CIA-FSB: Ο μυστικός πόλεμος για την εισβολή στην Ουκρανία
MIRROR
CIA-FSB: Ο μυστικός πόλεμος για την εισβολή στην Ουκρανία
MIRRORΟι Αμερικανοί πράκτορες με άψογα επιχειρηματικά σχέδια και πληθώρα πηγών πρόβλεψαν απόλυτα σωστά την εισβολή στην Ουκρανία. Οι Ρώσοι της FSB έπαιξαν το συνηθισμένο παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι και απάντησαν με διαύλους παραπληροφόρησης και ψεύτικων ειδήσεων.
Εκείνο το βράδυ στα τέλη του περασμένου Ιανουαρίου τα φώτα στον σταθμό της CIA που στεγάζεται στην πρεσβεία των ΗΠΑ στη Μόσχα παρέμεναν ανοιχτά για ένα ακόμη συνεχόμενο βράδυ, με τον σταθμάρχη να έχει ανοιχτή γραμμή με τα κεντρικά της υπηρεσίας στο Λάνγκλεϊ της Βιρτζίνια. Εκεί όπου μαζεύονταν όλα τα στοιχεία και οι πληροφορίες από τις απόρρητες επιχειρήσεις των πρακτόρων της CIA που αφορούσαν την επικείμενη τότε εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.
WHAT CAR
Στον αντίποδα οι ομόλογοί τους της FSB και της SVR έκαναν τα πάντα για να αποπροσανατολίσουν τους Αμερικανούς, από αυτό που οι ίδιοι γνώριζαν λεπτομερώς, δηλαδή το πότε θα εισβάλλει η χώρα τους στους γείτονες.
Σε ένα δυνατό μπρα ντε φερ CIA και NSA ήρθαν για πολλοστή φορά αντιμέτωπες με FSB και SVR, πρωταγωνίστριες σε έναν ακήρυχτο πόλεμο που κρατάει από την δεκαετία του ‘50. Οι πρώτοι αισθάνονται σαφώς δικαιωμένοι αφού μετέφεραν στον Λευκό Οίκο ακριβέστατες πληροφορίες για το χτύπημα του Πούτιν, όπως τη συγκέντρωση πλάσματος αίματος στα σύνορα με την Ουκρανία αλλά και άλλες που πιθανόν να μη δημοσιοποιηθούν ποτέ. Οι αντίπαλοί τους έκαναν και αυτοί τη δουλειά τους, προσπαθώντας να διοχετεύουν fake news μέσω δεκάδων διαύλων προς τους άλλους, γνωρίζοντας ότι αν κατάφερναν να τους πιάσουν στον ύπνο, έστω και λίγο θα είχαν κάθε λόγο να είναι ικανοποιημένοι.
Σκληρό κατασκοπευτικό πόκερ
Στις 21 Φεβρουαρίου σύμφωνα με το New Yorker, το Συμβούλιο Ασφαλείας της Ρωσίας πραγματοποίησε μια χορογραφημένη και άκρως δραματοποιημένη συνεδρίαση, κατά την οποία τα πιο σκληροπυρηνικά μέλη του πολεμικού υπουργικού συμβουλίου της χώρας, εναλλακτικά, ικέτευσαν, παρακαλούσαν και γονάτιζαν ενώπιον του Βλαντιμίρ Πούτιν. To κυρίαρχο θέμα, ήταν το ζήτημα της αναγνώρισης των επίδοξων αυτονομιστικών δημοκρατιών στο Ντόνετσκ και στο Λουχάνσκ.
Η συνάντηση ολοκληρώθηκε με μια ψευδή δραματική αίσθηση, καθώς ο Πούτιν υποσχέθηκε να αποκαλύψει την επιλογή του σύντομα κάτι που έκανε λίγο πριν τις 10 μ.μ. στη Μόσχα με ένα τηλεοπτικό διάγγελμα: οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους, είπε, είχαν χρησιμοποιήσει την Ουκρανία «ως μέσο αντιπαράθεσης» με τη Ρωσία και αυτό αποτελούσε «μια σοβαρή, πολύ μεγάλη απειλή για εμάς».
