Games
Privilege: Επιστροφή στις αναμνήσεις από ένα μυθικό club
MIRROR
Οι νύχτες στην Αμερικής, στην Πειραιώς και στον Άγιο Κοσμά τα καλοκαίρια, οι παρέες που έγραψαν ιστορία, ο «πόλεμος» για τα τραπέζια και περιστατικά που έμειναν αξέχαστα
Είναι ένα συνηθισμένο καλοκαιρινό βράδυ, μια καθημερινή από αυτές της δεκαετίας του ’90 που οι Έλληνες έβγαιναν σωρηδόν χωρίς να νοιάζονται για πρωινά εγερτήρια. Στην είσοδο του Privilege στον Άγιο Κοσμά, η ουρά φαντάζει ατέλειωτη και η «σκληρή» του πόρτα δεν χαρίζεται, ειδικά στις αντροπαρέες που εμφανίζονται χωρίς να έχουν έστω μια γυναίκα μαζί τους. Μια από αυτές είναι ούτε λίγο-ούτε πολύ δώδεκα άτομα-μπακούρια όπως τους αποκαλούν στα κλαμπ-οι οποίοι προκειμένου να μπουν χωρίζονται σε ομάδες των τριών με σχέδιο εισόδου! Αρχίζουν να προσεγγίζουν ευγενικά ασυνόδευτες νεαρές ώστε κάθε ομάδα να έχει δυο ή τουλάχιστον μια γυναίκα όταν φτάσουν στην είσοδο του απόλυτου ναού.
WHAT CAR
Εκεί όπου ο Μαξ αποφάσιζε αν θα διαβείς την είσοδο του καλοκαιρινού Privilege, όπου κάθε βράδυ συγκεντρωνόταν η ελίτ της Αθηναϊκής κοινωνίας για να διασκεδάσει απενοχοποιημένα μέχρι το πρωί. Ενίοτε δίπλα του ήταν και ο Βασίλης Τσιληχρήστος με αυτό το βλέμμα του ανθρώπου που ήξερε ότι για άλλη μια φορά είχε φτιάξει ένα κλαμπ αλλιώτικο από τα άλλα. Το ήξερε μεν, δεν το φώναζε δε ίσως επειδή είχε μάθει ότι σε αυτή τη δουλειά, χρειάζεται να είσαι πολλές φορές «αόρατος» κατά κάποιο τρόπο. Η 12άδα κατάφερε τελικά μετά από δύο περίπου ώρες αναμονής να εισέλθει κατά ομάδες στο μυθικό κλαμπ μαζί με τα κορίτσια που επιστράτευσαν, τα οποία κέρασαν σφηνάκια στο μπαρ. Τραπέζι ελεύθερο δεν υπήρχε ούτε για δείγμα στον για πολλούς σημερινούς 50άρηδες και 60άρηδες απόλυτο προορισμό του αθηναϊκού nightlife. Αντίθετα, κάθε βράδυ οι μετρ του Privilege έδιναν μάχη με τους πελάτες που ήθελαν να καθίσουν σε απόσταση αναπνοής από το τραπέζι του Τζίγγερ, του Κωστόπουλου ή του Νίκου Κούρκουλου. Η συνήθης φράση «Μα είναι κλεισμένο κύριε για άλλο πελάτη» προκαλούσε μια μικρή «μάχη» μεταξύ των μετρ και των πελατών που ήθελαν να νοιώσουν έστω για λίγες ώρες σπουδαίοι, ξεχωριστοί, κάποιοι που κάθονταν δίπλα στον Κόκκαλη. Δεν έχει σημασία αν όλο το βράδυ δεν θα ανταλλάξουν ούτε κουβέντα με κάποιον από τους δεκάδες επώνυμους που καταλαμβάνουν τα πλέον προνομιακά τραπέζια του «ναού». Αυτοί θα λένε στους φίλους τους την επόμενη μέρα ότι κάθονταν δίπλα στην Βουγιουκλάκη που τα έλεγε με τον Νίκο Κούρκουλο και την Μαριάννα Λάτση στο Privilege. Κι αυτό τους αρκούσε…
Ο Βruce Willis, ο ξανθός και το θηρίο!
