Live Κίνηση
Περισσότερα
ΝΕΑ

Πού το πάει η Ferrari;

Ελλάδα 2:33
ΚΛΕΙΣΙΜΟ
ΔΗΜΟΦΙΛΗ
ΣΥΡΕΤΕ

Πού το πάει η Ferrari;

ΝΕΑ

Πού το πάει η Ferrari;

ΝΕΑ

Η επιλογή λοιπόν του Maurizio Arrivabene, μοιάζει να έχει γίνει με στόχο την ολική επαναφορά του Βρετανού στο Μαρανέλο. Όχι βέβαια στη θέση του τεχνικού διευθυντή αλλά σε ρόλο team principal από κοινού με τον ιδιοφυή – στις business και στο μάρκετινγκ – Ιταλό από την Μπρέσια. Ίσως να έφτασε ο καιρός δηλαδή η Ferrari να αντιγράψει τη Mercedes, τουλάχιστον στο μοντέλο διοίκησης της ομάδας, αντικαθιστώντας τον παραδοσιακό team manager με μία διαρχία σε στιλ Toto Wolff και Paddy Lowe. Αναμένουμε με αγωνία…

Μέσα σε ένα χρόνο η Ferrari έχει γίνει αγνώριστη. Έχει αλλάξει επικεφαλής τμήματος κινητήρων, team manager δύο φορές, έναν πρόεδρο και έναν από τους οδηγούς της – τον πιο πολύτιμο μάλιστα! Και το χειρότερο; Κανείς δεν φαίνεται να πιστεύει ότι το 2015 θα επανέλθει στις νίκες…
ΤΟΥ ΑΚΗ ΤΕΜΠΕΡΙΔΗ (www.twitter.com/theworldoffroad)
Αν κάποιος σας έλεγε πέρυσι τέτοιον καιρό ότι ένα χρόνο αργότερα στη Ferrari δεν θα υπήρχε ο Montezemolo αλλά πρόεδρος θα ήταν ο Marchionne, ότι ο Vettel θα αντικαθιστούσε τον Alonso, και ότι το πρόσωπο του team manager θα άλλαζε δύο φορές στην ίδια χρονιά, μάλλον θα τον περνούσατε για φαντασιόπληκτο.
Αν μάλιστα ο ίδιος άνθρωπος υποστήριζε ότι η Ferrari το 2014 δεν θα έπαιρνε ούτε μία νίκη (κάτι που δεν έγινε ποτέ από το 1993) και ότι θα έφερνε τα χειρότερα αποτελέσματά της από το 1992 – παρότι στις τάξεις της υπήρχαν δύο παγκόσμιοι πρωταθλητές – θα βάζατε στοίχημα ότι ο άνθρωπος αυτός είναι ορκισμένος εχθρός του Μαρανέλο, λακές της Στουτγκάρδης ή κατάσκοπος του Μίλτον Κινς.
Κι όμως όλα τα παραπάνω είναι η σκληρή αλήθεια. Η Ferrari ποτέ άλλοτε δεν βρέθηκε τόσο χαμηλά στον 21ο αιώνα. Αυτό που βιώνει σήμερα η σκουντερία του Μαρανέλο θυμίζει – σε όσους έχουν την ηλικία να θυμούνται – τα πέτρινα χρόνια, από το 1979 που ο Jody Schekter πήρε τον τίτλο, μέχρι το 1996-1997 που ο Schumacher άρχισε να παλεύει για το πρωτάθλημα κόντρα στις Williams και τις McLaren.
Σήμερα ανακοινώθηκε και επίσημα αυτό που όλοι γνώριζαν στο Άμπου Ντάμπι: ότι ο Marco Mattiacci φεύγει και στη θέση του team manager έρχεται ο Maurizio Arrivabene.
Τι σημαίνει αυτή η δεύτερη αλλαγή ηγεσίας μέσα σε μερικούς μήνες, ειδικά όταν πρόσφατα ο Marchionne ορκιζόταν στο όνομα του Mattiacci; Σημαίνει ότι ο πρώην επικεφαλής της Ferrari ΗΠΑ, παρά τη φήμη του στο μάνατζμεντ και τις φιλότιμες προσπάθειές του, δεν κρίθηκε ικανός για να διοικεί τη scuderia. Λογικό, θα πείτε, για έναν άνθρωπο που μέχρι πριν επτά μήνες η μόνη του σχέση με την F1 ήταν από την τηλεόραση.
Ποιος είναι ο νέος team manager του Μαρανέλο που ακούει στο πολλά υποσχόμενο όνομα Arrivabene («φτάνει καλά», σημαίνει στα ιταλικά!); Είναι της ίδιας κατηγορίας άνθρωπος με τον Mattiacci. Δεν παύει να είναι ένας μαρκετίαρ παγκόσμιου βεληνεκούς, ένας άλλος Briatore που έχει τόση σχέση με την τεχνολογία της F1 όση και με τα διαστημόπλοια.
