Kawasaki: Η εξέλιξη της ανάρτησης Unitrak
NEWSMOTO
Kawasaki: Η εξέλιξη της ανάρτησης Unitrak
NEWSMOTOΠριν από τέσσερις δεκαετίες, ο Αμερικανός αθλητής του motocross «Bad»Brad Lackey ξεκινά την ανάπτυξη της ανάρτησης μονού αμορτισέρ Unitrak. Πως οι αγώνες έφεραν την καθολική χρήση του μονού αμορτισέρ; Ο Lackey διηγείται.
WHAT CAR
Η πίσω ανάρτηση με μονό αμορτισέρ ήταν μία επανάσταση για τις μοτοσυκλέτες εκτός δρόμου και ο Brad Lackey, για λογαριασμό της Kawasaki, συνέβαλε στην εξέλιξή της. Ο αναβάτης motocross από την Καλιφόρνια περιγράφει την εξέλιξη μέσα από τις συμμετοχές του στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα.
«Το κίνητρο για μένα ήταν να γίνω καλύτερος αγωνιζόμενος παγκόσμιας κλάσης και για να το πετύχω αυτό έπρεπε να έχω πολύ καλή μοτοσυκλέτα. Το 1972 κέρδισα εύκολα κάθε αγώνα στις ΗΠΑ και κατέκτησα τον πρώτο τίτλο MX Championship πάνω σε μία Kawasaki. Αφού παρακολούθησα τους Ευρωπαίους στους αγώνες Trans-AMA και Inter-Am (στις ΗΠΑ) και δεν κατάφερα να τους νικήσω όταν έτρεξα εναντίον τους, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι οι αγώνες στην Ευρώπη ήταν καλύτεροι και με περισσότερο συναγωνισμό», εξήγησε ο Lackey. Τότε ξεκίνησε την καριέρα του στην Ευρώπη με ελάχιστη υποστήριξη αλλά με κίνητρο. Χρειάστηκαν δύο σεζόν για να ανέβει στην πρώτη δεκάδα του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος 500 κ.εκ. (η κορυφαία κατηγορία αντίστοιχη της σημερινής MX2 με μοτοσυκλέτες, που έχουν δίχρονο κινητήρα) και το 1975 πέτυχε την πρώτη του νίκη κατά τη διάρκεια του τελευταίου γύρου της σεζόν στο Λουξεμβούργο. Βελτιώνοντας τα αποτελέσματά του κάθε σεζόν, ο Καλιφορνέζος τελικά τερμάτισε δεύτερος το 1978 και εντάχθηκε στην εργοστασιακή ομάδα της Kawasaki για την «μεγάλη» κατηγορία.
«Έδωσα στην Kawasaki το πρώτο τους πρωτάθλημα MX στις ΗΠΑ, οπότε είχα πολλούς φίλους ακόμα στην εταιρεία. Με πλησίασαν για τη νέα ανάρτηση Unitrak που εξέλισσαν. Ήξερα ότι η Kawasaki θα έδινε το πράσινο φως σε ό, τι ήθελα να κάνω για να βελτιώσω τη μοτοσυκλέτα, οπότε υπέγραψα μαζί τους για το 1979». Στα τέλη της δεκαετίας του 1970 όλα τα εργοστάσια έψαχναν για μια νέα τεχνολογία ανάρτησης καθώς οι μοτοσυκλέτες γίνονταν όλο και πιο ισχυρές. Όταν η Kawasaki συμμετείχε επίσημα στην κατηγορία των 500 κ.εκ, εισήγαγε το σύστημα Unitrak και μετά από πολλές δοκιμές ο Lackey με εκπληκτική απόδοση κέρδισε έναν αγώνα κατά τη διάρκεια του πρώτου γύρου της σεζόν στην Αυστρία.
