Οι αθάνατοι κινητήρες της αυτοκινητοβιομηχανίας
ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ
Οι αθάνατοι κινητήρες της αυτοκινητοβιομηχανίας
ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑΗ έλευση της ηλεκτροκίνησης σημαίνει ότι οι μέρες κινητήρων εσωτερικής καύσης είναι μετρημένες και με αυτή την αφορμή, κάνουμε μια ανασκόπηση στους μακροβιότερους του είδους.
Οι τεχνολογικές εξελίξεις κατά το παρελθόν, έδιναν «παράταση ζωής» σε πάρα πολλές περιπτώσεις κινητήρων, δίνοντάς τους την ευκαιρία να μείνουν στην παραγωγή πολλές δεκαετίες.
WHAT CAR
Στη λίστα που πραγματευόμαστε, έχουμε περιπτώσεις από κινητήρες που έμειναν στην παραγωγή κάτω από το καπό πολλών αυτοκινήτων, από 30 έως και 67 χρόνια! Αποτίνουμε με τον τρόπο αυτό φόρο τιμής στην τεχνολογική τους επάρκεια που τους έδινε όλα όσα χρειαζόντουσαν προκειμένου να μείνουν σε τροχιά παραγωγής για πάρα πολλά χρόνια, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις εξέλιξης των αυτοκινητοβιομηχανιών σε πολλά επίπεδα.
Chevrolet Small Block: 1955-σήμερα (67 χρόνια)
Ο V8 κινητήρας που έχει μείνει στην ιστορία με την ονομασία «Small Block» χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά με τη χωρητικότητα των… 4,3 λίτρων στη Chevrolet Corvette το 1955 αλλά καις το μεγάλο σεντάν της μάρκας εκείνη την περίοδο, την Bel Air. Από εκεί και μετά, το είδαμε σε πάρα πολλά μοντέλα της GM, επιβατικά και επαγγελματικά, με τα ίχνη του να φτάνουν έως και τη σημερινή εποχή που ο κορμός του κινητήρα αυτού, χρησιμοποιείται σε εκδόσεις αυτοκινήτων για βαριά χρήση. Υπολογίζεται πάντως, πως από το 1955 έως και σήμερα που είναι ακόμα στην παραγωγή, ο «Small Block» V8 έχει παραχθεί σε περισσότερα από 100 εκατομμύρια μονάδες.
Volkswagen Type 1: 1938-2003 (65 χρόνια)
Μέχρι την τελευταία του περίοδο, ο επίπεδος κινητήρας έφτασε να έχει χωρητικότητα 1,6 λίτρων ενώ είχε και σύστημα ψεκασμού του καυσίμου, γεγονός που «απογείωνε» την απόδοση στους 51 ίππους. Το μηχανικό σύνολο της VW ήταν λογικό να φτάσει πολύ κοντά στο απόλυτο ρεκόρ χρήσης, μια και το βλέπουμε στο αυτοκίνητο που έφτασε να κάνει το ρεκόρ παρουσίας στις αγορές (Beetle). Ο Type 1 κινητήρας, ήταν ο αερόψυκτος τετρακύλινδρος κινητήρας που σχεδιάστηκε για το Volkswagen Beetle– που στην πραγματικότητα, δεν ονομάστηκε έτσι το μοντέλο παρά μόνο στην εκσυγχρονισμένη του εκδοχή που παρουσιάστηκε το 1997 στην αγορά.
BMC A-Series: 1951-2000 (49 χρόνια)
Από το πρώτο Austin A30 έως το τελευταίο κλασικό Mini, το μηχανικό σύνολο A-Series και το εξελιγμένο παράγωγό του A-Plus, χρησιμοποιήθηκαν σε μια ποικιλία βρετανικών αυτοκινήτων. Ήταν μια φθηνή και συνήθως αξιόπιστη περίπτωση κινητήρα για πολλά σπορ αυτοκίνητα μικρής παραγωγής. Αρχικά η χωρητικότητά του ήταν μόλις 803 κ.εκ. με απόδοση μόλις 28 ίππων (μιλάμε για το 1951), ενώ ξεπέρασε τα 1.275 κ.εκ. με απόδοση 95 ίππων στην περίπτωση του MG Metro Turbo το 1990.
