Road Trip: Ferrari 812 Superfast
ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ
Road Trip: Ferrari 812 Superfast
ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑΧρειάζεται να ταξιδέψετε το συντομότερο δυνατόν μέχρι την πίστα του Spa-Francorchamps για να παρακολουθήσετε τον 6ωρο αγώνα αντοχής; Μην αγχώνεστε, μπείτε στην εξωπραγματική Ferrari 812 Superfast και δείτε τη ζωή σας να περνά σε ρυθμούς fast forward. (Δημοσιεύτηκε στο τεύχος 11 της Eλληνικής έκδοσης του Car Magazine – *Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη)
WHAT CAR
Ναι, η ντίβα από το Μαρανέλο είναι απίθανα γρήγορη, ναι, χρειάζεται τόλμη για να φρενάρεις αργά χωρίς να χάσεις τον ρυθμό σου, ναι, πρέπει να τη μάθεις για να μπορέσεις να τη φέρεις σε ισορροπία με τους νόμους της Φυσικής.
Σάββατο πρωί, λίγες ώρες πριν από την εκκίνηση του εναρκτήριου αγώνα του φετινού Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Αντοχής. Σε απόσταση μερικών εκατοντάδων μέτρων, ο James Calado κι εγώ προσπαθούμε να τιθασεύουμε τις δύο Ferrari, την αγωνιστική 488 GTE EVO και την 812 Superfast, ο πρώτος στην απαιτητική πίστα του Spa-Francorchamps και ο υπογράφων στους στενούς επαρχιακούς δρόμους των Αρδενών. Στην έξοδο της κλειστής στροφής La Source o Calado πιέζει το πόδι του στο γκάζι της 488 GTE όλο και πιο βαθιά, μαζεύοντας αρκετά km/h για να μπει εντυπωσιακά στην Eau Rouge, κάτι που αποτελεί πρόκληση για κάθε οδηγό. Κατόπιν πατάει αποφασιστικά στα kerbs της Raidillon, με τη σκληροπυρηνική Ιταλίδα να ουρλιάζει καταβροχθίζοντας την άσφαλτο της ευθείας Kemmel που ακολουθεί, κερδίζοντας τα πολύτιμα δέκατα που χρειάζεται.
Η ομάδα του Calado, AF Corse, συμμετέχει στον αγώνα με δύο 488 και τέσσερις οδηγούς (δύο ανά αυτοκίνητο), οι οποίοι έχουν δύσκολο έργο, καθώς στην κατηγορία GTE Pro ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος, με αντιπάλους ονόματα όπως την Porsche 911 RSR, το Ford GT, αλλά και τη νεοεισελθείσα BMW M8. Η ιταλική ομάδα είναι ιδιαίτερα επιτυχημένη, έχοντας στο παλμαρέ της τα τελευταία έξι χρόνια πέντε τίτλους, ενώ χάρη στους σημαντικούς χορηγούς που την ακολουθούν δεν αντιμετωπίζει κανένα οικονομικό πρόβλημα. Το ίδιο και ο James Calado, που διατηρεί το προφίλ του νεαρού, γοητευτικού, οικονομικά ανεξάρτητου και επιτυχημένου οδηγού, πρωταθλητή στην κατηγορία του. Με βάση τα παραπάνω, θα περίμενε κανείς ότι δεν έχει κανένα απολύτως ζήτημα που να τον απασχολεί. Κι όμως.Ο 29χρονος Βρετανός δείχνει προβληματισμένος, καθώς οι χρόνοι των δύο Ferrari 488 GTE EVO είναι αρκετά πιο αργοί από τον ανταγωνισμό, με αποτέλεσμα να βρίσκονται στην 6η και 7η θέση του grid, πίσω από τα δύο Ford GT, τις δύο 911 RSR και -το πιο εξοργιστικό- από την πρωτοεμφανιζόμενη BMW M8.
