Games
F1 GP Μονακό: Η επιστροφή (+video)
FORMULA 1
Ο Λάντο Νόρις επέστρεψε έπειτα από καιρό στην πρώτη θέση εκκίνησης. Αλλά ακόμη πιο σημαντική ιστορικά ήταν η επιστροφή της McLaren χθες στην pole του πιο φημισμένου αγώνα της F1.
Ας λένε ότι θέλουν για το Μονακό. Ας λένε ότι τα τωρινά μονοθέσια είναι πολύ μεγάλα για την πίστα, ότι οι αγώνες είναι βαρετοί και άλλα παρόμοια. Δεν έχουν ιδέα για τι πράγμα μιλάνε.
WHAT CAR
Το Μονακό ανέκαθεν ενσάρκωνε -και θα συνεχίσει να ενσαρκώνει- την απόλυτη δοκιμασία ανθρώπου και μηχανής. Όχι απλά επειδή οι ταχύτητες που αναπτύσσονται στους στενούς δρόμους του πριγκιπάτου είναι εξωφρενικές για δημόσιους δρόμους. Ούτε επειδή, όπως έλεγε ο αείμνηστος Σιντ Γουότκινς, η F1 παραβιάζει έναν σωρό κανόνων ασφαλείας για να τρέξει εκεί.
Το Μονακό ήταν και παραμένει ο πιο φημισμένος αγώνας της F1 επειδή οι οδηγοί και οι μηχανικοί πρέπει να υπερβούν εαυτούς για να επιτύχουν. Δεν αρκεί ένα καλά ισορροπημένο μονοθέσιο ή ένας γρήγορος οδηγός για να έρθει το αποτέλεσμα. Και οι δύο πτυχές κάθε συνδυασμού πρέπει να αποδώσουν στο μέγιστο των δυνατοτήτων τους από την αρχή του τριημέρου.
Η κορύφωση του οποίου δεν έρχεται στον αγώνα παρά στο τέλος των κατατακτήριων. Εκεί, στα λίγα κρίσιμα λεπτά του Q3, δείχνει ο κάθε συνδυασμός από τι είναι φτιαγμένος. Κατά πόσον τολμά να ισορροπήσει ακριβώς στο όριο, γνωρίζοντας ότι η παραμικρή υπέρβασή του θα είναι καταστροφική.
Υπό αυτό το πρίσμα η χθεσινή επιτυχία των McLaren και Νόρις ήταν ιστορικής σημασίας. Η McLaren έχει κερδίσει περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη ομάδα στο πριγκιπάτο. Ωστόσο είχε να δει pole στο Μονακό από το 2007. Οπωσδήποτε αυτό ήταν ένα αγκάθι στα πλευρά των ανθρώπων της.
Οι κρίσιμοι παράγοντες
Η pole του Μονακό μπορεί να μην δίνει βαθμούς. Ωστόσο είναι μία τρανή απόδειξη της ποιότητας ενός συνδυασμού. Ιδίως όταν οι κατατακτήριες λαμβάνουν χώρα υπό κανονικές συνθήκες, όπως χθες. Οι κατατακτήριες του φετινού Μονακό είχαν να κάνουν αποκλειστικά με το ποιοι μπορούσαν να αποδώσουν τα μέγιστα όταν έπρεπε.
Δύο ήταν οι κρίσιμοι παράγοντες που έγειραν την πλάστιγγα υπέρ της McLaren. Από τη μία ήταν η εκπληκτική MCL39. Το βρετανικό μονοθέσιο απέδειξε χθες ότι μπορεί να ανταποκριθεί σε οποιαδήποτε πρόκληση του τεθεί.
Επιπλέον η ομάδα διαχειρίστηκε εξαίρετα όλο το τριήμερο μέχρι στιγμής. Έθεσε τις σωστές βάσεις από την Παρασκευή στο σετάρισμα του μονοθέσιου αλλά και στον εγκλιματισμό των οδηγών. Και φρόντισε ώστε τα πάντα να κορυφωθούν στο Q3.
Πολύ εύστοχη και η στρατηγική της επιλογή για 3 γρήγορους γύρους στο Q3. Η McLaren αντάλλαξε την μέγιστη θεωρητική απόδοση της C6 γόμας στον έναν γρήγορο γύρο για ένα πιο προβλέψιμο ελαστικό στην δεύτερη προσπάθεια. Έδειξε εμπιστοσύνη στο μονοθέσιο και στους οδηγούς της για να το πετύχουν αυτό. Και δικαιώθηκε.
Η επιστροφή του Λάντο
Αλλά στο Μονακό πρωταγωνιστές είναι πάντα οι οδηγοί. Και δεν θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε στην φανταστική χθεσινή επίδοση του Λάντο Νόρις. Ιδίως επειδή αυτή ήρθε σε μία κρίσιμη καμπή του πρωταθλήματος αλλά και της πορείας του Βρετανού.
Ο Λάντο ήταν μετά την Αυστραλία σε αρκετά δύσκολη θέση. Έκανε αρκετά μικρά λάθη τα οποία του κόστιζαν βαθμούς. Την ίδια στιγμή ο Πιάστρι πρόβαλε ως ο κύριος αντίπαλος του Φερστάπεν. Ο Λάντο έπρεπε να απαντήσει.
Στο Μονακό το έπραξε. Ο γύρος-ρεκόρ με τον οποίον πήρε την pole χθες ήταν ένας από τους καλύτερους της καριέρας του. Όχι επειδή έκανε κάτι εξωφρενικό. Αλλά επειδή οδήγησε, επιτέλους, την MCL39 σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά της.
