Games
F1 GP Εμίλια-Ρομάνια: Τιτανομαχία (+video)
FORMULA 1
Στην Ίμολα η τιτανομαχία μεταξύ των Πιάστρι και Φερστάπεν ήταν συναρπαστική. Και ήταν ο Όσκαρ εκείνος που κατέκτησε την κορυφή. Αντιθέτως η Ferrari έφτασε ένα βήμα πιο κοντά στον πάτο.
Μπορεί αυτή να μην ήταν η πρώτη φορά που ο Πιάστρι κερδίζει τον Φερστάπεν σε κατατακτήριες φέτος. Ωστόσο εάν σκεφτούμε το ποιες ήταν οι φορές αυτές, θα δούμε ότι ο Αυστραλός το έπραττε μόνο όταν το πλεονέκτημα ρυθμού της MCL39 έναντι της RB21 ήταν σημαντικό.
WHAT CAR
Σε Αυστραλία, Κίνα και Μπαχρέιν ο Φερστάπεν απλώς δεν είχε ρεαλιστικές πιθανότητες για την pole. Σε Ιαπωνία, Σαουδική Αραβία και Μαϊάμι, όμως, η RB21 ήταν πολύ κοντά στην MCL39 στις κατατακτήριες. Σίγουρα δεν θα μπορούσε ο οποιοσδήποτε να φέρει την Red Bull μπροστά από την McLaren. Ήταν απαραίτητο και το μαγικό άγγιγμα του Μαξ για να γίνει αυτό.
Ωστόσο αυτή τη φορά θα εξετάσουμε το ζήτημα από την σκοπιά της McLaren. Μπορεί το κρίσιμο πλεονέκτημα της φετινής McLaren να είναι στα μεγάλα stints. Εντούτοις ακόμη και τα Σάββατα το βρετανικό μονοθέσιο διαθέτει το μεγαλύτερο δυναμικό στο grid.
Και στους τρεις αγώνες που ο Φερστάπεν πήρε την pole, φέτος, η MCL39 δεν αντιμετώπισε κάποιο πρόβλημα. Απλώς η RB21 (χάρη στην ιδιοφυία του Μαξ) είχε φτάσει στο κατώφλι της. Και έπρεπε οι δύο οδηγοί της McLaren να αποδώσουν στο μέγιστο το δυνατοτήτων τους για να κερδίσουν τον Ολλανδό.
Αυτό δεν είχε συμβεί μέχρι στιγμής φέτος. Μπορεί ο Πιάστρι γενικά να απέδιδε καλύτερα από τον Νόρις στις κρίσιμες στιγμές. Εντούτοις όχι αρκετά καλά για να κερδίσει τον… killer Φερστάπεν. Και παρ’ όλο που ο Όσκαρ τα πήγαινε περίφημα στους αγώνες, οι ήττες από τον Μαξ στις κατατακτήριες συνιστούσαν ένα ιδιαίτερα ενοχλητικό αγκάθι στα πλευρά του.
Η τιτανομαχία
Έτσι, φτάνουμε στην Ίμολα όπου έχουμε και πάλι μία pole η οποία θεωρητικά είχε το όνομα της McLaren γραμμένο επάνω της. Αλλά για να γίνει αυτό ένας από τους δύο οδηγούς της θα έπρεπε να ξεκλειδώσει όλο το δυναμικό της MCL39 στο τέλος του Q3. Ειδάλλως ο Μαξ καραδοκούσε.
Φυσικά οποιοσδήποτε λογικός άνθρωπος θα πόνταρε στον Πιάστρι για το κάτι παραπάνω. Και ο Αυστραλός κατάφερε επιτέλους να εκτελέσει έναν γύρο πολύ κοντά στην τελειότητα υπό συνθήκες υψηλής πίεσης.
Δεν υπερβάλλουμε. Η pole της Ίμολα είναι κρίσιμη για την εξέλιξη ενός αγώνα ο οποίος θα είναι της μίας στάσης, χωρίς μεγάλη φθορά ελαστικών. Το σενάριο της Σουζούκα θα μπορούσε να είχε επαναληφθεί πολύ εύκολα στην Εμίλια-Ρομάνια. Ωστόσο ο Πιάστρι δεν το άφησε χθες να συμβεί.
