜΕΣ

Συγκριτικό: Ferrari F8 Spider vs McLaren 720S Spider

ΔΟΚΙΜΕΣ

Tα ρόουντστερ των Ferrari και McLaren αλληλοστοχεύονται περισσότερο από ποτέ. Τα σχεδόν όμοια τεχνικά χαρακτηριστικά δεν αποκαλύπτουν, όμως, τις οδηγικές τους διαφορές.

Advertisement
Advertisement

Οι δοκιμές των supercar είναι κάτι που πάντα θυμάσαι, αλλά μερικά δευτερόλεπτα του συγκριτικού Ferrari F8 Spider και McLaren 720S Spider έχουν κολλήσει στο μυαλό μου και επαναλαμβάνονται ξανά και ξανά. Μπροστά βρίσκεται η McLaren, με ανοιχτή οροφή. Μετά από μακρά ανάβαση φρενάρει για μια αριστερή φουρκέτα -τα πίσω φωτιστικά σώματα κοκκινίζουν, η ενεργή αεροτομή πετάγεται απειλητικά σαν σπαθί σαμουράι, τα κατεβάσματα ακούγονται σαν μπαλωθιές από τον V8. Φρενάρω και κατεβάζω κι εγώ στη Ferrari, εκτοξεύοντας την ηχητική στάθμη στα ύψη. Στρίβουμε και ξαναπατάμε το γκάζι με τα Michelin της Ferrari να βεντουζώνουν στην άσφαλτο τη στιγμή που τα PirelliP-Zero Corsa της McLaren περιλούζονται από καπνό.

Ο θόρυβος είναι απίστευτος, η επιτάχυνση σε κολλάει στο κάθισμα και η μυρωδιά φρυγανισμένου καουτσούκ κατακλύζει το κόκπιτ της Ferrari. Ελάχιστες οδηγικές στιγμές έχουν καταφέρει να συνεπάρουν τόσο πολύ όλες μου τις αισθήσεις. Δυσκολεύομαι, πάντως, να θυμηθώ σύγκριση δύο αυτοκίνητων με τόσο παρόμοια τεχνικά χαρακτηριστικά. Αμφότερα με κινητήρα στο κέντρο και σκληρή, αναδιπλούμενη οροφή. Με επιτάχυνση 0-200 km/h γύρω στα 8’’, χάρη στους twin-turbo, flat-plane V8 και κιβώτια διπλού συμπλέκτη.

Με ακριβώς την ίδια απόδοση ισχύος (720 PS), ροπής (78,5 kgm), χρόνο για 0-100 km/h (2,9’’) και τελική 340 km/h. Η F8 Spider είναι η ανοικτή έκδοση της F8 Tributo coupé, το εισαγωγικό μοντέλο στον κόσμο των κεντρομήχανων αυτοκινήτων της Ferrari, η οποία γεφυρώνει το χάσμα της 488 Spider (στην οποία βασίζεται και αντικαθιστά) και της σαφώς πιο άγριας 488 Pista (την οποία ισοφαρίζει σε απόδοση ισχύος).

Advertisement
Advertisement

Η McLaren 720S Spider βρίσκεται ένα σκαλοπάτι ψηλότερα από την «entry-level» 570S. Παρότι συγγενική της 650S που αντικαθιστά (αλλά και της 12C του 2011) είναι σαφώς βελτιωμένη σε σχεδιασμό και τεχνικά μέρη απ’ ό,τι κατʼ αντιστοιχία η Ferrari -κάτι που βοήθησε τη McLaren να ψαλιδίσει τη διαφορά που υπήρχε σχεδόν δέκα χρόνια νωρίτερα, όταν η 458 υπερτερούσε αισθητά της 12C. Γιʼ αυτό πρόκειται για μάχη μέχρις εσχάτων.

Επιβιβάζομαι πρώτα στη Ferrari, στο σκληρό κάθισμα με τη χαμηλή, τακτοποιημένη θέση οδήγησης και την καλή ορατότητα – ένα φιλικό, χρηστικό περιβάλλον, αλλά διόλου συνηθισμένο. Το εσωτερικό της F8 είναι μια αναβαθμισμένη έκδοση της 488, που ξεχωρίζει με το κεντρικό στροφόμετρο και τις ψηφιακές οθόνες γύρω του, τη στήλη ανθρακονημάτων που υψώνεται από το δάπεδο, γεμάτη με χειριστήρια του κιβωτίου ταχυτήτων, και ένα τιμόνι με περίεργο σχήμα, καλυμμένο με μπουτόν, σχεδόν απομίμηση αυτού του Leclerc. Θα μπορούσε βέβαια να υποστηρίξει κανείς ότι δείχνει και τα χρονάκια του συγκριτικά με τη Roma.

