Live Κίνηση
Περισσότερα
MIRROR

Οικογένεια Κουλουβάτου: Η ανείπωτη τραγωδία μιας αστικής φαμίλιας

Ελλάδα 17:16
ΚΛΕΙΣΙΜΟ
ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Οικογένεια Κουλουβάτου: Η ανείπωτη τραγωδία μιας αστικής φαμίλιας

MIRROR

Οικογένεια Κουλουβάτου: Η ανείπωτη τραγωδία μιας αστικής φαμίλιας

MIRROR

Πως τα τρία παιδιά του ανθρώπου που έστησε τα ξενοδοχεία «Αμαλία» έφυγαν μέσα σε τρεις δεκαετίες από το 1990 μέχρι σήμερα διαλύοντας συναισθηματικά φίλους και συγγενείς

Advertisement
Advertisement

Από τα πάρτι και τις όμορφες νύχτες μιας άλλης Αθήνας στο δυστύχημα του μικρότερου Αλέξη, στο τραγικό ατύχημα του Θοδωρή που τον άφησε εγκεφαλικά νεκρό και στην επέμβαση ρουτίνας που απέβη μοιραία για τον εναπομείναν Κωνσταντίνο. Ο Γιώργος Σεφέρης έγραψε ότι «η μνήμη όπου και να την αγγίξεις πονάει», εφτά λέξεις όλες κι όλες σε μια πρόταση που είναι άρρηκτα δεμένη εδώ και χρόνια με την οικογένεια Κουλουβάτου. Ο τελευταίος γιος που έτρεχε την αλυσίδα ξενοδοχείων «Αμαλία» που ίδρυσε ο πατέρας του Χρήστος έσβησε την Τρίτη έχοντας μπει για μια εγχείρηση βαλβίδας στην καρδιά του.

Advertisement
Advertisement

Ο Κωνσταντίνος ήταν μόλις 62 ετών και ο μόνος εν ζωή από τους τρεις γιους του Χρήστου και της Αλίκης Κουλουβάτου, αφού έχασε τους δύο αδερφούς του από τραγικά παιχνίδια της μοίρας.
Η απώλειά του κλείνει τον κύκλο μιας οικογενειακής τραγωδίας που εκτυλίχθηκε μέσα σε τρεις δεκαετίες έχοντας βάλει στόχο τα τρία παιδιά μιας εξαιρετικής αστικής οικογένειας των Αθηνών.
Μιας οικογένειας με αρχές που με σκληρή δουλειά από τον πατέρα έστησε με προσεχτικά βήματα έναν ξενοδοχειακό όμιλο που εξακολουθεί να υπάρχει και να λειτουργεί. Στις αρχες της δεκαετίας του ’90 η οικογένεια του Χρήστου Κουλουβάτου ήταν μια από τις πιο αγαπητές στην Αθήνα, και το σπίτι τους στο τέρμα της οδού Ηροδότου γινόταν πολλές φορές ένα «κέντρο διερχομένων» φίλων των τριών αδερφών Κουλουβάτου.

Ο πρωτότοκος Κωνσταντίνος δεν διέφερε πολύ στον χαρακτήρα από τον δευτερότοκο Θοδωρή και τον μικρότερο Αλέξη που μόλις είχε επιστρέψει από τις σπουδές του στην Βοστώνη. Και οι τρεις λάτρευαν τις εξόδους με φίλους και φίλες, τα αυτοσχέδια πάρτι που έστηναν πολλές φορές σπίτι τους, το Πάσχα στις Σπέτσες και τα καλοκαίρια στην Μύκονο. Σε ένα τέτοιο πάρτι, μια βραδιά του 1990 στην Εκάλη άρχισε να υφαίνεται ο ιστός της τραγωδίας των αδερφών Κουλουβάτου, όταν η νύχτα είχε ρίξει για τα καλά τα πέπλα της.