Το πέρασμά του από την απαιτητική Piratella ήταν εκπληκτικό. Με ταυτόχρονη χρήση γκαζιού-φρένου στην είσοδο, ο Όσκαρ πήρε πίσω ένα από τα δύο δέκατα που του είχε ρίξει ο Μαξ στον πρώτο τομέα. Ένα ακόμη δέκατο κέρδισε στην επίσης πολύ τεχνική Acque Mineralli. Από εκεί και έπειτα ήταν ένα σπριντ μέχρι την γραμμή τερματισμού. Ο Μαξ τα έδωσε όλα με την C6 της Pirelli να φωνάζει για έλεος μετά την Variante Alta.
Η πιο μαλακή γόμα της ιταλικής εταιρίας αισθανόταν πολύ πιο άνετα στην ΜCL39. Αλλά ο Πιάστρι συνάντησε στις Rivazza ένα… κοπάδι μονοθέσιων ενώ πίεζε για το τελευταίο δέκατο του δευτερολέπτου. Άλλος (Λάντο) στην θέση του θα έχανε την αυτοσυγκέντρωσή του. Θα έκανε ένα μικρό λάθος εδώ ή εκεί. Όχι, όμως, ο Πιάστρι.
Ο Όσκαρ παρέμεινε ψύχραιμος και άφησε την ελκτική πρόσφυση της MCL39 να κάνει την δουλειά μετά την δεύτερη Rivazza. Είχε, μόλις, κερδίσει τον Μαξ. Μία νίκη που του απέφερε πολύ μεγαλύτερη ευχαρίστηση από οποιαδήποτε άλλη φέτος. Επειδή αυτές ήταν ανέκαθεν οι πραγματικές τιτανομαχίες που κάθε racer ονειρεύεται να κερδίσει.
Νέα σελίδα
Βέβαια στην Ίμολα υπήρξαν πολλές ακόμη ενδιαφέρουσες ιστορίες. Όπως η απόφαση της Mercedes να βγάλει τον Ράσελ με την μέση γόμα για την τελευταία προσπάθεια των κατατακτήριων. Το ρίσκο άξιζε. Η C5 δεν έπιανε αμέσως την απόδοση της C6 αλλά ήταν πολύ πιο ανθεκτική στη διάρκεια του γύρου. Έτσι ο Τζορτζ ξεκινάει από την τρίτη θέση του grid σήμερα.
Αλλά την μέση γόμα -χρησιμοποιημένη μάλιστα- έβαλαν και οι δύο Aston Martin στο Q3 για να πάρουν την 5η (Αλόνσο) και 8η (Στρολ) θέση. Αλλά για μια στιγμή. Έχουμε 2025 όχι 2023. Τι δουλειά έχουν οι δύο Aston Martin στο Q3;
Βλέπετε, η βρετανική ομάδα, έφερε το πρώτο μεγάλο πακέτο αναβάθμισης της AMR25 στην Ίμολα. Οι αλλαγές σε πάτωμα, πλαϊνά, διαχύτη και Halo, έφεραν την υπογραφή του Άντριαν Νιούι. Και φυσικά λειτούργησαν!
Είναι αρκετά νωρίς για να πούμε ότι η Aston Martin γύρισε σελίδα. Ωστόσο αυτό ήταν ένα πολύ ενθαρρυντικό δείγμα. Εάν υπάρξει συνέχεια φέτος μην εκπλαγείτε εάν πολλοί οδηγοί θυμηθούν ξαφνικά ότι ήθελαν ανέκαθεν να οδηγήσουν για τον Λόρενς Στρολ.
Εξαιρετικά τα πήγαν για ακόμη έναν αγώνα και οι Williams. Οι Σάινθ και Άλμπον πέρασαν άνετα στο Q3 και θα ξεκινήσουν σήμερα από τις θέσεις 6-7. Ο Κάρλος θα μπορούσε και την 5η θέση αλλά δεν κατάφερε να συνθέσει τον καλύτερό του γύρο στο τέλος του Q3. Μάλλον λυπήθηκε τους tifosi.
Ήλθαν, είδαν… απήλθαν
Όχι οι tifosi φυσικά αλλά η Ferrari. Η ιταλική ομάδα ήταν συνολικά τραγική χθες και είδε για πρώτη φορά φέτος και τους δύο οδηγούς της να αποκλείονται από το Q3. Στον εντός έδρας αγώνα. Στην πίστα που φέρει το όνομα του ιδρυτή της.
