Συγκριτική δοκιμή: Fiat Grande Panda vs Mini Cooper E vs Renault 5

Τι κρύβεται στο κλείσιμο μιας πόρτας ή του πορτμπαγκάζ; Τα πάντα. Οπως σε μια χειραψία, η πρώτη εντύπωση είναι που μένει. Στην προσπάθειά τους να κατασκευάσουν χάτσμπακ με την αντιληπτή ποιότητα ενός premium σεντάν, οι Γερμανοί ιδίως αφιέρωσαν πολλά χρόνια και πολλά χρήματα για να τελειοποιήσουν τον χαρακτηριστικό γδούπο. Η πόρτα ενός Golf κλείνει με ένα στέρεο, καλά υπολογισμένο «γκουπ» ήδη από την τέταρτη γενιά του. Ενας ήχος που υποδηλώνει ποιότητα και υπεροχή, έτσι δεν είναι;

Υπάρχει ωστόσο κι άλλος τρόπος. Οι πόρτες ενός Peugeot 205 GTI ή μιας Lotus Elise κλείνουν με έναν κρότο που θυμίζει χτύπημα πέτρας σε τσίγκο και υποδηλώνει εντελώς διαφορετικές προτεραιότητες: της αμεσότητας στο τιμόνι αντί για στιβαρότητα, της χαράς της οδήγησης αντί της ποιότητας.

Ε, λοιπόν, τόσο το αναγεννημένο, πλέον αμιγώς ηλεκτρικό, Renault 5 όσο και το νέο FIAT Grande Panda κροταλίζουν σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό. Ανοίγεις το πορτμπαγκάζ του R5 και ξαφνικά βρίσκεσαι στο 1990: μόλις έριξες την τσάντα του τένις στο πορτμπαγκάζ του 5 GT Turbo σου.

Κλείνεις την πόρτα του Grande Panda και είναι σαν να μεταφέρεσαι 40 χρόνια πίσω, στο τετράγωνο, σχεδιασμένο από τον Giugiaro, αυτοκινητάκι σου -γρατζουνισμένο, χτυπημένο, με ξεθωριασμένο από τον ήλιο χρώμα-, παρκαρισμένο σε κάποια απομακρυσμένη παραλία των Κυκλάδων.

Το φθηνό και διασκεδαστικό μικρό αυτοκίνητο, δημιούργημα της μεταπολεμικής Ευρώπης και συστατικό στοιχείο του τοπίου της έκτοτε, επέστρεψε για να κάνει ξανά αυτό που έκανε τότε: να μετακινεί ανθρώπους με λίγα χρήματα. Μόνο που τώρα είναι ηλεκτρικό. Τα θερμικά αρχέτυπα ήταν πολυδιάστατα μικρά θαύματα.

Αρκετά φθηνά και συμπαγή για να χωράνε παντού και αρκετά πρακτικά για να κάνουν τα πάντα. Ηταν δε τόσο χαριτωμένα που δεν τα κατείχες απλώς, τα αγαπούσες. Ηταν, όπως ένα κατοικίδιο, μέρος της οικογένειας. Και τώρα μια νέα γενιά είναι εδώ για να σώσει την ηλεκτροκίνηση. Για πολύ καιρό τα EV ήταν υπερβολικά βαριά, υπερβολικά περίπλοκα, ακριβά και άνοστα.

Η ηλεκτροκίνηση περίμενε. Περίμενε να επανεφευρεθεί ως κάτι πιο επιθυμητό, πιο προσιτό και πιο ελαφρύ. Κάτι απλό, ειλικρινές και χαρούμενο. Το Grande Panda, για παράδειγμα, μπορεί να κροταλίζει, αλλά είναι ένα πολύ, πολύ χαρούμενο αυτοκίνητο. Είναι επίσης εξαιρετικά εύκολο να αντιληφθεί κανείς ότι πρόκειται ταυτόχρονα και για FIAT και για Panda.

Βλέπεις το φερμένο από τα 80s λογότυπο της FIAT με τις πέντε λωρίδες ενσωματωμένο στα μαύρα πλαστικά φτερά, τα σήματα της FIAT στα κέντρα των τροχών, το αντίστοιχο του Panda χαραγμένο στο κάτω μέρος των θυρών και στην κεντρική κολόνα ένα μαύρο τετράγωνο που, ανάλογα με τη θέση σου, είναι είτε το λογότυπο με τις πέντε λωρίδες είτε γράφει απλώς FIAT.