Advertisement

Η αρχή του δράματος και ο προληπτικός Θοδωρής

Όπως επισήμανε η Χριστίνα Πολίτη σε άρθρο της-η ίδια ήταν πολύ στενή φίλη με τους τρεις αδερφούς-η Αθήνα την δεκαετία του ’90 ήταν μια μεγάλη παρέα, τόσο μεγάλη που κάποια βράδια σαράντα άτομα διασκέδαζαν μαζί. Γεννημένος το 1965 ο Αλέξης ήταν ένας γοητευτικός 25χρονος με κοφτερό μυαλό, ευγενικός και με το χαμόγελο να ζωγραφίζεται μόνιμα στα χείλη του.
Κολλητός του φίλος ήταν ο εφοπλιστής Γιάννης Πατέρας, δυο χρόνια μεγαλύτερος από τον μικρό Κουλουβάτο με τον οποίο έδιναν το παρόν πολύ συχνά στα στέκια της εποχής. Ο Αλέξης μέτραγε ήδη αρκετές κατακτήσεις στο γυναικείο φύλο και οι φίλοι του τον θυμούνται να οδηγεί την οικογενειακή πράσινη Mercedes στην παραλιακή με κατεύθυνση τον «Ειρηνικό» γεμάτη με φίλες και κολλητούς.

Ηλεκτρονικό έγκλημα: Αδειάζουν λογαριασμούς – Έτσι θα προστατευτείτε…

Advertisement

Κολλητούς σαν αυτούς που διασκέδασαν μαζί του στο τελευταίο πάρτι της σύντομης ζωής του, σε βίλα της Εκάλης εκείνο το βράδυ που ο χρόνος σταμάτησε για την οικογένεια Κουλουβάτου.
Όταν είδε έναν φίλο του που οδηγούσε μηχανή να είναι μεθυσμένος, του είπε να πάρει το αυτοκίνητο του για να γυρίσει σπίτι του, αφού πρώτα συνερχόταν κάπως. Αυτός όπως του είπε θα έπαιρνε την μηχανή του και την επόμενη μέρα θα γινόταν η ανταλλαγή των οχημάτων όταν θα βρισκόντουσαν για καφέ κάπου στην Αθήνα. Κάτι που δεν έγινε ποτέ. Ο Αλέξης Κουλουβάτος έφυγε από την Εκάλη αλλά δεν έφτασε ποτέ στην οικογενειακή κατοικία της Ηροδότου, αφού κάπου στην διαδρομή και υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες έχασε τον έλεγχο της μοτοσυκλέτας του.

Πέφτοντας χτύπησε μόνο σε ένα σημείο πίσω από το κεφάλι του και σκοτώθηκε ακαριαία στα είκοσι πέντε του μόλις χρόνια, αυτός που έκαιγε τις καρδιές των κοριτσιών. Λίγη ώρα αργότερα οι κραυγές της μητέρας του Αλίκης και οι λυγμοί του πατέρα του Χρήστου αποτύπωναν την οδύνη των γονιών που θρηνούσαν το στερνοπούλι τους. Η είδηση πάγωσε την κοσμική Αθήνα και στην κηδεία του εκτυλίχθηκαν σκηνές που πολλοί δεν έχουν ξεχάσει ακόμη, με τους γονείς και τα αδέρφια του να βιώνουν την απόγνωση που φέρνει η απώλεια. Ο Κωνσταντίνος και ο Θοδωρής άργησαν πολλοί να επανέλθουν σε αυτή την κανονικότητα που επιβάλλει η ζωή όταν χάνεις τον αδερφό σου, ενώ η μητέρα τους και ο πατέρας τους δεν θα ήταν ποτέ πια οι ίδιοι.

Εγκεφαλικά νεκρός από μια μπουκιά!

