Ακόμα και αν το όνομα διατηρείται, δεν είναι και ότι πιο σύνηθες να μένει ένα αυτοκίνητο αναλλοίωτο μέσα στα χρόνια.

Χώρια που πλέον ο μέσος όρος ζωής της κάθε γενιάς του εκάστοτε μοντέλο, προσεγγίζει τα 10 χρόνια και πολύ δύσκολα τα ξεπερνά. Οι κατασκευαστές επανασχεδιάζουν πλατφόρμες και ενσωματώνουν με κάθε νέα γενιά του εκάστοτε μοντέλου, τις τεχνολογίες εκείνες που κάνουν τους αγοραστές να αισθάνονται πως έχουν επιλέξει σωστά. Αλλά αυτό, όπως δείχνει και η λίστα που ακολουθεί, δεν ίσχυε πάντα.

Volkswagen Beetle (1938-2003) – 65 χρόνια στην παραγωγή

Είναι το αυτοκίνητο- φαινόμενο. Η δημοτικότητά του εκτείνεται πολύ πέρα ​​από τη σφαίρα των κλασικών αυτοκινήτων, μια και στην πραγματικότητα είναι ένα από τα ελάχιστα αυτοκίνητα που έχουν αναχθεί σε διαχρονικά σύμβολα. Η ιστορία του αρχίζει από τα τέλη της δεκαετίας του ’30 και έφτασε να περάσει το κατώφλι του millennium.

Δεν έχουμε καμία αμφιβολία πως θα μπορούσε να είναι ακόμα κοντά μας μια και έχει αποδεδειγμένα κοινό που θα το αγόραζε αλλά –επισήμως- η παραγωγή του έφτασε στο τέλος της μετά από περισσότερα των 21 εκατομμυρίων αυτοκινήτων, όταν οι νόρμες περί ρύπων άρχισαν να γίνονται όλο και πιο επιδραστικές στην παγκόσμια αυτοκινητιστική σκηνή.

Volkswagen T1 (1949-2013) – 64 χρόνια στην παραγωγή

Το πρώτο επαγγελματικό αυτοκίνητο της Volkswagen αγαπήθηκε από κάθε χώρα για διαφορετικό λόγο. Η ιδέα για τη δημιουργία του πιστώνεται στον Ολλανδό εισαγωγέα της VW που ζήτησε άδεια να πουλά το Plattenwagen το οποίο ήταν για μεταφορά ανταλλακτικών και εξαρτημάτων γύρω από το εργοστάσιο της εταιρείας στο Wolfsburg. Οι Ευρωπαίοι χρησιμοποιούσαν την έκδοση mini bus για μεταφορά προσώπων (σε επιχειρήσεις, σχολεία, κλ.π.), ενώ οι Αμερικανοί κυριολεκτικά λάτρεψαν τις εκδρομικές εκδόσεις camper.

Η παραγωγή συνεχίστηκε σε αγορές της Λατινικής Αμερικής μέχρι το 2013 και ενώ είχε ξεπεράσει συνολικά τα 10 εκατομμύρια, όπου το μοντέλο έφτασε έχοντας στην πορεία «εγκαταλείψει» τον boxer κινητήρα για χάρη ενός τετρακύλινδρου σε σειρά με απόδοση 80 ίππων. Τα τελευταία 600 αυτοκίνητα ήταν μια ειδική έκδοση με το όνομα «Last Edition» και πουλήθηκαν αποκλειστικά στη Βραζιλία.

Hindustan Ambassador (1958-2007) – 49 χρόνια στην παραγωγή

Η Hindustan Motors παρουσίασε το Ambassador αφού αγόρασε τα δικαιώματα του Morris Oxford Series III από την BMC (British Motor Corporation). Το Ambassador άλλαξε ελάχιστα κατά τη διάρκεια του κύκλου ζωής του και στο δικό μας υποσυνείδητο έχει μείνει από τη διαφήμιση της Peugeot για το 206, όπου το Ambassador με τη «βοήθεια» ενός ελέφαντα, έπαιρνε το σχήμα του νέου μοντέλου της Γαλλικής εταιρείας.

