24 Ώρες του Le Mans: Τα 5 πιο παράξενα αγωνιστικά
ΑΓΩΝΕΣ
24 Ώρες του Le Mans: Τα 5 πιο παράξενα αγωνιστικά
ΑΓΩΝΕΣΣτα 100 χρόνια ιστορίας, οι 24 ώρες του Le Mans, έχουν εντυπωθεί ως ο πιο διάσημος και πλέον εμβληματικός αγώνας αντοχής στον μηχανοκίνητο αθλητισμό. Σ΄ αυτό τον αιώνα, δεν έλειψαν και οι… εκκεντρικές παρουσίες αυτοκινήτων που έγραψαν τα δικά τους κεφάλαια.
Το μεσημέρι του Σαββάτου, 10 Ιουνίου, ο ΛεΜπρον Τζέιμς θα δώσει το σύνθημα για την εκκίνηση του αγώνα στο Le Mans, που διαφέρει απ’ όλους τους προηγούμενους.
WHAT CAR
Για τον απλούστατο λόγο, ότι φέτος οι 24 ώρες του Le Mans, συμπληρώνουν έναν αιώνα παρουσίας στο καλεντάρι των μηχανοκίνητων σπορ. Είναι με διαφορά ο πιο εμβληματικός αγώνας αντοιχής και ένας από τους πιο γνωστούς παγκοσμίως, συγκεντρώνοντας τα φώτα της δημοσιότητας.
Σ’ αυτά τα 100 χρόνια πέρασαν από το Le Mans, κορυφαίοι οδηγοί και θρυλικά αυτοκίνητα. Δεν έλειψαν, όμως και οι… ιδιαίτερες παρουσίες. Ιδιαίτερα, ίσως και παράξενα οχήματα, που άφησαν το στίγμα τους, επηρεάζοντας την εξέλιξη αρκετών μεταγενέστερων αγωνιστικών. Και αυτή είναι η ομορφιά τους. Παρουσιάζουμε πέντε από αυτά, τιμώντας τα 100 χρόνια του Le Mans.
Cadillac “Le Monstre”
Τα επιφωνήματα δέους των Γάλλων θεατών, στο μακρινό 1950, παρέπεμπαν στο «τέρας» της Cadillac, που αγωνίστηκε εκείνη τη χρονιά. Πρωταγωνιστής της ιστορίας, ήταν ο επιχειρηματίας, οδηγός αγώνων και ιδιοκτήτης ομάδας, Μπριγκς Κάνινγχαμ.
Η ιστορία λέει ότι προκλήθηκε από τον -τρεις φορές νικητή του Le Mans- Λουίτζι Κινέτι, να συμμετάσχει στο γαλλικό αγώνα.
Έπρεπε, όμως, να προσαρμόσει μερικά κουπέ Cadillac Series 61, στους κανονισμούς του Le Mans και γι’ αυτό στρατολόγησε τον αεροναυπηγό-μηχανικό, Χάουαρντ Γουάινμαν. Ο τελευταίος σχεδίασε ένα νέο σώμα, με στόχο την αύξηση του αεροδυναμικού συντελεστή, χρησιμοποιώντας μια σήραγγα που προοριζόταν για τη δοκιμή ατράκτων μικρών αεροσκαφών!
Παρά το… απόκοσμο παρουσιαστικό του, το αυτοκίνητο τερμάτισε στην 11η θέση, με πλήρωμα τον Φιλ Γουόλτερς και τον ίδιο τον Κάνινγχαμ.
Nardi Bisilluro
Οι λάτρεις των vintage ιταλικών αυτοκινήτων, ενδεχομένως να γνωρίζουν τη Nardi, ως τον οίκο που κατασκεύαζε ξύλινα τιμόνια, για θρυλικά μοντέλα όπως η Ferrari 250 GTO.
To 1955, όμως, η εταιρεία αποφάσισε να προχωρήσει σε ένα άκρως τολμηρό εγχείρημα, συμμετέχοντας στον αγώνα του Le Mans με ένα αυτοκίνητο που μνημονεύεται ακόμα και σήμερα, ως το πιο εκκεντρικό που εμφανίστηκε στο θεσμό.