Η διαφορά από τον πρώτο είναι μεγάλη, αγγίζοντας το 1,5”. Και αυτό που πονοκεφαλιάζει περισσότερο οδηγούς και μηχανικούς είναι το γεγονός ότι δεν μπορούν να κάνουν κάτι καλύτερο. Βλέπετε, παρά τη σημαντική βελτίωση στις επιδόσεις σε σχέση με την προκάτοχό της, που οφείλεται κυρίως στο νέο αεροδυναμικό body kit, δεν έχουν έρθει τα ανάλογα αποτελέσματα λόγω των νέων κανονισμών (μεγαλύτερο βάρος, μειωμένη ισχύς). «Νιώθουμε χαζοί», μου εξομολογείται ο Calado. «Δεν θα με πείραζε να οδηγώ ένα βαρύτερο αυτοκίνητο, αρκεί να ξέρω ότι έχω την απαραίτητη ισχύ και την ευκαιρία να περάσω κάποιον πιο αργό από εμένα οδηγό. Η 488 GTE έχει αρκετή δυναμική, αλλά δυστυχώς δεν μπορούμε να τη βγάλουμε σε συνθήκες αγώνα». Είναι ξεκάθαρο ότι ο Calado δεν είναι αρκετά ταχύς. Την ίδια στιγμή, μερικές εκατοντάδες μέτρα πιο μακριά από την πίστα, πίσω από το πυκνό δάσος που οριοθετεί την περιοχή, βρίσκομαι μέσα στην κατακίτρινη Ferrari 812 Superfast και προσπαθώ να οργανώσω τις σκέψεις μου. Ναι, η ντίβα από το Μαρανέλο είναι απίθανα γρήγορη, ναι, χρειάζεται τόλμη για να φρενάρεις αργά χωρίς να χάσεις τον ρυθμό σου, ναι, πρέπει να τη μάθεις για να μπορέσεις να τη φέρεις σε ισορροπία με τους νόμους της Φυσικής.
Βρίσκομαι στον επαρχιακό N62 που διασχίζει από τη νότια πλευρά το Francorchamps. Η χάραξη του συγκεκριμένου δρόμου διαθέτει ουσιαστικά πολλά κοινά σημεία με την πίστα, δίνοντας την αίσθηση ενός rollercoaster στον οδηγό, με συνεχείς αλλαγές κατεύθυνσης από αριστερά στα δεξιά και πάλι αριστερά, ανεβαίνοντας και κατεβαίνοντας. Λίγο μετά φτάνεις στην ευθεία Kemmel και συνεχίζεις μπαίνοντας στο κομμάτι της αυθεντικής πίστας που σχεδίασαν το 1920 οι Henri Langlois van Ophem και Jules de Thier που περιελάμβανε, μέχρι και το 1970, μεταξύ άλλων και το σικέιν Masta Kink, ένα από τα τρομακτικότερα σημεία του πρωταθλήματος της F1. Κατά τη διάρκεια της απαραίτητης στάσης, παίρνοντας βαθιές ανάσες και συντροφιά με ένα μπουκάλι νερό και εκατοντάδες μυρμήγκια που προσπαθούν να μου κλέψουν τα παπούτσια, παρατηρώ το απόκοσμα εντυπωσιακό αμάξωμα της 812 Superfast.
Ο αντικαταστάτης της F12 μοιράζεται αρκετά σημεία με την περιορισμένης παραγωγής έκδοση tdf, όπως το πλαίσιο. Κοιτώντας την από μπροστά, παρατηρείς τη χαμηλή μουσούδα της και τα φαρδιά ελαστικά, ενώ κάτω από το θεόρατο καπό κρύβεται επιμελώς ο 12κύλινδρος σε διάταξη V κινητήρας των 6,5 lt, που είναι το ισχυρότερο ατμοσφαιρικό σύνολο που έχει κατασκευαστεί ποτέ όχι μόνο από τη Ferrari, αλλά και από όλες τις εταιρείες ανά την υφήλιο. Ο συγκεκριμένος κινητήρας διαθέτει υπερτετράγωνους κυλίνδρους (διάμετρος 94 mm, διαδρομή 78 mm), τοποθετημένους σε περιεχόμενη γωνία 65°, ενώ η υπέροχη αυτή δημιουργία μεταφέρει την ισχύ των 800 PS και των 73,2 kgm ροπής στους πίσω τροχούς μέσω ενός αυτόματου κιβωτίου διπλού συμπλέκτη επτά σχέσεων, αλλά και του εξελιγμένου ηλεκτρονικού διαφορικού e-diff. Να σημειώσω σε ό,τι αφορά τη ροπή, ότι μέχρι τις 7.000 rpm παραμένει καλά κρυμμένη, ενώ ξεσπάει με ιδιαίτερο τρόπο μέχρι και τις 8.500 rpm.
