Σε πίστα και χώμα με την Lamborghini Sterrato
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
Σε πίστα και χώμα με την Lamborghini Sterrato
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
Τα όνειρα της μεταμόρφωσης ενός supercar σε χωμάτινο αγωνιστικό αυτοκίνητο συνήθως διακόπτονται από το πρώτο φως της ημέρας. Oχι όμως και αυτό. Η Lamborghini τολμά και δίνει στη Huracán την πιο… βρώμικη εκδοχή της.
WHAT CAR
(Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη)
Σε κάποια σκοτεινή γωνία του εργοστασίου της Lamborghini, μακριά από τα βλέμματα του οικονομικού επιτελείου της Volkswagen, ο επικεφαλής σχεδιασμού Mitja Borkert και ο προϊστάμενος της ομάδας μηχανικών Rouven Mohr δημιούργησαν ένα κρυφό πρωτότυπο με την κωδική ονομασία Sterrato. Βασισμένη στη Huracán, η πιο ακραία δημιουργία της Sant’Agata από το 2013 και το μονοθέσιο Egoista, έχει σαφείς επιρροές από την αγωνιστική Porsche 959 του Ντακάρ και από το Audi S1 Group B. Επίσημα πρόκειται για μια μηχανολογική άσκηση, για ένα μοναδικό πρωτότυπο. Στην πραγματικότητα όμως η Sterrato (στα ιταλικά σημαίνει βρώμικος δρόμος) αποτελεί το πρωτότυπο για μια ειδική έκδοση περιορισμένης παραγωγής που θα παρουσιαστεί το 2021. Το πλάνο της Lamborghini προβλέπει την παραγωγή 500-1.000 μονάδων, με το κόστος κάθε αυτοκινήτου να κυμαίνεται στα 250.000 ευρώ. Η πρώτη ματιά στη Sterrato είναι ένα σοκ. Η εικόνα αποτυπώνεται για τα καλά στη μνήμη φέρνοντας στο μυαλό κάτι από Hot Wheels και Transformers. «Το παιχνίδι στον χώρο των sports cars αφορά σε μεγάλο ποσοστό το συναίσθημα και η Sterrato επικεντρώνεται σε αυτό το στοιχείο», παραδέχεται ο Borkert. Δεν είναι η πρώτη -ούτε φυσικά η τελευταία- Huracán που σε κάνει να γουρλώνεις τα μάτια. Ομως η Sterrato είναι τόσο τολμηρή ώστε να σε αναγκάζει να αναθεωρήσεις πολλές από τις πεποιθήσεις που είχες έως τώρα για τη Lamborghini. Είναι απόλυτα φυσιολογικό αυτό το τόσο ιδιαίτερο και διαφορετικό supercar να εγείρει αναρίθμητα ερωτήματα. Το βασικότερο από αυτά αφορά την αίσθηση από τη θέση του οδηγού. Προκειμένου να ψάξουμε την απάντηση σε αυτό έχουμε στη διάθεσή μας τη Sterrato αλλά και την καταπληκτική πίστα δοκιμών Nardò με άδεια για οδήγηση τόσο στην ασφάλτινη όσο και στην εκτός δρόμου διαδρομή.
Η Sterrato μοιάζει με Huracán που έχει μεταλλαχθεί γονιδιακά κατά τη διάρκεια κάποιου πειράματος στο σέρβις παρκ του WRC. Το ύψος από το έδαφος έχει αυξηθεί κατά 47 mm, τα μετατρόχια είναι 30 mm πιο πλατιά εμπρός και πίσω, το σπόιλερ του εμπρός προφυλακτήρα έχει ενισχυθεί και είναι ελαφρά ανασηκωμένο, ενώ οι επεμβάσεις στο πίσω μέρος έχουν αυξήσει τη γωνία αναχώρησης. Την ίδια στιγμή, τα ελαστικά έχουν αυξημένο και πιο μαλακό προφίλ, ενώ το πέλμα τους συνδυάζει τη λογική ελαστικού πίστας με κατασκευαστικά στοιχεία για χρήση εκτός δρόμου. Το νούμερο 63 στις πόρτες και το καπό αναφέρεται στη χρονιά ίδρυσης της Lamborghini και δίνει ακόμα πιο μαχητική υπόσταση στη συνολική εικόνα, η οποία συνδυάζει στυλ, επιβλητικότητα, έκπληξη αλλά και σοβαρότητα στις αναλογίες που δύσκολα συναντάς. Το αυξημένο ύψος διευκολύνει την είσοδο και παρά τα νέα μπάκετ καθίσματα με τις ζώνες τεσσάρων σημείων και τις αλουμινένιες επενδύσεις στο πάτωμα, η αίσθηση είναι αρκετά οικεία.