Κάποιοι ίσως θεωρήσουν ότι το Grande Panda το έχει παρακάνει. Οχι εγώ. Η δημιουργικότητα, η αυτοπεποίθηση και η μεταδοτική αίσθηση του χιούμορ πάντα κάνουν τη μέρα σου λίγο πιο φωτεινή. Η FIAT δεν σταματάει ούτε στο εσωτερικό. Μεγάλα κουτιά αεραγωγών αντικατοπτρίζουν τα αντίστοιχα κιβωτιόσχημα πίσω φώτα και οι δύο οθόνες σε κοιτάζουν πίσω από ένα ωοειδές πλαστικό ταμπλό με κίτρινη απόχρωση, σχεδιασμένο σαν κάτοψη του εργοστασίου Lingotto και με ένα χαριτωμένο μικρό Panda να τρέχει γύρω από το περίγραμμά του.

Στην πλευρά του συνοδηγού, το ντουλαπάκι -φτιαγμένο από μπαμπού, παρακαλώ- βρίσκεται πάνω από ένα ράφι που καταλαμβάνει σχεδόν όλο το πλάτος του ταμπλό και αρχίζει αμέσως να συγκεντρώνει γυαλιά ηλίου, αποδείξεις από διόδια και κουτιά με μπισκότα, όπως ακριβώς ένα αγκυροβολημένο κύτος προσελκύει τα όστρακα.

Πρόκειται για ένα πολύ καλοσχεδιασμένο, funky αυτοκίνητο. Οι ψηλές, ογκώδεις αναλογίες του τού δίνουν το πιο ευρύχωρο εσωτερικό και το μεγαλύτερο πορτμπαγκάζ (361 lt), με συνολικές διαστάσεις ελάχιστα μεγαλύτερες (μήκος 3,99 m) από το τρίθυρο MINI (μήκος 3,85 m, πορτμπαγκάζ 210 lt) ή το Renault 5 (μήκος 3,92 m, πορτμπαγκάζ 277 lt).

Το FIAT έχει επίσης ενσωματωμένο καλώδιο φόρτισης το οποίο τραβάς πίσω από ένα κάλυμμα στη μάσκα του ψυγείου, γεγονός που απελευθερώνει το πορτμπαγκάζ και σε γλιτώνει από την πάλη με ένα λασπωμένο καλώδιο τον χειμώνα (υπάρχει επίσης ξεχωριστή θύρα γρήγορης φόρτισης).

Χρειάζονται μόλις λίγες ώρες και μία στάση για φόρτιση για να αφήσεις πίσω το Τορίνο (η επίσημη αυτονομία είναι στα 320 km, αλλά υπολόγισε γύρω στα 240 km πραγματικά), να περάσεις στη νότια Γαλλία και να δεις τη θερμοκρασία να ανεβαίνει από μονοψήφιους βαθμούς σε περιβάλλον κοντομάνικου. Με το έξυπνο τιμόνι του FIAT ζωντανό στα χέρια μου και τον ηλεκτροκινητήρα των 113 PS να ψιθυρίζει σιωπηλά προς τους ουρανούς σαν ένας νοσταλγός άγγελος, δεν θα ήθελα να είμαι πουθενά αλλού.

Τα παράθυρα είναι ανοιχτά, μια ζεστή αύρα που μυρίζει θάλασσα έρχεται κατά κύματα και εκατοντάδες μέτρα πιο κάτω η Μεσόγειος αστράφτει κάτω από έναν πεντακάθαρο γαλάζιο ουρανό. Το φως, όπως και οι άνθρωποι εδώ, είναι απερίγραπτα πλούσιο και όμορφο.

Ταξιδεύουμε στον αυτοκινητόδρομο Α8, αυτό το θαύμα μηχανικής που στηρίζεται σε γιγαντιαίες τσιμεντένιες κοιλαδογέφυρες, στρίβει ανάμεσα σε βουνά και μετά βουτάει σε δροσερά, σκοτεινά τούνελ. Κάθετες πλαγιές πέφτουν προς ημικυκλικές παραλίες λουσμένες στον ήλιο. Σκάφη αναψυχής σαν λευκές ουρές κομητών σκίζουν τη θάλασσα.