Όταν το 1999 ο πολύς τότε Bruce Willis, έφτασε στην Αθήνα για τα εγκαίνια του πρώτου Planet Hollywood, ο χαμός από τα ΜΜΕ ήταν αναμενόμενος για τον σταρ του Χόλιγουντ. Το ένα από τα δύο αθηναϊκά του βράδια ο διάσημος ηθοποιός πήγε να διασκεδάσει στο Privilege και σχεδόν από την πρώτη στιγμή λάτρεψε το κλαμπ. Χαλαρός και άνετος συνομιλούσε με κόσμο που τον πλησίαζε για ένα γεια και μετά από λίγη ώρα ένοιωθε τόσο καλά, ώστε ζήτησε να παίξει μουσική στα deck’s. Κι έτσι οι τυχεροί Αθηναίοι που βρέθηκαν εκείνο το βράδυ στο εμβληματικό μαγαζί του «Τσίλι»-όπως αποκαλούν τον Βασίλη οι φίλοι του-είδαν τον σταρ να ξεκινάει ένα σετ με το «Miss you» των rolling Stones, υποβοηθούμενος από τον Κώστα Ζήκο. Έναν dj που τα μάτια του είδαν πολλά στο Privilege όλα τα χρόνια της λειτουργίας του στην Αμερικής αρχικά, στην Πειραιώς αργότερα και στον Άγιο Κοσμά τα καλοκαίρια. Ο Willis αποθεώθηκε μετά το τέλος του σύντομου σετ και επέστρεψε στο καλύτερο τραπέζι του μαγαζιού για να απολαύσει την συνέχεια της βραδιάς. Δεν ήταν ο μόνος που ανέβηκε στα decks όπως θυμάται ο Κώστας Ζήκος. «Ένα βράδυ είπα στον Βασίλη ότι θα έρθει ο Νότης Σφακιανάκης στο μαγαζί για να παίξει και μουσική για λίγη ώρα. Δεν με πίστεψε στην αρχή, αλλά ο Νότης όχι μόνο ήρθε αλλά ανέβηκε να θυμηθεί την παλιά του δουλειά στην Κω, τότε που ήταν dj».
Σχεδόν κάθε βράδυ ένας συγκεκριμένος άνθρωπος έπαιρνε πάντα τηλέφωνο στο Privilege και με πολύ ευγενική φωνή ζητούσε ένα πράγμα. «Παιδιά, να μου προσέχετε τον Δημητράκη σας παρακαλώ» έλεγε ο αείμνηστος Παύλος Γιαννακόπουλος αναφερόμενος στον νεαρό τότε γιο του που ήταν τακτικός θαμώνας. Πολλά από τα καμάρια του κυρίου Παύλου στην ομάδα μπάσκετ του ΠΑΟ έδιναν συχνά το παρόν στο Privilege, ανάμεσα τους ο Ντίνο Ράτζα, ο Στόγιαν Βράνκοβιτς και ο Ντέγιαν Μποντίρογκα. Είθισται να λένε ότι πολλοί μεγάλοι αθλητές, είναι σαν μικρά κακομαθημένα παιδιά, που δεν σηκώνουν ενίοτε μύγα στο σπαθί τους. Ο Ρόϊ Τάρπλεϊ δεν αποτελούσε εξαίρεση στην παραπάνω ρήση και με 2.11 μέτρα ύψος δεν μπορούσες να διαφωνήσεις εύκολα μαζί του. Το κατάλαβε πολύ καλά ο Γιάννης Ιωαννίδης την σαιζόν 1992-1993, ένα βράδυ όταν πραγματοποίησε έφοδο στο καλοκαιρινό Privilege. Επρόκειτο για μια συνηθισμένη πρακτική του «ξανθού» για να διαπιστώσει αν και κατά πόσο οι παίχτες της ομάδας τηρούσαν το απαγορευτικό του να βγαίνουν καθημερινές ή λίγα 24ωρα πριν τον αγώνα, όπως επιβάλλουν οι κανονισμοί της ομάδας. Έτσι, ο Ιωαννίδης μαζί με έναν βοηθό του, πήγαν στον Άγιο Κοσμά για να τσεκάρουν αν κάποιος είχε υποπέσει στο συγκεκριμένο παράπτωμα και είχε βγει για clubbing.
O «ξανθός» αν ήταν λίγο τυχερός θα προλάβαινε τους Φράνκο Νάκιτς, Μίλαν Τόμιτς, Ντράγκαν Τάρλατς και Ρόϊ Τάρπλεϊ να πίνουν χαλαροί ποτάκια, περιτριγυρισμένοι από διάφορες κούκλες. Ευτυχώς για τους τρεις πρώτους, μόλις ο Ιωαννίδης εμφανίστηκε στην είσοδο του κλαμπ, ένας μετρ έφυγε σφαίρα να τους ειδοποιήσει για την άφιξη του προπονητή τους. Έφυγαν όλοι τους τρέχοντας και αναγκάστηκαν να πηδήξουν προς την μεριά της παραλίας και να μπουν κυριολεκτικά στο νερό, προκειμένου να την γλυτώσουν. Ο μόνος που δεν μετακινήθηκε από την θέση του στο μπαρ, ήταν ο Ρόϊ, που συνέχισε ατάραχος να πίνει το αγαπημένο του Jack Daniels.