Λένε -και θα συνεχίσουν να λένε- διάφορα οι της Ferrari. Θα ακούσετε για αναβαθμίσεις που θα έρθουν. Θα ακούσετε ότι έχουν εντοπίσει το πρόβλημα και ότι είναι κοντά σε λύση του. Μην πιστεύετε λέξη. Η σεζόν έχει τελειώσει για την Ferrari. Εάν, δηλαδή, κάποιος περίμενε τους Λεκλέρ και Χάμιλτον να διεκδικούν τακτικά νίκες φέτος.
Λίγο πριν το καλοκαιρινό διάλειμμα θα έρθει και η επίσημη επιβεβαίωση από τον Βασέρ. «Κοιτάμε την επόμενη σεζόν» θα πει ο Γάλλος. Ή κάτι παρόμοιο που θα δημιουργήσει ελπίδες και πάλι στους tifosi. Για άλλη μια φορά: Μην τους πιστεύετε.
Η Ferrari ως αγωνιστική ομάδα είναι ένας οργανισμός σε βαθιά κρίση. Δεν μιλάμε για την εταιρία Ferrari αλλά για την Scuderia. Όλα όσα παρακολουθούμε από το 2008 (ναι από τότε!) είναι συμπτώματα της κρίσης αυτής.
Για την πορεία της Ferrari στην μετά-Τοντ εποχή πρέπει να κάνουμε ξεχωριστό άρθρο. Η ουσία είναι πώς η τωρινή ηγεσία (Έλκαν-Βίνια) δεν έχει ως προτεραιότητά της την κυριαρχία στην F1. Και ο Βασέρ -εκείνος, δηλαδή, που θα έπρεπε να καίγεται περισσότερο από όλους για νίκες- δεν έχει σταθεί στο ύψος των περιστάσεων μέχρι στιγμής.
Παράνοια
Νομίζετε ότι όλα είναι καλά στο Μαρανέλο και απλώς «έτυχε» να γίνει ένα θεμελιώδες λάθος στην σχεδίαση της SF-25; Ή μήπως βλέπετε κάποια σταθερά ανοδική πορεία στην Ferrari των τελευταίων ετών, πέρα από κάποιες περιστασιακές εκλάμψεις;
Κατά τ’ άλλα δεν ήθελαν τον Νιούι επειδή ζήτησε να φέρει κάποιους δικούς του ανθρώπους στο Μαρανέλο. Ο άνθρωπος που έχει κερδίσει περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον στην ιστορία του σπορ, ζήτησε από την Ferrari να φέρει το τιμ του μαζί. Όπως θα έκανε κάθε προπονητής σε οποιοδήποτε σπορ, δηλαδή.
Αλλά η Ferrari δεν το δέχτηκε αυτό. «Ποιος είναι ο Νιούι που θα μας φέρει και δικούς του εδώ;» θα είπαν τα σαΐνια από το Μαρανέλο. Και προτίμησαν να φέρουν τον Χάμιλτον. Ο οποίος έφερε έναν δικό του (Σερά) ζητώντας και από άλλους στην Mercedes να πάνε μαζί. Φυσικά οι περισσότεροι είπαν όχι. Ξέρετε γιατί; Επειδή θέλουν να κερδίσουν.
Και μετά βγαίνει ο Χάμιλτον και λέει ότι δεν ήξερε πόσο δύσκολα θα ήταν στην Ferrari όταν υπέγραφε. Το ήξεραν οι περισσότεροι στο paddock, το βλέπαμε εμείς από την Ελλάδα, αλλά ο Χάμιλτον με μία 20ετία σχεδόν στην F1, δεν το είδε. Παράνοια.
Το χειρότερο δεν είναι ότι οι Ferrari αποκλείστηκαν από το Q3 χθες ή ότι έχουν να δουν στο Μαρανέλο πρωτάθλημα από το 2008. Χειρότερη όλων είναι η απάθεια με την οποία πλέον ο κόσμος της Ferrari αντιμετωπίζει τα όσα παρανοϊκά κάνει η Scuderia εδώ και χρόνια. Είναι δείγμα προχωρημένης σήψης. Η ηττοπάθεια έχει γίνει και πάλι μέρος του DNA της Ferrari. Και μόνο ένα ισχυρό σοκ θα μπορούσε, ίσως, να ξυπνήσει ότι θετικό υπάρχει αυτή τη στιγμή στους ανθρώπους της πιο ιστορικής ομάδας στο σπορ.
