Ο νικητής του Ράλι Ντακάρ, Kevin Benavides, μιλάει αποκλειστικά στο NewsAuto
ΑΓΩΝΕΣ
Ο νικητής του Ράλι Ντακάρ, Kevin Benavides, μιλάει αποκλειστικά στο NewsAuto
ΑΓΩΝΕΣΣτην κατηγορία των μοτοσυκλετών στο φετινό Ράλι Ντακάρ, είχαμε ντέρμπι μέχρι το τελευταίο χιλιόμετρο – με την πρωτοπορία να αλλάζει πολλές φορές χέρια. Ουδείς μπορούσε να προβλέψει με σιγουριά τον τελικό νικητή αλλά η αλήθεια είναι πως λίγοι πόνταραν στον Kevin Benavides, ειδικά όταν μία άσχημη πτώση είχε ως αποτέλεσμα ο Αργεντινός να σπάσει τη μύτη του και να τραυματίσει τον αστράγαλό του.
Όμως ο αναβάτης της Monster Energy Honda Team έσφιξε τα δόντια και κατάφερε να γίνει ο πρώτος νικητής της κατηγορίας με καταγωγή από τη Νότια Αμερική.
WHAT CAR
Ο 32χρονος μίλησε αποκλειστικά στον Πάνο Σεϊτανίδη από την πατρίδα του Αργεντινή, με θέματα συζήτησης τον θρίαμβο στη Μέση Ανατολή και τις απαιτήσεις αυτού του συναρπαστικού αγώνα, τη διαχείριση του πόνου αλλά και το αγωνιστικό του μέλλον!
Πάνος Σεϊτανίδης: Kevin, συγχαρητήρια για τη νίκη. Πως νιώθεις, το έχεις συνειδητοποιήσει;
Kevin Benavides: Νιώθω υπέροχα! Ονειρευόμουν αυτή τη νίκη πολλά χρόνια. Και τώρα, το όνειρο έγινε επιτέλους πραγματικότητα. Απολαμβάνω λοιπόν την επιτυχία, κάθε λεπτό που περνάει και σκέφτομαι πως έχω κερδίσει το Ντακάρ! Είμαι πραγματικά πολύ ευτυχισμένος.
ΠΣ: Σε ποιον ήταν το πρώτο σου τηλεφώνημα όταν έφτασε στον τερματισμό;
KV: Τηλεφώνησα στους γονείς μου, τη μητέρα και τον πατέρα μου. Είχαμε μεγάλη διαφορά ώρας, καθώς η Αργεντινή είναι σε εντελώς διαφορετική ζώνη. Έξι ώρες πίσω. Όμως όλοι είχαν ξυπνήσει νωρίς εκείνη την ημέρα! Τηλεφώνησα λοιπόν στους γονείς μου, μετά στην κοπέλα μου και τους καλύτερούς μου φίλους. Τους ανθρώπους που βρίσκονται κοντά μου.
ΠΣ: Είχες μία πτώση όπου έσπασες τη μύτη σου και χτύπησες και στον αστράγαλο. Που βρήκες τη δύναμη να συνεχίσεις – πόσο μάλλον να κερδίσεις;
KV: Έπεσα στην 5η ειδική. Δυστυχώς έσπασα τη μύτη μου και τον αστράγαλό μου σε αυτό το συμβάν. Υπάρχει μία έκφραση που μου αρέσει και νομίζω ταιριάζει στην περίσταση: «Ο πόνος είναι προσωρινός». Το πιστεύω αυτό! Προσπάθησα λοιπόν να διατηρήσω την αυτοσυγκέντρωσή μου, επικεντρώθηκα στο στόχο μου που αυτός ήταν να φτάσω στον τερματισμό της ειδικής. Έδινα μάχη, χιλιόμετρο με το χιλιόμετρο αλλά ευτυχώς τα κατάφερα και εκεί δέχθηκα την απαιτούμενη ιατρική φροντίδα. Κι ευτυχώς, μπόρεσα να συνεχίσω.