Όταν ο Γιάννης Ιωαννίδης τον αντίκρισε έγινε έξαλλος και πήγε κατευθείαν προς το μέρος του να του ζητήσει τον λόγο. Το σε έντονο ύφος «Τι κάνεις εδώ Ρόϊ;» ήταν ένα ερώτημα, που άφησε παγερά αδιάφορο τα θηρίο των 2.11 μέτρων που απλά γύρισε προς το μέρος του και του είπε: «Fuck off coach!». Στην συνέχεια του γύρισε την πλάτη και εξακολούθησε να πίνει το Jack του και να μιλάει με τις κούκλες που τον περιτριγύριζαν, ενώ ο «ξανθός» είχε αφρίσει από τα νεύρα του. Τι μπορούσε να κάνει όμως; Να τα βάλει με τον Ρόϊ διακινδυνεύοντας την σωματική του ακεραιότητα; Επέλεξε να φύγει και να μην κάνει τίποτε. Η συνάντηση που δεν έγινε ποτέ.
Η Ναόμι Κάμπελ τίμησε κι αυτή το θρυλικό κλαμπ του Τσίλι, όπως κια όλες οι καλλονές του ελληνικού μόντελινγκ την δεκαετία του ’90 που ήταν σχεδόν καθημερινά στο Privilege. Υπήρξε όμως ένα συγκεκριμένο βράδυ, όπου όλη επώνυμη Αθήνα έδωσε το παρόν στο πάρτι για το λανσάρισμα του περιοδικού in Style το οποίο συζητιόταν για ημέρες. Αφορμή η συνύπαρξη στον ίδιο χώρο-σήμερα στεγάζεται εκεί το Box-της Άννας Βίσση και της Δέσποινας Βανδή μαζί με επιχειρηματίες, ηθοποιούς, μοντέλα και κοσμικούς και η περιώνυμη πλέον συνάντηση των δυο που δεν έγινε ποτέ. Με την κόντρα τους εκείνα τα χρόνια να μεσουρανεί, οι άνθρωποι του περιοδικού είχαν φροντίσει η μία να κάθεται στον εξώστη και η άλλη στον κάτω χώρο. Ο εκδότης του περιοδικού Πέτρος Κωστόπουλος είχε την ιδέα να ρίξει γέφυρες επικοινωνίας ανάμεσα στις δύο ερμηνεύτριες και περνώντας μέσα από μια λαοθάλασσα ανέβηκε στον εξώστη όπου καθόταν η Άννα Βίσση με την παρέα της. Την ρώτησε αν θα ήθελε να μιλήσει στην Δέσποινα Βανδή και αφού εισέπραξε καταφατική απάντηση, κατέβηκε κάτω και πήγε στον καναπέ που καθόταν η Δέσποινα, μαζί με τον Σάκη Ρουβά και τον τότε μάνατζερ του Ηλία Ψινάκη.
«Η χαζομάρα ότι κάνεις την Βίσση και τι απάντησε εκείνη πρέπει να σταματήσει. Πάμε να τα πείτε» ήταν η ατάκα του πανίσχυρου τότε εκδότη προς την τραγουδίστρια. Εκείνη δέχθηκε, σηκώθηκε ο Πέτρος την πήρε αγκαζέ και ξεκίνησαν να πάνε για την ιστορική συνάντηση, όμως ο Ψινάκης είχε αντίθετη άποψη και τους πρόλαβε πριν απομακρυνθούν. Είπε στη Βανδή να μην το κάνει γιατί θα είναι πολύ κακό για εκείνη, η Δέσποινα ανέκρουσε πρύμναν και η περιβόητη συνεύρεση των δύο δεν έγινε ποτέ. Κάποιοι πίστευαν ότι και το Privilege ολοκλήρωσε τον κύκλο του το 2004, όταν σίγησαν τα ηχεία του και χρειάστηκε να περάσουν δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια για να επιστρέψει με διαφορετική φιλοσοφία. Άλλωστε ήταν άλλο πράγμα τα ’90s και εντελώς διαφορετική η σημερινή κατάσταση στην νυχτερινή Αθήνα όπως λέει και ο Βασίλης Τσιλιχρήστος τονίζοντας ότι το μεγάλο πάρτι τελείωσε. Το νέο Privilege με την συγκλονιστική θέα στην Ακρόπολη δίνει έμφαση στο φαγητό χωρίς όμως να αφήνει εκτός αυτή την αίσθηση ενός πάρτι με ωραίες μουσικές, ενίοτε νοσταλγικές όταν ο Τσίλι ανεβαίνει κάθε Κυριακή στα decks και μας θυμίζει με τις μελωδίες του ότι είναι ακόμη εδώ.
