Πόσα και ποια είναι τα επίπεδα αυτόνομης οδήγησης;
ΝΕΑ
Πόσα και ποια είναι τα επίπεδα αυτόνομης οδήγησης;
ΝΕΑΗ αυτόνομη οδήγηση έχει μπει στην καθημερινότητά μας ως έννοια και σταδιακά εφαρμόζεται και ως πράξη στη μετακίνησή μας με το αυτοκίνητο. Τι είναι αυτό που ακούμε για τα επίπεδά της και τι σημαίνει αυτή η διάκρισή τους για τον οδηγό;
Η βελτίωση της ασφάλειας στον δρόμο, για επιβάτες και λοιπούς χρήστες αυτού, σημαίνει ότι πρέπει να αυξάνεται διαρκώς το επίπεδο δομικής προστασίας του οχήματος και του εξοπλισμού προειδοποίησης του οδηγού που το αυτοκίνητο διαθέτει.
WHAT CAR
Τα τελευταία είκοσι χρόνια, κυρίως, είδαμε μια μεγάλη βελτίωση της ασφάλειας σε όλες τις κατηγορίες αυτοκινήτων. Κύριο στοιχείο αυτής είναι η εξέλιξη της ηλεκτρονικής και ηλεκτρομηχανικής, η οποία επέτρεψε τη συνεργασία συστημάτων και την τοποθέτηση στο αυτοκίνητο αυτών που προβλέπουν και προειδοποιούν τον οδηγό για ενδεχόμενο ατύχημα. Επίσης, επεμβαίνουν μερικώς ή πλήρως στην ακινητοποίηση του οχήματος εάν αυτός δεν αντιδράσει έγκαιρα.
Εκτός αυτού, στο συγκεκριμένο χρονικό διάστημα εξελίχθηκαν και τοποθετήθηκαν στα καινούρια μοντέλα συστήματα που αναλαμβάνουν μερικό από το έργο τού οδηγού, π.χ. διατήρηση του οχήματος στη λωρίδα κυκλοφορίας, διατήρηση σταθερής απόστασης και ταχύτητας από το προπορευόμενο όχημα, κ.λπ.
Η αυτόνομη οδήγηση
Όλα αυτά τα συστήματα και η μεταξύ τους συνεργασία έχουν ως στόχο τον περιορισμό τού σφάλματος από τον «αδύναμο κρίκο» του συνόλου. Αυτός δεν είναι άλλος από τον ίδιο τον άνθρωπο και τα λάθη που διαπράττει ή τις εσφαλμένες εκτιμήσεις που κάνει όταν βρίσκεται πίσω από το τιμόνι.
Σε μια ιδανική κοινωνία ως προς τον μηδενισμό των τραυματισμών και των θανάτων σε τροχαία ατυχήματα και δυστυχήματα, η ουσία θα είναι να αφαιρεθεί η εμπλοκή τού οδηγού από τη διαδικασία και απλώς να είναι και αυτός ένας απλός επιβαίνων. Και αυτό είναι το επόμενο «Άγιο δισκοπότηρο» της Αυτοκίνησης.
Ωστόσο, άλλο η θεωρία και η επιθυμία και άλλο η πρακτική εφαρμογή. Όσοι ασχολούνται με την αυτόνομη οδήγηση έχουν ορίσει πέντε διαφορετικά επίπεδα τα οποία προσδιορίζουν την «πυραμίδα» της συγκεκριμένης τεχνολογίας.
Η εφαρμογή καθενός από αυτού εξαρτάται από την τεχνολογία που διαθέτουν οι εταιρείες κάθε χρονική περίοδο και ιδίως από αυτή που είναι οικονομικά εφικτή να εφαρμοστεί σε κάθε στάδιο. Αυτό εξαρτάται από τους νομικούς κανόνες όπως και από τους κοινωνικούς και οικονομικούς παράγοντες που ισχύουν κάθε φορά. Ας δούμε αναλυτικότερα πώς έχει οριστεί και τι αντιπροσωπεύει καθένα από τα επίπεδα αυτόνομης οδήγησης.
Επίπεδο 0
Δεν υπάρχει κανένα σύστημα υποβοήθησης του οδηγού. Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία, ας θυμηθούμε το αυτοκίνητο που είχαν οι γονείς μας και μεγαλώσαμε με αυτό. Κάποιοι από εμάς ίσως το έχουμε ακόμα, είτε λόγω ανάγκης (αδυναμία απόκτησης πιο καινούργιου οχήματος) είτε για συναισθηματικούς λόγους. Ο οδηγός έχει αποκλειστικά τον χειρισμό τού. Ένας κινητήρας, το τιμόνι, τα πεντάλ, το κιβώτιο ταχυτήτων και πολλές αναμνήσεις. Αυτά μόνο.
