Οδηγούμε το Ineos Grenadier
ΔΟΚΙΜΕΣ
Οδηγούμε το Ineos Grenadier
ΔΟΚΙΜΕΣΣτο παρελθόν έχω βρεθεί σε παρουσιάσεις SUV να οδηγώ εκτός δρόμου και να σκέφτομαι ότι και ένα Golf θα πέρναγε από τα ίδια ακριβώς σημεία, χωρίς ιδιαίτερο πρόβλημα. Γιατί τις περισσότερες φορές όταν οι κατασκευαστές λένε «off road» εννοούν έναν χωμάτινο δρόμο με μερικές λακκούβες.
Σήμερα όμως δεν έχει λακκούβες. Σήμερα κάθομαι στο νέο Ineos Grenadier και έχω μπροστά μου μια σκοτσέζικη πλαγιά τόσο απότομη που πρέπει να σπρώχνω με τα χέρια το τιμόνι ώστε να κρατηθώ στο κάθισμα.
WHAT CAR
Η ένδειξη κλίσης στην οθόνη του συστήματος πολυμέσων είναι 28 μοίρες -πιο απότομη κι από τη μαύρη πίστα σκι στο αγαπημένο σας χειμερινό θέρετρο- και το μοναδικό πράγμα που με συγκρατεί από το να γλιστρήσω μέχρι το δάσος στο τέλος της πλαγιάς είναι το σύστημα Downhill Assist. Xάρη στο οποίο νιώθω ότι με κατεβάζει βίντσι. Η διαδρομή είναι βραχώδης, με πάγο σε πολλά σημεία και νιώθω τα φαρδιά ελαστικά όσο κυλούν άλλο τόσο να γλιστρούν την ώρα που το αυτοκίνητο κοπανιέται πέρα δώθε. Σίγουρα ένα Golf δεν θα τα κατάφερνε εδώ.
Το Grenadier είναι, λοιπόν, εντυπωσιακό εκτός δρόμου, αλλά αυτό ήταν κάτι που ήδη γνωρίζαμε. Αλλωστε είναι σαν να έχει παρουσιαστεί ήδη τρεις φορές τα τελευταία πέντε χρόνια και οι λάτρεις της αυτοκίνησης γνωρίζουν την ιστορία: O δισεκατομμυριούχος Sir Jim Ratcliffe αποφασίζει να κατασκευάσει το old school 4×4 που θα αντικαταστήσει το Defender, επιμένει στο χρηστικό πλαίσιο τύπου σκάλας, αγοράζει 6κύλινδρους κινητήρες BMW βενζίνης και ντίζελ και αναθέτει τη σχεδίαση στη Magna Steyr.
Από το 2017, η ιδέα ότι το Grenadier είναι αρκετά σκληρό ώστε να σκαρφαλώσει στο Εβερεστ ή να εξερευνήσει τον Αρη έχει κοινοποιηθεί καλά μέσα από διάφορες ιστορίες πρωτοτύπων. Αλλά τώρα έφτασε η στιγμή της αλήθειας: η παραγωγή έχει ξεκινήσει, επίκεινται οι παραδόσεις στους πελάτες και επιτέλους είμαστε εδώ για να το οδηγήσουμε στον δρόμο. Ξεχάστε την αναρρίχηση στη βουνοκορφή K2, πώς είναι να οδηγάς στον αυτοκινητόδρομο A9;
Στο Inverness επικρατεί μαύρο σκοτάδι, τσουχτερό κρύο και γύρω από κάθε φως του δρόμου δημιουργείται κι ένας στρόβιλος χιονιού. Δεν υπάρχει καλύτερο συναίσθημα στον κόσμο από το να σκαρφαλώνεις σε ένα SUV με τέτοιο καιρό. Οι πρώτες εντυπώσεις από το Grenadier είναι καλές: ο τρόπος που οι πόρτες ανοίγουν και ο ήχος με τον οποίο κλείνουν. Τα άνετα, με καλή πλευρική στήριξη καθίσματα της Recaro. Το μοναδικό ταμπλό, εμπνευσμένο από αεροσκάφη με τους διακόπτες τοποθετημένους στην οροφή. Ολα είναι υψηλής ποιότητας και γεμάτα χαρακτήρα.