Advertisement

Η μικροσκοπική οθόνη του συστήματος πολυμέσων, το ανθρακί φινίρισμα στους αεραγωγούς και τα κουμπιά ελέγχου του κλιματισμού συνηγορούν σε αυτή την άποψη. Αλλά η ποιότητα είναι πολύ καλή και κανένας άλλος κατασκευαστής δεν προσφέρει την ευκολία επιλογής προγραμμάτων οδήγησης του manettino. Μπορείς να πας από το παρεμβατικό wetmode μέχρι την πλήρη απενεργοποίηση του ESC σε ένα δευτερόλεπτο χωρίς να κουνήσεις τα χέρια από το τιμόνι και το βλέμμα από τον δρόμο. Στη McLaren θα χρειαστείς το manual για να τα βγάλεις πέρα με τους διακόπτες, τα μπουτόν και τις παραξενιές των προγραμμάτων (με comfort ανάρτηση δεν λειτουργεί το ESC off για παράδειγμα).

Οι ρίζες της Ferrari πηγαίνουν πίσω στην 458, η οποία εξελίχθηκε σε 488 Spider το 2015 (20% πιο άκαμπτο αμάξωμα, νέος twin-turbo V8, οροφή που μπορούσε να ανοίξει εν κινήσει), οπότε όταν πατάς το κουμπί ανοίγματος της οροφής γνωρίζεις ότι ουσιαστικά πρόκειται για το σύστημα της 458 – μια διαδικασία διάρκειας 14’’ σε ταχύτητα έως και 45 km/h. Οπως και στη McLaren, μπορείς να κατεβάσεις το πίσω τζάμι, το οποίο προσφέρει καλύτερη ορατότητα προς τα πίσω σε σχέση με το πίσω παρμπρίζ από lexan της κουπέ Tributo. Δεν υπάρχει κάτι καινούριο εδώ, όχι δηλαδή πως χρειάζεται κάτι παραπάνω.

Advertisement

Το πραγματικό highlight της F8 Spider είναι όμως ο προερχόμενος από την 488 Pista κινητήρας. Είναι παρεμφερής με τον twin-turbo V8 3.902 cc της προκατόχου, αλλά με αισθητές διαφορές. Η Ferrari υποστηρίζει πως το 50% των τμημάτων του έχουν αντικατασταθεί, συμπεριλαμβανομένων των διωστήρων τιτανίου, στροφαλοφόρου και σφόνδυλου. Οι εισαγωγές από inconel προέρχονται από την αγωνιστική 488 Challenge, ενώ οι πλευρικοί αεραγωγοί μετακόμισαν κάτω από την αεροτομή για καλύτερη ροή αέρα στην εισαγωγή. Ολα αυτά κάνουν τον κινητήρα που ήδη ήταν μέτρο αναφοράς σε δύναμη και απόκριση, ακόμα δυνατότερο και 18 kg ελαφρύτερο.

Εν κατακλείδι, ένα αυτοκίνητο με 50 PS περισσότερα, 20 kg λιγότερα είναι μια σημαντική αναβάθμιση, ακόμα κι αν συνυπολογίσεις πως η οροφή και οι ενισχύσεις του αμαξώματος προσθέτουν 70 kg σε σχέση με την Tributo. H απόδοση εντυπωσιάζει: Είναι ο τρόπος της Ferrari, o συνδυασμός της άμεσης απόκρισης, της γραμμικότητας και των υψηλών στροφών των ατμοσφαιρικών συνόλων με τη ροπή στις μεσαίες στροφές και την επιπλέον ισχύ των τούρμπο. Δύναμη υπάρχει παντού. Οι αλλαγές σχέσεων στο κιβώτιο διπλού συμπλέκτη συμπληρώνουν ιδανικά τον άμεσο χαρακτήρα του κινητήρα, τόσο ώστε να δυσκολεύεσαι να φανταστείς μια χειροκίνητη εναλλακτική.