«Πριν από το πρώτο GP του 1979 στο Sittendorf, η μοτοσυκλέτα δεν ήταν εξελιγμένη στο επίπεδο που έπρεπε σε σχέση με τον ανταγωνισμό, οπότε ο μηχανικός μου και εγώ πετάξαμε στην Ιαπωνία για κάποιες αλλαγές της τελευταίας στιγμής. Μετά από αρκετές τροποποιήσεις στον κινητήρα και την ανάρτηση, η μοτοσυκλέτα μεταφέρθηκε στην Αυστρία και έφτασε το Σάββατο πριν από το GP », θυμάται ο Καλιφορνέζος. Εκείνη την ημέρα ανέβηκα στο βάθρο με τερματισμό 5-1, αλλά λόγω της δουλειάς που είχαμε κάνει, ένιωσα ότι ήταν μια τεράστια νίκη. Και ο Lackey πρόσθεσε: «Η μεγαλύτερη αλλαγή από την παραδοσιακή ανάρτηση ήταν η ανάγκη να είναι πολύ ακριβής οι ρυθμίσεις για μεγάλα αλλά ταυτόχρονα και για μικρά άλματα».
Νικητής του overall του δεύτερου γύρου της σεζόν στη Γαλλία, κέρδισε έξι αγώνες και πέντε Podium GP εκείνη τη σεζόν. «Η σεζόν ξεκίνησε αρκετά καλά με τις νίκες στα πρώτα τρία GP της σεζόν, αλλά μετά είχαμε μερικές εγκαταλείψεις που οφείλονταν σε μια σειρά διαφορετικών αιτιών. Συνολικά κερδίσαμε περισσότερους αγώνες από οποιονδήποτε άλλο εκείνο το έτος, αλλά είχαμε και πολλές εγκαταλείψεις (DNF) », πρόσθεσε. Αλλά η εμπειρία που αποκτήθηκε κατά τη διάρκεια της σεζόν ήταν ένα σημαντικό βήμα για το σύστημα ανάρτησης Unitrak.Ο Lackey ήταν ένα μεγάλο μέρος της ανάπτυξης την ανάρτησης μονού αμορτισέρ καθώς «έτρεξε» τη μοτοσυκλέτα δοκιμών με το πρώτο σύστημα σε πίστα Grand Prix με πλήρως εργοστασιακή υποστήριξη και μηχανικούς της KHI που παρευρίσκονταν στους αγώνες.
Η δεύτερη σεζόν του Lackey με την Kawasaki ήταν ακόμα καλύτερη καθώς ήταν διεκδικητής τίτλου σε όλη τη σεζόν, χάνοντας τον τίτλο από τον Andrde Malherbe κατά τη διάρκεια του τελικού GP στο Λουξεμβούργο. «Οφείλω να ομολογήσω πως η καλύτερη μου ανάμνηση είναι ότι η διοίκηση της Kawasaki είχε πλήρη πίστη στην ικανότητά μου να εξελίξω τη μοτοσυκλέτα και αυτό έκανε την δουλειά μαζί τους πολύ πιο διασκεδαστική από ό, τι είχα βιώσει στο παρελθόν. Μέχρι το 1980 η μοτοσυκλέτα ήταν τόσο καλή ή ακόμα και καλύτερη από τις εργοστασιακές Honda. Η ομάδα της είχε τρεις έως πέντε αναβάτες και πολλούς μηχανικούς για την εξέλιξη της μοτοσυκλέτας ενώ στην Kawasaki τα κάναμε όλα μόνοι μας», δήλωσε ο Lackey που τελικά τερμάτισε δεύτερος εκείνη τη χρονιά πριν τελικά κατακτήσει τον παγκόσμιο τίτλο δύο χρόνια μετά. Τότε αποσύρθηκε αμέσως από τους επαγγελματικούς αγώνες
Σε αναγνώριση της καριέρας του, που τον είδε να κερδίζει περισσότερους αγώνες και GP στην κύρια κατηγορία από οποιονδήποτε άλλο Αμερικανό αναβάτη, ο Lackey μπήκε στο Motorcycle Hall of Fame το 1999 και στο Motorsports Hall of Fame της Αμερικής το 2013.
