ΕΚΟ Ράλλυ Ακρόπολις 2022: Μικρές ιστορίες που εκπλήσσουν
ΑΓΩΝΕΣ
ΕΚΟ Ράλλυ Ακρόπολις 2022: Μικρές ιστορίες που εκπλήσσουν
ΑΓΩΝΕΣΕίναι αυτές που θα μας μείνουν με το πέσιμο της σκόνης, αλλά και την απομάκρυνση από το γεγονός.
Μέχρι το επόμενο Ακρόπολις, για το οποίο πάλι θα υπάρχουν ωραίες ιστορίες.
WHAT CAR
6 τόνοι σκουπίδια, μόνο στο Ελευθεροχώρι…
Είναι η μεγάλη μάστιγα των μεγάλων κοινωνικών εκδηλώσεων. Σε αυτά αναφέρουμε τις συναυλίες, τα αθλητικά γεγονότα, τις πολιτικές συγκεντρώσεις, τις εκάστοτε πανηγύρεις και φυσικά τις εκδηλώσεις αγώνων αυτοκινήτου. Όπως, ας πούμε, σε κάθε Grand Prix της Formula 1, ή τις 24 Ώρες του Le Man συγκεντρώνονται τόνοι σκουπιδιών από τους παρευρισκόμενους θεατές έτσι και τα ράλι σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης «γεννούν» τεράστιες ποσότητες σκουπιδιών.
Οι οποίες μπορούν να διαχειριστούν με διάφορους τρόπους. Ανάμεσα σε αυτούς να παίρνει ο καθένας τα δικά του σκουπίδια στο αυτοκίνητό του και να τα ρίχνει στους κατάλληλους κάδους, να τα παίρνει μαζί του στο σπίτι του και να ακολουθεί τη διαδικασία ή να τα απορρίπτει σε σημεία που έχουν προβλέψει οι διοργανωτές.
Τα οποία θα πρέπει να πούμε ότι σε ποσοστό πάνω από το 80% δε φτάνουν ποτέ. Δηλαδή δεν είναι αρκετοί να δεχθούν όλο τον όγκο απορριμμάτων που δημιουργείται από τους θεατές. Εκεί η οργάνωση ενός αγώνα, προγραμματίζει αποκομιδή των σκουπιδιών μετά το γεγονός, ώστε να αποδοθεί και πάλι ο χώρος στο φυσικό περιβάλλον, όπως ήταν και πριν το αγωνιστικό γεγονός.
Βέβαια, αυτό δε θα είναι ποτέ αρκετό. Όσο και να μαζέψουν μετά τον αγώνα στις Ειδικές Διαδρομές τα σκουπίδια οι διοργανωτές, ποτέ δε θα μαζευτούν όλα αν εμείς οι ίδιοι δε φροντίσουμε να μεταφράσουμε την παιδεία μας και τον πολιτισμό μας μη αφήνοντας πίσω μας κάθε είδους απορρίμματα.
Τελευταία φορά που ασχοληθήκαμε με αυτό ήταν όταν στην Ειδική Διαδρομή Λουτράκι, εκεί στα μέσα του 2000, στο σημείο της ένωσης με την άσφαλτο, στο ύψωμα που βλέπεις τα διυλιστήρια (και μόνο σε εκείνο το σημείο), συγκεντρώσαμε λίγοι φίλοι, 7 μεγάλες σακούλες σκουπιδιών με απορρίμματα που μοιράσαμε στα αυτοκίνητά μας για να τις μεταφέρουμε σε κάδους στο Λουτράκι.