Τυχαία ή μη, δεν γνωρίζουμε ακόμα αλλά 10 χρόνια μετά την παύση της παραγωγής του Ambassador, το 2017, η Peugeot διέθεσε ένα ποσό της τάξης των 11,8 εκατομμυρίων ευρώ για να «επιστρέψει» δυναμικά στην αγορά της Ινδίας.

Lada Niva (1977- ) – 45 χρόνια και συνεχίζει

Η Lada εξέλιξε το Niva για να καλύψει τη ζήτηση που υπήρχε για ένα στιβαρό εκτός δρόμου αυτοκίνητο ικανό να αντιμετωπίσει τις απαιτητικές συνθήκες της Σιβηρίας. Με αρκετά κοινά μηχανικά μέρη ανάμεσα σε αυτό και στο 2101 που με τη σειρά του έλκει στις ρίζες τους από τη Fiat και την ιστορία της, το Niva σχεδιάστηκε εξ ολοκλήρου από την ίδια τη Lada.

Ελαφρύ, συμπαγές και οικονομικό, έγινε εμπορική επιτυχία πάρα πολύ σύντομα και ταυτόχρονα το πιο γνωστό μοντέλο της Lada. Από την πρώτη μέρα κυκλοφορίας έως και σήμερα που συνεχίζει να διατίθεται σε συγκεκριμένες χώρες, το Niva δεν διεκδικεί δάφνες ποιότητας σε ότι έχει να κάνει με την κατασκευή του. Το 2020 υπέστη μια μικρή αισθητική αναβάθμιση, ενώ θα πρέπει να περιμένουμε μέχρι το 2025 για να δούμε το μοντέλο που θα το αντικαταστήσει.

Citroën 2CV (1948-1990) – 42 χρόνια στην παραγωγή

Η απλότητα σε κάθε έκφανση του συγκεκριμένου αυτοκινήτου, είναι το βασικό συστατικό της επιτυχίας του. Από τη μηχανολογική προσέγγιση στον κινητήρα και την ανάρτηση, έως τα πανιά πάνω σε υποτυπώδη σκελετό για τα καθίσματα, το 2CV δίνει ρεσιτάλ απλότητας.

Η εξωπραγματική για τα σημερινά δεδομένα αποδοχή του αυτοκινήτου, φάνηκε και από τις συνολικές πωλήσεις του που ξεπέρασαν τα 5,1 εκατομμύρια, εκ των οποίων τα 1,2 εκ. αφορούσαν στην επαγγελματική έκδοση του μοντέλου. Αν στην εξίσωση βάλουμε και τα μοντέλα που βασίστηκαν σε πολύ μεγάλο ποσοστό πάνω του, όπως ήταν τα Ami, Dyane και Mehari, τότε μιλάμε για μια συνολική παραγωγή που ξεπερνά τα 9 εκατομμύρια αυτοκίνητα– και αυτός είναι ένας αν μη τι άλλο αξιοσέβαστος λογαριασμός για τη Γαλλική μάρκα.

Mini (1959-2000) – 41 χρόνια στην παραγωγή

Το Mini του Sir Alec Isigonis, έφτασε μέσα σε 41 χρόνια παραγωγής, τα 5,3 εκατομμύρια αυτοκίνητα και προφανώς μιλάμε για ένα από τα πλέον εμβληματικά μοντέλα στην παγκόσμια αυτοκινητοβιομηχανία. Εκείνη την εποχή, η απλότητα στη σχεδίαση και την κατασκευή, οδηγούσε όπως φαίνεται στην παρουσίαση αυτοκινήτων με ιδιαίτερη διαχρονικότητα.

Αξίζει να σημειωθεί πως ο Isigonis, παρουσίασε το σχέδιό του έτοιμο για προώθηση στη διαδικασία της παραγωγής, μέσα σε μόλις 27 μήνες– χρόνος πραγματικά ρεκόρ με βάση τα «εργαλεία» που είχαν στα χέρια τους οι εταιρείες για να διαχειριστούν πόρους και χρόνο. Το πιο καινοτόμο στοιχείο του αυτοκινήτου, ήταν αν μη τι άλλο η εγκάρσια τοποθέτηση του κινητήρα κάτω από το μικρό εμπρός καπό.

