Ο κυρίαρχος του παιχνιδιού από την Τσάλκα της Γεωργίας
MIRROR
Ο κυρίαρχος του παιχνιδιού από την Τσάλκα της Γεωργίας
MIRRORΟ δρόμος σχεδόν δεν πατιόταν από το χιόνι, εκείνο το ξημέρωμα του Φλεβάρη, στα τέλη της δεκαετίας του ’80, αλλά ο νεαρός οδηγός επέμενε να κάνει το δρομολόγιο για το χωριό Καρακόμ. Την ήξερε πολύ καλά την περιοχή. Εκεί μεγάλωσε, εκεί τον πήγαινε βόλτες στα δάση ο πατέρας του, ένας δασοφύλακας με καταγωγή από τον Πόντο.
Ο Μπόρις Μουζενίδης δεν του έμοιασε, αφού ακολούθησε άλλη πορεία μεγαλώνοντας μέσα στο κρύο της Γεωργίας, εκεί που ακόμη και το καλοκαίρι έχει δροσιά. Έγινε μηχανικός αυτοκινήτων και οδηγός σε φορτηγά στην Τσάλκα της Γεωργίας, φτάνοντας πάντα στο δρομολόγιο που είχε αναλάβει, όσο αντίξοες και αν ήταν οι συνθήκες.
WHAT CAR
Το βουλκανιζατέρ που άνοιξε λίγα χρόνια μετά, αποδείχθηκε τελικά ένας μικρός σταθμός στην μυθιστορηματική διαδρομή της ζωής του, που δέθηκε άρρηκτα με την Ελλάδα. Εκεί που βρέθηκε ένα πρωί στις αρχές της δεκαετίας του ’90, με λίγα χρήματα και μια βαλίτσα με ρούχα για να κάνει μια νέα αρχή μετά την διάλυση της ΕΣΣΔ και τον εμφύλιο που ξέσπασε στην Γεωργία.
Μόνο που πιθανότατα ούτε και ο ίδιος φανταζόταν που θα έφθανε μέσα σε λίγα χρόνια αυτός ο Πόντιος από την Τσάλκα, που διέκρινε αυτό που δεν έβλεπαν οι άλλοι. Τις ευκαιρίες μέσω του τουρισμού.
Από τη Θεσσαλονίκη στην κορυφή
Όταν μια μέρα του 1992, ο Μπόρις Μουζενίδης έφτασε έξω από την Θεσσαλονίκη και είδε την πόλη να απλώνεται μπροστά του, ένιωσε ένα σκίρτημα στην καρδιά του.
Χρόνια μετά σε μια από τις σπάνιες συνεντεύξεις που παραχώρησε στο περιοδικό «Χρήμα & Τουρισμός» ο άνθρωπος που γέμισε με τουρίστες από την Ρωσία, την Γεωργία και την Ουκρανία την Χαλκιδική και τα ελληνικά νησία, είπε: «Η πρώτη εικόνα που ήρθε στο μυαλό μου όταν έφτασα στις παρυφές της πόλης, ήταν ότι έφτασα εκεί που πάντα ήθελα να πάω. Ήταν το πεπρωμένο που με οδήγησε εκεί και δεν μπορώ να εκφράσω αυτό που ένιωσα. Μόνο όποιος έχει ζήσει κάτι τέτοιο μπορεί να το καταλάβει».
Οι πρώτοι μήνες για τον 32χρονο μηχανικό αυτοκινήτων είναι όπως όλων σχεδόν των οικονομικών μεταναστών, με δουλειές του ποδαριού για να τα φέρει βόλτα, να έχει δηλαδή ένα δωμάτιο για τον ύπνο του και λεφτά για φαγητό.
Ταυτόχρονα το μυαλό του δουλεύει συνέχεια και ο ίδιος αναζητάει την πρόκληση που θα του επιτρέψει να κάνει κάτι δικό του.
Διαισθανόμενος ότι μετά το τέλος της ΕΣΣΔ θα ανατείλουν καλύτερες ημέρες για τους πολίτες της, οι οποίοι θα αρχίσουν να ταξιδεύουν, αγοράζει ένα μεταχειρισμένο τουριστικό λεωφορείο ενθυμούμενος την ατάκα ενός φίλου του για την χώρα μας: «Η Ελλάδα Μπόρις είναι δυο λέξεις, ήλιος και θάλασσα».
Το δουλεύει μέσω του μικρού τουριστικού πρακτορείου που ανοίγει, αρχικά σε μικρή απόσταση από τον σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης και αργότερα στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης.
Η ταμπέλα του λιτή και με δύο λέξεις: Mouzenidis Travel
Άριστος γνώστης της Ρωσικής γλώσσας εκμεταλλεύεται επαγγελματικά την ανάγκη των Ρώσων για αγορές γούνας και στήνει έναν δίαυλο επικοινωνίας με την πόλη που παράγει κατ’ εξοχήν το συγκεκριμένο είδος, την Καστοριά.