ΠΣ: Πως μπορείς να μπλοκάρεις τον πόνο;
KV: Όλα είναι στο μυαλό. Προσπαθούσα να αγνοήσω τον πόνο, σκεφτόμουν όλη τη σκληρή δουλειά και την προετοιμασία που έκανα όλο το χρόνο. Σκεφτόμουν πως αυτό ήταν το όνειρό μου από παιδί. Αυτές ήταν οι μοναδικές σκέψεις στο μυαλό μου, η θέλησή μου ήταν να συνεχίσω.
ΠΣ: Μετά από μία πτώση, ειδικά αν αυτή έχει συνοδευτεί από τραυματισμό, δεν κινείσαι πιο προσεκτικά; Δεν είναι υποσυνείδητα πιο αργός;
KV: (Γελάει) Όχι. Στο Ράλι Ντακάρ δεν έχεις την πολυτέλεια να κινείσαι αργά. Σίγουρα είσαι πιο προσεκτικός αλλά προσπαθείς να διατηρείς την ίδια ταχύτητα με πριν, έχοντας περισσότερη προσοχή στο δρόμο. Δεν μειώνεις όμως ρυθμό, αυτό δεν μπορείς να το κάνεις στο Ντακάρ.
ΠΣ: Πέραν της πτώσης, ποιες ήταν οι μεγαλύτερες προκλήσεις του φετινού αγώνα;
KV: Προσπαθούσα να παραμένω ήρεμος, ψύχραιμος. Να μη παρασύρομαι. Ήταν ένας αγώνας με πολλά πάνω-κάτω. Ένας πολύ σκληρός και απαιτητικός αγώνας. Προσπαθούσα λοιπόν να διατηρώ τον έλεγχο, να ολοκληρώνω τις ειδικές. Αυτό ήταν το κλειδί της επιτυχίας.
ΠΣ: Ήταν δυσκολότερος από τον περυσινό αγώνα που είχε γίνει πάλι στη Σαουδική Αραβία;
KV: Ναι, σίγουρα. Φέτος καλύψαμε περισσότερα χιλιόμετρα στις ειδικές διαδρομές και περάσαμε γενικότερα περισσότερο χρόνο πάνω στη μοτοσυκλέτα. Και οι διαδρομές ήταν πιο απαιτητικές.
ΠΣ: Ποιες είναι οι τρεις σημαντικότερες αρετές που απαιτούνται για να κερδίσει κάποιος έναν αγώνα όπως το Ράλι Ντακάρ;
KV: Να είσαι καλός στην πλοήγηση, να κινείσαι γρήγορα με τη μοτοσυκλέτα και το σημαντικότερο είναι να έχεις πίστη στον εαυτό και τις ικανότητές σου. Να έχεις πίστη στις δυνατότητες της μοτοσυκλέτας σου και στους ανθρώπους που έχεις στην ομάδα σου.
ΠΣ: Πριν από 3 χρόνια έχασες τη νίκη μετά από ένα λάθος στην πλοήγηση. Είναι γλυκόπικρη η γεύση τώρα που κέρδισες αλλά πλέον μακριά από την πατρίδα σου; Στην άλλη άκρη του πλανήτη;
KV: Έχεις δίκιο, στο Ράλι Ντακάρ του 2018 έχασα έτσι περίπου 15 λεπτά, μαζί και τη νίκη. Τερμάτισα όμως δεύτερος εκείνη τη χρονιά. Σίγουρα θα προτιμούσα να είχα κερδίσει «εντός έδρας» όμως από την άλλη πλευρά, το γεγονός πως κέρδισα τον αγώνα στην άλλη άκρη του πλανήτη, στη Σαουδική Αραβία, ήταν πολύ σημαντικό. Διότι απέδειξα πως μπορώ να κερδίσω παντού. Ίσως κερδίζοντας στην Αργεντινή κάποιοι να έλεγαν πως έτρεχα στα δικά μου εδάφη και ήταν ευκολότερο για μένα. Στο τέλος της ημέρας, η νίκη είναι νίκη.