Κάτι τέτοιο όλοι μας θα το έχουμε ζήσει. Οπότε και η οργανωτική επιτροπή του ΕΚΟ Ράλλυ Ακρόπολις φρόντισε τόσο το θέμα της ανακύκλωσης όσο και της μεταφοράς των σκουπιδιών από τα βουνά. Πόσα σκουπίδια συγκεντρώθηκαν σε κάθε Ειδική διαδρομή; Δεν ξέρουμε ακριβώς. Γνωρίζουμε όμως ότι στην Ειδική Διαδρομή Ελευθεροχώρι, που διεξήχθη δύο φορές συγκεντρώθηκαν έξι (6) τόνοι σκουπιδιών…
Η ποσότητα αυτή είχε συγκεντρωθεί σε ενδεδειγμένα σημεία. Ωστόσο, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να συμπεριφερόμαστε με μεγαλύτεροι σεβασμό στο περιβάλλον. Σε διάφορες Ε.Δ. είδαμε σκουπίδια «κρυμμένα» πίσω από δέντρα (Πύργος), πουρνάρια (Δάφνη και Ελάτεια) και προφανώς θα είδατε και άλλα σημεία σε άλλες διαδρομές. Άρα, ότι οι ασεβείς αφήνουν -κάτι που προφανώς συνοδεύει και την συμπεριφορά τους στους αστικούς ιστούς) ας κάνουμε τον κόπο να τα παίρνουμε εμείς.
Καλό θα κάνουμε. Θα ήταν βέβαια παράλειψη να μην αναφέρουμε την δράση του κοινού προγράμματος «Clean Mountain Race» του διοργανωτή με την Toyota Hellas, προς αυτή την κατεύθυνση!
Γονείς και παιδιά στην ανηφόρα της Δάφνης
Αναφέρθηκε και στην ενότητα «θεατές» ότι αρκετές οικογένειες παρακολούθησαν το ΕΚΟ Ράλλυ Ακρόπολις. Με μία όμως πιο προσεκτική (ας την πούμε και «ρεπορταζιακή») ματιά στα βουνά, διαπιστώνει κάποιος ότι στα βουνά βρέθηκαν τελείως διαφορετικές οικογένειες από ότι στο ΟΑΚΑ. Διότι η Υπερειδική Διαδρομή στο Ολυμπιακό Στάδιο ήταν ένα show off που θα συγκρινόταν με οποιαδήποτε εκδήλωση σε κλειστό-προστατευμένο περιβάλλον.
Ειδική διαδρομή που πηγαίνεις με το Metro, δεν μπορεί να συγκαταλεγεί ως «γνήσια» Ακροπολική Ειδική. Ωστόσο, γνωρίζουμε ότι τέτοιες εκδηλώσεις φέρνουν κοντά στον αγώνα ετερόκλητα πλήθη που στο τέλος όλο και κάποια θα αγαπήσουν το σπορ αυτό και κάπως έτσι θα ενισχυθεί και η ανάδειξη νέας γενιάς θεατών. Οι γονείς πήγαν στο ΟΑΚΑ με τα παιδιά τους σε μεγάλο βαθμό σαν μία εκδρομή πριν αρχίσουν τα σχολεία, και κάποιοι άλλοι γιατί θέλουν να περάσουν στα παιδιά τους την αγάπη για τον αγώνα. Αυτοί δεύτεροι ήταν και αυτοί που βρέθηκαν στα βουνά. Είτε διανυκτερεύοντας στα υψίπεδα είτε προγραμματίζοντας προσέγγιση από τις ενδεδειγμένες προσβάσεις που έδωσε η οργανωτική επιτροπή. Σε αυτούς τους τελευταίους θέλουμε να αναφερθούμε. Που τους συναντήσαμε σε δύσκολα σημεία, αλλά με οργάνωση και γνώση για το τι σημαίνει να βλέπεις EKO Ράλλυ Ακρόπολις.
«Είναι 7 ετών. Σε τέτοια ηλικία με πρωτοπήγε και εμένα ο πατέρας μου στο Ακρόπολις. Καθίσαμε και είδαμε από πριν χάρτες, τυπώσαμε τις συμμετοχές, πήραμε τα κατάλληλα ρούχα, καπέλα κλπ και να που περιμένουμε να δούμε το πρώτο αυτοκίνητο», ήταν τα λόγια ενός πατέρα που με τον γιο του σκαρφάλωσαν στα πανέμορφα Βαρδούσια για να δουν τον αγώνα.