Μετρ της επικοινωνίας πείθει τους παραγωγούς να τον εμπιστευτούν, ενώ σταδιακά το τουριστικό πρακτορείο αρχίζει να μεγαλώνει, όπως και οι απαιτήσεις της δουλειάς. Με συνεχή ταξίδια στις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης χτίζει ένα portfolio πελατών και συνεργατών στους οποίους περνάει ως trend τις διακοπές στην Ελλάδα.
Αεικίνητος δουλεύει από το πρωί μέχρι το βράδυ, τρέχοντας απο ραντεβού σε ραντεβού, ενώ το κινητό του είναι ανοιχτό μέρα-νύχτα. Έχει καταλάβει από την αρχή ότι ο τουρισμός είναι ένας χώρος δύσκολος, με συνεχόμενες αλλαγές και διακυμάνσεις κάθε σεζόν.
«Να εκτιμάς και να υπολογίζεις»
«Αυτά που ισχύουν σήμερα δεν ίσχυαν πέρυσι και, πιθανώς, δεν θα ισχύουν σε μερικούς μήνες» είχε πει στην ίδια συνέντευξη τονίζοντας παράλληλα: «Τα δεδομένα του κλάδου μεταβάλλονται με ταχύτατους ρυθμούς, υπάρχει πολύ μεγάλη ευαισθησία και πλήθος αστάθμητων παραγόντων, που καθιστούν τις προβλέψεις εξαιρετικά επισφαλείς». Ο ίδιος αποδείχτηκε εξαιρετικά συνεπής στις συνεργασίες του, ενώ πολλές φορές έκλεινε συμφωνίες με μια απλή χειραψία, με ανθρώπους που ήξερε ότι μπορεί να τους εμπιστευθεί.
Τα χρήματα και η γιγάντωση του Ομίλου του δεν άλλαξαν πολύ την καθημερινότητα του Μπόρις και της οικογένειάς του, τα μέλη της οποίας κρατούσαν πάντα χαμηλούς τόνους.
Μιλώντας για το δικό του success story υπογράμμισε ότι «η επιτυχία συνίσταται στο να εκτιμάς και να υπολογίζεις όλους τους παράγοντες που μπορεί να επηρεάσουν τον Τουρισμό και να κάνεις τις σωστές κινήσεις νωρίτερα. Πρέπει να είσαι όχι ένα, αλλά δύο βήματα μπροστά, από τις εξελίξεις και τον ανταγωνισμό. Και βέβαια, όσο κι αν αφουγκράζεσαι την αγορά και τις εξελίξεις, δεν είναι ανθρωπίνως δυνατό, να υπολογίσεις τα πάντα σωστά, αλλά αν έχεις υπολογίσει τα περισσότερα, θα βγεις σίγουρα κερδισμένος.
Μέσα σε δύο δεκαετίες ο Μουζενίδης γίνεται συνώνυμος με την έλευση τουριστών από τις Ανατολικές χώρες φέρνοντας κάθε χρόνο από 400.000 έως 900.000 τουρίστες στην Ελλάδα.
Η Ellinair είναι κι αυτή δημιούργημα του ανθρώπου που ονειρευόταν να φέρνει στην χώρα μας 1.000.000 τουρίστες οι οποίοι θα άφηναν 1.000.000.000 ευρώ έσοδα. Δεν έμελλε να το ζήσει, αφού το προ ημερών ταξίδι του στην Μόσχα για να δώσει το παρόν στην έκθεση Τουρισμού έμελλε να είναι το τελευταίο του.
Παρότι πρόσεχε πολύ κόλλησε κορωνοϊό και έσβησε από επιπλοκές της ασθένειας στην Μόσχα, σκορπίζοντας θλίψη στους οικείους και τους φίλους του.
Εκείνη την Παρασκευή το μεσημέρι το φέρετρο με την σωρό του Μουζενίδη σκεπασμένο με την ελληνική σημαία οδηγήθηκε στην τελευταία του κατοικία, στο κοιμητήριο της Νέας Ευκαρπίας.
Η σωρός του μεταφέρθηκε με ειδική πτήση της Ellinair από την Μόσχα η οποία είχε τον κωδικό ΕLB 1961, που είναι το έτος γεννήσεως του.
Έχοντας λάβει ειδική άδεια οι πιλότοι πέταξαν σε χαμηλό ύψος πάνω από τα γραφεία του Ομίλου στην Ουκρανία και την Ελλάδα, ενώ πάνω από την Θεσσαλονίκη σχημάτισαν το αρχικό γράμμα από το όνομα του.
Ήταν το δικό τους τελευταίο αντίο στον άνθρωπο που οραματίσθηκε και έκανε πραγματικότητα τον Ελληνο-ρωσικό τουρισμό στην χώρα μας, που πάντα την ένιωθε ως πατρίδα του.
Αυτόν που όταν τον ρώτησαν με τι άλλο του αρέσει να ασχολείται εκτός απο την δουλειά απάντησε λακωνικά: «Με τη δουλειά».