Μας προσπερνούν επιθετικά βανάκια και κόκκινες Ferrari Roma που τρέχουν περίπου στο διπλάσιο του ορίου ταχύτητας. Σε αντίθεση με μια Roma, το FIAT δεν είναι ούτε γρήγορο ούτε ακριβό. Θα φτάσει στα 100 km/h από στάση σε περίπου 11 δευτερόλεπτα ενώ ίσα που υπερβαίνει τα 130 km/h τελικής. Στον δρόμο όμως δεν φαίνεται τόσο αργό όσο οι αριθμοί υποδηλώνουν.

Εχει μια ιδιαίτερα ρευστή κύλιση με μια παράδοξα ευχάριστη μείξη μαλακής ανάρτησης, επικοινωνιακού συστήματος διεύθυνσης, επαρκούς ελέγχου των κινήσεων του αμαξώματος (η βαριά μπαταρία χαμηλά κάνει θαύματα με το κέντρο βάρους) και της τόσο χαρακτηριστικής για ηλεκτρικό αυτοκίνητο άμεσης ροπής.

Η κορυφαία έκδοση La Prima που οδηγούμε διαθέτει τροχούς 17” και πλούσιο εξοπλισμό, συμπεριλαμβανομένων των θερμαινόμενων καθισμάτων και τιμονιού και της ασύρματης φόρτισης τηλεφώνου. Κατηφορίζουμε από τον A8 στο επίπεδο της θάλασσας, στριφογυρίζοντας σαν να βρισκόμαστε στην ατελείωτη τσιμεντένια ράμπα του Lingotto.

Το Grande Panda είναι ένα όπλο μέσα στην πόλη. Είναι μεγαλύτερο από το θερμικό Panda (εξ ου και ο χαρακτηρισμός Grande) αλλά με μήκος 3,99 m και πλάτος 1.763 mm δεν είναι μεγάλο. Με το γρήγορο τιμόνι του, τις συμπαγείς διαστάσεις του και την άμεση επιτάχυνση, το FIAT διασχίζει αυτά τα λαβυρινθώδη, γεμάτα με σκούτερ, στενά δρομάκια λες και είναι γέννημα θρέμμα της περιοχής.

Ιδανικά, θα θέλαμε η εναλλαγή από drive σε όπισθεν να είναι πιο ξεκάθαρη (πολύ συχνά μένεις σε D ενώ θέλεις R ή πέφτεις στην κόλαση του Neutral) και ο δείκτης εμβέλειας να ήταν λίγο λιγότερο αισιόδοξoς. Μετά από μία πλήρη φόρτιση η κονσόλα δείχνει 307 km εμβέλειας, αλλά 143 km αργότερα η αυτονομία δείχνει ότι απομένουν 100 km, που σημάνει ότι 65 km έχουν κάνει φτερά.

Καθώς ανεβαίνουμε από την πόλη στα βουνά κυνηγώντας το όμορφο πίσω μέρος του Renault 5, καθώς αυτό με τη σειρά του κυνηγά το Cooper E, που επιταχύνει δυνατά, το Panda αρνείται να νιώσει άβολα. Το παρατήρησε και ο συνάδελφος Seth Walton: «Ανησυχούσα ότι η οδηγική εμπειρία θα ήταν απογοητευτική, δεδομένης της εμφανώς μεγάλης επένδυσης στο design. Αλλά το Grande Panda είναι ευχάριστο στην οδήγηση.

Οντως είναι το πιο αδύναμο της παρέας -πρέπει να το πιέσεις για να διατηρήσεις τον ρυθμό-, αλλά παραμένει σταθερό, το τιμόνι του είναι καλό και στρίβει πιο άμεσα απ’ ό,τι θα περίμενες. Είναι πολύ διασκεδαστικό». Η επαρχιακή D2, που διασταυρώνεται με τη διάσημη (και πολύ πιο πολυσύχναστη) Route Napoleon, είναι ένα εκπληκτικό τμήμα σχεδόν έρημου ασφαλτοτάπητα και το Grande Panda είναι απολαυστικό να το οδηγείς εκεί. Χαριτωμένο, κατά κάποιον τρόπο αθώο  και νοσταλγικό μες στην απλότητά του. Δεν παίρνει τίποτα πολύ στα σοβαρά και δεν βιάζεται. Σε αντίθεση με το Cooper E, το οποίο και παίρνει τα πράγματα στα σοβαρά και βιάζεται.