Ο Ιταλός δανδής, που μέχρι πρότινος συναντούσες στο πολυτελές hospitality της Ferrari ή στο αντίστοιχο της Ducati στα MotoGP, γνωρίζει – ως αντιπρόεδρος της Philip Morris – καλύτερα τους κύκλους της F1, μιλά απευθείας με τον Ecclestone, με τους επικεφαλής ομάδων και χορηγών και φαίνεται να έχει το χαρακτήρα να κουμαντάρει το κόκκινο καράβι μέσα από την τρικυμία.
Όμως αρκεί μία τέτοια lifestyle φυσιογνωμία για να σώσει τη Ferrari από το διασυρμό τα επόμενα χρόνια; Ας μην ξεχνάμε ότι το πρόβλημα της σκουντερία είναι η τεχνολογική υστέρηση απέναντι στη Mercedes, όχι τόσο η διοίκηση.
Σαφώς και χρειάζεται η προσωπικότητα εκείνη που θα βρει και θα εγκρίνει τα μπάτζετ, θα κινήσει τις διαδικασίες και θα προσπεράσει τις γραφειοκρατικές κονδυλώσεις (όσοι δουλεύουν στο Μαρανέλο γνωρίζουν ότι η Ferrari δεν διαφέρει και τόσο από το ιταλικό δημόσιο), όμως αυτό που λείπει από τους Ιταλούς είναι μία ιδιοφυία, όχι μόνο σε επίπεδο σχεδιασμού του μονοθεσίου αλλά και σε επίπεδο εξέλιξης των περίπλοκων τεχνολογικά power unit.
Από έξω είναι εύκολο να κρίνεις μία ομάδα και να στοχεύσεις τους ανθρώπους της. Ποιος φταίει που τα κόκκινα μονοθέσια είχαν φέτος 70-80 άλογα λιγότερα από τα «μισητά» ασημί; O ιντζενιέρε Luca Marmorini που πλήρωσε τη νύφη το καλοκαίρι ή ο διάδοχός του, o Mattia Binotto; Μήπως η Ferrari χρειάζεται να φέρει τον Andy Cowell και την ομάδα του κατευθείαν από τη Mercedes;
Και αν φταίει ο δικός μας Νικόλας Τομπάζης που ίσως να επέβαλε με την ισχυρή προσωπικότητά του τη δική του θεωρία στην εξέλιξη του μονοθεσίου; Ότι δηλαδή η αεροδυναμική προέχει του κινητήρα, όπως συνέβαινε για πολλά χρόνια πριν την άφιξη των V6 μονάδων ισχύος; Μήπως όμως φταίει ο Pat Fry ο οποίος, όπως μας είπε άνθρωπος που δουλεύει στο Μαρανέλο, δεν χώνεψε ποτέ την άφιξη του James Ellison και μάλιστα σε πόστο πάνω από τον ίδιο; Ή μήπως φταίει ο ίδιος ο Ellison που ίσως δεν κατάφερε να παντρέψει, να εμπνεύσει και να δώσει ώθηση σε όλα τα παραπάνω ακριβοπληρωμένα ταλέντα της μηχανολογίας και της αεροδυναμικής;
Απάντηση σε τέτοια ερωτήματα, φυσικά δεν μπορεί να δώσει κανένας δημοσιογράφος, κανένας «ειδικός» που απλά είναι περαστικός από το Μαρανέλο.
Απάντηση ίσως να μην μπορεί να δώσει καν ένας φανταχτερός μάνατζερ σαν τον Arrivabene, ο οποίος μέχρι χθες συνόδευε στο paddock VIP προσκεκλημένους της scuderia και φρόντιζε να παραμένει η ασπροκόκκινη καπνοβιομηχανία χορηγός της μεγαλύτερης και πιο ιστορικής ομάδας της F1, παρότι η διαφήμιση καπνού έχει απαγορευτεί εδώ και χρόνια σε όλο το δυτικό κόσμο. Ποιος μπορεί να δώσει απάντηση στα παραπάνω και, το κυριότερο, να οδηγήσει τη Ferrari ξανά στις δόξες που είχε επί Schumacher; Ίσως ούτε ο ίδιος ο Adrian Newey, παρότι θεωρείται η απόλυτη ιδιοφυϊα της σύγχρονης F1. Άρα ποιος; Μόνο ο Ross Brawn!