Οδηγώ τη βενζινοκίνητη έκδοση, με τον 3λιτρο, 6κύλινδρο σε σειρά της BMW, που αποδίδει ισχύ 286 PS και 450 Νm ροπής. Η Ineos αγόρασε την κλασική βρετανική μάρκα μόδας Belstaff την ίδια εποχή που ανακοίνωσε τα σχέδια εξέλιξης του αυτοκινήτου της. Ετσι το Grenadier Station Wagon είναι διαθέσιμο σε δύο ειδικές εκδόσεις, με ονόματα από τα μπουφάν της Belstaff: Το Trialmaster διαθέτει αγροτικές προδιαγραφές, με υφασμάτινα καθίσματα, ατσάλινους τροχούς, ανυψωμένη εισαγωγή αέρα, μπλοκέ εμπρός και πίσω διαφορικά.
Το αυτοκίνητο της δοκιμής είναι το πιο εκλεπτυσμένο Fieldmaster, που περιλαμβάνει ζάντες αλουμινίου 17”, δερμάτινες επενδύσεις, διπλή ηλιοροφή Safari. Και ενώ το κλείδωμα του κεντρικού διαφορικού είναι στάνταρ, τα εμπρός και πίσω μπλοκέ είναι προαιρετικά. Σε χρώμα Magic Mushroom (που δείχνει καλύτερο απ’ ό,τι ακούγεται), με προαιρετικές ζάντες 18” και το πακέτο Rough των 2.000 ευρώ, το οποίο περιλαμβάνει τα μπλοκέ διαφορικά και τα εκτός δρόμου ελαστικά. Με κάποια ακόμα στοιχεία εξοπλισμού η βασική έκδοση Belstaff των 75.230 ευρώ φτάνει οικονομικά στα επίπεδα του Defender 110.
Η εντολή του Ratcliffe προς την ομάδα σχεδιασμού ήταν η δημιουργία ενός μηχανικού αυτοκινήτου, κόντρα στην τάση των ολοένα αυξανόμενων ηλεκτρονικών – αυτό εξηγεί και το γεγονός πως ο κινητήρας της ΒΜW παίρνει μπροστά γυρνώντας το συμβατικό κλειδί στη μίζα και το χειρόφρενο είναι χειροκίνητο.
Κάποια πράγματα αποσαφηνίζονται άμεσα: Πρώτον, με τους υαλοκαθαριστήρες να δουλεύουν σκληρά και τις δέσμες των προβολέων να λάμπουν στο χιόνι, η ορατότητα προς τα εμπρός μέσα από το επίπεδο, όρθιο παρμπρίζ είναι εξαιρετική. Ο ασυνήθιστος σχεδιασμός του ταμπλό σημαίνει ότι δεν υπάρχει πίνακας οργάνων μπροστά από τον οδηγό. Αντίθετα, τα πάντα βρίσκονται στην κεντρική οθόνη, συμπεριλαμβανομένου του ταχύμετρου, αφήνοντας μόνο ένα μικρό πλαίσιο προειδοποιητικών λυχνιών μπροστά από το τιμόνι δύο ακτίνων.
Χρειάζεται λίγη εξοικείωση, αλλά υπάρχει λόγος γι’ αυτή τη σχεδίαση: το ταμπλό είναι χαμηλά μπροστά από τον οδηγό, δίνοντάς μια υπέροχη θέα από το καπό μέχρι τα άκρα των εμπρός φτερών. Θεωρώ εκπληκτικό το γεγονός ότι οι διαστάσεις του Grenadier είναι τόσο κοντά στο νέο Defender 110, με μήκος 4,9 m και πλάτος 2,15 m (έναντι μήκους 5 m και πλάτους 2,11 m του Land Rover). Από τη θέση του οδηγού το Grenadier φαίνεται μικρότερο και αυτή η θέα προς τα εμπρός είναι το κλειδί.