Τέτοιους είδαμε πολλούς. Και στο Service Park στη Λαμία και στις διάφορες Ειδικές Διαδρομές, αλλά και στις ταβέρνες στα χωριά μετά τα περάσματα.
Θέλουμε να σταθούμε σε δύο τετραμελείς οικογένειες που προκάλεσαν την προσοχή μας και τον θαυμασμό μας. Με μέλη των οποίων μιλήσαμε γιατί θέλαμε να μάθουμε το πως και το γιατί. Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου μεσημέρι. Ειδική Διαδρομή Δάφνη.
Στήθωμα. Οι πρώτες φουρκέτες από το 1-1,5 χλμ. Δέντρο με ίσκιο της προκοπής πουθενά. Έτσι και έπαιρνες τον δρόμο από την αφετηρία για να φτάσεις στα σημεία παρακολούθησης, ένοιωθες τον καυτό ήλιο να σε διαλύει. Οι ανάσες να μειώνονται και η ανάγκη για στάσεις επιτακτική. Αν μάλιστα κουβαλούσες back-pack, ψυγείο ή ομπρέλα και καρέκλες, τότε το βάρος μετά τα 500 μέτρα γίνονταν δυσβάστακτο.
Μαζί με τον κόσμο περπατήσαμε και εμείς. Μέχρι να φτάσουμε στην 4η φουρκέτα. Τόσο αντέξαμε… Έμενε ακόμα μία, η 5η, η τελευταία πριν τις ανεμογεννήτριες. Εκεί που ήταν το απόλυτο σημείο παρακολούθησης του αγώνα. Ίσως το πιο «δυνατό» σημείο του φετινού αγώνα. Από κάτω σου, 400 μέτρα χαμηλά, υπήρχε η αφετηρία της Ειδικής Διαδρομής και αμφιθεατρικά έβλεπες τα αυτοκίνητα για σχεδόν δυο λεπτά να αφήνουν πίσω τους σύννεφο σκόνης και εντυπωσιακό ήχο που γέμιζε την πεδιάδα των Δερβενοχωρίων.
Για να φτάσεις όμως εκεί ανέβαινες έναν «κρανίου τόπο» όπως πολλοί θετές περιέγραψαν. Εκεί, σε αυτή την Ε.Δ. στην Δεύτερη και την τρίτη φουρκέτα υπήρχαν οικογένειες. Μιλήσαμε μαζί τους. Δεν είχαν ενδοιασμό. Ούτε ήταν έκπληκτοι γιατί περίμεναν κάτι άλλο. Αντίθετα, ήταν πολύ καλά ενημερωμένοι.
Στην ερώτησή μας για το πως αντιμετώπισαν τα παιδιά αυτί την απίστευτη ταλαιπωρία κάτω από τον ήλιο, πήραμε σχεδόν πανομοιότυπες απαντήσεις: «Αυτό είναι το Ακρόπολις. Η επαφή με την φύση. Πότε είναι εύκολη η πρόσβαση, πότε όχι. Αύριο θα πάμε από νωρίς στον Ταρζάν που έχει δάσος και άλλο τοπίο. Αλλά ήρθαμε οργανωμένοι. Με νερά, χυμούς, τοστ, αντιηλιακά, καπέλα, σωστό ρουχισμό. Το Ράλλυ Ακρόπολις σε δένει με τη φύση. Το αν θα θελήσουν να ξαναέρθουν τα παιδιά, είναι κάτι άλλο και σχετίζεται με το πως θα δεχθούν όλο αυτό το θέαμα. Και όχι ο κόπος να φτάσεις σε αυτό», και πριν καλά-καλά ολοκληρώσει ο ένας γονιός, ακούγεται η 8χρονη κόρη να λέει: «Γιατί μαμά, στη Νάξο δεν περπατάγαμε πολύ ώρα για να πάμε στην παραλία που ψάχναμε για μπάνιο;»…
Το Ράλλυ Ακρόπολις είναι καλός αγωγός για τη σχέση μας με την φύση. Σχέση αμφίδρομη. Μία νέα γενιά θεατών δημιουργήθηκε από το περυσινό και το φετινό EKO Ράλλυ Ακρόπολις!
