Μια σπάνια και εμβληματική Mercedes, με καρδιά Cosworth
ΝΕΑ
Μια σπάνια και εμβληματική Mercedes, με καρδιά Cosworth
ΝΕΑMercedes-Benz 190E 2.5–16 Evo II, ο συλλεκτικός ανταγωνιστής της BMW M3, που έβλεπε μπροστά, από το 1990!
Από τις πρώτες μέρες του αυτοκινήτου, οι κατασκευαστές χρησιμοποίησαν τον μηχανοκίνητο αθλητισμό ως το πιο αποτελεσματικό μέσο για την προώθηση των προϊόντων τους.
WHAT CAR
Αν και η πρόοδος παρεμποδίστηκε από τους δύο παγκόσμιους πολέμους, στη δεκαετία του 1950 οι αγώνες Grand Prix συνέβαλαν στην εμφάνιση καινοτόμων, εξαιρετικά ισχυρών σπορ αυτοκινήτων, που μπορούσαν να οδηγηθούν νόμιμα σε δημόσιους δρόμους, αλλά αναπτύχθηκαν για την πίστα.
Τρεις δεκαετίες αργότερα, ο μηχανοκίνητος αθλητισμός -και επομένως τα μοντέλα παραγωγής υψηλών επιδόσεων- εισήλθαν σε μια νέα διάσταση, χάρη στις σημαντικές προόδους στην αεροδυναμική και τη μηχανική.
Το αρχικό σχέδιο της Mercedes
Η Mercedes–Benz 190E 2.5-16 Evolution II δεν αναπτύχθηκε για ράλι, αλλά ήταν το αποκορύφωμα ενός προγράμματος που ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 1980, με τη φιλοδοξία της γερμανικής μάρκας να μπει στη σειρά W201 190 στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλι (WRC ).
Για να γίνει αυτό, οι Γερμανοί ανέθεσαν στους Βρετανούς ειδικούς μηχανικούς της Cosworth να βοηθήσουν στην ανάπτυξη ενός τετρακύλινδρου κινητήρα, ικανού να αποδίδει πάνω από 300 ίππους.
Χρησιμοποιώντας ένα υπάρχον μπλοκ Mercedes M102, η Cosworth ανέπτυξε μια ολοκαίνουργια κυλινδροκεφαλή DOHC 16 βαλβίδων βασισμένη χαλαρά στις κεφαλές των πανίσχυρων DFV Formula 1 V8.
Ωστόσο, από τη στιγμή που ο ατμοσφαιρικός κινητήρας ήταν έτοιμος, ο κόσμος του ράλι μεταβαλλόταν στον υπερσυμπιεστή και στην τετρακίνηση, χάρη στο μοντέρνο Audi quattro.
Το πρόγραμμα ράλι ακυρώθηκε και η Mercedes στράφηκε στο εγχώριο πρωτάθλημα αυτοκινήτων τουρισμού, το νεοσύστατο DTM (Deutsche Tourenwagen Meisterschaft).
Εξοπλισμένη με τον, κατασκευασμένο από την Cosworth, τετρακύλινδρο (αρχικά 2,3 λίτρων, αργότερα μεγεθύνθηκε σε 2,5), η 190 E έγινε ένα ισχυρό αυτοκίνητο τουρισμού.
O ανταγωνισμός με τη BMW M3
Μέχρι το 1989, οι οδηγοί που κέρδισαν το πρωτάθλημα DTM (ο τίτλος του κατασκευαστή δεν απονεμήθηκε μέχρι το 1991) οδήγησαν είτε Volvo, Rover, Ford ή BMW, με τους Βαυαρούς να κερδίζουν δύο από τις πέντε πρώτες σειρές του πρωταθλήματος.
Μαζί με την αγωνιστική ομάδα AMG, η Mercedes ήταν ανταγωνιστική αλλά όχι αρκετά καλή για να πάρει τον τίτλο, ο οποίος πήγε στον οδηγό της BMW M3 Roberto Ravaglia το 1989.