Advertisement

Τα σκασίματα της εξάτμισης προσθέτουν το κάτι παραπάνω στην ακρίβεια και τον ενθουσιασμό του V8, τη στιγμή που οι άνετες αλλαγές σε πιο ήπιες ταχύτητες τονίζουν τον διττό χαρακτήρα της Spider. Ωστόσο ο V10 της Lamborghini Huracán, αν και όχι τόσο δυνατός, εξακολουθεί να έχει ακόμα καλύτερη απόκριση και αυτό το διεστραμμένο ουρλιαχτό στις ψηλές στροφές που δεν μπορούν να το κοντράρουν οι υπερτροφοδοτούμενες McLaren και Ferrari.

Το φίλτρο σωματιδίων της F8 έχει φιλτράρει και το συναίσθημα κι έτσι ο ήχος έχει αρχίσει να μοιάζει σε τραχύτητα με τη McLaren, η οποία με τη σειρά της έχει βελτιωθεί. Και σε αυτό, δηλαδή, μοιάζουν τα δύο αυτοκίνητα. Ανάρτηση και κεραμικά δισκόφρενα προέρχονται από την 488, που έτσι κι αλλιώς δεν έχρηζαν βελτίωσης. Η Spider δείχνει συμπαγής, δεν περνάνε καθόλου κραδασμοί σε τιμόνι ή στον εσωτερικό καθρέφτη και η ποιότητα κύλισης είναι καλή, ιδιαίτερα με την επιλογή της μαλακότερης ρύθμισης των αμορτισέρ. Υπάρχει βέβαια λίγο μεγαλύτερος θόρυβος κύλισης σε σχέση με την Tributo, ιδίως με ανοικτή οροφή.

Πέρα από την όποια γκρίνια, η Ferrari είναι φανταστική στην οδήγηση, με τιμόνι, φρένα και συμπεριφορά ανάλογη της αμεσότητας του κινητήρα. Πάνω απ’ όλα είναι η ηρεμία που έχει στις στροφές. Ελάχιστη κλίση του αμαξώματος, καμία στρέβλωση όταν οι πλευρικές δυνάμεις αυξάνονται, μόνο συνέπεια, καθαρότητα και αμεσότητα που προσφέρει ο τοποθετημένος στο κέντρο κινητήρας. Μπαίνει στις στροφές σαν ακροβατικό αεροπλάνο, με τον πίσω άξονα να ακολουθεί πιστά και αισθάνεσαι τη μεταφορά βάρους να φορτίζει τον πίσω εξωτερικό τροχό. Για ένα κλάσμα του δευτερολέπτου υπάρχει η επιλογή: κρατάς σταθερό γκάζι, διατηρώντας αυτή την υπέροχη ισορροπία ή αφήνεις απότομα για να παίξεις εύκολα με τη γωνία του πίσω άξονα. Ακόμα και στο Wetmode η οδήγηση είναι απολαυστική. Προφανώς στο Race όλα γίνονται πιο σφιχτά, η παραμικρή ασάφεια εκμηδενίζεται.

Σε αντίθεση η McLaren δείχνει λιγότερο ακριβής, κυρίως στα πεντάλ της. Στο Race τίθεται σε λειτουργία και το Dynamic Enhancer Plus της Ferrari, ένα πολύπλοκο λογισμικό που σου δίνει αρκετό ελεύθερο χώρο να παίξεις με την υπερστροφή, αλλά και αρκετή επίβλεψη ώστε να μη χρειαστεί να καλέσεις τη γραμμή βοήθειας της ασφάλειάς σου.

Οπως και η Ferrari έτσι και η 720S Spider χρωστάει πολλά στους προκατόχους της, συγκεκριμένα στη 12C και την πιο πρόσφατη 650S: όλες οι McLaren βασίζονται σε παραλλαγές του ίδιου carbon δαπέδου, καθώς και σε παρόμοιους twin-turbo V8, το 7τάχυτο κιβώτιο διπλού συμπλέκτη και τα διασυνδεδεμένα αμορτισέρ που καθιστούν περιττές τις αντιστρεπτικές. Ωστόσο ο εξωτερικός και εσωτερικός σχεδιασμός είναι νέος, το δάπεδο εκτείνεται στην εμπρός κολόνα και πίσω από τα καθίσματα, στη δομή ασφάλειας για προστασία από ανατροπή.

