Η κατασκευή supercar στο παρελθόν δεν ήταν υπόθεση που αφορούσε μόνο λίγες και καλές εταιρείες, καθώς ήταν συγκριτικά ευκολότερο από ότι είναι σήμερα, να χρηματοδοτήσει κάποιος τη σχεδίαση και την παραγωγή τους.

Τα αυτοκίνητα και ιδιαίτερα τα σπορ, δεν έχουν μόνο την τελική ταχύτητα που τα κάνει να ξεχωρίζουν αλλά «διακρίνονται» από την ταχύτητα με την οποία «πιάνουν τα 100», διαδικασία που δείχνει πολλά για το κάθε μοντέλο.

Η χρονιά που βρίσκεται στην αποδρομή της, αποδείχτηκε πολύ ενδιαφέρουσα σε ότι έχει να κάνει με την παρουσίαση νέων supercars, από τα οποία ξεχωρίσαμε τα 10 κορυφαία.

Εδώ έχουμε μερικά από τα πιο «χτυπητά» παραδείγματα για τη μεταφορά της τεχνογνωσίας των αγωνιστικών αυτοκινήτων της F1 και όχι μόνο, σε μοντέλα που προορίζονται για χρήση σε δημόσιους δρόμους.

Μια έρευνα ενός βρετανικού site αποκάλυψε τη λίστα με τα supercars που αναζητούνται στο διαδίκτυο και στην οποία υπάρχουν πολλές εκπλήξεις.

Ένα πολύ μεγάλο θέμα ανοίγει η πρόθεση του Peter Malinauskas, πρωθυπουργός της Νότιας Αυστραλίας, να εισαγάγει διαβάθμιση των αδειών οδήγησης διαχωρίζοντας τα αυτοκίνητα υπέρ-υψηλών επιδόσεων.

Η ύπαρξη των εταιριών supercars δεν βασίζεται μόνο στις επιδόσεις, όπου η ηλεκτροκίνηση διευκολύνει τις ακραίες ιπποδυνάμεις. Υπάρχει και η συνολική εμπειρία και το ρίγος του ήχου, που δύσκολα θα μπορέσει να υπάρξει υποκατάστατο.

Με ειδικό λογισμικό οι εφοριακοί θα διαπιστώνουν αν ένα όχημα με κατατεθειμένες πινακίδες κυκλοφορίας κινείται παράνομα ενώ ειδικό καταγραφικό λογισμικό τοποθετείται σε τελωνεία και λιμάνια.

Αν θέλετε το 10χρονο βλαστάρι σας να ζήσει μια εμπειρία που θα του σημαδέψει τη ζωή, μια εταιρία στην Βρετανία του δίνει την ευκαιρία να οδηγήσει ένα ιταλικό supercar.

Ακόμη και τα ομορφότερα και πιο σπάνια supercars μπορούν να βρεθούν σε ένα σκονισμένο υπόγειο εγκαταλελειμμένα από του ιδιοκτήτες τους.