Τα MINI πάντα ήταν στο στοιχείο τους στα βουνά, με αποτέλεσμα σε αυτό τον δρόμο το Cooper E να δίνει την αίσθηση ενός σπορ αυτοκινήτου. Αλλωστε πάντα έτσι δεν γινόταν; Στις αρχές των 90s υπήρχε κάποιος καλός λόγος που οι περισσότεροι φίλοι μου, ακόμα και οι δίμετροι, αγόραζαν φθηνά Mini και όχι Panda. Απλά τα οδηγούσες στο όριο και ελαφρώς πλαγιολισθαίνοντας παντού.

Στο Cooper E κάθεσαι σε ένα σχετικά στενό κόκπιτ που ταλαιπωρεί ελαφρώς τους μπροστινούς επιβάτες και απροκάλυπτα θεωρεί τους πίσω άχρηστο βάρος. Κλείνεις τη δίχως πλαίσιο πόρτα, πατάς το μπουτόν και κοντοστέκεσαι για να θαυμάσεις αυτό το όμορφο και καλοφτιαγμένο σαλόνι, με τον πλούσιο ατμοσφαιρικό φωτισμό, την εμπνευσμένη χρήση υφασμάτων και τις λεπτομέρειες premium ποιότητας. Και μετά, απλά ευχαριστιέσαι οδήγηση.

Η πρώτη μας διαδρομή σε αυτό το έρημο τμήμα της D2 είναι διερευνητική. Το ΜΙΝΙ και εγώ ανακαλύπτουμε τα πατήματά μας. Και, μα την αλήθεια, τι πατήματα! Δυνατά φρένα (τα καλύτερα από τα τρία, αν και όχι ιδανικά σε ακρίβεια), τεράστια αποθέματα πρόσφυσης, στιβαρό πλαίσιο, φοβερή ευελιξία (το άμεσο τιμόνι, σε συνδυασμό με το κοντό μεταξόνιο, κάνει δουλειά) και επιτάχυνση, που, ειδικά έχοντας οδηγήσει προηγουμένως το Grande Panda, μοιάζει με dragster (ο ηλεκτρικός κινητήρας 184 PS, που κινεί μόνο τους εμπρός τροχούς θα σε πάει από στάση στα 100 km/h σε 7,3”).

Αν μια στροφή αποδειχθεί πιο κλειστή απ’ όσο περίμενες, μην ανησυχείς. Πάρε μια βαθιά ανάσα, πάτα λίγο περισσότερο το φρένο και στρίψε λίγο ακόμα το τιμόνι. Το MINI απλά θα στρίψει ακόμα πιο πολύ. Κι αν χρειαστεί να φρενάρεις δυνατά στη μέση της στροφής; Κάν’ το, αν και αυτή ακριβώς τη στιγμή το αναλογικά μεγάλο βάρος του αυτοκινήτου (1.615 kg) γίνεται αισθητό.

Μια μικρή στάση, μερικές ανάσες σε ένα παγκάκι με θέα που κανένα iPhone δεν μπορεί να απαθανατίσει και επιστροφή στη «δουλειά», πιο σίγουροι τώρα που ξέρουμε τον δρόμο. Το επίπεδο απόδοσης του ΜΙΝΙ φαίνεται σωστό για το αυτοκίνητο και για το συγκεκριμένο είδος του δρόμου: αρκετά δυνατό για να προσπεράσεις πιο αργά προπορευόμενα αυτοκίνητα σε ανηφορικές στροφές, αλλά ποτέ τόσο άγριο που να προβληματίζει είτε τον οδηγό είτε το πλαίσιο.