Η αυτοκινητοβιομηχανία με έδρα τη Στουτγάρδη προσπάθησε να σταματήσει την κυριαρχία των Βαυαρών αντιπάλων της, εισάγοντας την αεροδυναμικά βελτιωμένη E 2.5-16 Evolution (γνωστή και ως Evo I) τον Μάρτιο του 1989, αλλά το αυτοκίνητο δεν μπόρεσε να… κοιτάξει στα μάτια την M3 Evolution.
Η BMW έκανε το γρίφο ακόμα πιο δύσκολο, ανανεώνοντας την κορυφαία M3 με όνομα Sport Evolution τον Δεκέμβριο του 1989, οπότε η Mercedes αποφάσισε να «απαντήσει» με την Evolution II.
Πως καταλήξαμε στην Evo II
Η Mercedes συνειδητοποίησε ότι το αυτοκίνητο έπρεπε να είναι πιο γρήγορο, και για να το πετύχει αυτό, χρειαζόταν άλλη μια αερομεταμόρφωση.
Ο κατασκευαστής ζήτησε τη βοήθεια του Ρίτσαρντ Έπλερ, ενός διάσημου καθηγητή αεροδυναμικής από το Πανεπιστήμιο της Στουτγάρδης που σχεδίασε ένα νέο κιτ αμαξώματο,ς για το βελτιωμένο Evo II.
Δοκιμασμένο σε αεροδυναμική σήραγγα, το κιτ από υαλοβάμβακα περιλάμβανε επανασχεδιασμένους προφυλακτήρες, ποδιές, θόλους τροχών, αεροτομή πίσω παραθύρου και το μεγαλύτερο ρυθμιζόμενο πίσω φτερό που έχει τοποθετηθεί ποτέ σε σεντάν Mercedes.
Όπως και με τους προκατόχους της η Evo II μπορούσε να αγωνιστεί στο DTM, υπό την προΎπόθεση ότι θα παραχθούν 500 «συμβατικές» μονάδες, έτσι τον Μάρτιο του 1990, στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης, το αυτοκίνητο έκανε το ντεμπούτο του και μπήκε στην παραγωγή αρκετούς μήνες αργότερα.
Αυτό το εκρηκτικό σεντάν εφοδιαζόταν με έναν τετρακύλινδρο κινητήρα 2,5 λίτρων. Αν και ήταν σχεδόν πανομοιότυπος με τον προκάτοχό του, μεταφέροντας την κεφαλή αλουμινίου DOHC 16 βαλβίδων που σχεδιάστηκε από την Cosworth, ο κινητήρας έλαβε μια νέα κωδική ονομασία: M 102 992.
Η μετονομασία σηματοδότησε μια βελτιωμένη ρύθμιση με υψηλότερο λόγο συμπίεσης, ένα νέο σύστημα εξάτμισης υψηλής απόδοσης και ένα τυπικό power pack AMG (προαιρετικό στο Evo I).
Είχε ισχύ 232 ίππων στις 7.200 σ.α.λ. και ροπή 245 Nm στις 5.000 σ.α.λ., εντυπωσιακά νούμερα για έναν ατμοσφαιρικό τετρακύλινδρο που αναπτύχθηκε το 1990.
Όλη αυτή η ισχύς μεταφερόταν στους πίσω τροχούς μέσω ενός πεντάτρου -χειροκίνητου κιβωτίου ταχυτήτων και ενός ηλεκτρονικά ελεγχόμενο διαφορικό περιορισμένης ολίσθησης (ονομάστηκε Anti-Slip Differential ή ASD).
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
H νέα Mercedes CLA διαθέσιμη και στην Ελλάδα (+τιμές)
Αυτή είναι η «κολασμένη» Mercedes-AMG με τους 843 ίππους!
Πότε θα δούμε τη νέα Mercedes-Benz EQC
