Το NewsAuto στην Αφρική – και δεν είναι ψέμα!
ΝΕΑ
Το NewsAuto στην Αφρική – και δεν είναι ψέμα!
ΝΕΑΈχουμε κλείσει 10 ημέρες δράσης στην Τανζανία και στην Κένυα συμμετέχοντας στην ιταλική αποστολή 7 Mila Miglia Lontano την οποία – αν όλα πάνε καλά – θα φέρουμε σε πέρας μέχρι τα τέλη του Απριλίου!
ΤΟΥ ΑΚΗ ΤΕΜΠΕΡΙΔΗ (twitter.com/theworldoffroad)
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: LUCIANO PERBELLINI & MATTIA CACCIATORI
VIDEOS: ENRICO RANZANICI & MATTEO SANDRINI
WHAT CAR
Στο παραπάνω βίντεο – που μόλις ανεβάσαμε από το Ναϊρόμπι – μπορείτε να δείτε εικόνες από την πρώτη ειδική διαδρομή της έβδομης και τελευταίας ομάδας της αποστολής 7MML. Ανάμεσά τους και ο υπογράφων που εκπροσωπεί το NewsAuto – το μοναδικό website που συμμετέχει!
Στις 20 Μαρτίου συναντηθήκαμε στο υγρό Νταρ Ες Σαλάμ της Τανζανίας με τον παλιό φίλο Κώστα Κουκούλη ενώ η 6η ομάδα της αποστολής 7MML ήταν 60 χιλιόμετρα πιο βόρεια στην πόλη Μπαγκαμόγιο. Τους συναντήσαμε την επόμενη ημέρα υπό καταρρακτώδη βροχή και με ελάχιστες ελπίδες ότι θα μπορούσαμε να φτάσουμε στο εθνικό πάρκο Σααντάνι – μια και ο δρόμος γίνεται αδιάβατος την εποχή των βροχών.
Η Ομάδα 6 της αποστολής με τον αρχηγό Giuliano Radici ανάμεσά τους είχε διανύσει ήδη σχεδόν 9.000 χιλιόμετρα από το Κέιπ Τάουν μέσα σε ένα μήνα. Όταν βρεθήκαμε μου εξήγησαν ότι τα δύο αυτοκίνητα ήταν πολύ κουρασμένα – ειδικά το SUV H6 της Great Wall, το οποίο μου φάνηκε πολύ χαμηλό.
Στην επόμενη ώρα ήμασταν κιόλας χωμένοι στη λάσπη με εμένα στο τιμόνι του SUV, που έβρισκε διαρκώς κάτω, αλλά χωρίς να λέει να κολλήσει. Οι Ιταλοί συνάδελφοι δεν πίστευαν στα μάτια τους από πού μπορούσε να περάσει το αυτοκίνητο – που το θεωρούσαν ήδη τελειωμένο. Τελικά, το ίδιο βράδυ καταφέραμε να φτάσουμε στο Sanctuary Saadani River Lodge, την τουριστική επιχείρηση στην οποία είχα εργαστεί για 15 μήνες από το 2010 έως το 2012.
Μετά από δύο ημέρες με τον Έλληνα οικοδεσπότη μας στο Σααντάνι, φύγαμε μέσα από το εθνικό πάρκο – το μοναδικό παρακαλώ παραθαλάσσιο στην Αφρική με ελέφαντες, λιοντάρια και καμηλοπαρδάλεις – και καταλήξαμε στο Πανγκάνι, ένα χωριό στην ακτή Σουαχίλι, μετά από ένα γραφικό πέρασμα του ομώνυμου ποταμού με μπλάβα. Την επόμενη κινήσαμε για το Μόσι – στους πρόποδες του Κιλιμαντζάρο – αφού πρώτα κάναμε άλλα 60 χιλιόμετρα σε σκληρό χώμα και λάσπη.
Οι πρώτες εντυπώσεις από τα Great Wall ήταν διφορούμενες. Το μεν Steed 5 – το πικάπ της αποστολής – είναι ένα σκληροτράχηλο διπλοκάμπινο με κατ’ επιλογήν τετρακίνηση και 6άρι κιβώτιο. Καθότι σκληρό, κοπανάει και κουράζει ενίοτε, του λείπει ροπή κάτω από τις 2.000 στροφές, αλλά χάρη στο ύψος του περνάει από παντού.
Το H6, ειδικά με τα τελειωμένα αμορτισέρ και τα πολύ μαλακά ελατήρια πίσω, δεν αισθάνεται καλά στην Αφρική. Πόσες φορές βρήκε από κάτω το άμοιρο μέχρι να φτάσουμε στο Campi Ya Kanzi, το εξωτικό ξενοδοχείο ενός ζευγαριού από την Ιταλία στους λόφους Τσιούλου της Κένυας, τους περίφημους «Λόφους της Αφρικής» που έγραφε ο Hemingway.