Άφησε στην άκρη τον θόρυβο των social media και την πίεση του αποτελέσματος. Και έγινε ξανά ο γνωστός Λάντο με την καταπληκτική αίσθηση στο φρενάρισμα και στο turn-in. Θα μπορέσει να το κρατήσει και για τη συνέχεια του πρωταθλήματος; Αν ναι τότε στο Μονακό έγινε το πρώτο βήμα της πλήρους επιστροφής για τον Λάντο.
Μνημειώδεις επιδόσεις
Λεκλέρ: Ο Σαρλ ήταν συγκλονιστικός όπως πάντα στο Μονακό. Με την Ferrari να μην πονάει από το υπερυψωμένο πάτωμα (όλοι κάνουν αναγκαστικά το ίδιο στο Μονακό) και την SF-25 να επιδεικνύει καταπληκτική μηχανική πρόσφυση, ο Μονεγάσκος έλαμψε.
Τα περάσματά του ήταν οριακά, επιθετικά αλλά ποτέ άγαρμπα. Ο τέλειος συνδυασμός ταχύτητας-φινέτσας. Σίγουρα είναι ο σύγχρονος master του Μονακό, ασχέτως αποτελεσμάτων. Αλλά η McLaren είχε το κάτι παραπάνω εχθές.
Πιάστρι: Δεν ήρθε εύκολα η 3η θέση για τον Όσκαρ. Ο Αυστραλός δεν συνέθεσε εύκολα τον ιδανικό του γύρο. Αλλά επέδειξε σπάνια επιμονή και ψυχραιμία. Η τρίτη θέση τον κρατάει μέσα στο παιχνίδι της νίκης σήμερα, χάρη και στο δεύτερο υποχρεωτικό pit stop.
Φερστάπεν: Η RB21 ήταν τελείως έξω από τα νερά της στο πριγκιπάτο. Ο Φερστάπεν προσπάθησε αλλά ο πέμπτος καλύτερος χρόνος ήταν το ταβάνι της Red Bull. Ξεκινάει 4ος λόγω της ποινής του Χάμιλτον. Θα προσπαθήσει να περιορίσει τη ζημιά βαθμολογικά.
Χατζάρ: Εκπληκτικός για ακόμη μία φορά. Άφησε πίσω του την δύσκολη Παρασκευή και οδήγησε υπέροχα σε όλες τις κατατακτήριες. Η πολύ μικρή διαφορά του από τον Φερστάπεν λέει πολλά τόσο για την φετινή Racing Bulls όσο και για τον ίδιο τον Γαλλοαλγερινό.
Αλόνσο: Ο Ισπανός έκανε έναν από τους καλύτερους γύρους της καριέρας του στο τέλος του Q2. Τότε έπρεπε να προκριθεί με την μέση γόμα ενώ οι υπόλοιποι είχαν την μαλακή. Και ο Νάντο τα κατάφερε εμφατικά.
Οκόν: Ήταν ανέκαθεν ταχύτατος στο Μονακό, ασχέτως μονοθέσιου. Η 9η θέση εκκίνησης σήμερα ήταν περισσότερο έργο Εστεμπάν παρά Haas.
Μνημειώδεις αποτυχίες
Mercedes: Καταστροφικές κατατακτήριες για την γερμανική ομάδα. Ο Αντονέλι δεν μπόρεσε να ξεκλειδώσει τα μυστικά της διαδρομής και αυτό τον ανάγκασε να πάρει υπερβολικά ρίσκα. Ένα τέτοιο στην είσοδο του σικέιν μετά το τούνελ τον οδήγησε εκτός Q2.
Ο Ράσελ ήταν άτυχος. Περνώντας από την Sainte Devote στην αρχή του Q2 η W16 του Τζορτζ μάλλον είχε άγαρμπη επαφή με κάποια ανωμαλία στο οδόστρωμα. Μάλλον αυτή προκάλεσε και την βλάβη στην μπαταρία της PU με αποτέλεσμα ο Ράσελ να χάσει κάθε ελπίδα για διάκριση στο Μονακό.
Όχι, πάντως, ότι η Mercedes είχε πολλές ρεαλιστικές πιθανότητες έτσι κι αλλιώς. Η W16 δεν λειτούργησε ποτέ σωστά στο πριγκιπάτο και μόνο με κάποιο θαύμα θα δώσει σήμερα βαθμούς στην Mercedes.
Ferrari: Ακόμη και σε έναν αγώνα στον οποίον η Scuderia μπορεί να διακριθεί, οι άνθρωποί της βρίσκουν νέους τρόπους προς την αποτυχία. Αυτή την φορά ήταν ο Ρικάρντο Αντάμι ο οποίος δεν μπόρεσε να διακρίνει εάν ο Φερστάπεν ήταν σε γρήγορο γύρο ή όχι.
Το αποτέλεσμα ήταν μία ποινή τριών θέσεων για τον Λιούις στην σημερινή εκκίνηση. Για έναν τόσο έμπειρο μηχανικό κάτι τέτοιο δεν δικαιολογείται εύκολα. Όπως δεν δικαιολογείται εύκολα και το λάθος του ίδιου του Χάμιλτον στο τέλος του FP3. Ευτυχώς για εκείνους ο αγώνας τους δεν έχει καταστραφεί τελείως. Ακόμη…
Μπέρμαν-Στρολ: Δέκα θέσεις ποινής στην εκκίνηση για τον πρώτο και τέσσερις για τον δεύτερο ο οποίος στο Q1 παρεμπόδισε τον Γκασλί. Και άντε ο Μπέρμαν είναι rookie…