Tο γεγονός ότι οδηγείς ένα μοντέλο με τέτοιες εκπληκτικές επιδόσεις χωρίς να μουδιάζει ο εγκέφαλος από την υπερπροσπάθεια είναι, ας μη γελιόμαστε, μοναδικό..
O σωστός τρόπος οδήγησης της Superfast δεν έχει καμία σχέση με αυτόν της κεντρομήχανης 488. Εκεί χρειάζονται πολύ γρήγορες και επιδέξιες κινήσεις των χεριών, εδώ ακριβώς το αντίθετο..
Τι είναι λοιπόν η Superfast;
Ένα μοντέλο Gran Turismo; Περίπου. Ο συγκεκριμένος όρος υποδηλώνει την απομόνωση του οδηγού από την οδηγική δράση, ένα αυτοκίνητο άνετο και ξεκούραστο σε καθημερινές μεγάλες αποστάσεις. Με μόλις 1.525 kg ξηρού φορτίου, η 812 Superfast δεν μπορεί να τοποθετηθεί στην παραπάνω κατηγορία και καθώς τη μαθαίνω ακόμα, διαπιστώνω ότι δεν είναι ένα όχημα αναψυχής.
Μπορεί να παρέχει άνεση με μια εξαιρετικά σοφιστικέ ποιότητα κύλισης χάρη στο εξελιγμένο πλαίσιο που δείχνει ικανό να τα βγάλει εύκολα πέρα σε οποιαδήποτε κατάσταση, αλλά συνάμα δείχνει ανά πάσα ώρα και στιγμή την αγριότητα ενός supercar. Φυσικά ο V12 κινητήρας είναι τοποθετημένος στο εμπρός μέρος του αμαξώματος, ακολουθώντας μοντέλα-ορόσημα στην ιστορία της Ferrari, από την πιο πρόσφατη 599XX, την Daytona και την 250 GTO, έως το πρώτο μοντέλο παραγωγής, την 125 S. Φτάνοντας στο γραφικό χωριό του Spa, με προσεγγίζει μια οικογένεια Γάλλων που δείχνει να είναι λάτρης των αυτοκινήτων. Ο πατέρας αναφωνεί έκπληκτος «extraordinaire!», με τον μικρότερο γιο να προσθέτει «magnifique».
Ξεκινάμε μια συζήτηση με θέμα τα supercars και πόσο αυτά έχουν παραμείνει από τα ελάχιστα αντικείμενα λατρείας και δέχομαι την πρόσκληση να τους επισκεφτώ στην επαρχία Hautes Alpes, που διαθέτει ορισμένες από τις πιο εντυπωσιακές σε χάραξη διαδρομές, όπως τη διάσημη Route Napoleon. Δίνουμε ραντεβού για το μέλλον, μπαίνουν στο Renault τους γεμάτοι χαμόγελα και μπαίνω και πάλι στη Superfast, αυτή τη φορά με καλύτερες συνθήκες. Βλέπετε τα επίσημα δοκιμαστικά για τον αγώνα έχουν τελειώσει, ο κόσμος έχει φύγει από την πίστα και οι δρόμοι είναι πιο άδειοι από αυτοκίνητα, δικυκλιστές και ποδηλάτες.