Στο τέλος αυτής της οργισμένης και μπερδεμένης ομιλίας, υπέγραψε ένα διάταγμα για την αναγνώριση των αυτονομιστικών εδαφών και απασφάλισε: η Ρωσία θα έθετε «την πλήρη ευθύνη για την πιθανότητα συνέχισης της αιματοχυσίας» στην Ουκρανία. Την ίδια στιγμή ένας ανώτερος αξιωματούχος της κυβέρνησης Μπάιντεν είπε: «Αυτή ήταν μια ομιλία στον ρωσικό λαό για να δικαιολογήσει έναν πόλεμο».
Το κλίμα είχε δημιουργηθεί επί μήνες και οι εντάσεις οδηγούσαν προς αυτή την κατεύθυνση. Από το φθινόπωρο, ο μυστικές υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ παρακολουθούσαν τις προετοιμασίες γι’ αυτό που εκτίμησαν πολύ σωστά ότι θα ήταν μια μεγάλη ρωσική εισβολή.
Αρχικά, αξιωματούχοι του Λευκού Οίκου που ενημερώθηκαν από τις μυστικές υπηρεσίες θεώρησαν ότι η στρατιωτική συσσώρευση μπορεί να ήταν ένα περίτεχνο ρωσικό τέχνασμα, σχεδιασμένο για να πιέσει την Ουκρανία και τη Δύση σε παραχωρήσεις.
«Ανησυχούσαμε πολύ γι’ αυτό», είπε ένας ανώτερος αξιωματούχος της κυβέρνησης Μπάιντεν. NSA και CIA επέμεναν ότι η συγκέντρωση στρατού δεν ήταν μπλόφα βασιζόμενες σε εκτιμήσεις τους από πολλαπλές πηγές. Εν τούτοις η κυβέρνηση Μπάιντεν απέκλεισε αμέσως την προοπτική αποστολής αμερικανικών στρατευμάτων στην Ουκρανία.
«Η εκτίμησή μας όλη την ώρα ήταν ότι είναι πολύ πιθανό να το κάνουν αυτό», επισήμανε ο ίδιος ανώτερος αξιωματούχος της κυβέρνησης Μπάιντεν ανώνυμα στο περιοδικό.
Στις 18 Φεβρουαρίου, ο Πρόεδρος Μπάιντεν εξέδωσε την πιο σθεναρή προειδοποίησή του για την πιθανότητα μιας εκκρεμούς ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία. «Είμαι πεπεισμένος ότι πήρε την απόφαση», είπε ο Μπάιντεν για τις προθέσεις του Πούτιν έχοντας εξαιρετική πληροφόρηση από CIA και NSA.
Την ίδια στιγμή οι Ρωσικές υπηρεσίες πληροφοριών είχαν συγκεντρώσει σύμφωνα με επιτελικούς αξιωματούχους της SVR ακόμη και την παραμικρή λεπτομέρεια που αφορούσε τους στόχους του Ρωσικού στρατού στην Ουκρανία.
Στις 21 Φεβρουαρίου, ο Τζέικ Σάλιβαν, σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του Μπάιντεν, έκανε ξεκάθαρη την επικείμενη απειλή: οι ΗΠΑ διαθέτουν πληροφορίες που υποδηλώνουν ότι «θα υπάρξει ακόμη μεγαλύτερη μορφή βαρβαρότητας» κατά των Ουκρανών, με στόχο «να τους καταστείλουν και να τους συντρίψουν».
Πως μοίρασαν τις πληροφορίες
Η απόφαση της κυβέρνησης Μπάιντεν, μαζί με άλλα κράτη -κυρίως το Ηνωμένο Βασίλειο- να δημοσιοποιήσουν όσα γνωρίζουν για αυτά τα πολεμικά σχέδια είναι μια μάλλον πρωτοφανής στρατηγική.
Σε προηγούμενες κρίσεις, ο Πούτιν μπόρεσε να εκμεταλλευτεί τις διαφορές απόψεων εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ για να εκτρέψει τις προσπάθειες των ΗΠΑ και της Βρετανίας να οικοδομήσουν μια ενιαία εκστρατεία για την αντιμετώπιση των κινήσεων της Ρωσίας. Αυτές οι διαφορές, τουλάχιστον εν μέρει, επιδεινώθηκαν από τα διαφορετικά επίπεδα πρόσβασης στις πληροφορίες στις οποίες βασίστηκαν οι εκτιμήσεις των ΗΠΑ επισημαίνει στο ρεπορτάζ του το έγκριτο περιοδικό.
