Τώρα που οι κινητήρες εσωτερικής καύσης βρίσκονται στην αποδρομή τους για να δώσουν χώρο στους ηλεκτρικούς, βάζουμε σε μια λίστα τους βενζινοκινητήρες που από το εργοστάσιο δούλευαν στις υψηλότερες σ.α.λ.

Είναι κάποια πρσθιοκίνητα που έχουν γράψει τη δική τους ιστορία, σημαδεύοντας ταυτόχρονα πολλούς οδηγούς που «τολμούν» να τα τοποθετήσουν απέναντι σε πισωκίνητα και τετρακίνητα μοντέλα.

Πριν 30 χρόνια, η αυτοκίνηση είχε πολύ διαφορετικό προφίλ και υπήρχε πολύς «χώρος» για σπορ μοντέλα και προτάσεις με προσωπικότητα και επιδόσεις και εδώ έχουμε ορισμένα από τα δυνατότερα δείγματα.

Η εκμετάλλευση της τεχνολογίας αλλά και η φαντασία των σχεδιαστών, οδηγεί πολλές φορές τις αυτοκινητοβιομηχανίες σε… ενδιαφέρουσες ακροβασίες που μπορεί να φτάνουν λίγες φορές στην παραγωγή αλλά μένουν για πάντα στην ιστορία.

Το αυτοκίνητο δεν είναι απλώς το μέσο για να διευκολυνθούν οι μετακινήσεις μας αλλά ήταν και παραμένει ένα μέσο «απόδρασης» που σχετίζεται άμεσα με το αίσθημα της ελευθερίας και εν τέλει, με την προσωπικότητα του καθενός που «συνδέθηκε» μαζί του.

Η κατασκευή supercar στο παρελθόν δεν ήταν υπόθεση που αφορούσε μόνο λίγες και καλές εταιρείες, καθώς ήταν συγκριτικά ευκολότερο από ότι είναι σήμερα, να χρηματοδοτήσει κάποιος τη σχεδίαση και την παραγωγή τους.

Από την εμφάνιση του πρώτου μοντέλου με τον κινητήρα στο κέντρο, έχουν περάσει 60 χρόνια και μέχρι σήμερα έχουμε δει πολλά και ενδιαφέροντα, από τα οποία ξεχωρίζουμε τα 15 που έχουμε στην πιο κάτω λίστα.

Η αυτοκινητοβιομηχανία δεν θα σταματήσει να μας εκπλήσσει μιας και κάτω από τις γνωστές μας «υπογραφές», βρίσκουμε προϊόντα για τα οποία πολλές φορές δεν πάει ο νους.

Τα αυτοκίνητα και ιδιαίτερα τα σπορ, δεν έχουν μόνο την τελική ταχύτητα που τα κάνει να ξεχωρίζουν αλλά «διακρίνονται» από την ταχύτητα με την οποία «πιάνουν τα 100», διαδικασία που δείχνει πολλά για το κάθε μοντέλο.

Πολλά από τα σημερινά στοιχεία εξοπλισμού αλλά και γενικότερα χαρακτηριστικά των αυτοκινήτων, έχουν παρελθόν και μάλιστα πολλών δεκαετιών.