Advertisement

Ουσιαστικά κανείς από την οικογένεια δεν θα ήταν πια ο άνθρωπος που όλοι ήξεραν πριν από την τραγωδία, πόσο μάλλον ο προληπτικός Θοδωρής. Ένα ψηλό παιδί που λάτρευε τις πλάκες, την ωραία ζωή και τα ξενύχτια σε μια πολύ διαφορετική Αθήνα, στην οποία γύρναγε μέχρι τα ξημερώματα φεύγοντας από την «Bora-Bora» για να πάει στα μπουζούκια. Η Χριστίνα Πολίτη θυμάται σε ένα πολύ τρυφερό κείμενο που έγραψε πριν ππέντε χρόνια, ότι ο Θοδωρής ήταν αυτός που της έσκιζε τα βιβλία της Γ’ Λυκείου. Ήταν αυτός που έκανε τον dj στα εφηβικά πάρτι που λάμβαναν χώρα στο σπίτι της οικογένειας βάζοντας έτσι ξαφνικά εκεί που έπαιζαν χορευτικά Rory Gallaher. Το Πάσχα στις Σπέτσες, όπου η οικογένεια διατηρούσε μια εξαιρετική κατοικία, ήταν το καλύτερό του, ενώ πολλοί θυμούνται ακόμη ένα βράδυ Ανάστασης.

Νίκος Γρυλλάκης: Ο «αόρατος» στρατηγός των μυστικών υπηρεσιών

Ο Θοδωρής μαζί με φίλους του άναψαν και πέταξαν τόσα δυμαμιτάκια που παραλίγο να «ανατινάξουν» εξέδρα και ιερέα, ο οποίος επέζησε από έναν ορυμαγδό μικρών εκρήξεων!  Αρκετές φορές της κόρναρε για να βγει και να την πάει σε κλαμπ όπως οι μυθικές «9 Μούσες» ή στον Λε-Πα με την Άντζελα Δημητρίου, τότε πρώτα ονόματα στην νύχτα. Ο Μηνάς Γκούμας στενός φίλος της οικογένειας κάνει λόγο για έναν πολύ ζωντανό άνθρωπο που αγαπούσε το καλό ποτό και ήταν παθιασμένος με το μπριτζ. Παθιάστηκε και με τις γυναίκες, κόντεψε να παντρευτεί μάλιστα δύο φορές-την μία με μέλος της δυανστείας Ωνάση-όμως την τελευταία στιγμή έκανε πίσω. Η απώλεια της αγαπημένης του μητέρας Αλίκης του στοίχισε πολύ, όμως μέχρι το 2001 εξακολούθησε να εργάζεται στην οικογενειακή επιχείρηση πηγαίνοντας μέσα από το Ζάππειο στο «Αμαλία» όπου είχε το γραφείο του.

Αγοράζει τη Δόξα Δράμας ο απαγωγέας του εφοπλιστή Περικλή Παναγόπουλου;

Στις 16 αυγούστου του 2001 ο Θοδωρής έτρωγε στο πατρικό σπίτι, όταν η μοίρα του έπαιξε το πιο άσχημο παιχνίδι, αφού ότι έγινε μέσα σε λίγα λεπτά ηχεί αδιανόητο. Μια μπουκιά που στραβοκατάπιε του έφραξε το λαιμό με αποτέλεσμα να μην μπορεί να αναπνεύσει, ενώ για καή του τύχη η υπηρέτρια είχε βγεί έξω χωρίς να πάρει κλειδιά μαζί της. Όταν επέστρεψε και διαπίστωσε ότι το αφεντικό της δεν της άνοιγε την πόρτα κάλεσε επειγόντως κλειδαρά διαισθανόμενη ότι κάτι συνέβη, όμως ήταν πλέον πολύ αργά. Ο Θοδωρής Κουλουβάτος ζούσε, όμως ο εγκέφαλός του δεν οξυγονώθηκε για αρκετά λεπτά με αποτέλεσμα να είναι πλέον εγκεφαλικά νεκρός, ένας άνθρωπος που δεν είχε πλέον καμία επαφή με το περιβάλλον. Ο αδερφός του Κώστας έκανε τα πάντα με την ελπίδα κάποια στιγμή ο Θοδωρής να ξυπνήσει από το κώμα, αλλά κάτι τέτοιο δεν έγινε ποτέ. Οι φίλοι και οι συγγενείς της οικογένειας σοκάρονται από το νέο και σπεύδουν να συμπαρασταθούν στο παιδί που έξυνε την μύτη του και φώναζε «Years and years of experience». Τον επισκέπτονται πολύ συχνά αρχικά στο «Υγεία», και αργότερα στο ειδικό κέντρο αποκατάστασης «Φιλοκτήτης», του μιλάνε, του δείχνουν φωτογραφίες αλλά ο Θοδωρής δεν είναι πια μαζί τους. Θα φύγει τελικά μετά από δεκατέσσερα χρόνια νοσηλείας τον Απρίλιο του 2015, αφήνοντας μόνο του πλέον τον μεγάλο του αδερφό Κώστα, παντρεμένο πλέον και πατέρα δύο παιδιών.