ΠΣ: Μπορείς να συγκρίνεις το κεφάλαιο «Σαουδική Αραβία» με εκείνο της Νότιας Αμερικής;
KV: Στη Σαουδική Αραβία έχουμε να αντιμετωπίσουμε την αχανή έρημο. Μπορεί να είναι φοβερή εμπειρία να οδηγείς τη μοτοσυκλέτα σου εκεί αλλά η έρημος φαντάζει ατελείωτη. Όμως επειδή και στη Νότια Αμερική ο αγώνας περνούσε από ερήμους, θα πω ότι η μεγαλύτερη διαφορά ανάμεσα στις δύο τοποθεσίες διεξαγωγής του Ράλι Ντακάρ, είναι οι θεατές. Στη Νότια Αμερική υπήρχε πολύς κόσμος στις ειδικές διαδρομές, υπήρχε πολύς κόσμος στα bivouac, ακόμα και στις απλές διαδρομές. Παντού. Αυτό ήταν κάτι που μου άρεσε πολύ. Επίσης, στη Νότια Αμερική αντιμετωπίζαμε και μεγάλη ποικιλία εδαφών. Από προορισμό σε προορισμό, το τερέν άλλαζε συνέχεια. Τη μία ημέρα η ειδική είχε άμμο, την άλλη μέρα διασχίζαμε ακόμα και ποτάμια. Στη Σαουδική Αραβία το τερέν είναι παρόμοιο σε όλες τις ειδικές. Μου αρέσουν και τα δύο αλλά αν έπρεπε να διαλέξω, θα διάλεγα το Ντακάρ της Νότιας Αμερικής.
ΠΣ: Πόσο δύσκολο είναι τώρα πια, που παίρνετε το road book μόλις μερικά λεπτά προτού βγείτε στην ειδική;
KV: Να πω την αλήθεια, αυτός είναι ένας κανόνας που μου αρέσει πολύ. Είναι ο ίδιος για όλους και κάνει τον αγώνα πιο περιπετειώδη. Δεν ξέρεις τι έπεται. Όταν μας έδιναν το roadbook την προηγούμενη ημέρα, είχαμε το χρόνο να το μελετήσουμε, μπορούσαμε να χρωματίσουμε κάποια σημεία, κάποιες πληροφορίες. Ήταν πιο εύκολος έτσι ο αγώνας. Ήξερες σχεδόν πάντα που βρίσκεσαι. Τώρα, η πλοήγηση, ο προσανατολισμός, έχουν υψηλό βαθμό δυσκολίας. Παίρνουμε το roadbook λίγο πριν βγούμε στην ειδική και όσο είμαστε εν δράσει, είναι δύσκολο να κοιτάς ταυτόχρονα και τις οδηγίες.
ΠΣ: Μιλώντας για περιπέτεια, μπορείς να μου περιγράψεις το συναίσθημα, όταν βρίσκεσαι πάνω στη μοτοσυκλέτα σου, πραγματικά στη μέση του πουθενά;
KV: Είναι μοναδικό συναίσθημα. Είμαι μόνο εγώ, ο δρόμος και ο δρόμος. Ή καλύτερα το τερέν που έχουμε να διασχίσουμε γιατί δεν υπάρχει δρόμος, μόνο μία νοητή διαδρομή. Είναι απίστευτο αυτό που νιώθεις εκείνη τη στιγμή πάνω στη μοτοσυκλέτα. Είναι ευτυχία. Είμαι όπως είπες, στη μέση του πουθενά. Μόνος μου, παρέα με τη μοτοσυκλέτα μου. Φυσικά έχουμε να κάνουμε με τον πλέον επικίνδυνο αγώνα στον κόσμο αλλά και πάλι, τον λατρεύω.
