Οι αφανείς ήρωες του ΕΚΟ Ράλλυ Ακρόπολις
ΑΓΩΝΕΣ
Οι αφανείς ήρωες του ΕΚΟ Ράλλυ Ακρόπολις
ΑΓΩΝΕΣΤο Ράλλυ των Θεών επέστρεψε και αποδείχθηκε… θεϊκό – μία τεράστια επιτυχία σε οργανωτικό αλλά και αγωνιστικό επίπεδο, αποδεικνύοντας πως η θέση του Ράλλυ Ακρόπολις είναι στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα.
Αυτό ακριβώς μου είπε ο πρόεδρος της FIA, Jean Todt, ο οποίος μας τίμησε με την παρουσία του και δεν μπορούσε να κρύψει την ικανοποίησή του απ’ όσα είχε δει στην Ελλάδα. Την αγαπημένη του Ελλάδα στην οποία o Γάλλος έρχεται επί δεκαετίες.
WHAT CAR
Άλλοτε ως συνοδηγός (τις δεκαετίες τοπυ ’60, του ’70 έως και το 1981), μετέπειτα ως επικεφαλής της Peugeot (έως το 1993) και τώρα πια, ως Πρόεδρος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Μηχανοκίνητου Αθλητισμού (από το 2009).
Ο Γάλλος εξήρε την κυβερνητική βούληση και το ενδιαφέρον που έδειξε για το ΕΚΟ Ράλλυ Ακρόπολις ο πρωθυπουργός Κος Κυριάκος Μητσοτάκης. Είναι αλήθεια πως δίχως αυτή τη βούληση, τίποτα δεν θα είχε γίνει πραγματικότητα.
Όμως από εκεί, μέχρι το τελικό, θεαματικό αποτέλεσμα, υπήρξε πολύ σκληρή προσπάθεια, από πολλούς ανθρώπους, που εξασφάλισαν ο καθένας από το δικό του πόστο, πως ο Εθνικός μας Αγώνας όχι μόνο θα δικαιώσει το όνομά του αλλά κι όπως χαρακτηριστικά είπε ο επικεφαλής του WRC Promoter, Jona Siebel: «…αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση από τις άλλες χώρες». Μία σειρά από φανερούς και αφανείς ήρωες που κατέθεσαν και την ψυχή τους για να δούμε το ΕΚΟ Ράλλυ Ακρόπολις που είδαμε.
Ζώντας το Ακρόπολις εκ των έσω, ως μέλος του Γραφείου Τύπου και παρουσιαστής της Τελετής Εκκίνησης και της Τελετής Τερματισμού (μαζί με τον καλό συνάδελφο Παναγιώτη Τριανταφυλλίδη), δεν θα μπορούσα παρά να παραθέσω κι όσα κρύφτηκαν… στη σκόνη που σήκωναν τα αγωνιστικά.
Ξεκινώντας από τον Υφυπουργό Αθλητισμού, Κο Λευτέρη Αυγενάκη. Ξέρω, ίσως δεν ταιριάζει στην κατηγορία «αφανής», όπως υπάρχουν πράγματα που δεν φαίνονται στην τηλεόραση ή τα Δελτία Τύπου. Όπως για παράδειγμα το γεγονός πως σε αντίθεση με πρακτικές του παρελθόντος, όχι απλά δεν περιορίστηκε σε μία εμφάνιση για τις κάμερες και τους φωτογράφους στο πλευρό των νικητών αλλά έμεινε, ακούραστος, μέχρι να περάσει τη ράμπα του τερματισμού και το τελευταίο αυτοκίνητο. Και μετά, κάλεσε στη ράμπα τους εθελοντές και τους εκπροσώπους του Ερυθρού Σταυρού για να φωτογραφηθούν μαζί.
Κι όχι μόνο αυτό. Ήμουν παρών στις εκδηλώσεις στο Ολυμπιακό Ποδηλατοδρόμιο, όπου συμμετείχα στην παρουσίαση του Ελληνικού Τελικού του eSports WRC. Ως παράπλευρη δράση, στον εξωτερικό χώρο του σταδίου υπήρχαν 17 (!) φορείς από όλη τη χώρα, που σχετίζονταν με τον μηχανοκίνητο αθλητισμό αλλά και την καινοτομία.