Η δεύτερη μεγάλη επιτυχία είναι η οδική συμπεριφορά: σχεδιασμένο για να αντέχει σε απευθείας χτύπημα… πυρηνικής κεφαλής, το Grenadier έχει πλαίσιο από γαλβανισμένο χάλυβα, αμάξωμα από χάλυβα με αλουμινένιες πόρτες και άξονες βαρέως τύπου κατασκευασμένους από την Carraro, έναν προμηθευτή τρακτέρ. Αλλά «βαρέως τύπου» σημαίνει επίσης βαρύ, και το Ineos ζυγίζει περίπου 2.700 kg (ανάλογα με τις προδιαγραφές και τα πρόσθετα), σε σύγκριση με τα 2.300 kg του Defender 110 (το οποίο έχει αυτοφερόμενο αμάξωμα).
Πριν από αυτή τη δοκιμή δεν ήμουν σίγουρος αν το Grenadier θα ήταν άκαμπτο και θορυβώδες σαν ένα παλιό pick-up ή μαλακό σαν στρώμα νερού σε ferry-boat. Στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτα από τα δύο. Χρησιμοποιώντας ελατήρια και αμορτισέρ Eibach, οι μηχανικοί της Ineos και της Magna έχουν δημιουργήσει μια ανάρτηση σφιχτή αλλά πολύ άνετη, που προσφέρει καλή αίσθηση του οδοστρώματος χωρίς να κοπανάει σε σαμαράκια και λακκούβες.
Ολα πηγαίνουν καλά μέχρι που φτάνω σε μια πλατεία και ανακαλύπτω πόσο απελπιστικά αργό είναι το τιμόνι. Κάποια στιγμή γυρνάω τα χέρια μου σαν μανιακός μόνο και μόνο για να επαναφέρω το αυτοκίνητο στην ευθεία. Υπάρχει επίσης και μια ασάφεια στην ευθεία, που απαιτεί συνεχείς διορθώσεις στο τιμόνι. Συγκρινόμενο με την πλειονότητα των σύγχρονων SUV με τη συμπεριφορά επιβατικού, το ανακριβές, αργό τιμόνι είναι ανησυχητικό.
Στρίβουμε σ’ έναν χιονισμένο δρόμο που μας οδηγεί στο Ardverikie Estate (το οποίο ήταν το Balmoral στη σειρά του Netflix «The Crown»). Σταματάω για να ενεργοποιήσω τις κοντές σχέσεις και να κλειδώσω το κεντρικό διαφορικό, χρησιμοποιώντας ένα μεγάλο μηχανικό μοχλό που φαίνεται πολύ… John Deere δίπλα στον σύγχρονο επιλογέα ταχυτήτων της BMW. Φτάνουμε σ’ ένα ξέφωτο του δάσους όπου θα έχω την ευκαιρία να ανακρίνω τον επικεφαλής μηχανικό του Grenadier, Oliver Schlipf, σχετικά με το τιμόνι.
«Υπάρχουν διαφορετικές προκλήσεις με έναν άκαμπτο άξονα εμπρός», παραδέχεται. «Ξέρετε δεν υπάρχουν πολλά νέα οχήματα με τέτοιο άξονα στην αγορά στις μέρες μας, γιατί από ορισμένες απόψεις είναι δύσκολο να βρεθεί ο σωστός συμβιβασμός μεταξύ της δυναμικής και της ασφαλούς οδήγησης. Επιλέξαμε ένα σύστημα διεύθυνσης τιμονιού με επανακυκλοφορούντα σφαιρίδια, επειδή αυτό ακριβώς χρειάζεται ένας άκαμπτος άξονας. Το τιμόνι είναι σχετικά αργό, περίπου τεσσερισήμισι στροφές από άκρη σε άκρη. Αλλά ανακαλύψαμε, οδηγώντας δυναμικά, πως η ταχύτερη απόκριση μπορεί να σε φέρει σε δύσκολη θέση, ειδικά με ρυμουλκούμενο. Ετσι αποφασίσαμε να το κάνουμε λίγο πιο ήπιο».