Ολα τα χειριστήρια ανταποκρίνονται τόσο άμεσα που διαπιστώνεις ότι καλύτερο είναι να το οδηγείς ομαλά, με σκόπιμες, μετρημένες κινήσεις. Και, ειλικρινά, δύσκολα θα πας πιο γρήγορα με οτιδήποτε άλλο, τουλάχιστον σε αυτό τον δρόμο, παρά με τον συνδυασμό κρατήματος, ισχύος και συμπαγών διαστάσεων του MINI. Δεν υπάρχουν αλλαγές ταχυτήτων για να μάθεις να τις διαχειρίζεσαι πριν και μετά τη στροφή, απλά ένα γρήγορο και αποτελεσματικό στρίψιμο με πολύ ικανοποιητική ευελιξία.

Το Cooper E περιστρέφεται ευχάριστα γύρω από τον κατακόρυφο άξονά του όποτε το χρειαστείς. Οπως σε κάθε καλό hot hatch νιώθεις συνδεδεμένος με το μπροστινό άξονα, αλλά εκεί που θα περίμενες ένα νευρικό, ανήσυχο πίσω μέρος, αυτό απλά δεν υπάρχει. Αν ζούσα εδώ, με αυτό το αυτοκίνητο, θα έβαζα μερικές φορές νωρίς το ξυπνητήρι μου και θα οδηγούσα αυτούς τους δρόμους για πλάκα.

Μεσημέρι και ο ήλιος που μας τύφλωνε όλη μέρα έχει πάρει μια πιο ζεστή, γλυκιά απόχρωση. Εχουμε σταματήσει στο παραθαλάσσιο μπαρ στο Escragnolles, ένα μέρος που έχω επισκεφτεί πολλές φορές στο παρελθόν με μηχανήματα τόσο εκκεντρικά όσο ένα Suzuki GSX-R1000 με φθαρμένα ελαστικά ή μια πορτοκαλί Huracan Performante. Κανένα δεν έχει τραβήξει ποτέ την προσοχή όσο αυτά τα μικρά ηλεκτρικά, παρκαρισμένα το ένα δίπλα στο άλλο στο πεζοδρόμιο. Αν και ακούγεται απίθανο, αυτό που έχουν σε αφθονία αυτά τα τρία αυτοκίνητα είναι τσαμπουκάς.

Η Jaguar, που προτίθεται να γίνει αποκλειστικά ηλεκτρική, πιστεύει ότι οι άνθρωποι θα αγοράσουν τα νέα της αυτοκίνητα επειδή είναι απελπισμένα ερωτευμένοι με την εμφάνισή τους. Το ηλεκτρικό σύστημα μετάδοσης κίνησης θα είναι δευτερεύον. Θα δούμε αν όντως θα ισχύει αυτό με τις Jaguar, αλλά διαπιστώνεις ότι με αυτά τα τρία, και ιδιαίτερα με το αμιγώς ηλεκτρικό Renault 5 -έναν πανέξυπνο ηλεκτρικό Δούρειο Ιππο-, συμβαίνει αυτό ακριβώς.

Οτι το ηλεκτρικό Renault 5 είναι καλό αυτοκίνητο δεν αμφισβητείται. Το διαπιστώσαμε από την πρώτη στιγμή που το οδηγήσαμε. Αλλά με αυτό το φως -εδώ και τώρα- απλά δεν μπορείς να πάρεις τα μάτια σου από πάνω του. Με αρκετή από αυτή τη μαγεία ενός concept car που έγινε πραγματικότητα, που η Audi κατάφερε τόσο καλά με πρώτο το TT, το R5 φαίνεται όντως ως πρωτότυπο με πινακίδες κυκλοφορίας, μια μελέτη σχεδιασμού με πεθαμένα έντομα στη μάσκα.

Κοντολογίς, φαίνεται υπέροχο. Και ακριβώς τη στιγμή που περνάει μια μπλε Alpine A110 που ουρλιάζει, φαντάζει ακόμα πιο σωστό. Καταδιώκοντας το μικρό μπλε σπορ αυτοκίνητο πίσω προς τις Κάννες, το R5 αποπνέει μια μοναδική οδηγική αύρα. Το τιμόνι του είναι το καλύτερο από τα τρία -άμεσο και επικοινωνιακό όπως του MINI, αλλά ελαφρύτερο (μπορείς να ρυθμίσεις το βάρος σε κάθε mode οδήγησης) και πιο φυσικό, με περισσότερη αίσθηση από του Grande Panda.