Fiat 100 Series: 1955-2001 (46 χρόνια)
Ο πρώτος κινητήρας που τοποθετήθηκε στο πίσω μέρος σε μοντέλα της Fiat, ήταν αυτός που έχει κωδική ονομασία 100 Series. Μιλάμε για το μοτέρ που έχουμε δει στο αυθεντικό 500ράκι αλλά και στο 600, με χωρητικότητα μόλις 633 κ.εκ. Από τότε (1955) και μετά, έφτασε να είναι διαθέσιμος σε πολλές εκδόσεις χωρητικότητας, φτάνοντας τα 1.055 κ.εκ.- όπως δηλαδή τον είδαμε τον κινητήρα στην έκδοση του Panda πρώτης γενιάς, που να θυμίσουμε πως ήταν κοντά μας έως το 2001.
Ford Kent: 1959-2002 (43 χρόνια)
Το όνομα Kent χρησιμοποιήθηκε για έναν κινητήρα που πρωτοεμφανίστηκε στο βρετανικό Ford Anglia (το μοντέλο που έγινε πραγματικά διάσημο χάρη στις εμφανίσεις του στη σειρά ταινιών του Harry Potter) και δέχτηκε την πρώτη του αναβάθμιση το 1967. Τότε ήταν που άλλαξε το σύστημα τροφοδοσίας και το μηχανικό σύνολο της Ford εκσυγχρονίστηκε. Από τότε και μέχρι το τέλος της εμπορικής του πορείας, ο κινητήρας έμεινε στη διάλεκτο των φανατικών φίλων της Ford ως «Valencia» και εφοδίαζε τα προσθιοκίνητα μοντέλα της εταιρείας- όπως ήταν και το Ka. Αυτό που αξίζει να θυμάται κανείς για το συγκεκριμένο σύνολο, είναι πως τόσο η Lotus, όσο και η Cosworth, το χρησιμοποίησαν ως βάση για κινητήρες υψηλής απόδοσης (Twin Cam και BDA) για τα πιο σπορ μοντέλα και τους αγώνες αντίστοιχα.
Alfa Romeo Twin Cam: 1954-1997 (43 χρόνια)
Αυτός ο κινητήρας που για τους φίλου της Μιλανέζικης μάρκας έχει μείνει γνωστός ως «Bialbero» (που σε ελεύθερη μετάφραση, αποδίδεται ως «διπλού άξονα») με τους δύο εκκεντροφόρους στην κυλινδροκεφαλή, χρησιμοποιήθηκε για περισσότερες από τέσσερις δεκαετίες σε μοντέλα της Alfa Romeo με τη μετάδοση της κίνησης στους πίσω αλλά και στους εμπρός τροχούς. Από την Giulietta με χωρητικότητα 1,3 λίτρων έως την 2λιτρη Twin Spark 164, της οποίας η παραγωγή τερματίστηκε το 1997, η βάση ήταν η ίδια: ο αλουμινένιος κινητήρας του ιδιοφυούς μηχανικού Giuseppe Busso.
Renault Cleon-Fonte: 1962-2004 (42 χρόνια)
Πήρε το όνομά του από ένα εργοστάσιο στη Νορμανδία και τη γαλλική λέξη για το χυτοσίδηρο (Fonte), το Cleon-Fonte (γνωστό και ως C-Type) εμφανίστηκε το 1962 στο σπορ μοντέλο της Renault, Caravelle με χωρητικότητα 845 κ.εκ., ενώ στη συνέχεια χρησιμοποιήθηκε και στο Estafette που είχε επαγγελματική χρήση αλλά και στο οικογενειακό Renault 8. Μάλιστα, το οικογενειακό μοντέλο ήταν το μόνο από τα τρία με τα οποία ξεκίνησε η «καριέρα» του συγκεκριμένου κινητήρα, που είχε σχεδιαστεί εξαρχής για να το χρησιμοποιεί. Τελευταία εμφάνιση για το ανθεκτικό αυτό μοτέρ της Γαλλικής εταιρείας, ήταν σε μοντέλα της Dacia με τη χωρητικότητά του να έχει σχεδόν διπλασιαστεί (1,6 λίτρα).
