Live Κίνηση
Περισσότερα
NEWSMOTO

Οδοιπορικό στη Στεμνίτσα με Suzuki V-Strom 1050

Ελλάδα 18:46
ΚΛΕΙΣΙΜΟ
ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Οδοιπορικό στη Στεμνίτσα με Suzuki V-Strom 1050

NEWSMOTO

Οδοιπορικό στη Στεμνίτσα με Suzuki V-Strom 1050

NEWSMOTO

Ένα χωριό απίθανο, φυτεμένο μέσα στα αρκαδικά όρη, που με την πρώτη ματιά το ερωτεύεσαι. Άψογα διατηρημένα πέτρινα κτίρια που κατεβαίνουν την πλαγιά, τριγύρω βλάστηση παντού, μαγαζάκια με ασημικά, γλυκά του κουταλιού, καφέ και παραδοσιακά συντηρημένοι ξενώνες. Ό,τι το καλύτερο…

Advertisement
Advertisement

Η λέξη Στεμνίτσα έχει σλάβικες ρίζες και σημαίνει τόπος δασώδης και σκιερός. Η ομορφιά αυτού του αρκαδικού χωριού σε μαγεύει όπως και να το προσεγγίσεις, με την πλατεία του χτισμένη στα 1.080 μέτρα υψόμετρο δείχνει κυριολεκτικά κρεμασμένο στα απόκρημνα υψώματα του φαραγγιού του Λούσιου, πνιγμένο στον ήλιο και στο πράσινο. Έχει κηρυχτεί σαν ιστορικός διατηρητέος οικισμός από το 1985, αποτέλεσμα ενός μοναδικού συνδυασμού φυσικής ομορφιάς και παραδοσιακής αρχιτεκτονικής. Η πλατεία της Στεμνίτσας είναι μικρή, δεν ξεφεύγει δηλαδή από τον κανόνα που ισχύει για τα ορεινά αρκαδικά χωριά και σε πλήρη αντιπαράθεση με τα αντίστοιχα ηπειρώτικα, όπου βλέπεις πλατείες όσο πάει το μάτι σου. Τέλος πάντων, σημασία έχει ότι είναι πανέμορφη, δίνοντας τις απαραίτητες εικόνες γαλήνης και θαλπωρής στον επισκέπτη της.

Κοιτώντας γύρω γύρω για όμορφα φωτογραφικά «κάδρα», το μάτι μου πέφτει στην πινακίδα ενός συμπαθέστατου καφενείου, κάτω από το καμπαναριό: «Σιμό και Σιμό»! Τι θα πει τούτο πάλι. Ο τίτλος και μόνο σε προκαλεί να μπεις και να ρωτήσεις. Η κυρία Βασιλική χαμογέλασε και φτιάχνοντας τον καφέ μου είπε την ιστορία: -Tον καιρό της Τουρκοκρατίας, ένας Στεμνιτσιώτης τεχνίτης έφτιαξε σε κοντινό χωριό τα καντήλια της εκκλησίας από ασήμι νοθευμένο. Όταν τα παρέδωσε, οι επίτροποι από το χρώμα των καντηλιών κατάλαβαν ότι κάτι δεν πήγαινε καλά και τον έβαλαν να ορκιστεί ότι το ασήμι ήταν γνήσιο. Ο τεχνίτης είπε ναι, να ορκιστεί αλλά στη γλώσσα του στα Μεστιτσιώτικα (δηλ την συνθηματική γλώσσα που είχαν πλάσει οι Στεμνιτσιώτες αργυροχόοι). Ορκίστηκε λοιπόν ότι τα καντήλια είναι «σιμό και σιμό και τάκω απ τη σέμη». Μετά από καιρό, η καραμπινάτη απάτη αποδείχθηκε και οι επίτροποι τον πήγαν στον Κατή (τούρκος δικαστής). Όταν αυτός τον ρώτησε γιατί νόθευσε τη δουλειά και μάλιστα πήρε και όρκο, ο τεχνίτης απάντησε: «Μα ο όρκος έλεγε σιμό και σιμό και τάκω απ τη σέμη». Και τι θα πει αυτό; «Μισό και μισό και κάτω απ τη μέση», είπε ο Στεμνιτσιώτης. Και ο δικαστής, τον άφησε ελεύθερο…