Οπως και στην πιο πρόσφατη Evo, η Sterrato είναι εφοδιασμένη με τον ατμοσφαιρικό 5.2 V10 των 640 PS της Performante, με την ισχύ να μεταφέρεται και στους τέσσερις τροχούς μέσω του ταχύτατου κιβωτίου διπλού συμπλέκτη επτά σχέσεων. Ο μελωδικός V10 αγγίζει τη μέγιστη ροπή των 61,2 kgm στις 6.500 rpm και απελευθερώνει τη μέγιστη ισχύ στις 8.000 rpm με τον κόφτη να επεμβαίνει λίγο αργότερα, στις 8.500 rpm. Ολα τα παραπάνω ακούγονται περίφημα για ένα supercar που έχει ως στόχο την απόλυτη ταχύτητα στον δρόμο και την πίστα. Οταν όμως αυτό το πακέτο συνδυάζεται με αυξημένο ύψος και πιο μαλακές ρυθμίσεις στην ανάρτηση τότε τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Ξεκινάμε με πλοηγό τον οδηγό εξέλιξης της Lamborghini, Nicolò Piancastelli, σε μια κανονική Huracán Evo. Μετά από δύο γύρους στο πρόγραμμα Corsa απενεργοποιούμε το EPS σύμφωνα με τις οδηγίες που έχουμε πάρει και την ίδια στιγμή οι παλμοί εκτοξεύονται, καθώς η Sterrato αρχίζει να μαζεύει έντομα… στο πλαϊνό παράθυρο. Η αίσθηση είναι συναρπαστική αλλά η δουλειά σου πίσω από το τιμόνι κάθε άλλο παρά εύκολη. Τα χειροποίητα Pirelli στις εξειδικευμένες ζάντες της BBS δουλεύουν υπερωρίες φτάνοντας στα όριά τους, τη στιγμή που οι πιο μαλακές αναρτήσεις με τη μεγαλύτερη διαδρομή τονίζουν τη μεταφορά βάρους σε κάθε φόρτιση. Η υπερστροφή στο άφημα του γκαζιού μεταφράζεται σε μεγαλοπρεπές γλίστρημα. Το ντριφτάρισμα με 4η και περισσότερα από 120 km/h είναι μια εμπειρία μοναδική. Νιώθεις την αδρεναλίνη να σε κατακλύζει πλησιάζοντας την τυφλή ανηφορική στροφή μετά την πολύ γρήγορη δεξιά όπου πολύ εύκολα μπορείς να βρεθείς εκτός γραμμής και εκτός δρόμου. Η τετρακίνηση Haldex πέμπτης γενιάς έχει επαναπρογραμματιστεί ειδικά για τη Sterrato. Κατά βάση μεταφέρει λίγη περισσότερη ροπή στους πίσω τροχούς, όμως όταν το αυτοκίνητο χρειαστεί να ξεκολλήσει σε μια κλειστή στροφή με 2η σχέση στο κιβώτιο η αναλογία ισχύος μεταβάλλεται, δίνοντας για λίγο πιο ενεργό ρόλο στους εμπρός τροχούς. Στην πίστα η ουρά δείχνει πιο παιχνιδιάρα σε σχέση με την Performante, αλλά το σύνολο έχει την απίθανη συνοχή και αποτελεσματικότητα που κάνει την Urus άπαιχτη στο χώμα.
