Games
Ναι σε όλα και για όλα στον Τραμπ
ΝΕΑ
Η Ουάσιγκτον και ο Πρόεδρος Ντόναλτ Τραμπ το βλέπει ως απειλή και αντιδρά. Τα αντίμετρα όμως είναι εντελώς αδύναμα…
Σε κλίμα πιεστικό και με την προθεσμία της 9ης Ιουλίου να λειτουργεί ως θηλιά στον λαιμό της ευρωπαϊκής οικονομίας, η Ευρωπαϊκή Ένωση προετοιμάζεται να αποδεχθεί μια εμπορική συμφωνία που κλίνει εμφανώς υπέρ των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ντόναλντ Τραμπ. Με απειλή την αύξηση των δασμών στο 50% για σχεδόν όλες τις ευρωπαϊκές εξαγωγές, το μπλοκ δείχνει διατεθειμένο να συναινέσει σε ένα πακέτο με δυσανάλογες παραχωρήσεις.
Με απειλή την αύξηση των δασμών στο 50% για σχεδόν όλες τις ευρωπαϊκές εξαγωγές, το μπλοκ δείχνει διατεθειμένο να συναινέσει σε ένα πακέτο με δυσανάλογες παραχωρήσεις. Στο επίκεντρο της υπό διαμόρφωση συμφωνίας βρίσκεται η επιβολή γενικού δασμού 10% σε μεγάλο μέρος των ευρωπαϊκών εξαγόμενων προϊόντων. Σε αντάλλαγμα, οι ΗΠΑ θα δεσμευτούν για μειωμένους δασμούς σε κρίσιμους τομείς όπως τα φαρμακευτικά προϊόντα, τα αλκοολούχα ποτά, οι ημιαγωγοί και τα εμπορικά αεροσκάφη. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, αν και αναγνωρίζει ότι το πλαίσιο είναι περισσότερο ευνοϊκό για την αμερικανική πλευρά, εμφανίζεται έτοιμη να το αποδεχθεί, προκειμένου να αποφύγει την εμπορική καταστροφή.
Η Ευρωπαϊκή αυτοκινητοβιομηχανία στο στόχαστρο
Ιδιαίτερο βάρος δίνεται στον κλάδο της αυτοκινητοβιομηχανίας, ο οποίος αποτελεί έναν από τους βασικούς στόχους των αμερικανικών δασμών. Οι ευρωπαϊκές πιέσεις επικεντρώνονται στη χαλάρωση του ισχύοντος δασμού 25% στα αυτοκίνητα και τα ανταλλακτικά, καθώς και στη μείωση του 50% που έχει ήδη επιβληθεί στον χάλυβα και το αλουμίνιο. Αυτοί οι δασμοί έχουν πλήξει ιδιαίτερα τους κατασκευαστές αυτοκινήτων της Γερμανίας, της Γαλλίας και της Ιταλίας, περιορίζοντας δραστικά την ανταγωνιστικότητά τους στην αμερικανική αγορά.
Η ΕΕ επιδιώκει να εξασφαλίσει ποσοστώσεις ή πλήρεις εξαιρέσεις για τις ευρωπαϊκές αυτοκινητοβιομηχανίες, προκειμένου να προστατεύσει ένα από τα σημαντικότερα εξαγωγικά της προϊόντα. Ωστόσο, η Ουάσιγκτον συνεχίζει να θεωρεί τον ευρωπαϊκό κλάδο ως απειλή για την εγχώρια παραγωγή και μοχλό πίεσης για την επιβολή ανταποδοτικών ρυθμίσεων.