ΠΣ: Πόσο σημαντική είναι η υποστήριξη που έχεις όταν αγωνίζεσαι για μία εργοστασιακή ομάδα, σε σχέση με τους ιδιώτες;
KV: Είναι μεγάλη η διαφορά. Στο ανώτατο αγωνιστικό επίπεδο, ας πούμε αν συγκαταλέγεσαι ανάμεσα στους 15 καλύτερους αναβάτες και θέλεις πραγματικά να διεκδικήσεις τη νίκη, σίγουρα χρειάζεσαι μία εργοστασιακή ομάδα. Μόνο έτσι μπορείς να κερδίσεις. Χωρίς εργοστασιακή υποστήριξη είναι αδύνατο. Σίγουρα η εργοστασιακή μοτοσυκλέτα είναι πολύ πιο ανταγωνιστική, όμως δεν είναι μόνο αυτή που κάνει τη διαφορά – είναι και οι άνθρωποι που έχεις γύρω σου. Οι μηχανικοί, οι φυσιοθεραπευτές, οι γιατροί, τα υποστηρικτικά μέλη. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που εργάζονται για την ομάδα και για εσένα. Αυτά σε βοηθούν πολύ σε ένα τόσο σκληρό αγώνα όπως το Ράλι Ντακάρ.
ΠΣ: Μετά από μία μακρά κυριαρχία της KTM, η Honda έχει πλέον δύο συνεχόμενες νίκες. Ξεκίνησε μία νέα αυτοκρατορία;
KV: Η ομάδα μας άλλαξε πολύ αυτά τα δύο χρόνια. Άλλαξαν πρόσωπα στη διοίκηση, άλλαξε η φιλοσοφία της, τα πάντα. Θεωρώ πως κάνουμε πλέον πολύ καλή δουλειά. Φέτος σχεδόν σε κάθε ειδική διαδρομή έβγαινε πρώτη μία μοτοσυκλέτα της Honda. Κερδίσαμε 10 από τις 12 ειδικές. Νομίζω κυριαρχήσαμε φέτος. Δεν ξέρω αν μπορούμε να μιλάμε για αυτοκρατορία αλλά σίγουρα είμαστε σε καλή θέση έναντι του ανταγωνισμού. Πρέπει όμως να συνεχίσουμε να δουλεύουμε σκληρά γιατί η KTM, η Yamaha και οι άλλες εργοστασιακές ομάδες θα θέλουν να μας εκθρονίσουν.
ΠΣ: Κέρδισες λοιπόν το Ράλι Ντακάρ, έκανες το όνειρό σου πραγματικότητα, ποια είναι τα επόμενα όνειρα, οι επόμενοι στόχοι;
KV: Σε αυτή τη φάση της καριέρας μου, θέλω να συνεχίσω στην κατηγορία μου, θέλω να κατακτήσω το παγκόσμιο πρωτάθλημα cross-country και φυσικά να επιστρέψω του χρόνου στο Ράλι Ντακάρ και να υπερασπιστώ τον τίτλο μου.
ΠΣ: Έχουμε δει πολλούς αναβάτες μετά από ένα χρονικό σημείο να μεταπηδούν στην κατηγορία των αυτοκινήτων. Θα δούμε κάτι ανάλογο και με εσένα;
KV: (Γέλια) Ίσως. Ίσως. Θα το ήθελα, όμως είναι κάτι που θα σκεφτώ αφότου περάσουν μερικά χρόνια. Προς το παρόν θέλω να συνεχίσω στις μοτοσυκλέτες αλλά κάποια στιγμή θα ήθελα να δοκιμάσω κι εκεί τις δυνάμεις μου, γιατί μου αρέσουν πολύ αυτά τα αγωνιστικά οχήματα.
Διαβάστε επίσης:
Jamie Chadwick: Αποκλειστική συνέντευξη της Πρωταθλήτριας του W Series
Το Ράλι Ντακάρ «ξελόγιασε» τον Alonso
O Τζώρτζης Μαρκογιάννης μιλάει στο NewsAuto για την Ιταλική F4