Για να διασφαλίσει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι εταίροι τους «λειτουργούσαν από το ίδιο σύνολο γεγονότων», σύμφωνα με Αμερικανό αξιωματούχο, η κυβέρνηση Μπάιντεν κινήθηκε για να επισπεύσει τη διαδικασία μέσω της οποίας οι πληροφορίες των ΗΠΑ θα μπορούσαν να μοιραστούν με τους ομολόγους της Ευρώπης και του ΝΑΤΟ. (Στην κοινότητα των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ, αυτή η διαδικασία είναι γνωστή ως «υποβάθμιση».)
Σε ορισμένες περιπτώσεις, αξιωματούχοι του Λευκού Οίκου πίεσαν έντονα ώστε να αποχαρακτηριστούν στοιχεία πληροφοριών άκρως απόρρητα, προκειμένου να αποκαλύψουν ρωσικές συνωμοσίες και να περιπλέξουν τα προφανή σχέδια εισβολής του Πούτιν.
Ανώτερος Αμερικανός αξιωματούχος είπε: «Ένα από τα μεγάλα διδάγματα που μάθαμε -αναμφισβήτητα θα έπρεπε να το γνωρίζαμε- είναι ότι το να ρίξουμε φως στις άθλιες δραστηριότητες της Ρωσίας είναι το καλύτερο αντίδοτο στις συνωμοσίες τους».
Είναι σπάνιο στην πολιτική να έχεις μια δεύτερη ευκαιρία με το ίδιο πρόβλημα πολιτικής, αλλά αυτό συμβαίνει ουσιαστικά με την τρέχουσα απειλή εισβολής. Άλλωστε πολλοί από τους κορυφαίους αξιωματούχους εθνικής ασφάλειας στην κυβέρνηση Μπάιντεν ήταν στην κυβέρνηση το 2014, όταν ο Πούτιν προσάρτησε την Κριμαία.
Μερικοί από αυτούς τους αξιωματούχους θεώρησαν ότι οι απαντήσεις της κυβέρνησης Ομπάμα σε αυτά τα γεγονότα και στην επακόλουθη ρωσική παρέμβαση στις εκλογές του 2016 στις ΗΠΑ ήταν ανεπαρκείς. «Έχουμε μάθει πολλά για το πώς η Ρωσία χρησιμοποιεί τον χώρο πληροφοριών», είπε ένας αξιωματούχος του Λευκού Οίκου. «Είναι ένας τομέας πολέμου για αυτούς και, για πολλά χρόνια, εμείς ως χώρα, και το ΝΑΤΟ συνολικά, παλεύουμε να καλύψουμε τη διαφορά».
Ο αξιωματούχος συνέχισε: «Θα ήθελα να πιστεύω ότι καταφέραμε να χρησιμοποιήσουμε τον χώρο των πληροφοριών με νέους τρόπους. Στόχος μας ήταν να κάνουμε πολύ πιο δύσκολο για τους Ρώσους να παίζουν τα αποσταθεροποιητικά τους παιχνίδια».
Τα πράσινα ανθρωπάκια και τα στεγανά
Πριν από οκτώ χρόνια, η Ρωσία χρησιμοποίησε μυστικές δυνάμεις, που ονομάστηκαν γρήγορα «πράσινα ανθρωπάκια», για να καταλάβει την Κριμαία, και έστειλε όπλα, πληροφορίες και, μερικές φορές, εν ενεργεία Ρώσους στρατιώτες για να υποστηρίξουν επίδοξους αυτονομιστές στο Ντονμπάς. «Θα μπορούσαμε να δούμε τη ροή ρωσικού υλικού στο Ντονμπάς, για παράδειγμα, και θα ζητούσαμε να αποχαρακτηριστούν οι εναέριες εικόνες που το δείχνουν αυτό», είπε ο Μπεν Ρόουντς, πρώην αναπληρωτής σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του Ομπάμα. «Μπορεί να χρειαστούν λίγες μέρες για να αποχαρακτηριστούν μερικές διαφάνειες».