Peugeot 504 (1968-2006) – 38 χρόνια στην παραγωγή

Το πόσο καλό αυτοκίνητο ήταν, σφραγίστηκε και με τον τίτλο του Ευρωπαϊκού Αυτοκινήτου της Χρονιάς το 1969. Η αντοχή του στο χρόνο αλλά και η σωστή του τοποθέτηση απέναντι στις απαιτήσεις του αγοραστικού κοινού, προέκυψε από τη συνολική του πορεία που κράτησε 38 ολόκληρα χρόνια– κάτι που δεν είναι και ιδιαίτερα σύνηθες για αυτού του μεγέθους αυτοκίνητο. Έγινε γνωστό ως ο βασιλιάς του δρόμου σε ορισμένες περιοχές της Αφρικής, ενώ απασχόλησε γραμμές παραγωγής εκτός των άλλων χωρών, τόσο στην Αργεντινή, όσο και στην Κίνα.

Το τέλος της παραγωγής του, αφορούσε κάποιες μονάδες που είχαν παραγγελθεί από την αγορά της Νιγηρίας. Αξίζει να σημειωθεί πως ο πρώην Πρόεδρος του Ιράν, Mahmoud Ahmadinejad, δημοπράτησε το 2010 το προσωπικό του 504 που ήταν κατασκευής του 1977. Το ποσό για το οποίο άλλαξε χέρια το συγκεκριμένο αυτοκίνητο, ήταν 2,25 εκατομμύρια ευρώ– καθιστώντας το ένα από τα πιο ακριβά Peugeot στην ιστορία της Γαλλικής εταιρείας.

Mercedes-Benz G-Class (1979-2017) – 38 χρόνια στην παραγωγή

Η Mercedes-Benz G-Class έχει προφανώς εξελιχθεί μέσα στα χρόνια και σήμερα θεωρείται ένα από τα πλέον προβεβλημένα μοντέλα, χώρια που έχει μεταλλαχτεί σε ένα πολύ ικανό premium εκτός δρόμου αυτοκίνητο. Οι εκδόσεις του μοντέλου μέχρι το 2017, ήταν στην ουσία μια μετεξέλιξη του «βασικού» εκτός δρόμου μοντέλου που η καλύτερή του εφαρμογή ήταν στο πεδίο της μάχης, υπηρετώντας το στράτευμα κάθε χώρας.

Σημαντικό ποσοστό των ελλήνων που ξέρουν το αυτοκίνητο, έχουν αποκτήσει τις όποιες γνώσεις τους για αυτό, από τη θητεία τους στις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις. Είναι με διαφορικό τρόπο από ότι τα προαναφερθέντα μικρά μοντέλα, μια ιστορία επιτυχίας που έχει να κάνει με την απλότητα στην κατασκευή και την αντοχή στη σκληρή χρήση.

Peugeot 405 (1987- ) – 35 χρόνια και συνεχίζει

Το Peugeot 405 ήταν το μοντέλο με το οποίο η Peugeot επιχείρησε να περάσει απέναντι στον Ατλαντικό, με στόχο να κατακτήσει την Αμερικανική αγορά. Μάλιστα, το 405 ήταν το τελευταίο μοντέλο της Γαλλικής εταιρείας που πωλήθηκε καινούργιο στις ΗΠΑ. Προφανώς το 405 και δεν εκτιμήθηκε από την εκεί αγορά όσο θα ήθελε η Peugeot αλλά όπως φαίνεται, ότι δεν «πήρε» από την Αμερική, το πήρε από κάποιες άλλες χώρες που εκτίμησαν τις αρετές του οικογενειακού μοντέλου.

Στο Ιράν η τύχη του αυτοκινήτου ήταν προφανώς πολύ καλύτερη, μια και ακόμα και σήμερα που μιλάμε, εκεί συνεχίζεται η παραγωγή του. Τουλάχιστον εκεί, μπορεί να δει κανείς καινούργιο το αυτοκίνητο που πάνω στο αμάξωμά του φέρει περήφανα τη σφραγίδα του σχεδιαστικού οίκου Pininfarina.