Φεύγοντας από τη γη αυτή των Μασάι, σκεφτήκαμε να ελαφρώσουμε το H6 από τον τρίτο επιβάτη και τις αποσκευές. Η κατάσταση βελτιώθηκε και το αυτοκίνητο έβρισκε πιο σπάνια στις ανωμαλίες.
Η διαδρομή της ομάδας 6 ολοκληρώθηκε στο παραθαλάσσιο Μαλίντι, 100 χιλιόμετρα βόρεια της Μομπάσα, στην οποία για να φτάσουμε δεινοπαθήσαμε. Είναι αδύνατο να πιστέψει κανείς πόσα φορτηγά κινούνται καθημερινά – κινεζικής κατασκευής πλέον και συμφερόντων τα περισσότερα – από το αφρικανικό λιμάνι μέχρι το Ναϊρόμπι.
Στο Μαλίντι η ομάδα 6 υποδέχτηκε την ομάδα στην οποία ανήκω κανονικά, την 7η και τελευταία της αποστολής. Εδώ και δύο ημέρες έχουμε έρθει στο Ναϊρόμπι για να βγάλουμε την απαραίτητη βίζα για το Σουδάν, να πάρουμε μία ανάσα και να κινήσουμε προς Αιθιοπία.
Θεωρώντας με πιο έμπειρο μου ζήτησαν να αναλάβω το SUV ώστε να μπορέσω να το φτάσω στην Ευρώπη. Στη θέση του συνοδηγού είναι ο νεαρός φωτογράφος Mattia Cacciatori, που έχει πολλή ενέργεια και επαναστατικότητα σε ό,τι λέει και κάνει. Καλή παρέα.
Στο Pick Up έχουν στριμωχτεί ο Paolo Brutti, ο μεγαλύτερος της παρέας και πολύ καλός φωτογράφος αλλά σε ρόλο οδηγού. Χαλαρός τύπος που δεν θέλει ευθύνες – απλά για να απολαύσει περιπέτειες βρέθηκε. Μαζί του, ο ήδη ταλαιπωρημένος Luciano Perbellini σε ρόλο δεύτερου φωτογράφου (ήταν κύριος φωτογράφος στην προηγούμενη ομάδα από το Κέηπ Τάουν) και ο ενθουσιώδης πιτσιρικάς κινηματογραφιστής Matteo Sandrini.
Αυτό το κείμενο το γράφω στο φιλόξενο σαλονάκι του JJ’s, του περίφημου Jungle Junction, του αγαπημένου κάμπινγκ κάθε ταξιδιώτη με αυτοκίνητο ή μοτοσυκλέτα που φτάνει στην πρωτεύουσα της Κένυας. Αυτό είναι το σταυροδρόμι όλων των overlanders της Αφρικής. Τo JJ’s βρίσκεται 10 χιλιόμετρα έξω από το πηγμένο πάντα στην κίνηση κέντρο του Ναϊρόμπι, σε ένα καταπράσινο προάστιο, όχι μακριά από το εθνικό πάρκο της πόλης, στο οποίο μπορείς επίσης να δεις καμηλοπαρδάλεις και λιοντάρια.
Το κάμπινγκ το έχει φτιάξει ένας Γερμανός μηχανικός μοτοσυκλετών και ταξιδιώτης στα νιάτα του και μαζί μ’ εμάς είναι εδώ ένας γιαπωνεζάκος με μηχανή και σκηνάκι και δύο-τρία ζευγάρια με Land Rover και Land Cruiser. Παρκαρισμένα στο κάμπινγκ είναι καμιά εικοσαριά αυτοκίνητα και φορτηγά αποστολών – μία εικόνα που μου φέρνει έντονη νοσταλγία για το ταξίδι που είχαμε κάνει με τη Βούλα Νέτου το 2007-2010 ανά τον κόσμο με τον “καρίμπου” – το αγαπημένο μας Land Rover Discovery3.
Σήμερα, πρωταπριλιά – παίρνουμε τις βίζες του Σουδάν – και αναχωρούμε για τη βόρεια Κένυα με πρώτο προορισμό έναν καταυλισμό της φυλής Σαμπούρου. Σαν ψέμματα μου φαίνεται ότι βρίσκομαι εδώ κι αυτό όχι λόγω ημερομηνίας…
Για να πάρετε μία ιδέα από όσα ζήσαμε εδώ και δέκα ημέρες, παρακολουθήστε το εκπληκτικό βίντεο που ετοίμασε πριν από μερικές ημέρες ο κινηματογραφιστής της ομάδας 6 Enrico Ranzanici, με το ταξίδι μας από την Τανζανία στην Κένυα.