Βρέθηκε στο χώρο, παρακολούθησε επιδείξεις μοντέλων ρομποτικής, προσομοίωση αγώνων μικρών μοντέλων Formula 1 σε αγωνιστική πίστα 30 μέτρων στο πλαίσιο του F1 In Schools, είδε μονοθέσια που έχουν αγωνιστεί σε διεθνείς πανεπιστημιακές διοργανώσεις. Δεν έκανε περατζάδα. Στάθηκε και έδειξε ενδιαφέρον σε κάθε μία από τις ομάδες, μίλησε όλους με τους συμμετέχοντες και δεν πτοήθηκε ούτε από τη βροχή.
Στη Λαμία ήταν τρεις μέρες εκεί, άλλοτε στο service park, με εκπροσώπους της διοργάνωσης, της FIA, απεσταλμένους άλλων χωρών, άλλοτε στο βουνό. Δεν ξέρω αν εσείς έχετε ξαναδεί ποτέ κάτι αντίστοιχο, εγώ όχι. Τέτοιο πάθος για την όλη διοργάνωση, για κάθε της πτυχή, τέτοιο ενδιαφέρον για κάθε εμπλεκόμενο – ανεξαρτήτως πόστου.
Δίπλα του από την πρώτη στιγμή βρισκόταν ο Τάκης Πουρναράκης, ο επικεφαλής της Motorsport Greece. Όταν ξεκίνησε όλο αυτό το εγχείρημα, λίγοι ήταν εκείνοι που πίστεψαν στο που μπορούσε να οδηγήσει. Όμως τα εντυπωσιακά βήματα που έγιναν έκτοτε και μάλιστα με γοργούς ρυθμούς, έκλειναν ολοένα και περισσότερα στόματα. Φτάνοντας στο σήμερα, τα στόματα είναι πλέον ανοιχτά αλλά τώρα πια, από ευχάριστη έκπληξη και ενθουσιασμό για το τελικό αποτέλεσμα. Δεν θα του αρέσει όταν διαβάσει αυτή την παράγραφο, είναι χαμηλών τόνων και όσο μπορεί μακριά από τα φώτα αλλά η συμβολή του τόσο στην έλευση του αγώνα όσο και στην άρτια διεξαγωγή του ήταν καθοριστική.
Μιλώντας για τη Motorsport Greece, θα ήταν αμέλεια να μην αναφερθώ και στον εκτελεστικό της διευθυντή, Νίκο Κερερέ, που ήταν μονίμως στο service park της Λαμίας, δίνοντας το απαιτούμενο support σε όλα τα μέλη της ομάδας.
Για τον Παύλο Αθανασούλα, τον διευθυντή του αγώνα, δεν χρειάζονται συστάσεις. Πανταχού παρών, η ήρεμη δύναμη που παρά τον νευραλγικό του ρόλο, δρα με απαράμιλλη ψυχραιμία βρίσκοντας λύσεις σε κάθε πρόβλημα και αποτελώντας ηγετική φυσιογνωμία στην οργάνωση.
Συνέχεια με την Κα Ανίτα Πασαλή, την αλυτάρχη του αγώνα. Κορυφαία στο είδος της, «ψυχή» ενός ράλλυ το οποίο έχει σχεδιάσει χιλιόμετρο προς χιλιόμετρο. Και που μαζί με την πολύπειρη ομάδα της, έκαναν τα αδύνατα δυνατά ώστε να εξασφαλιστεί και η ομαλή ροή του αγώνα, η χαλιναγώγηση των διψασμένων για WRC θεατών που κατέκλυσαν τα βουνά. Δεν ήταν εύκολη άσκηση. Όμως με αρωγούς τον αναπληρωτή αλυτάρχη Νίκο Μανώλη, τον βοηθό αλυτάρχη Φίλιππο Παπασταθόπουλο και τον επικεφαλής ασφαλείας Νικόλα Πασαλή, «προστάτευσαν» τον αγώνα μας με παροιμιώδη τρόπο.