Επίπεδο 1
Μας εισάγει στην έννοια της ημιαυτόνομης οδήγησης. Διαθέτει ηλεκτρονικά συστήματα τα οποία συμβάλλουν στην προειδοποίηση για ακούσια αλλαγή λωρίδας κυκλοφορίας ή στη διατήρηση σταθερά τής επιθυμητής ταχύτητας στο ταξίδι. Αυτά λειτουργούν επικουρικά και ο οδηγός εξακολουθεί να έχει τον πρώτο λόγο διαρκώς.
Επίπεδο 2
Εδώ, τα συστήματα διατήρησης του αυτοκινήτου στην επιλεχθείσα λωρίδα κυκλοφορίας και του active cruise control είναι πιο ενεργητικά στη λειτουργία τους. Το πρώτο διατηρεί συνεχώς το αυτοκίνητο εντός της λωρίδας κυκλοφορίας (τα πιο εξελιγμένα στο κέντρο αυτής). Το σύστημα διατήρησης της προκαθορισμένης ταχύτητας και της απόστασης από το προπορευόμενο όχημα λειτουργεί διαρκώς και σταματά πλήρως το όχημα και το επιταχύνει ξανά μέχρι την επιλεχθείσα ταχύτητα. Ο οδηγός πρέπει να έχει τον νου του στον δρόμο.
Επίπεδο 3
Είναι αυτό κατά το οποίο η τεχνολογία αναβαθμίζεται από την ημιαυτόνομη οδήγηση στον «αυτοματισμό υπό όρους» (sic). Ο οδηγός ενός οχήματος που θα διαθέτει σύστημα αυτόνομης οδήγησης Επιπέδου 3 μπορεί να μην ασχολείται καθόλου με τη διαδικασία εντός πόλης.
Το αυτοκίνητο επιταχύνει και επιβραδύνει σύμφωνα με την κίνηση και τηρεί τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας και ό,τι ορίζουν οι ρυθμιστικές πινακίδες κάθε φορά, μέχρι να φτάσει στον προορισμό που έχει επιλέξει ο οδηγός, μέσω του συστήματος πλοήγησης. Επίσης, στον αυτοκινητόδρομο, το όχημα είναι σε θέση να επιταχύνει, να προσπεράσει ένα πιο αργό αυτοκίνητο και να επανέλθει στη λωρίδα κυκλοφορίας χωρίς τη συμμετοχή τού οδηγού.
Επίπεδο 4
Σε αυτό το επίπεδο, το αυτοκίνητο διαθέτει συστήματα τα οποία μπορούν να το κινήσουν από το σημείο εκκίνησης μέχρι τον προορισμό του χωρίς να εμπλοκή τού οδηγού. Ωστόσο, αυτός είναι πάντα παρών και έχει την ευθύνη να παρέμβει για να αποτρέψει ένα ατύχημα.
Ένα όχημα το οποίο διαθέτει συστήματα που του επιτρέπουν να ενταχθεί στο Επίπεδο 4 τεχνολογικά πλησιάζει στην έννοια της αυτόνομης οδήγησης. Διαθέτει τιμόνι και πεντάλ για να μπορεί ο οδηγός να αναλάβει τον έλεγχο όταν χρειαστεί ή όταν το επιθυμεί. Ωστόσο, η αυτόνομη οδήγησή του επιτρέπεται μόνο σε περιοχές όπου έχουν οριστεί νομικά οι συνθήκες που θα συμβαίνει αυτό.
Επίπεδο 5
Είναι αυτό στο οποίο αποσκοπούν οι εταιρείες και όσοι απασχολούνται με την εξέλιξη της απαραίτητης τεχνολογίας. Αφορά στην αυτόνομη οδήγηση του οχήματος σε κάθε μέρος και σε οποιεσδήποτε συνθήκες, καιρικές, κυκλοφορίας ή εξωτερικού φωτισμού. Αρχικά, αυτό θα ισχύσει σε αστικό περιβάλλον και σε απόλυτα οριοθετημένο οδικό δίκτυο και στη συνέχεια και εκτός δρόμου.
Σε ένα αυτοκίνητο που διαθέτει σύστημα αυτόνομης οδήγησης επιπέδου 5 πιθανόν να μην υπάρχουν τιμόνι ή πεντάλ. Συνεπώς, θα έχουμε μόνο για επιβάτες που θα μετακινούνται στον προορισμό τους. Αυτοί, όσο θα βρίσκονται στο όχημα θα ασχολούνται με οτιδήποτε άλλο πέραν του τι συμβαίνει στον δρόμο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Volvo: «Ανοησίες» η αυτόνομη οδήγηση 5ου επιπέδου
Γιατί οι οδηγοί φοβούνται την αυτόνομη οδήγηση;
Απίστευτο: Ένα παιχνίδι λέιζερ μπορεί να «τυφλώσει» το σύστημα αυτόνομης οδήγησης