Advertisement
Advertisement

Πολλά να δεις Λίγο μετά την είσοδο του χωριού η παράδοση επικοινωνεί με το παρόν και το μέλλον! Εκεί βρίσκεται το κτίριο της σχολής Αργυροχρυσοχοϊας, που υπάγεται στο Υπουργείο Παιδείας και φιλοξενεί περισσότερους από 22 σπουδαστές από όλη την Ελλάδα. Απέναντι από τη σχολή, είναι το –να πάτε οπωσδήποτε- Λαογραφικό Μουσείο, στεγασμένο σε ένα υπέροχο κτίριο του 18ου αιώνα, παλιό, επιβλητικό αρχοντικό. Στο κτίριο αυτό, η παράδοση αποδίδει τη σύγκληση της 1ης Πελοποννησιακής Γερουσίας, στις 29 Μαϊου 1821. Στο ισόγειο, με τους διαμορφωμένους μικρούς και ανεξάρτητους χώρους, παρουσιάζονται σε αναπαράσταση τα εργαστήρια τεχνιτών που άνθισαν πριν από έναν ή δύο αιώνες και λειτουργούν ακόμα και σήμερα. Πρόκειται για τα εργαστήρια του χρυσικού, του κυροπλάστη, του κανταρτζή ή καμπανά, του γανωτή και της γωνιάς του μπαλωματή. Στο μεσοπάτωμα, καθώς και στη σκάλα που οδηγεί σε αυτό, προβάλεται η παραδοσιακή αρχιτεκτονική και ο εξοπλισμός του Στεμνιτσιώτικου σπιτιού. Στον ενιαίο πρώτο όροφο εκτίθεται σε προθήκες η αρχική συλλογή Σαββόπουλου, η οποία απαρτίζεται από μεταβυζαντινές εικόνες, όπλα, έργα κεραμικής, μεταλλοτεχνίας, ξυλογλυπτικής, κεντήματα και υφαντά.

Advertisement

Βαθιά παράδοση

H αρχή της ιστορίας της Στεμνίτσας, ή Υψούντος στην αρχαιότητα, πρέπει να αναζητηθεί στους προϊστορικούς χρόνους. Σύμφωνα λοιπόν με τη μυθολογία ο βασιλιάς Λυκάονας, τον οποίο ο Δίας οργισμένος μεταμόρφωσε σε λύκο, είχε πενήντα γιούς και μία κόρη. Καθένας από τους γιούς έκτισε μία πόλη στην περιοχή, δίνοντάς της το όνομά του. Έτσι, ο Υψούς έκτισε την ομώνυμη προς αυτόν πόλη. Τα πρώτα βυζαντινά μνημεία του Υψούντος χρονολογούνται γύρω στον 6ο μ.Χ. αιώνα. Η μετονομασία του Υψούντος σε Στεμνίτσα τοποθετείται το 746 μ.Χ., χρόνο κατά τον οποίο στην Πελοπόννησο έπεσε πανώλη. Ο αποδεκατισμός των κατοίκων της περιοχής οδήγησε τον Κωνσταντίνο τον Ε΄στην απόφαση να επιτρέψει την ειρηνική μετοίκηση Σλάβων στην Πελοπόννησο. Κι όπου ακούτε κατάληξη τοπωνυμίου σε -τσα, Σλάβοι κρύβονται από πίσω. Εγώ, μια σκέψη κάνω: μήπως αν βάζατε οι ντόπιοι δίπλα και την λέξη Υψούς σε κάθε αναφορά του χωριού σας, κάποτε στο μέλλον επανερχόταν το αρχικό όνομα; Που και πιο ωραίο είναι, και πιο ιστορικό, αλλά και απόλυτα ελληνικό;