Ferrari Colombo V12: 1947-1989 (42 χρόνια)
Λίγο μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Enzo Ferrari ρώτησε τον μηχανικό Gioacchino Colombo τι θα έκανε με έναν κινητήρα 1.500 κ.εκ. Ο Colombo τότε απάντησε στο «Γέρο του Μαρανέλο» ότι «η Maserati έχει τέσσερις κυλίνδρους, οι Βρετανοί έξι, η Alfa Romeo έχει οκτώ, οπότε εμείς θα πρέπει να έχουμε 12». Ο Enzo συμφώνησε απόλυτα και το λαμπρό V12 του Colombo που προέκυψε, ήταν η καρδιά πολλών μοντέλων της Ferrari του 20ου αιώνα. Εμφανίστηκε στο πρώτο αυτοκίνητο παραγωγής με σήμα της Ferrari –στο 125 S– με χωρητικότητα 1,5 λίτρων και παρέμεινε ως επιλογή για κάποια μοντέλα της Ιταλικής εταιρείας, έως το 1989 και την 412 GT. Στο ενδιάμεσο βέβαια, είχε εξελιχτεί από κάθε άποψη, με αποτέλεσμα να φτάσει σε χωρητικότητα τα 4,9 λίτρα.
AMC Straight Six: 1964-2006 (42 χρόνια)
Η American Motors Corporation (που προέκυψε το 1954 από την «ένωση» των Nash Motors και Hudson) έβαλε για πρώτη φορά τον νέο σε σειρά εξακύλινδρο κινητήρα της, σε μια ειδική έκδοση του Rambler το 1964 που ονομαζόταν Typhoon. Στην έκδοσή του με τη χωρητικότητα των 4,0 λίτρων, ήταν ένα από τα καλύτερα χαρακτηριστικά του πρώτου Jeep Cherokee, ενώ απότοκο της επιτυχίας του αυτής, ήταν και το ότι εξακολουθούσε να χρησιμοποιείται στο Wrangler, μέχρι το 2006. Οι «ρίζες» του συγκεκριμένου κινητήρα, αναζητούνται από τη Nash και το 1941, όταν και η εταιρεία αυτή είχε παρουσιάσει το Ambassador 600, με χωρητικότητα 3,2 λίτρων.
Rover V8: 1967-2004 (37 χρόνια)
Αυτός ο κινητήρας από αλουμίνιο βασίστηκε στο Buick 215 (που εμφανίστηκε πρώτη φορά το 1960), που χρησιμοποιήθηκε τόσο στα μοντέλα της Buick, όσο και σε εκείνα της Pontiac. Η General Motors αναγκάστηκε να τον εγκαταλείψει καθώς προέκυψαν λόγοι οικονομίας και αξιοπιστίας, κάτι που «ανέλαβε» να διορθώσει η Rover που τον αγόρασε και τον επανασχεδίασε, για να τον τοποθετήσει σε πολλά μοντέλα της. Έτσι φτάσαμε να βρίσκουμε το συγκεκριμένο μηχανικό σύνολο σε μοντέλα της Land Rover, της Range Rover, της MG, της Morgan και της TVR. Στις πρώτες εφαρμογές του ήταν με χωρητικότητα 3,2 λίτρων, ενώ έφτασε το τέλος της διαδρομής του, όντας 4,6 λίτρα.
Opel CIH: 1965-1995 (30 χρόνια)
Το Opel CIH (Cam In Head) από τον ευρωπαϊκό βραχίονα της General Motors (GM) ήταν μια εξαιρετικά ευπροσάρμοστη γκάμα κινητήρων που διέθετε τέσσερις ή έξι κυλίνδρους και περιελάμβανε σύνολα με χωρητικότητα που κυμαίνονταν από 1,5 έως 3,6 λίτρα. Τα πιο γνωστά αυτοκίνητα της Opel με κινητήρα αυτής της σειράς, ήταν τα Ascona, Kadett και Manta. Το CIH έκανε το ντεμπούτο του στη δεύτερη γενιά του Rekord το 1965 και εξακολουθούσε να χρησιμοποιείται έως και το 1995, μια και το βρίσκουμε κάτω από το καπό του SUV, Opel Frontera- το οποίο για τις χώρες του ανατέλλοντος ηλίου, είχε και «δίδυμο αδερφάκι» το Isuzu MU.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Τα 12 καλύτερα μικρομεσαία hatchback
To νέο Honda Civic Type R πήγε για ρεκόρ στο Nurburgring;
Πάνω από 550.000 τα ανασφάλιστα οχήματα – Έρχονται πρόστιμα!