Βασισμένο στο πάτωμα του Fiat 500 (!) και σχεδιασμένο από τον ίδιο, τον Ενρίκο Νάρντι, το Bisiluro δικαιολογεί απόλυτα την ετυμολογία του στα ιταλική, δηλαδή της «δίδυμης τορπίλης».
To Nardi Bisiluro άντεξε μόλις μία ώρα στην πίστα του Le Mans και η εταιρεία δεν εμφανίστηκε ποτέ ξανά στον ιστορικό αγώνα, αλλά έγραψε, έστω και έτσι, τη δική του ιστορία.
Rover–BRM
Σε αντίθεση με τα δύο προηγούμενα αυτοκίνητα, το Rover-BRM δεν είχε τίποτα το περίεργο ως προς την εμφάνισή του. Μάλλον το αντίθετο. Εντάσσεται, όμως, στην κατηγορία-ατραξιόν του θεσμού, διότι διέθετε… κινητήρα τζετ!
Η Rover, όπως και άλλες αυτοκινητοβιομηχανίες, μετά το τέλος του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου, άρχισε να πειραματίζεται στην τεχνολογία των αεριοστρόβιλων, η οποία αποδείχθηκε καθοριστική στην παγκόσμια βιομηχανία αεροσκαφών.
Από το 1950, λοιπόν, η Rover είχε παρουσιάσει το πρωτότυπο JET1 και 12 χρόνια αργότερα ένα τέτοιο εξελιγμένο μοντέλο, έκανε μερικούς γύρους επίδειξης στην πίστα του Le Mans, κερδίζοντας τις εντυπώσεις του απαιτητικού κοινού.
Το 1963 σε συνεργασία με την ομάδα της Formula 1, British Racing Motors, συμμετείχε πειραματικά με το Rover-BRM, τερματίζοντας στην 7η θέση, αποτέλεσμα που δεν μέτρησε ποτέ επισήμως. Το αυτοκίνητο συμμετείχε στο Le Mans και το 1964 και το 1965, χωρίς ανάλογη επιτυχία.
Chaparral 2F
Σχεδιασμένο από τον Τζιμ Χολ και τον Χέιπ Σαρπ, το Chaparral 2F είχε ως στόχο το στέμμα του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Sportscar το 1965, αλλά συμμετείχε με ειδική έκδοση στο Le Mans, την ίδια χρονιά.
Το αγωνιστικό αυτοκίνητο αποτέλεσε ένα σημείο αναφοράς για την αεροδυναμική του και ήταν από τα πρώτα που διέθεταν ενεργή αεροτομή, με τη χρήση πεντάλ στο πιλοτήριο. Ενώ και η εξέλιξη του customized αμαξώματος, ήταν βγαλμένη από… ταινία του μέλλοντος.
Δυστυχώς, το πολλά υποσχόμενο 2F δεν κατάφερε να δει τη σημαία του τερματισμού, λόγω προβλημάτων στο κιβώτιο ταχυτήτων.
DeltaWing
Ένα από τα πιο πρωτοποριακά και ιδιαίτερα αγωνιστικά αυτοκίνητα, που σχεδιάστηκαν στην αυγή του 21ου αιώνα. Το DeltaWing έκανε πρεμιέρα στην έκθεση του Σικάγο, το 2010 και αποτελεί «πνευματικό παιδί» του Βρετανού σχεδιαστή και μηχανικού αγώνων, Μπεν Μπόουλμπι.
Μετά την αναδίπλωση της IndyCar, που αρχικά έδειξε ενδιαφέρον, αλλά εν συνεχεία δεν πείστηκε από την αντισυμβατική σχεδίαση του μοντέλου, η ομάδα που εξέλιξε το DeltaWing, ήρθε σε συμφωνία με τη Nissan.
Ο ιαπωνικός κολοσσός εφοδίασε το αυτοκίνητο με τον τετρακύλινδρο υπερτροφοδοτούμενο κινητήρα των 1,6 λίτρων και συμμετείχε πειραματικά στο Le Mans του 2012. Το DeltaWing άντεξε 75 γύρους, αλλά εγκατέλειψε μετά από ατύχημα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
H Alpine μεταφέρει το «πνεύμα» του Le Mans στους δρόμους
Το Mazda 787B επιστρέφει στο Le Mans
H ξεχωριστή Bentley Continental «Le Mans Collection»