Πατάω το κόκκινο κουμπί της ευτυχίας και προσπαθώ να παραμείνω χαλαρός στις αντιδράσεις μου για να μη δώσω περιθώριο στην 812 να με τρομάξει. Κοιτάζω το κίτρινο στροφόμετρο με τον κόφτη στις 9.000 rpm και το ατέλειωτο εμπρός καπό που απλώνεται σε όλο το οπτικό μου πεδίο. Οι μοναδικής σχεδίασης αεραγωγοί φυσάνε τον απαραίτητο ψυχρό αέρα στο μέτωπό μου κι εγώ πιέζω το δεξί paddle, αφήνοντας στην άσφαλτο αρκετή silica από τα πανάκριβα πίσω ελαστικά της Pirelli. Αντιλαμβάνομαι ότι ο σωστός τρόπος οδήγησης της Superfast δεν έχει καμία σχέση με αυτόν της κεντρομήχανης 488. Εκεί χρειάζονται πολύ γρήγορες και επιδέξιες κινήσεις των χεριών, εδώ ακριβώς το αντίθετο. Ναι, είναι υπέρμετρα δυνατή αλλά σαφώς πιο ευκολοδήγητη και οδηγικά διασκεδαστική με απλές και χαλαρές κινήσεις.
Το παιχνίδισμα της ουράς γίνεται με ελεγχόμενο τρόπο χάρη στο άμεσο και πολύ γρήγορο ηλεκτρικό τιμόνι και το μπροστινό με το συγκλονιστικό turn-in που με βοηθούν ακόμα και όταν, κυνηγώντας το «εγώ» μου, ξεχάστηκα, ευτυχώς χωρίς να πληγώσω την Ιταλίδα θεά.
Οι τεχνικοί της Ferrari, σεβόμενοι τις επιθυμίες των αγοραστών του πανάκριβου κουπέ, τοποθέτησαν στην 812 Superfast φαρδύτερα από την F12 Berlinetta εμπρός ελαστικά. Η συγκεκριμένη κίνηση μπορεί να αυξάνει την πρόσφυση των εμπρός τροχών, αλλά θα έδινε ακραία υπερστροφική συμπεριφορά, ένα στοιχείο που ασφαλώς δεν θα χαροποιούσε τον ιδιοκτήτη που πληρώνει €300.000 για να την αποκτήσει. Έτσι υιοθετήθηκε η λύση της ενεργητικής τετραδιεύθυνσης (Virtual Short Wheelbase) της σκληροπυρηνικής F12 tdf, που έχει εξελιχθεί με βάση τον πιο ήπιο χαρακτήρα της 812, αλλά και μια μοναδική καινοτομία που εφαρμόζει περισσότερη ροπή προς την πλευρά όπου ο οδηγός πρέπει να κάνει ανάποδο τιμόνι.
Ολα αυτά ακούγονται πολύπλοκα και για πολλούς αποτελούν μια εμμονή των μηχανικών από το Μαρανέλο να τα τοποθετούν σε αρκετά μοντέλα τους, όπως την F12 tdf, τη LaFerrari και την άρτι αφιχθήσα 488 Pista. Το ίδιο και με τη 812. Σίγουρα θα πρέπει να περάσεις αρκετό χρόνο και να διανύσεις πολλά χιλιόμετρα για να συνηθίσεις τον πρωτόγνωρο τρόπο με τον οποίο το ιταλικό supercar συμπεριφέρεται στις στροφές. Αλλά το γεγονός ότι οδηγείς ένα μοντέλο με τέτοιες εκπληκτικές επιδόσεις χωρίς να μουδιάζει ο εγκέφαλος από την υπερπροσπάθεια είναι, ας μη γελιόμαστε, μοναδικό. Η Superfast οδηγείται με αβίαστη ευκολία.