Οπως η Huracán Evo, έτσι και η Sterrato είναι εφοδιασμένη με το σύστημα δυναμικού ελέγχου Lamborghini Dinamica Veicolo Integrata, το οποίο ελέγχει τη λειτουργία του ABS, του ASR και του ESP σε συνδυασμό με την τετρακίνηση, το σύστημα torque vectoring και τις ρυθμίσεις σε ανάρτηση και τιμόνι. Είναι σαφές ότι στην πίστα η Sterrato δεν έχει την ακρίβεια και την απόλυτη ευκρίνεια της καθαρόαιμης έκδοσης δρόμου, όμως οι όποιες επεμβάσεις έχουν επηρεάσει πολύ λίγο τις επιδόσεις. Η Sterrato είναι μόλις 0,2’’ πιο αργή στην επιτάχυνση από στάση φτάνοντας τα 100 km/h σε 3,1’’, ενώ η τελική της αγγίζει τα 300 km/h έναντι των 325 km/h της Evo. Το δικό μας αυτοκίνητο είχε περιοριστή ταχύτητας στα 250 km/h και η αλήθεια είναι ότι ακόμα κι αυτά μοιάζουν παραπάνω από αρκετά κάθε φορά που η Sterrato βρίσκεται στη δίνη των ισχυρών πλευρικών ανέμων και των στροβιλισμών από το slipstream της προπορευόμενης Evo του Piancastelli. Αν και το κιβώτιο είναι ταχύτατο και εξαιρετικά ακριβές στην αυτόματη λειτουργία στο πρόγραμμα Corsa, δύσκολα θα αποφύγεις τον πειρασμό να πάρεις τον έλεγχο στα χέρια σου όχι μόνο επειδή αποφεύγεις κάποια ανούσια κατεβάσματα, αλλά διότι έτσι η διαδικασία γίνεται ακόμα πιο απολαυστική. Το γεγονός ότι πίσω από την πλάτη σου ζει ένας ατμοσφαιρικός πολύστροφος κινητήρας δεν σημαίνει πως θα υπάρξει οποιαδήποτε στιγμή που θα αισθανθείς έλλειψη ροπής, οπότε μένεις εντυπωσιασμένος με τον τρόπο που η Sterrato εκτοξεύεται ακόμα και από στροφές με πολύ μικρή ακτίνα. Αργότερα, κατά τη διάρκεια του μεσημεριανού διαλείμματος, ο προϊστάμενος του τεχνικού τμήματος Maurizio Reggiani μάς ανοίγει τα χαρτιά του σχετικά με τις πιθανότητες που έχει η Sterrato να φτάσει στην παραγωγή. «Παρότι ο προϋπολογισμός μας είναι περιορισμένος, οι αρχικές μελέτες δείχνουν ότι μπορούμε να φτιάξουμε αυτό το αυτοκίνητο με περιθώριο κέρδους. Με ποιον τρόπο θα το καταφέρουμε; Κατασκευάζοντας όλα τα νέα τμήματα του αμαξώματος, τις προσθήκες, τους αεραγωγούς και κάθε άλλη λεπτομέρεια σε τρισδιάστατους εκτυπωτές. Γι’ αυτό τον σκοπό εξελίξαμε ένα νέο, ελαφρύ συνθετικό υλικό, το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τμήματα που θα τοποθετηθούν ή θα βιδωθούν απευθείας επάνω στο αυτοκίνητο χωρίς καμία άλλη επεξεργασία. Η ιδέα για το συγκεκριμένο αυτοκίνητο γεννήθηκε εδώ, στο Nardò, όπου συνυπάρχουν τα δύο περιβάλλοντα, η άσφαλτος και το χώμα. Τη στιγμή που η Urus είναι περισσότερο SUV παρά sport car, η Sterrato είναι μια Huracán με τις ικανότητες ενός crossover».