Advertisement

Η ανάπτυξη

Το κάστρο του χωριού αποτελεί μάρτυρα της επέλασης των Φράγκων και ήταν το οχυρό τους. Κατά την Τουρκοκρατία, η Στεμνίτσα γνώρισε ακμή, κάτι που μαρτυρούν και τα μνημεία. Αυτό οφείλεται στην ορεινή και απόκρυμνη θέση της, γιατί εδώ κατέφευγαν επιφανείς οικογένειες Ελλήνων άλλων περιοχών προκειμένου να αποφύγουν τις συνέπειες του τούρκικου ζυγού. Έτσι η Στεμνίτσα έγινε ένα σπουδαίο εμπορικό και βιοτεχνικό κέντρο της Πελοποννήσου. Έτσι λένε οι ιστορικοί. Η ταπεινή μου γνώμη βέβαια είναι, ότι τα μέρη όπου ο τούρκικος ζυγός ήταν βαρύς δεν εξελίσσονταν σε σπουδαία εμπορικά κέντρα. Και δεν είναι κακό για κάποιο τόπο να πρόκοβε επί τουρκοκρατίας. Οι Τούρκοι βολεύονταν με την εμπορική ανάπτυξη των Ελλήνων, γιατί τους έπαιρναν περισσότερους φόρους. Τα Γιάννενα με τον Αλή Πασά έζησαν σελίδες δόξας λαμπρές με κύρια αιτία το δαιμόνιο εμπορικό μυαλό των Ελλήνων αλλά και τον επίσης ανοιχτόμυαλο Αλή. Μέχρι πότε θα έχουμε ανάγκη ως λαός από μύθους; Η κληρονομική τέχνη λοιπόν της κατασκευής εκκλησιαστικών κωδώνων, η τέχνη του καμπανά δηλαδή, καθώς και οι τέχνες της κατασκευής κηροπηγίων, της αργυροχοϊας και χρυσοχοϊας, ήταν μερικές από τις σημαντικότερες δραστηριότητες της οικονομικής ζωής του τόπου.

Advertisement

Μονή Τιμίου Προδρόμου

Αν φύγετε από το χωριό με κατεύθυνση προς Δημητσάνα, τότε πρέπει απαραίτητα να κάνετε μια παράκαμψη και να πάτε στη Μονή Τιμίου Προδρόμου, που σύμφωνα με την παράδοση χρονολογείται από τον 8ο αιώνα. Απαιτείται περπάτημα 15-20 λεπτών μέσα στο φαράγγι του Λούσιου για να φτάσετε εκεί, αλλά το μέρος θα σας αποζημιώσει με την ομορφιά και τη θέα που προσφέρει. Χτισμένο (σκαμμένο θα έλεγα) κυριολεκτικά πάνω στο γκρεμό, δημιουργεί δέος και κόβει την ανάσα στον επισκέπτη. Λόγω της απρόσιτης θέσης του, κατά την επανάσταση του 1821 λειτούργησε σαν ορμητήριο εναντίον των Τούρκων, ενώ παράλληλα χρησίμευσε τόσο σαν στρατιωτικό νοσοκομείο όσο και σαν καταφύγιο του άμαχου πληθυσμού.

Η πρότασή μας

Αν πάτε στη Στεμνίτσα, φροντίστε να σας περιμένει η Νένα στον ξενώνα «Μπελαίϊκο» (6976-607967, info@mpelleiko.gr), στην κορυφή της πλαγιάς, με θέα απίστευτη, ησυχία μοναδική και φιλοξενία αυθόρμητη. Από την ίδια θα μάθετε καλύτερα όλους τους εναλλακτικούς τρόπους διασκέδασης και δράσης που προσφέρει η ευρύτερη περιοχή. Αφήστε που μόλις δοκιμάσετε τα πρωινά που φτιάχνει θα σας έρθει άμεσα στο μυαλό η λαϊκή ρήση που λέει πως «η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται».