Με άλλα λόγια, όταν ο Sir Jim ζήτησε άκαμπτους άξονες στο στυλ των Defender των ’80s -γιατί είναι γεροί και αξιόπιστοι- έθεσε το όριο της οδικής συμπεριφοράς του αυτοκινήτου. Υπάρχει λόγος που η Land Rover επιλέγει εδώ και χρόνια πλήρως ανεξάρτητη ανάρτηση. Αλλά, για να είμαστε δίκαιοι, αυτή η πιο «αποσυνδεδεμένη» αίσθηση του τιμονιού είναι ευπρόσδεκτη σε πιο σκληροπυρηνικές καταστάσεις εκτός δρόμου. Μετά τη συνομιλία μας με τον Schlipf επιστρέφουμε στο Grenadier και συνεχίζουμε την πορεία μας στο Ardverikie.
Σύντομα ο δρόμος μετατρέπεται σε σκληροτράχηλη ανάβαση, με παγωμένα αυλάκια και βράχια. Σταματάμε για να κλειδώσουμε τον πίσω άξονα πατώντας ένα κουμπί στο ταμπλό της οροφής και, στη συνέχεια, ανηφορίζοντας, η ανάρτηση κοπανάει δυνατά, οι ποδιές γδέρνονται στο έδαφος. Σε αυτή την κατάσταση, το Grenadier είναι ασταμάτητο, η ροπή του 6κύλινδρου κινητήρα διοχετεύεται και στους τέσσερις τροχούς και το τιμόνι είναι πλέον κατάλληλο για τον σκοπό.
Σύντομα επιστρέφουμε στον δρόμο και τώρα θαυμάζω την ποιότητα κατασκευής. Τίποτα δεν τρίζει, δεν ανάβουν προειδοποιητικές λυχνίες, όλα λειτουργούν στην εντέλεια και αυτό σίγουρα οφείλεται στο πρώην εργοστάσιο της Mercedes-Benz στο Hambach, όπου κατασκευάστηκε το αυτοκίνητο. Σε ταχύτητες του αυτοκινητόδρομου υπάρχει κάποιος αεροδυναμικός θόρυβος καθώς και θόρυβος από τη μετάδοση, αλλά γενικά είναι αρκετά ήσυχο για να συνομιλήσετε με τους συνεπιβάτες σας, παρά όλα αυτά τα γρανάζια και τους άξονες που περιστρέφονται κάτω από τα πόδια μας.
Αυτή η φινέτσα χάνεται λίγο στην έκδοση με κινητήρα ντίζελ. Στον δρόμο είναι πιο θορυβώδες, λίγο πιο τραχύ και μεταφέρονται κραδασμοί μέσω της κολόνας τιμονιού και του χώρου των ποδιών. Από την άλλη πλευρά, εάν ρυμουλκούσατε τρέιλερ ή το χρησιμοποιούσατε κάθε μέρα off-road, πιθανότατα θα κάνατε τα στραβά μάτια λόγω της επιπλέον ροπής (550 Nm/1.250-3.000 rpm). Εκτός δρόμου μπορείς να σκαρφαλώσεις σε βραχώδεις λόφους με 5 km/h στις 1.500 rpm και με μια υπέροχα μετρημένη απόκριση γκαζιού.