Η Εφορία και το συναίσθημα…
Ανθρώπινες στιγμές, ξέγνοιαστες συμπεριφορές, «τρολαρίσματα», αλλά σουρεαλιστικές στιγμές βιώσαμε στο ΕΚΟ Ράλλυ Ακρόπολις, όπως και εσείς άλλωστε και ο καθένας μας που «πήρε τα βουνά»… Από τα ξεκαρδιστικά ανέκδοτα, τις επικές ατάκες, τα πειράγματα, τις χοντράδες και ότι άλλο εκλύεται από την ανθρώπινη συμπεριφορά, ιδίως όταν αυτή κατά ομάδες ενσωματώνεται στο φυσικό περιβάλλον κρατήσαμε μία. Ιδιαίτερη. Αλλά και απόλυτα ενδεικτική, ότι εκεί, στο βουνό είμαστε στον εαυτό μας. Θα γενικολογήσουμε και θα καταλάβετε το γιατί…
Ειδική Διαδρομή «Χ»… Βρισκόμαστε σε ένα μικρό ύψωμα ανάμεσα σε 20-30 ανθρώπους. Από κάτω μας περνάει η Ε.Δ. Και αρκετός κόσμος, θεατές που αναζητούν ένα καλό σημείο να καθίσουν. Σε μία ανάπαυλα «ηχορύπανσης» ακούγεται φωνή θεατή που περπατάει στον δρόμο και μιλάει στο κινητό: «Ναι ρε Βασίλη. Μαύρα. Μαύρα σου λέω. Τι αποδείξεις και βλακείες (άλλη λέξη είπε…). Ναι, πέρνα από Δευτέρα. Τώρα είμαι στο ράλι. Πέρνα να στα δώσω. Μαύρα. Μαύ-ρα. Το είπαμε. Άντε τα λέμε». Πριν κλείσει το τηλέφωνο ακούγεται φωνή από το πλήθος: «Μαύρα ε; Εφοριακός είμαι φίλε και ξέρω που έχεις το μαγαζί σου. Θα τα πούμε Δευτέρα. Θα σου πω εγώ για μαύρα».
Γέλια από τη μία, πειράγματα και μετά… Ο θεατής με το τηλέφωνο, σταματάει, κοιτάει το πλήθος, προφανώς δεν μπορεί να καταλάβει ποιος μίλησε. Και φωνάζει: «Έτσι ρε; Έτσι; Δεν έχεις ψυχή; Στο Ακρόπολις είσαι κι εσύ και θα με δώσεις; Έλα. Έλα να με γράψεις. Να σε δω. Να δω αν θα ντραπείς που είμαστε μαζί εδώ στο βουνό και θα έρθεις να με γράψεις. Να σε δω. Κατά πρόσωπο. Να έρθεις ρε», και συνέχισε το περπάτημα. Χαμός. Άλλοι του φώναζαν «Μαζί σου. Μη μασάς. Προχώρα», άλλοι «Μη φωνάζεις βρε, πες τα ήρεμα», άλλοι «Ρε μεγάλε, μόνο το ΑΦΜ δεν μας είπες» και άλλοι «Πες μας που είσαι να έρθουμε για υποστήριξη», και τοιαύτα…
Φυσικά, κανένας εφοριακός δεν ήταν εκεί, κάποιος θέλησε να του κάνει πλάκα.
Το γεγονός όμως ότι επικαλέστηκε το συναίσθημα ενός «Ακροπολικού θεατή», αλλά και την κοινή αγάπη για το ΕΚΟ Ράλλυ Ακρόπολις σαν στοιχείο «αθώωσης», λέει πολλά…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
To ΕΚΟ Ράλλυ Ακρόπολις πίσω από τις κάμερες…
ΕΚΟ Ράλλυ Ακρόπολις 2022: Τα παραλειπόμενα
ΕΚΟ Ράλλυ Ακρόπολις 2022: Οι θεατές