Η χωρητικότητα του κινητήρα αυξήθηκε από τα 3,8 στα 4,0 lt, οι σύνδεσμοι και τα διπλά ψαλίδια της ανάρτησης επανασχεδιάστηκαν ώστε να γίνουν 16 kg ελαφρύτερα, ενώ υπάρχει νέα χαρτογράφηση των αμορτισέρ. Η αναδιπλούμενη οροφή δείχνει πιο καλοφτιαγμένη από αυτή της Ferrari και αποθηκεύεται χαμηλότερα σε σχέση με την 650S, βελτιώνοντας την ορατότητα προς τα πίσω. Ανοίγει και κλείνει σε 11’’, 3’’ ταχύτερα από τη Ferrari.

Οπως και στα μονοθέσια της F1, μόνο από κοντά θα καταλάβεις τις προσεκτικές παρεμβάσεις που έχουν γίνει στο αμάξωμα για τη διαχείριση της ροής αέρα, πόσο μάλλον τη δουλειά του αφεντικού σχεδιασμού της McLaren, Rob Melville, που κατάφερε να τις συνδυάζει σε ένα χαμηλό, συμπαγές και ελκυστικό σχέδιο. Ειδικά τους αεραγωγούς στους προβολείς που προωθούν αέρα στα ψυγεία χαμηλής θερμοκρασίας ή την πλευρική σχεδίαση που από μακριά δείχνει καθαρή, αλλά κάτω από το νεύρο κρύβει τεράστια κανάλια για τη ροή αέρα προς τα ψυγεία υψηλής θερμοκρασίας.

Από το πίσω μέρος μπορείς μέσα από τον διαχύτη και το διάτρητο πλέγμα να δεις τα μηχανικά μέρη: κιβώτιο, σωληνώσεις λαδιού, μπράτσα ανάρτησης και σύστημα εξαγωγής – όπως όμως και στην περίπτωση της Ferrari, ο κινητήρας δεν είναι ορατός. Το Monocage II έχει εξελιχθεί ώστε να φιλοξενεί την οροφή, αλλά λόγω ακαμψίας δεν απαιτούνται επιπλέον ενισχύσεις, οπότε το βάρος έχει αυξηθεί μόνο κατά 49 kg σε σχέση με την 720S Coupé. Κάτι που σημαίνει πως η McLaren ζυγίζει 1.332 kg, 68 λιγότερα από τη Ferrari.

Η επιβίβαση είναι πιο… εξωτική και δυσκολότερη, με τις πόρτες να ανοίγουν προς τα πάνω και εμπρός αποκαλύπτοντας ένα μέρος του carbon δαπέδου. Τα πεντάλ είναι κάπως παράκεντρα τοποθετημένα και βολεύουν για να πατάς φρένο με το αριστερό. Τα καθίσματα είναι λίγο πιο άνετα, χωρίς να χάνουν σε πλευρική στήριξη. Στο εσωτερικό η McLaren διαφέρει αρκετά από την F8.

Δεν υπάρχει ούτε ένα μπουτόν στο τιμόνι, ωστόσο υπάρχουν αρκετές καμπύλες και ανθρακόνημα. Η ορατότητα είναι φανταστική, όπως και η προαιρετική, γυάλινη ηλεκτροχρωμική οροφή, η οποία φωτίζει ή σκουραίνει με το πάτημα ενός κουμπιού. Η κάθετα τοποθετημένη κεντρική οθόνη είναι πιο σύγχρονη από αυτή της Ferrari.

Εξοπλισμένη με την προαιρετική σπορ εξάτμιση, η McLaren ξυπνά με έναν βρυχηθμό που θυμίζει περισσότερο τρακτέρ και λιγότερο μελωδία, αλλά διαθέτει σοβαρότητα και πυγμή. Στον δρόμο είναι σταθερή, σφιχτή αλλά με εντυπωσιακή ενδοτικότητα, χάρη στα διασυνδεδεμένα αμορτισέρ και την απουσία αντιστρεπτικών. Μπορεί να οδηγηθεί ακόμα και στο πιο άγριο πρόγραμμα Track, αν και η καλύτερη επιλογή είναι σίγουρα η Comfort.

H δυναμική συμπεριφορά της McLaren σού αφήνει μια τραχιά αίσθηση, με μεγαλύτερο βάρος στην κορυφή του τιμονιού από τη Ferrari και μια πιο άγρια σε υφή στεφάνη. Στρίβει πρόθυμα και έχει μια παρόμοια αίσθηση αφοσίωσης στον στόχο. Μπροστά φοράει τα προαιρετικά P-Zero Corsa 19’’ σε αντίθεση με τα 20’’ της Ferrari (αμφότερα σε διάσταση245/35). Ισως λοιπόν τα μικρότερης διαμέτρου και με καλύτερη πρόσφυση εμπρός ελαστικά να ευθύνονται για την πιο λεπτομερή πληροφορία που μεταφέρει το σύστημα διεύθυνσης σε σχέση με την F8 (η οποία προαιρετικά διατίθεται με Michelin Cup 2). Kαι τα δύο αυτοκίνητα έχουν πίσω ελαστικά 305/30 ZR20.