Το γελαστό παιδί

Ο πατέρας τους είχε φύγει λίγα χρόνια πριν από τον Θοδωρή και ο Κώστας έμεινε μόνος του να κρατήσει ψηλά τον ξενοδοχειακό όμιλο που έστησε ο Χρήστος Κουλουβούτας. Ένας άνθρωπος που ξεκίνησε από υπάλληλος σε τουριστικό γραφείο, μαζεύοντας εμπειρίες πριν αποχωρήσει για να ιδρύσει το Chat Tours, που ειδικευόταν στις εκδρομές με πούλμαν, ένα νέο trend από τα τέλη της δεκαετίας του 70 και μετά. Οι δουλειές πήγαν πολύ καλά και το επόμενο βήμα για τον πατριάρχη της οικογένειας ήταν τα ξενοδοχεία, με πρώτο το «Αμαλία» στο Σύνταγμα που άνοιξε τον δρόμο για τα επόμενα σε Ναύπλιο, Δελφούς, Καλαμπάκα, Ολυμπία και Πρέβεζα. Ο γιος του Κώστας έμελλε να είναι ο μοναδικός επιζών και αυτός που συνέχισε με πάθος την δουλειά, φροντίζοντας να κρατάει πάντα χαμηλούς τόνους.

Έμενε στο Ψυχικό, σε ένα σπίτι κάπου πίσω από το Κολλέγιο Αθηνών και είχε ένα όμορφο κτήμα στην Παιανία, όπου ενίοτε οργάνωνε όμορφα πάρτι, τουλάχιστον μια φορά τον χρόνο μέχρι πρότινος. Όταν τον ρώτησαν γιατί δεν το έκανε φέτος ο Κώστας είπε ότι προτεραιότητα δεν ήταν το πάρτι αλλά οι πληρωμές των εργαζομένων στα ξενοδοχεία του. «Να κάνω πάρτι και να μην πληρώσω το προσωπικό μου είναι κάτι που δεν διανοήθηκα καν» είπε σε φίλο του κατά την διάρκεια ενός γεύματος. Όπως και τα αδικοχαμένα αδέρφια του είχε αποστροφή στην δημοσιότητα χωρίς λόγο, εξακολουθούσε όμως να είναι η ψυχή της παρέας έχοντας παντρευτεί την Μίνα Μωραίτη, την γυναίκα της ζωής του με την οποία απέκτησε δύο παιδιά, τον Χρήστο και την Αλίκη.

Εξαφάνιση ή απαγωγή; Η συγκλονιστική ιστορία του Έλληνα που αγνοείται από το 2013

Οι Σπέτσες ήταν το ησυχαστήριό του, αλλά και το νησί που έβλεπε τους φίλους του και πέρναγε καλά, απολαμβάνοντας το φαγητό, τις ωραίες ιστορίες και έναστρες βραδιές του καλοκαιριού.
Η εισαγωγή του στο νοσοκομείο για μια επέμβαση ρουτίνας όπως είναι η τοποθέτηση βαλβίδας δεν ήταν κάτι που τον φόβιζε όμως η μοίρα είχε επιλέξει πάλι να κάνει την εμφάνισή της. Οι σκόρπιες πληροφορίες για το τι συνέβη φέρεται να κάνουν λόγο για επιπλοκές που παρουσιάστηκαν κατά την διάρκεια της επέμβασης, οι οποίες στάθηκαν μοιραίες για τον τελευταίο αδερφό.
Έσβησε αφήνοντας πίσω του μια γυναίκα που λάτρευε και δύο παιδιά που αγαπούσε πολύ και πήγε να βρει όπως έλεγαν οι φίλοι του τον Αλέξη και τον Θοδωρή εκεί ψηλά, για να σμίξουν αυτή την φορά για πάντα.