Ο κινητήρας είναι απίστευτα ομαλός και γραμμικός και οι αλλαγές στο 7άρι κιβώτιο διπλού συμπλέκτη υπεράνω κριτικής (30% ταχύτερες στο ανέβασμα και 40% στο κατέβασμα σε σχέση με την F12). Απογοητευμένος από τα χαμηλά όρια ταχύτητας μέχρι να φτάσω στις εγκαταστάσεις της πίστας του Spa, έχω αρχίσει να καταλαβαίνω τον χαρακτήρα της 812. Εμπιστεύομαι τα πολύ υψηλά περιθώρια πρόσφυσης που δίνει απλόχερα στον οδηγό της, απολαμβάνοντας τις διαφόρων κλίσεων στροφές. Έχοντας τόση δύναμη από τον V12 μπορεί κάποιος να την πει και ακραία, αλλά η αίσθηση που αποκομίζω είναι η ακριβώς αντίθετη: προσφέρει άνεση και πολυτέλεια την ίδια στιγμή που καλύπτεις σε μηδαμινούς χρόνους τις αποστάσεις με την ασφάλεια που σου προσφέρουν τα κεραμικά φρένα με τις εκπληκτικές τιμές επιβράδυνσης.
Ακόμα δεν έχει τελειώσει τίποτα -είμαι σίγουρος-, αλλά η 812 κι εγώ αντιλαμβανόμαστε πλέον τα «θέλω» και «μπορώ» του καθενός μας. Ήρθε η ώρα να επιστρέψουμε στη βάση μας, μια απόσταση 30 λεπτών μέχρι την κοντινή πόλη του Verviers. Στον αυτοκινητόδρομο Ε42, κινούμενος σε χαλαρές ταχύτητες, έχω την ευκαιρία να καταλάβω τη λειτουργία του συστήματος infotainment και των διακοπτών αφής πάνω στο τιμόνι. Κάθε έρημη πλατεία γίνεται η προσωπική μου παιδική χαρά, κάθε προσπέραση μια ευκαιρία να αφήσω τον κινητήρα να κάνει το εξαιρετικό του έργο, αφήνοντας άγριες ηχητικές νότες.
Αν θεωρούσα ότι οι 24 Ωρες του LeMans αποτελούν το «καλύτερο πράγμα που έχω παρακολουθήσει», οι έξι ώρες του Spa αφήνουν σχεδόν την ίδια αίσθηση σε μικρότερη κλίμακα.
Ξημερώνει η ημέρα του μεγάλου αγώνα και όλα είναι έτοιμα. Ήδη η θερμοκρασία έχει ανέβει και τα πλήθη ξεκινούν την απόβαση τους στις κερκίδες της πίστας. Επισκέπτομαι και πάλι τα pits και συναντιέμαι με έναν σαφώς πιο ήρεμο James Calado. «To αυτοκίνητο (488 GTE EVO) είναι εκπληκτικό», τονίζει καθώς περπατάμε στα paddocks μοιράζοντας αυτόγραφα (εκείνος όχι εγώ). Και συνεχίζει: «Φέτος η 488 είναι μακράν βελτιωμένη σε σχέση με το 2017, κάτι που δείχνουν και οι χρόνοι. Δυστυχώς μαχόμαστε υπό δύσκολες συνθήκες. Η ομάδα δεν ικανοποιείται με τη δεύτερη θέση. Οι υπεύθυνοί της μας αντιμετωπίζουν ως μια οικογένεια, χωρίς διαχωρισμούς ανάμεσα σε μηχανικούς και οδηγούς. Ο τρόπος που αντιλαμβάνονται τη δουλειά είναι ιδιαίτερος και δεν έχει καμία σχέση με τις υπόλοιπες εταιρείες.
Είναι χαλαροί αλλά την ίδια στιγμή παθιασμένοι, γι’ αυτό η πίεση για την κατάκτηση της πρώτης θέσης είναι μεγάλη, είτε κάνεις την παρθενική σου εμφάνιση είτε έχεις κατακτήσει τίτλους. Αλλά σήμερα οι συνθήκες δεν μας ευνοούν. Μολαταύτα, μου αρέσει που αποτελώ μέλος της AF Corse, λατρεύω τους αγώνες και τη συγκεκριμένη πίστα». Αν θεωρούσα ότι οι 24 Ωρες του LeMans αποτελούν το «καλύτερο πράγμα που έχω παρακολουθήσει», οι έξι ώρες του Spa αφήνουν σχεδόν την ίδια αίσθηση σε μικρότερη κλίμακα. Ανάμεσα στους πρωταγωνιστές οδηγούς ξεχωρίζει βεβαίως ο πολύς Fernando Alonso, που πλέον αποτελεί τον κρυμμένο άσο της Toyota για την κατάκτηση του πολυπόθητου τίτλου στην κατηγορία LMP1.