Σε στροφές χαμηλής ταχύτητας το εμπρός μέρος της McLaren μένει κολλημένο στην άσφαλτο, αλλά σε ψηλότερες ταχύτητες θα νιώσεις μεγαλύτερη αντίσταση απ’ ό,τι με τη Ferrari. Δεν πρόκειται για υποστροφή, μάλλον για μια σύντομη, λεπτή φάση της διαδικασίας στριψίματος. Στο άφημα του γκαζιού η ισορροπία αλλάζει, μετατοπίζοντας ελάχιστα το πίσω μέρος πριν σανιδώσεις ξανά το γκάζι. Αυτό είναι και το μυστικό για το ξεκλείδωμα της δυναμικής της McLaren σε ταχύτερους ρυθμούς, είναι όμως κάτι που γίνεται πολύ πιο φυσικά απ’ ό, τι ακούγεται, γιατί το ίδιο το αυτοκίνητο στο ζητά.

Η χωρητικότητα του twin-turbo V8 αυξήθηκε από τα 3,8 lt στα 4,0 lt και αντικαταστάθηκε το 41% των εξαρτημάτων του (ελαφρύτερα έμβολα, μπιέλες, στρόφαλος, νέα ταχύτερα turbo), οπότε απέκτησε πιο άμεση απόκριση και 70 PS επιπλέον. Παρʼόλα αυτά ο χαρακτήρας του δεν διαφοροποιήθηκε σημαντικά: υπάρχει ακόμα η υστέρηση των τούρμπο έως τις 3.000 rpm και η ωφέλιμη περιοχή ισχύος είναι μικρότερη και λιγότερο γραμμική σε σχέση με τη Ferrari – οι 720 PS της McLaren αποδίδονται 500 rpm νωρίτερα, στις 7.500 rpm, ενώ η ροπή των 78,5 kgm στις 5.500 rpm, σε αντίθεση με τις 3.250 rpm της Ferrari.

Το πεντάλ γκαζιού είναι λιγότερο ευαίσθητο και  η απόκριση λιγότερο γραμμική. Αντίστοιχα, το κιβώτιο διπλού συμπλέκτη δεν είναι τόσο ζωηρό -ακόμα λιγότερο στα κατεβάσματα-, ωστόσο οι αλλαγές ταχυτήτων με τέρμα γκάζι στο πρόγραμμα Track δεν θα σε αφήσουν ποτέ παραπονεμένο, όπως και αυτή η ώθηση στις τελευταίες 1.000 rpm, όταν ήχος και ταχύτητα συνδυάζονται με τόσο βίαιο τρόπο, που σίγουρα θα σε ενθουσιάσουν.

Φυσικά η έλλειψη απόκρισης του κινητήρα έχει επιπτώσεις στη δυναμική συμπεριφορά της McLaren, αλλά όχι μόνο αρνητικές. Στις στροφές που με τη Ferrari είσαι γυρισμένος με 2η σχέση μέχρι την έξοδο, με τη McLaren περνάς με ιδανικές γραμμές επειδή απλά ο κινητήρας κοιμάται.

Εντάξει, δεν είναι και όπως στις πρώτες μέρες του τούρμπο όπου οι οδηγοί όφειλαν να πατήσουν γκάζι 2’’ πριν το χρειαστούν, αλλά απαιτούνται μεγάλοι, αποφασιστικοί χειρισμοί, τη στιγμή που η Ferrari οδηγείται με τα ακροδάκτυλα. Πρέπει να παλέψεις με τη McLaren κι αυτό μου αρέσει. Χρειάζεται, βέβαια, προσοχή όταν βγάλει τη ροπή της στον δρόμο και δεν υπάρχει η ακρίβεια του μπλοκέ διαφορικού (γιατί η 720S δεν έχει μπλοκέ) και η ενέργεια του πεντάλ γκαζιού της Ferrari, που σου δίνουν τόσο καλό έλεγχο της συμπεριφοράς της F8 στο στρίψιμο και την υπερστροφή.