Η απόδοση είναι αβίαστη και παρατηρώ ότι το R5 πετυχαίνει μεγαλύτερη αυτονομία μετά από μια μέρα οδήγησης σε σύγκριση με τα άλλα δύο. Συνδυάζει χαμηλότερο βάρος με μεγαλύτερη μπαταρία (52 kWh), προσφέροντας μια ρεαλιστική αυτονομία της τάξης των 280-300 km.

Το R5 επιταχύνει γρήγορα και διατηρεί άνετα έναν ρυθμό 7/10, ακολουθώντας χωρίς πρόβλημα την Alpine A110, παραμένοντας κοντά σε ένα MINI που πηγαίνει τάπα και αφήνοντας πίσω του το Grande Panda. Παρόλο που είναι ικανό και διασκεδαστικό στην οδήγηση, προτιμά την πιο μετρημένη προσέγγιση παρά την έντονη οδήγηση.

Αλλωστε η Renault προσφέρει την Alpine A290 για όσους θέλουν να ανταγωνιστούν τα ηλεκτρικά MINI Cooper. Για την τιμή και τον σκοπό του, η ρύθμιση του R5 φαίνεται τέλεια: ευέλικτο και διασκεδαστικό αλλά και εκλεπτυσμένο, με εξαιρετική ρύθμιση ανάρτησης.

Το εσωτερικό του είναι υπέροχο με δύο γυαλιστερές οθόνες ψηλά στο ταμπλό, το οποίο συνδυάζει αναλογικά όργανα με retro-futuristic στυλ. Τα καθίσματα, το τιμόνι, οι πάμπολλες θύρες USB, η ασύρματη φόρτιση και το ενσωματωμένο λογισμικό της Google το κάνουν πολύ εύχρηστο για τον οδηγό.

Οι προσαρμοζόμενες λειτουργίες οδήγησης και η εύκολη απενεργοποίηση των συστημάτων υποβοήθησης κάνουν την εμπειρία ακόμα πιο προσωπική. Οσον αφορά τον χώρο, το R5 με τέσσερις πόρτες υπερτερεί του δίπορτου MINI για πρόσβαση στους πίσω επιβάτες, αν και το Panda προσφέρει περισσότερο χώρο για τα πόδια των πίσω. Το R5 είναι άνετο σε ομαλούς δρόμους, αλλά το Grande Panda πιθανόν να έχει το πλεονέκτημα στο σαφώς πιο ανώμαλο οδικό δίκτυο της Ελλάδας.

Ποιο είναι λοιπόν το καλύτερο αυτοκίνητο από τα τρία; Δυσκολεύομαι να διαλέξω. Το R5 είναι το πιο ολοκληρωμένο, το πιο επιθυμητό. Συνδυάζει την πρακτικότητα του Grande Panda με την οδηγική απόλαυση του MINI. Η Renault κατάφερε να δημιουργήσει κάτι που ξεφεύγει από τη μέση λύση προσθέτοντας ξεχωριστό στυλ και προσωπικότητα.

Είναι η απάντηση σε όλους όσοι θεωρούν τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα άψυχα και χωρίς χαρακτήρα: το R5 είναι και ζωντανό και συναρπαστικό. Για τους λάτρεις της έντονης οδήγησης το MINI Cooper E αποτελεί μονόδρομο, ειδικά αν δεν χρειάζονται συχνά τους πίσω χώρους. Ωστόσο είναι ακριβό και με περιορισμένη αυτονομία σε σχέση με τη μεγαλύτερη έκδοση SE.

Το Grande Panda σηματοδοτεί μια αυθεντική επανεκκίνηση του κλασικού μοντέλου, προσιτό, ελαφρύ, γεμάτο χαρακτήρα και ιδανικό για καθημερινή χρήση, ακόμη και ως μοναδικό οικογενειακό αυτοκίνητο. Η Ευρώπη αναζητά σύγχρονα θαύματα στον τομέα των αμιγώς ηλεκτρικών αυτοκινήτων και το Renault 5 μαζί με το FIAT Grande Panda φαίνεται να είναι ακριβώς αυτό.