Πίσω από τις λέξεις, ένα σχέδιο υποχώρησης
Σύμφωνα με πληροφορίες, η Κομισιόν έχει ήδη δεχτεί προσχέδιο πρότασης από τις ΗΠΑ, το οποίο καλύπτει δασμούς, μη δασμολογικά εμπόδια και πιθανούς τομείς στρατηγικής συνεργασίας. Η ΕΕ εστιάζει πλέον σε μια «ενδιάμεση συμφωνία» που θα επιτρέψει τη συνέχιση των συνομιλιών και μετά την προθεσμία. Τέτοια συμφωνία θα περιλαμβάνει τη διευθέτηση των πιο πιεστικών δασμών και θα ανοίξει τον δρόμο για μεγαλύτερη συνεργασία σε τομείς όπως το υγροποιημένο φυσικό αέριο και οι τεχνολογίες τεχνητής νοημοσύνης.
Ο επικεφαλής εμπορίου της ΕΕ, Μάρος Σέφτσοβιτς, βρίσκεται ήδη καθ’ οδόν προς την Ουάσιγκτον, ηγούμενος της αντιπροσωπείας που θα επιχειρήσει να σώσει τα προσχήματα. Οι αξιωματούχοι δεν έχουν ακόμη αποσαφηνίσει το χρονοδιάγραμμα ισχύος μιας ενδιάμεσης συμφωνίας, ενώ κρατούν εφεδρικά σενάρια στο συρτάρι για κάθε ενδεχόμενο.
Την ώρα που οι διαπραγματεύσεις εντείνονται, η ΕΕ διατηρεί στο τραπέζι τη δυνατότητα αντίμετρων. Ήδη έχει εγκρίνει δασμούς σε αμερικανικά προϊόντα αξίας 21 δισ. ευρώ, που μπορούν να τεθούν σε ισχύ άμεσα. Πρόκειται για προϊόντα με υψηλή πολιτική αξία στις ΗΠΑ – μεταξύ άλλων, σόγια από τη Λουιζιάνα, γεωργικά προϊόντα, πουλερικά και μοτοσικλέτες.
Επιπλέον, έχει καταρτιστεί ένας πρόσθετος κατάλογος δασμών ύψους 95 δισ. ευρώ, ο οποίος περιλαμβάνει προϊόντα όπως αεροσκάφη Boeing, αμερικανικά αυτοκίνητα και μπέρμπον. Παράλληλα, εξετάζονται μέτρα μη δασμολογικής φύσης, όπως περιορισμοί στις εξαγωγές ή σε συμβάσεις προμηθειών, με στόχο να πληγούν καίρια οι αμερικανικές αλυσίδες παραγωγής.
Η απόλυτη εξάρτηση και ο μονόδρομος της υποχώρησης
Σύμφωνα με τις τελευταίες εκτιμήσεις, οι αμερικανικοί δασμοί επηρεάζουν ήδη ευρωπαϊκά προϊόντα συνολικής αξίας 380 δισ. ευρώ – το 70% των εξαγωγών της ΕΕ προς τις ΗΠΑ. Μέσα σε αυτό το τοπίο, η Ευρωπαϊκή Ένωση δείχνει διατεθειμένη να πει «ναι σε όλα», όχι από στρατηγική επιλογή, αλλά από ανάγκη επιβίωσης.
Η διαφαινόμενη συμφωνία δεν αποτελεί επιτυχία αλλά υποχώρηση – και για πολλούς εντός των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, μια κυνική παραδοχή ότι η ΕΕ έχει ελάχιστα διαπραγματευτικά όπλα απέναντι σε έναν Τραμπ που επιστρέφει πιο αποφασισμένος και επιθετικός από ποτέ.
Απομένει να φανεί αν οι Βρυξέλλες μπορούν να διαπραγματευτούν όχι μόνο με γνώμονα το πρόσκαιρο κόστος, αλλά και με όραμα μακροπρόθεσμης ισορροπίας. Μέχρι τότε, η αυτοκινητοβιομηχανία και η βιομηχανική ραχοκοκαλιά της Ευρώπης θα συνεχίσουν να κινούνται στη σκιά των ορέξεων της Ουάσιγκτον.