Ανώτατοι αξιωματούχοι της CIA, της Υπηρεσίας Εθνικής Ασφάλειας και άλλων κατασκοπευτικών υπηρεσιών ήταν παραδοσιακά απρόθυμοι να μοιραστούν μυστικές πληροφορίες, οι οποίες πολλές φορές μπορεί να είναι ένα ακατέργαστο προϊόν με τις καλύτερες εικασίες. «Η ευφυΐα είναι ατελής και απλώς ένα στιγμιότυπο στο χρόνο», είπε ο Ντάγκλας Λόντον, πρώην επιτελικός της CIA σε πρόσφατο άρθρο που δημοσιεύθηκε στο Foreign Affairs. Οι καταχρήσεις πληροφοριών είναι έντονες και, όταν αποδεικνύεται ότι είναι λάθος, μπορούν να έχουν μακροχρόνιες επιπτώσεις στη θεσμική αξιοπιστία -το φάσμα των εσφαλμένων ισχυρισμών των ΗΠΑ για όπλα μαζικής καταστροφής στο Ιράκ εξακολουθεί να στοιχειώνει τη φαντασία των υπευθύνων χάραξης πολιτικής και των αξιωματικών πληροφοριών.
Οι μυστικές υπηρεσίες πληροφοριών έχουν πάντα τα δικά τους επιχειρησιακά συμφέροντα για να παραμένουν στεγανοποιημένες οι απόρρητες πληροφορίες. «Αποκαλύπτοντας όσα γνωρίζουν, οι Ηνωμένες Πολιτείες κινδυνεύουν να παράσχουν πληροφορίες που μπορούν να χρησιμοποιήσουν οι αντίπαλοι για να βελτιώσουν την άμυνά τους».
Πριν από οχτώ χρόνια πολλές από τις στρατιωτικές τακτικές της Ρωσίας -προκλητικές στρατιωτικές επιχειρήσεις σε συνδυασμό με μια συντονισμένη προπαγανδιστική εκστρατεία- εμφανίστηκαν μυθιστορήματα, ή τουλάχιστον όχι τόσο γνωστές και ευανάγνωστες στους Αμερικανούς αξιωματούχους, όσο θα γίνονταν τα επόμενα χρόνια.
Οι τελευταίοι αναγνωρίζουν ότι υποτίμησαν τις ρωσικές δυνατότητες το 2014 και πιάστηκαν απροετοίμαστοι ώστε να απαντήσουν συντονισμένα και δυναμικά. Όπως εξήγησε ο Μπεν Ρόουντς πρώην σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας στο Λευκό Οίκο, η δημόσια διάδοση πληροφοριών δεν θεωρήθηκε ως πιθανό μέσο οδήγησης ή διαμόρφωσης γεγονότων αλλά, μάλλον, ως θέμα ανταλλαγής μηνυμάτων και δημοσίων σχέσεων. «Η κυβέρνηση των ΗΠΑ το είδε ως δευτερεύον, παρά ως πρωταρχικό, μέλημα –και με τρέλανε» επισήμανε.
Η σύγχρονη ρωσική στρατηγική πληροφόρησης στοχεύει όχι τόσο στο να καταστήσει την αφήγησή της κυρίαρχη ή πειστική, αλλά να δημιουργήσει μια τέτοια κακοφωνία που η ίδια η προοπτική της γνώσης τίθεται υπό αμφισβήτηση. Αυτή η προσέγγιση έφτασε στην αποθέωση της με την πτήση MH17, η οποία καταρρίφθηκε τον Ιούλιο του 2014, σκοτώνοντας σχεδόν τριακόσιους ανθρώπους.
Τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης και οι λογαριασμοί των μέσων κοινωνικής δικτύωσης κυκλοφόρησαν ένα μπαράζ από συχνά αντιφατικές θεωρίες, οι οποίες χρησίμευαν για να υποτιμήσουν και να πνίξουν την αληθινή, που αργότερα αποδείχθηκε από ανεξάρτητες αναφορές που ετοίμασε η Bellingcat και μια έρευνα υπό την ηγεσία των Ολλανδών.
Ήταν ένας ρωσικός πύραυλος ο οποίος εκτοξεύτηκε από εδάφη που ελέγχονταν από τους αυτονομιστές που κατέρριψε το αεροπλάνο της Malaysian Airlines με τις 298 ψυχές που ταξίδευε από το Άμστερνταμ στην Κουάλα Λουμπούρ.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Ο Έλληνας που έκλεβε τα μυστικά του Πούτιν
Hilton: Ιστορίες διάσημων και μιας μυθικής διαδρομής
«Vor V Zakone»: Ο νεκρός Γεωργιανός, το «Λίπος» και η δράση στην Ελλάδα