Εχοντας στο μυαλό τον γολγοθά που πριν από περίπου έναν χρόνο είχε βιώσει στα χέρια μας η Urus προπαραγωγής, στις χωμάτινες διαδρομές με τα 37 διαφορετικά μοτίβα μορφολογίας εδάφους του κέντρου εξέλιξης στο Nardò, δεν μπορούμε να μην αναλογιστούμε την ταλαιπωρία της πιο ντελικάτης Sterrato σε αυτό το περιβάλλον. «Δεν χρειάζεται να ανησυχείτε», μας βεβαιώνει ο νέος τεχνικός διευθυντής Carlo Della Casa, που μόλις πρόσφατα εντάχθηκε στο δυναμικό της Lamborghini προερχόμενος από τη McLaren. «Μπορεί να αντέξει αρκετή κακομεταχείριση. Και σας εγγυώμαι ότι θα κάνει την επόμενη επίσκεψή σας στην πίστα άκρως αποκαλυπτική και απολαυστική». Λίγο αργότερα, έχοντας ολοκληρώσει τον πρώτο αναγνωριστικό γύρο της χωμάτινης διαδρομής, η καρδιά έχει ήδη αρχίσει να χτυπά δυνατά καθώς είναι ξεκάθαρο ότι πρόκειται για έναν συνδυασμό-δυναμίτη. Σε αυτή τη φάση απλά ελπίζεις πως τα προστατευτικά πρόσθετα εμπρός και πίσω και η μασίφ ποδιά που καλύπτει τη μετάδοση θα εκτελέσουν το καθήκον τους όταν χρειαστεί. Δεν υπάρχει ρύθμιση του ύψους, ούτε κάποιο ενδιάμεσο πρόγραμμα μεταξύ του Corsa και του ESP Off και η προτροπή του Nicolò Piancastelli είναι να οδηγήσουμε όσο πιο γρήγορα γίνεται. Μία ώρα αργότερα το δέσιμο με τη Sterrato είναι τόσο έντονο που η μόνη περίπτωση να την αποχωριστείς είναι να σε τραβήξουν από το μπάκετ. Είναι απίστευτα εθιστική. Στο σαθρό έδαφος η δύναμη μοιάζει σαν να έχει διπλασιαστεί. Ενα μικρό παίξιμο του τιμονιού και ένα ελαφρύ φλικάρισμα βοηθά την τοποθέτηση στην είσοδο της στροφής. Στη συνέχεια σχεδιάζεις στο μυαλό την τροχιά και σημαδεύεις με το τιμόνι, αν και η περισσότερη δουλειά γίνεται με το γκάζι. Η ουρά ξεκολλά πολύ εύκολα, αλλά τη στιγμή που θα βρεθείς να κοιτάς την έξοδο καταλαβαίνεις το τράβηγμα και από τους εμπρός τροχούς που εκτοξεύει τη Sterrato στην ευθεία που ακολουθεί. Είναι απλά φανταστικό! Βέβαια χρειάζεται να την εμπιστευτείς ή να έχεις δίπλα σου έναν συνοδηγό που γνωρίζει και ο οποίος θα σε εμψυχώσει να μείνεις στο γκάζι ώστε η τετρακίνηση να δουλέψει δίνοντας στους εμπρός τροχούς ακριβώς την ένταση που απαιτείται. Στον δεύτερο γύρο νιώθεις ανατριχίλα. Στον τρίτο, ήρωας. Στον επόμενο έχεις ήδη εθιστεί και ελπίζεις οι άνθρωποι της Lamborghini να σε ξεχάσουν μέσα στην πίστα με αυτή τη μαγική δημιουργία.
Η Sterrato έχει πετύχει διάνα με πολλούς τρόπους. Είναι πιο παιχνιδιάρα από τις σοβαρές ασφάλτινες αδελφές της και η αυξημένη διαδρομή της ανάρτησης όπως και το αυξημένο ύψος από το έδαφος την καθιστούν πιο πρακτική -ειδικά τον χειμώνα- από ένα τυπικό supercar. Το μοναδικά μειονεκτήματα σε αυτό το πρωτότυπο είναι η αντοχή των συνθετικών προσθηκών στους θόλους απέναντι στη βία των πετρών που χτυπούν επάνω τους, η μείωση της ορατότητας από τον μεσαίο καθρέφτη λόγω του καλύμματος που έχει τοποθετηθεί στο πίσω τζάμι και ο αυξημένος αεροδυναμικός θόρυβος από το ανασηκωμένο κάτω χείλος του εμπρός προφυλακτήρα. Ομως σε μια έκδοση παραγωγής όλα τα παραπάνω είναι εύκολο να λυθούν. Εάν λοιπόν έχετε ποτέ αναρωτηθεί με ποιον τρόπο η Lamborghini θα μπορούσε να υπερασπιστεί τη θέση της μέσα στον όμιλο VW με τις τόσες πολλές μάρκες και τα αναρίθμητα προϊόντα, η Sterrato αποτελεί μια εκκωφαντική και εμφατική απάντηση. Η Lamborghini πρέπει να συνεχίσει να φτιάχνει αυτοκίνητα που συναρπάζουν και αναδεικνύουν την ικανότητά της στην απόλυτη έκφραση δυναμισμού. Επομένως, ένα μόνο πράγμα θα μπορούσε να ξεπερνά σε τρέλα την απόφαση δημιουργίας ενός πρωτοτύπου όπως η Sterrato: να μην τη δούμε τελικά ως μοντέλο παραγωγής!