Με όλα τα ηλεκτρονικά βοηθήματα απενεργοποιημένα η McLaren πάντως δείχνει πιο προοδευτική – όλα συμβαίνουν πιο αργά, ενώ υπάρχει επίσης και η βοήθεια του Variable Drift Control (και πάλι δεν αποτρέπει τελείως την πιθανότητα να βγεις από τον δρόμο, αλλά τη μειώνει αρκετά). Η F8 είναι εύκολα ελεγχόμενη και διασκεδαστικά παιχνιδιάρικη, αλλά είναι και ιταλικά ενθουσιώδης σε σχέση με τη στωική Βρετανίδα. Η λεπτομέρεια που παρέχει η McLaren κάνει τη Ferrari να δείχνει λίγο ψηφιακά βελτιωμένη.

Παρά την εντυπωσιακή ομοιότητα στα χαρτιά, αυτά τα δύο supercars είναι πολύ διαφορετικά στην οδήγηση. Υπάρχουν τεχνικοί τομείς στους οποίους η Ferrari ξεκάθαρα υπερτερεί της McLaren, και κυρίως στον χαρακτήρα κινητήρα – συστήματος μετάδοσης, ενώ τα επτά χρόνια εγγύησης και η αξία μεταπώλησης την καθιστούν πιο υγιή ως επιλογή.

Η εκρηκτικότητά της είναι επίσης σε άλλο επίπεδο, φέρνοντας τον οδηγό κοντά στο συναίσθημα της έξαψης (και δεν ξεχνάμε πως ξεκινάει κάθε φορά, σε αντίθεση με τη McLaren που μπορεί να κάνει 10 λεπτά να ανιχνεύσει το κλειδί, ένα γνωστό πρόβλημα των ηλεκτρονικών της). Από την άλλη, η McLaren έχει αυτή την πολύ ελκυστική ευκρίνεια και αυθεντικότητα που σε κάνει να θέλεις να την οδηγήσεις.

Είναι ελαφρύτερη, έχει ταχύτερα αναδιπλούμενη οροφή και παρόλο που έχει λιγότερο γραμμική απόδοση ισχύος, διαθέτει χαρακτήρα. Λιγότερο από μια δεκαετία νωρίτερα η McLaren έχανε ξεκάθαρα απέναντι στην Ιταλίδα ανταγωνίστριά της. Πέρασε αρκετός καιρός από τότε και σήμερα, σε αυτή την περίπτωση, πιστεύω πως έχει καταφέρει να έχει το -έστω μικρό- προβάδισμα.

Ferrari F8 Spider
ΚΙΝΗΤΗΡΆΣ: 3.902 cc, V8, BI-TURBO, 720 PS @ 7.000 rpm, 78,5 kgm @ 3.250 rpm
ΚΙΒΩΤΙΟ: ΔΙΠΛΟΥ ΣΥΜΠΛΕΚΤΗ, 7 ΣΧΕΣΕΩΝ
ΜΕΤΑΔΟΣΗ: ΠΙΣΩ
AΝAΡΤΗΣΗ: ΔΙΠΛΑ ΨΑΛΙΔΙΑ (E) ΠΟΛΛΑΠΛΩΝ ΣΥΝΔΕΣΜΩΝ (Π)
0-100 KM/H: 2,9”
ΤΕΛΙΚΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ: 340 km/h
ΒΑΡΟΣ: 1.400 kg

McLaren 720S Spider
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ: 3.994 cc, V8, BI-TURBO, 720 PS @ 7.500 rpm, 78,5 kgm @ 5.500 rpm
ΚΙΒΩΤΙΟ: ΔΙΠΛΟΥ ΣΥΜΠΛΕΚΤΗ, 7 ΣΧΕΣΕΩΝ
ΜΕΤΑΔΟΣΗ: ΠΙΣΩ
AΝAΡΤΗΣΗ: ΔΙΠΛΑ ΨΑΛΙΔΙΑ (E-Π)
0-100 KM/H: 2,9”
ΤΕΛΙΚΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ: 340 km/h
ΒΑΡΟΣ: 1.332 kg

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Συγκριτικό: Ferrari F8 Tributo vs Lamborghini Huracan Evo RWD vs McLaren 765LT vs Porsche 911 Turbo S vs Porsche 718 Cayman GTS
Στις ειδικές του Mille Miglia με Ferrari 488 Pista Spider
Όσα πρέπει να γνωρίζεις για τη νέα McLaren Artura (video)