Τον παρατηρούμε κατά τη διάρκεια της καθιερωμένης παρέλασης των οδηγών, με τον Ισπανό δύο φορές παγκόσμιο πρωταθλητή της Φόρμουλα 1 να εκπέμπει τη λάμψη ενός κινηματογραφικού αστέρα. Η εκκίνηση δίνεται υπό καθεστώς safety car, με τις χιλιάδες των θεατών να ζητωκραυγάζουν άνευ λόγου και αιτίας. Από την πρώτη μισή ώρα αντιλαμβανόμαστε αυτά που μας είχε τονίσει ο Calado. Ο ανταγωνισμός στην κατηγορία GTE Pro είναι μεγάλος και όλα τα αυτοκίνητα δείχνουν ισάξια για τη νίκη.
Στις πρώτες θέσεις έχουν στρογγυλοκαθίσει οι Porsche 911 RSR και τα Ford GT, ακολουθούμενα με δια-φορά σχεδόν δέκα δευτερολέπτων από τις δύο Ferrari της AF Corse, που έχουν κοντά τους τις BMW M8, ενώ τελευταίες είναι οι δύο Vantage της Aston Martin Racing. Περιφέρομαι ανάμεσα στα pits της ιταλικής ομάδας και στο μονοπάτι που ακολουθεί περιμετρικά την πίστα, δύο τέλεια σημεία μέσω των οποίων μπορείς να παρακολουθήσεις τα πεπραγμένα του αγώνα.
Είμαι στο γκαράζ της AF Corse όταν παρακολουθώ από την οθόνη μία εκ των 911 RSR να φτάνει την 488 GTE του Calado και να την προσπερνά με χαρακτηριστική ευκολία. Ο δεύτερος οδηγός του Βρετανού, o Alessandro Pier Guidi, σηκώνει απογοητευμένος τους ώμους του σαν να λέει: «Αυτή είναι η πραγματικότητα. Τι άλλο μπορεί να κάνει;». Εκείνη τη στιγμή φαντάζομαι την οργή του Calado μέσα στο κόκπιτ της Ferrari.
Οι επόμενες ώρες κυλούν ήσυχα. Οι δύο Ferrari διατηρούν τις θέσεις τους, δείχνοντας εν μέρει τις επιδόσεις τους, την ικανότητα των οδηγών τους και την άψογη συνεργασία των μηχανικών με τα σύντομα pit-stops. Αλλά ο ενθουσιασμός και η πίεση των μηχανικών έφερε δράματα στην ομάδα όταν από λάθος συνεννόηση μέσα στο pitlane το αυτοκίνητο του Calado έπεσε πάνω σε μια Porsche, πληγώνοντας αμάξωμα, σύστημα διεύθυνσης και ανάρτηση. Το αυτοκίνητο μεταφέρθηκε πίσω στο γκαράζ με τους μηχανικούς να αναλαμβάνουν δουλειά. Ο Calado δείχνει να προβληματίζεται περισσότερο από την έλλειψη μεγάλης τελικής ταχύτητας στις ευθείες παρά με το ατυχές περιστατικό. Κατά τη διάρκεια συνέντευξής του στο επίσημο τηλεοπτικό δίκτυο του αγώνα λέει: «Δεν είμαστε πουθενά ανταγωνιστικοί», δεδομένου ότι το γυρολόγιό του βρίσκεται στο 02:17.0, ενώ τα Ford είναι ταχύτερα κατά σχεδόν ένα δευτερόλεπτο στον γύρο.