TECH

FIAT GRANDE PANDA ELECTRIC
ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΜΟΝΟΣ ΗΛΕΚΤΡΟΚΙΝΗΤΗΡΑΣ ΜΟΝΙΜΟΥ ΜΑΓΝΗΤΗ, 113 PS, 125 Nm
ΜΠΑΤΑΡΙΑ: 43,8 kWh
ΦΟΡΤΙΣΗ: 11 kW (AC), 100 kW (DC)
ΚΙΒΩΤΙΟ: ΑΥΤΟΜΑΤΟ ΜΟΝΗΣ ΣΧΕΣΗΣ
ΜΕΤΑΔΟΣΗ: ΣΤΟΥΣ ΕΜΠΡΟΣ ΤΡΟΧΟΥΣ
ΑΝΑΡΤΗΣΗ: ΓΟΝΑΤΑ MACPHERSON (E) / ΗΜΙΑΚΑΜΠΤΟΣ ΑΞΟΝΑΣ (Π)
0-100 KM/H: 11,0”
ΤΕΛΙΚΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ: 132 km/h
ΜΕΣΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ: 16,8 kWh/100 km  (WLTP)
ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ: 320 km (WLTP)
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ (Μ/Π/Y): 3.999/1.763/1.570 mm
ΜΕΤΑΞΟΝΙΟ: 2.540 mm
ΧΩΡΟΣ ΑΠΟΣΚΕΥΩΝ: 361 lt
ΒΑΡΟΣ: 1.629 kg
ΤΙΜΗ: Ανάμενεται

MINI COOPER E
ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΜΟΝΟΣ ΗΛΕΚΤΡΟΚΙΝΗΤΗΡΑΣ ΜΟΝΙΜΟΥ ΜΑΓΝΗΤΗ, 184 PS, 290 Nm
ΜΠΑΤΑΡΙΑ: 40,7 kWh (36,6 net)
ΦΟΡΤΙΣΗ: 11 kW (AC), 70 kW (DC)
ΚΙΒΩΤΙΟ: ΑΥΤΟΜΑΤΟ ΜΟΝΗΣ ΣΧΕΣΗΣ
ΜΕΤΑΔΟΣΗ: ΣΤΟΥΣ ΕΜΠΡΟΣ ΤΡΟΧΟΥΣ
ΑΝΑΡΤΗΣΗ: ΓΟΝΑΤΑ MACPHERSON (E) / ΠΟΛΛΑΠΛΩΝ ΣΥΝΔΕΣΜΩΝ (Π)
0-100 KM/H: 7,3”
ΤΕΛΙΚΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ: 160 km/h
ΜΕΣΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ: 13,8 kWh/100 km  (WLTP)
ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ: 300 km (WLTP)
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ (Μ/Π/Y): 3.858/1.756/1.460 mm
ΜΕΤΑΞΟΝΙΟ: 2.526 mm
ΧΩΡΟΣ ΑΠΟΣΚΕΥΩΝ: 210 lt
ΒΑΡΟΣ: 1.615 kg
ΤΙΜΗ: Από 33.450€

RENAULT 5 E-TECH 52 kWh
ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΜΟΝΟΣ ΗΛΕΚΤΡΟΚΙΝΗΤΗΡΑΣ ΜΟΝΙΜΟΥ ΜΑΓΝΗΤΗ, 150 PS, 245 Nm
ΜΠΑΤΑΡΙΑ: 52 kWh
ΦΟΡΤΙΣΗ: 11 kW (AC), 100 kW (DC)
ΚΙΒΩΤΙΟ: ΑΥΤΟΜΑΤΟ ΜΟΝΗΣ ΣΧΕΣΗΣ
ΜΕΤΑΔΟΣΗ: ΣΤΟΥΣ ΕΜΠΡΟΣ ΤΡΟΧΟΥΣ
ΑΝΑΡΤΗΣΗ: ΓΟΝΑΤΑ MACPHERSON (E/Π)
0-100 KM/H: 8,0”
ΤΕΛΙΚΗ ΤΑΧΥΤΗΤΑ: 150 km/h
ΜΕΣΗ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ: 15,1 kWh/100 km  (WLTP)
ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ: 409 km (WLTP)
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ (Μ/Π/Y): 3.922/1.774/1.498 mm
ΜΕΤΑΞΟΝΙΟ: 2.540 mm
ΧΩΡΟΣ ΑΠΟΣΚΕΥΩΝ: 277 lt
ΒΑΡΟΣ: 1.525 kg
ΤΙΜΗ: Από 26.900€