Το ρόλο τους σε αυτό έπαιξαν φυσικά και τα πλοηγά οχήματα, το Safety 2 με πλήρωμα τους Παναγιώτη Μήλα-Πέτρο Σιούτη, το Safety 2 με τους Φώτη Κηροδήμο-Γιάννη Κέπετζη, το 000 με τους Σταύρο Δημητριάδη-Γιώργο Κυπριανού, το 00 με τους Άρη και Αντώνη Στιβαχτάρη και το 0 με οδηγό τον Στράτη Χατζηπαναγιώτου (Στρατισίνο) και συνοδηγούς εναλλάξ τους Δημήτρη Βαζάκα και Μαρίνα Γεμενή. Θα ήταν αμέλεια να ξεχάσουμε και τον ουραγό, τον ακούραστο Στέφανο Αττάρτ με τον Νίκο Κανδρή.
Ειδική μνεία πρέπει να γίνει για τους τομεάρχες και υπεύθυνους ασφαλείας ειδικών διαδρομών, τους Σπύρο Ζηρόπουλο, Κώστα Τσάτσο, Παναγιώτη Καντάκο, Δημήτρη Αθανασέκο, Σπύρο Πανανακάκη, Άγη Χαραλάμπους, Κώστα Βάλλιτς, Γιώργο Κυρίτση, Αποστόλη Τσιλίκα και Παναγιώτη Δημόπουλο. Τον υπεύθυνο ασφαλείας στο ελικόπτερο, τον Λώρη Μελετόπουλο. Και τόσους άλλους εκεί, στην πρώτη γραμμή, στο χώμα και τη λάσπη.
Από το δικό τους πόστο στη γραμματεία του αγώνα προσέφεραν οι Ελένη Φερτάκη και Μαρία Μαργαρίτη ενώ δεν γίνεται να αμελήσουμε την ομάδα στο τμήμα διαπιστεύσεων και φυσικά όλο το team στο Γραφείο Τύπου, δημοσιογράφους και φωτογράφους, που μετέφεραν με λόγια και εικόνες όλα όσα εκτυλίχθηκαν επί σχεδόν 300 αγωνιστικά χιλιόμετρα, υπό την καθοδήγηση της Ελένης Ξενάκη.
Οι εθελοντές του ΕΚΟ Ράλλυ Ακρόπολις αποτέλεσαν για μία ακόμα φορά την «καρδιά» της προσπάθειας, είχαν έρθει ακόμα κι από την Πορτογαλία, σε ένα τομέα όπου πάντα η Χριστίνα Νικολοπούλου δίνει τον καλύτερό της εαυτό.
Σίγουρα η λίστα αφανών ηρώων έχει κι άλλα ονόματα που τώρα ξεχνώ. Όχι από πρόθεση και θα κάνω update στο κείμενο με όποιον θυμάμαι πως αδίκησα λησμονώντας τον.
Όμως για φινάλε, θα αναφερθώ σε εσάς. Τους φίλους του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Τους παθιασμένους με το Ακρόπολις. Που σταθήκατε δίπλα στο κάγκελο κάτω από τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης, στην COSMOTE 5G Athens Stage στην Πλατεία Συντάγματος, στην τελετή λήξης στη Λαμία και φυσικά πάνω στο βουνό. Δεκάδες χιλιάδες, ήταν εντυπωσιακό, συγκλονιστικό. Παρά ελάχιστων εξαιρέσεων, με σύνεση, προστατεύοντας το ΕΚΟ Ράλλυ Ακρόπολις. Για όλους εσάς λοιπόν, ήρωες αφανείς κι εσείς, η ανανέωση του ραντεβού για το 2022 αλλά και το 2023, είναι το καλύτερο ευχαριστώ!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Backstage και… άλλα από το φετινό ράλλυ Ακρόπολις
ΕΚΟ Ράλλυ Ακρόπολις 2021: Ο Kalle Rovanpera έγραψε το δικό του μύθο
ΕΚΟ Ράλλυ Ακρόπολις: Αντιμετωπίζοντας τον… Ταρζάν (+video)