Η λίμνη Στυμφαλία

Η επιστροφή μας στην Αθήνα έγινε μέσω μιας πανέμορφης διαδρομής (Βυτίνα, Λεβίδι, Σκοτεινή, Κιάτο), μόνο και μόνο για να περάσουμε από την πανέμορφη λίμνη της Στυμφαλίας. Πρόκειται για μια από τις διασημότερες της Πελοποννήσου, μιας και το όνομά της έχει συνδεθεί άρρηκτα με πάμπολλους μύθους. Βρίσκεται κοντά στο οροπέδιο του Φενεού στα όρια του νομού Κορινθίας και Αργολίδας και περιβάλλεται από τους ορεινούς όγκου της Ζήρειας και του Ολίγυρτου. Η περιοχή οφείλει το όνομά της στον ήρωα Στύμφαλο, ο οποίος ήταν ο δευτερότοκος γιός του βασιλιά Αρκάδα. Εκεί βρήκαν καταφύγιο αργότερα οι Στυμφαλίδες όρνιθες, που από ότι υποστηρίζουν οι ειδικοί επιστήμονες πρόκειται για τις λεγόμενες Φαλακρές χαλκόκοτες. Είναι αυτές οι ίδιες που ο Ηρακλής καλέστηκε στον έκτο του άθλο να τις εξολοθρεύσει, μιας και αποτελούσαν τη μάστιγα της περιοχής! Η επιφάνεια της λίμνης κατά τους χειμερινούς μήνες αγγίζει τα 7.700 στρέμματα και το μέγιστο βάθος της είναι 10 μέτρα. Όμως κατά την καλοκαιρινή περίοδο και σε περιόδους ανομβρίας, η λίμνη μοιάζει με έλος, περιορίζεται σε έκταση στα 3.500 στρέμματα και σε βάθος μόλις 3 μέτρων. Μάλιστα κάποιες χρονιές, το 1989-1990 για παράδειγμα που λόγω χαμηλής βροχόπτωσης η λίμνη αποξηράθηκε τελείως, χρησιμοποιήθηκε για αγροτικές καλλιέργειες από τους κατοίκους των γύρω χωριών, λόγω του εύφορου εδάφους που θεωρείται ιδανικό και κατάλληλο για κηπευτικές καλλιέργειες. Η λίμνη τροφοδοτείται από πηγές, χειμάρρους και τα νερά της βροχής. Μέσα της υπάρχουν φυσικές καταβόθρες και τα νερά διοχετεύονται σε σήραγγες για την ύδρευση της περιμετρικής πεδιάδας. Η λίμνη τα τελευταία χρόνια έχει υποστεί σημαντικές προσχώσεις.

Στην ευρύτερη περιοχή περιμετρικά της μπορεί κανείς να συναντήσει ένα καταπληκτικό τοπίο με εναλλαγές πλούσιας βλάστησης με τεράστια δέντρα, πολυάριθμους θάμνους όπως ρείκια και πουρνάρια, ρεματιές με πανύψηλα πλατάνια, καλαμιώνες και αγροτικές εκτάσεις, αλλά και απέραντα βοσκοτόπια. Τα κωνοφόρα δάση με την κεφαλληνιακή ελάτη, τη μαύρη πεύκη, και τις επιβλητικές βελανιδιές, δίνουν επιπρόσθετη αξία στην περιοχή. Φύονται επίσης πολλά ενδημικά φυτά, δέντρα και θάμνοι, ήμερης πανίδας όπως καρυδιές, ίταμος, αγριοκορομηλιές, αγριαχλαδιές αλλά και μοσχομυριστό θυμάρι, λεβάντα και τσάι του βουνού. Η Στυμφαλία λίμνη θεωρείται από τους σπανιότερους υδροβιότοπους της Πελοποννήσου. Είναι ένας ιδανικός παράδεισος για τα 133 είδη προστατευόμενων, επαπειλούμενων και υπό εξαφάνιση πουλιών, μιας και αποτελεί καταφύγιο και για πολλά μεταναστευτικά πουλιά. Πελαργοί, αγριόπαπιες και αλκυόνες φωλιάζουν και αναπαράγονται εκεί, ενώ στα γύρω ορεινά, στις ρεματιές, στα απότομα φαράγγια, στις χαράδρες, στις εύφορες κοιλάδες μα και ανάμεσα στους καλαμιώνες, ζουν και αναπαράγονται πολλά σπάνια είδη άγριας, υδρόβιας και παρυδάτιας πανίδας.