Renault 4 (1961-1994) – 33 χρόνια στην παραγωγή

Το Renault 4 παρουσιάστηκε το 1961 για να αντικαταστήσει το 4CV, που έμοιαζε να είναι πολύ παρωχημένο- κάπως σαν Γαλλικό αντίστοιχο του Hindustan Ambassador. Σε αντίθεση με το 4CV, το 4L είχε τον κινητήρα μπροστά και στο πίσω μέρος έδινε πρόσβαση μια μεγάλη επίπεδη σχεδόν πόρτα, που προσέδιδε εξαιρετική ευκολία στη χρήση και τη φόρτωση. Ήταν ότι έπρεπε να είναι το αυτοκίνητο που προοριζόταν για «λαϊκή κατανάλωση». Ήταν προσιτό, αξιόπιστο και εύκολο στη συντήρηση.

Οι αλλαγές που υπέστη στα 33 χρόνια που έμεινε στην παραγωγή, σε ότι είχαν να κάνουν με την εξωτερική του εμφάνισης, δεν ήταν σπουδαίες. Οι κινητήρες με την πρόοδο του χρόνου, γινόντουσαν ολοένα και πιο δυνατοί- αλλά μην φανταστείτε τίποτα ακραίο. Η Renault κατασκεύασε πάνω από 8 εκατομμύρια αυτοκίνητα, με τη Γαλλία, την Ιρλανδία, το Μαρόκο, την Αλγερία, τη Γιουγκοσλαβία, τη Χιλή και την Ουρουγουάη να πιστώνονται τμηματικά την παραγωγή.

Fiat Uno (1980-2013) – 33 χρόνια στην παραγωγή

Μπορεί στην Ευρώπη το Fiat Uno να σταμάτησε την εμπορική του πορεία το 1995, λίγο μετά την εμφάνιση του διαδόχου του, Punto, στη Βραζιλία όμως το Uno έμεινε στην παραγωγή έως το 2013. Με το όνομα Mille το Βραζιλιάνικο Uno συνέχισε έως ότου η εκεί κυβέρνηση νομοθέτησε την παύση της παραγωγής αυτοκινήτων που δεν εφοδιάζονταν με μετωπικούς αερόσακους (για τον οδηγό και το συνοδηγό) και ABS στα φρένα.

Αυτή ήταν η χαριστική βολή για το μοντέλο που έμεινε ούτε λίγο, ούτε πολύ, 33 χρόνια στην παραγωγή– έστω και αν τερμάτισε με άλλο όνομα. Μάλιστα, τα τελευταία κομμάτια της παραγωγής, ήταν μια ειδική έκδοση με την ονομασία «Grazie Mille» (που σε ελεύθερη μετάφραση από τα Ιταλικά, σημαίνει «Χίλια ευχαριστώ»).

Lada 2105 (1980-2012) – 32 χρόνια στην παραγωγή

Η Lada στη χαραυγή της δεκαετίας του ’80, αντί να παρουσιάσει ένα αυτοκίνητο επίκαιρα εξελιγμένο και –γιατί όχι;- από «λευκό χαρτί», επέλεξε τη μέθοδο της εξέλιξης του ήδη γερασμένου Fiat 124 που ερχόταν από τη δεκαετία του ’60 (από το 1966 έως το 1974 το κράτησε στην παραγωγή η Fiat).

Ο κινητήρας παρέμεινε σχεδόν απαράλλαχτος από την πρώτη παρουσίαση του Lada 2105 έως το τέλος της παραγωγής, μια και οι εξελίξεις αφορούσαν την τροφοδοσία που στην πορεία του χρόνου εξασφάλιζε την επικαιροποίηση και των εκπομπών ρύπων «κρατώντας» έστω και οριακά το μοντέλο.

Το 2105 εγκαινίασε μια νέα εμφάνιση που χαρακτηριζόταν από τους τετράγωνους προβολείς και την πλαστική μάσκα. Όσο και αν φαίνεται ακραίο, το μοντέλο της Lada (μαζί με την παραγωγή της Fiat για το 124) ξεπέρασε τα 20 εκατομμύρια μονάδες, αριθμός που το φέρνει στη δεύτερη θέση στη σχετική λίστα, μετά το περίφημο Beetle που βρίσκουμε στην πρώτη θέση της λίστας μας.