«Φέτος η 488 είναι μακράν βελτιωμένη σε σχέση με το 2017, κάτι που δείχνουν και οι χρόνοι. Δυστυχώς μαχόμαστε υπό δύσκολες συνθήκες. Η ομάδα δεν ικανοποιείται με τη δεύτερη θέση»
Έχουν απομείνει πέντε λεπτά για να ολοκληρωθεί ο εξάωρος αγώνας και τίποτα, τουλάχιστον στην κατηγορία GTE Pro, δεν έχει τελειώσει. Η δεύτερη συμμετοχή της Ferrari/AF Corse με τους Davide Rigon/Sam Bird βρίσκεται στην 4η θέση, με διαφορά 35 δευτερολέπτων από το πρωτοπόρο Ford GT. Ο Rigon προσπαθεί απεγνωσμένα να περάσει την 911 RSR του Richard Lietz, με τον Αυστριακό οδηγό να αμύνεται με όποιον τρόπο μπορεί, καθώς έχει φθαρμένα ελαστικά. Η αγωνία στο γκαράζ της ομάδας είναι έκδηλη, με τον χρόνο να μειώνεται όλο και περισσότερο.
Η μάχη ανάμεσα στους δύο οδηγούς είναι συγκλονιστική, με τον Rigon τελικά να βουτά στα φρένα της Bus Stop και να κατακτά την 3η θέση, που πανηγυρίστηκε δεόντως απ’ όλη την ομάδα με τρόπο που θύμισε κατάκτηση πρωταθλήματος. Το σούρουπο κοντοζυγώνει και βρίσκομαι στον δρόμο της επιστροφής, με τα φώτα του Καλαί να φαίνονται αχνά. Αλλά υπάρχει ακόμα χρόνος διασκέδασης με την 812. Ο κινητήρας είναι εκπληκτικός. Ειδικά από τις 6.000 μέχρι τις 9.000 rpm έχεις το προτέρημα να οδηγείς ένα από τα πιο όμορφα δημιουργήματα της παγκόσμιας αυτοκινητοβιομηχανίας.
Με τη 812 Superfast αισθάνεσαι σαν ένας από τους υπερήρωες της Marvel, με την απόδοση πλαισίου και ανάρτησης να δείχνει πρόθυμη να σπάσει τους νόμους της Φυσικής. Ακόμα και όταν (νόμιζα ότι) οδηγούσα στο όριο, η Superfast μού πρόσφερε πάντα παραπάνω επιλογές: να προσθέσω επιπλέον νούμερα στο ταχύμετρο ή νιώσω τα μάτια μου να πετάγονται από το κεφάλι μου πατώντας ακόμα πιο δυνατά το πόδι μου στο μεσαίο πεντάλ. Στο Καλαί, ο τελωνειακός με βομβαρδίζει με τις κλισέ ερωτήσεις: «Πόσο γρήγορα πάει;», «Πόσο κοστίζει;». Με την 812 οι απαντήσεις είναι πάντα ίδιες: «Πάρα πολύ» και «πάρα πολύ».
SPECS:
Ferrari 812 Superfast
ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ: 6.496 cc ,V12
800 PS @ 8.500 r pm, 73.2 kgm @ 7.000 rpm
ΚΙΒΩΤΙΟ: Αυτόματου (Διπλού Συμπλέκτη) 7 Σχέσεων
ΜΕΤΑΔΟΣΗ: Στους πίσω τροχούς
ΔΙΑΦΟΡΙΚΟΑΝΑΡΤΗΣΗ: Διπλά ψαλίδια (E ) Πολλαπλών συνδέσμων (Π)
0-100 KM/h: 2,9”
ΤΕΛΙΚΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ: 340 km/h
ΜΕΣΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ: 14,9 lt/100 km
CO2: 340 g/km
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ (Μ/Π/Y): 4,657/1,971/1,276 mm
ΜΕΤΑΞΟΝΙΟ: 2.720 mm
ΒΑΡΟΣ: 1,630 Kg
ΤΙΜΗ: Από Από €300.400 (ΙΤΑΛΙΑ)