Το έμπειρο μάτι του παρατηρητή μπορεί να διακρίνει αετούς και γεράκια να φωλιάζουν στα βραχώδη σημεία, ενώ στις καλλιεργημένες με κηπευτικά εκτάσεις βλέπει συχνά κουρούνες, ψαρόνια, καρακάξες και κιτρινοκαλιακούδες. Πολύ συχνά μπορεί να διακρίνει και τις καλά κρυμμένες φωλιές τους στις διάσπαρτες καρυδιές δίπλα στα μικρά ποταμάκια, μέσα στα οποία εκτρέφονται συχνά πέστροφες και σολομοί. Ένα πλήθος από άγρια ωδικά πουλιά, σπίνοι, κοκκινολαίμηδες, καρδερίνες, φλώροι και παπαδίτσες συντροφεύουν με τα μελωδικά τους κελαηδήματα τους επισκέπτες της περιοχής. Τσακάλια, αλεπούδες, σκαντζόχοιροι, νυφίτσες, ασβοί, βίδρες αλλά και διάφορα ερπετά όπως φίδια, χελώνες, σαύρες και αμφίβια, είναι μόνιμοι κάτοικοι των γύρω ορεινών περιοχών.

Suzuki V-Strom 1050

H οικογένεια V-Strom τείνει να γίνει η αγαπημένη μας επιλογή όσον αφορά στα οδοιπορικά που κατά καιρούς πραγματοποιούμε. Από την Ευρυτανία και τη Μονεμβασιά, μέχρι την Κύθνο και την Κρήτη, μας έχει ταξιδέψει άνετα και απροβλημάτιστα και θα συνεχίσει -ο Θεός να μας έχει καλά- να μας συντροφεύει κάθε φορά που θα έχουμε το χρόνο (και το χρήμα) να ξεφεύγουμε εκτός αστικών συνόρων. Αυτή τη φορά είχαμε στα χέρια μας το νέο 1050 ΧΤ του 2020, το οποίο παραλάβαμε από την αντιπροσωπεία ουσιαστικά άστρωτο, αλλά του φερθήκαμε ευλαβικά καθόλη τη διάρκεια του μικρού μας ταξιδιωτικού. Αρχοντικό στην άσφαλτο, με έναν κινητήρα που δουλεύει ιδανικά σε όλο το φάσμα των στροφών του, προσφέρει εξαιρετική αεροδυναμική κάλυψη και καταπίνει τα χιλιόμετρα με την άνεση μοτοσυκλέτας sport touring. Tα ηλεκτρονικά του ρυθμίζονται σε πολλές παραμέτρους και η νέα αδρανειακή μονάδα (IMU) σου δίνει τη σιγουριά που χρειάζεσαι ανά πάσα στιγμή, μετατρέποντας το 1050 σε ασφαλή χιλιομετροφάγο αξιώσεων. Δυστυχώς δεν το κρατήσαμε όσο θα θέλαμε, καθόσον η απαγόρευση κυκλοφορίας επέβαλλε την επιστροφή του στην αντιπροσωπεία. Δεν προλάβαμε να το βάλουμε στο χώμα, ούτε καν στην κίνηση της πόλης, αλλά μόλις καλυτερέψουν οι συνθήκες θα ξαναβρεθεί στα χέρια μας για μια πλήρη δοκιμή. Μέχρι τότε, μπορείτε να μάθετε περισσότερα για τη μοτοσυκλέτα κάνοντας κλικ εδώ.

Διαβάστε επίσης:

Triumph Bonneville: To 2021 φέρνει αναβαθμίσεις

Honda CRF300 Rally: Χαρακτήρας On/Off με αγωνιστικά γονίδια

Νέος τιμοκατάλογος Suzuki 2021: Στα 21.495€ το νέο Hayabusa!