Συνολικά το νέο Grenadier είναι καλά κατασκευασμένο, άνετο και δεν μοιάζει με οτιδήποτε άλλο στην αγορά. Η εμφάνισή του με τον καιρό μού αρέσει όλο και περισσότερο και παρά το γεγονός ότι πρόκειται για ένα συνδυασμό του στυλ των Land Rover, Jeep και G-Wagen είναι απολύτως πειστικό ως ένα στιβαρό 4×4. Μερικοί από τους μηχανικούς της Magna Steyr που εργάστηκαν στο Ineos προήλθαν κατευθείαν από τη Mercedes G-Class του 2018 (η οποία εξελίχθηκε επίσης από τη Magna), και αυτό φαίνεται.
Υπάρχουν ομοιότητες στα δύο αυτοκίνητα: ο συνδυασμός του παραδοσιακού και του μοντέρνου, η αίσθηση του αήττητου, ακόμα και ο τρόπος που κλείνουν οι πόρτες. Ναι, η υπέροχη G έχει ανεξάρτητη μπροστινή ανάρτηση και το τιμόνι -αναμφίβολα η αχίλλειος πτέρνα του Grenadier- μοιάζει πολύ περισσότερο με συμβατικού αυτοκινήτου, αλλά το Grenadier προσφέρει τα δύο τρίτα μιας G-Wagen στο μισό της τιμής. Επιπλέον, υπάρχει κάτι πολύ ελκυστικό στην απλότητα και τη χρηστικότητα του Grenadier σε σχέση με την «μπερδεμένη» Mercedes-Benz.
Η ουσία είναι ότι θα μπορούσα εύκολα να αγοράσω ένα Grenadier Trialmaster με υφασμάτινα καθίσματα και ατσάλινους τροχούς και να το χρησιμοποιώ κάθε μέρα για τα επόμενα 30 χρόνια μέχρι να αποκτήσει μια πραγματική πατίνα από γρατσουνιές και βαθουλώματα. Από πολλές απόψεις το νέο Land Rover Defender αποτελεί τη λογική επιλογή για τις περισσότερες οικογένειες: προσφέρει μια πιο σύγχρονη συμπεριφορά στον δρόμο, είναι πιο ομαλό και πιο εκλεπτυσμένο για οδήγηση στην πόλη και προέρχεται από έναν πιο καταξιωμένο κατασκευαστή.
Αλλά το Ineos -εσκεμμένα μηχανικό, εσκεμμένα αντισυμβατικό- είναι ένα αυτοκίνητο με παράλογη γοητεία. Ναι, το τιμόνι είναι η αδυναμία του, αλλά πιστεύω ότι είναι κάτι που μπορείς να συνηθίσεις. Είναι ένα αυτοκίνητο που εξάπτει τη φαντασία και σε προκαλεί για περιπέτεια. Πολύ λίγοι άνθρωποι χρειάζονται πραγματικά ένα αυτοκίνητο σαν αυτό – μην ξεχνάτε πως ένα Volkswagen Golf θα τα βγάλει πέρα στους περισσότερους χωματόδρομους. Αλλά πότε η κοινή λογική μπήκε εμπόδιο στην επιλογή αυτοκινήτου;
TECH
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ: 2.998 cc, i6, TURBO, 285 PS @ 4.750 rpm, 450 Nm @ 1.750rpm
ΚΙΒΩΤΙΟ: AYTOMATO, 8 ΣΧΕΣΕΩΝ
ΜΕΤΑΔΟΣΗ: ΜΟΝΙΜΗ ΤΕΤΡΑΚΙΝΗΣΗ
0-100 KM/H: 8,6”
ΤΕΛΙΚΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ: 160km/h
ΜΕΣΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ: 14,4-15,0 lt/100 km
CO2: 325-336 g/km
ΒΑΡΟΣ: 2.669
ΤΙΜΗ: από 67.390 ευρώ (στη Γερμανία)
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Οδηγούμε τα GWM WEY 03 & ORA 03 στην Ιταλία
Road Trip στα Βαλκάνια: 3.475 χιλιόμετρα με το Renault Austral E-Tech
Οδηγούμε το νέο Toyota C-HR στην Ισπανία
