Οδηγούμε το ηλεκτρικό Kia e-Soul
Kia
Οδηγούμε το ηλεκτρικό Kia e-Soul
KiaΔοκιμάζουμε τη νέα αμιγώς ηλεκτρική γενιά του Kia Soul και συμπεραίνουμε ότι επιτέλους έχει την τεχνολογία που να συνάδει με την προχωρημένη αισθητική του.
WHAT CAR
Είναι σαν την καταιγίδα που καταφτάνει με ορμή αλλά δεν την έχεις πάρει χαμπάρι επειδή βρίσκεσαι κάπου στο εσωτερικό ενός κτιρίου. Μέχρι που βγαίνεις έξω και νιώθεις ξαφνικά το νερό να ραπίζει το πρόσωπό σου και βλέπεις τους κεραυνούς να τους τραβάνε τα αλεξικέραυνα των γύρω κτιρίων και μένεις άναυδος. Αυτή την κάπως ποιητική αναλογία σκεφτόμουν καθώς οδηγούσα άλλο ένα αμιγώς ηλεκτρικό αυτοκίνητο στα περίχωρα της Φρανκφούρτης. Διορθώνω. Ένα από τα καλύτερα ηλεκτρικά αυτοκίνητα που έχω οδηγήσει. Μπορεί ακόμα να μην είναι πολλά αλλά υπάρχει πλέον μια μαγιά. Το Kia e-Soul, λοιπόν, δείχνει πολλά πράγματα για τους Κορεάτες. Την άγνοια κινδύνου (ή την τόλμη) όσον αφορά το σχέδιο, την επιμονή τους σε ένα εκκεντρικό σχήμα δηλαδή, την μεθοδικότητά τους στην εξέλιξή του και κυρίως την εξαιρετική δουλειά που έχουν κάνει σε επίπεδο εφαρμοσμένης τεχνολογίας.
Διότι το e-Soul δεν είναι μια ηλεκτρική έκδοση της τρίτης γενιάς του Soul, που μας παρουσιάστηκε περίπου ως εξωτικό πουλί πριν από δέκα χρόνια. Είναι η αποκλειστική έκδοση στην Ευρώπη. Νέο Soul με θερμικό κινητήρα δεν θα υπάρχει, μόνο αυτό, το περίεργο κιβωτιοειδές ηλεκτρικό αυτοκίνητο με τις συμπαγείς διαστάσεις, την αυξημένη απόσταση από το έδαφος (αρκετή για να το κατατάξεις στα crossover) και τον αλλόκοτο σχεδιασμό που σε κάνει είτε να το συμπαθήσεις αμέσως είτε να το απορρίψεις εξίσου γρήγορα. Προσωπικά ανήκω στην πρώτη κατηγορία. Βρίσκω ενδιαφέρουσες τις κάθετες γραμμές του, το σχεδόν αλλόκοτο εμπρός μέρος με την πλήρη έλλειψη γρίλιας και τα στενά full LED φωτιστικά του σώματα . Με ιντριγκάρει και το πίσω με τις μεγάλες μεταλλικές επιφάνειες και τα επίσης LED φωτιστικά που μοιάζουν σαν να βάζουν το αυτοκίνητο σε παρένθεση. Μου θυμίζει κάτι από τα ρομπότ παιχνιδάκια με τα οποία είχα μανία ως παιδί.
Το ίδιο το e-Soul, ωστόσο, δεν είναι καθόλου παιχνίδι. Αντιθέτως πρόκειται για μία πολύ σοβαρή και προχωρημένη τεχνολογική εφαρμογή της ηλεκτροκίνησης. Θα πωλείται σε δύο εκδόσεις, μία με μικρότερη μπαταρία 39,2 kWh και χωρητικότητα 120 Ah και μία με μεγαλύτερη συστοιχία μπαταριών, 64 kWh, και χωρητικότητα 170 Ah. Στην πρώτη περίπτωση το σύγχρονο ηλεκτρικό μοτέρ μόνιμου μαγνήτη θα αποδίδει 136 PS και στη δεύτερη 204 PS. Και στις δύο εκδοχές η ροπή φτάνει το εντυπωσιακό νούμερο των 40,3 kgm ροπής από το μηδέν φυσικά. Η Kia ανακοινώνει 0-100 km/h σε 7,9” για την έκδοση των 204 PS και 9,9” για αυτή των 136 PS. Λάβετε δε υπόψη ότι μιλάμε για ένα αμάξωμα με συνολικό απόβαρο 1.682 kg στην πρώτη περίπτωση και 1.593 kg στη δεύτερη. Μεγαλύτερη, ωστόσο, εντύπωση μού έκανε η ανακοίνωση της αυτονομίας: Οι μηχανικοί της Kia ισχυρίζονται ότι το «μικρό» e-Soul μπορεί να διανύσει 276 km και αυτό με τη μεγαλύτερη μπαταρία 452 km, αμφότερα στον νέο, πιο αυστηρό, κύκλο WLTP. Αυτό επειδή η Kia έχει χρησιμοποιήσει νέας γενιάς μπαταρίες ιόντων λιθίου με πολυμερή που προσφέρουν μεγαλύτερη ενεργειακή πυκνότητα. Συγκρατήστε ένα ακόμα νούμερο: Η Kia ανακοινώνει ότι το e-Soul με την μεγάλη μπαταρία καταναλώνει κατά μέσο όρο 15,9 (15,7 το μικρό) kWh/100 km. Αυτή η μέτρηση πρόκειται να γίνει σύντομα μέρος της ζωής μας. Αλλά τι σημαίνει ακριβώς; Σύμφωνα με την τρέχουσα τιμή της κιλοβατώρας (€0,175) η εν λόγω κατανάλωση μεταφράζεται σε €2,8/100 km. Καθόλου άσχημα. Το σύστημα φόρτισης γίνεται είτε με εναλλασσόμενο (AC) είτε με συνεχές (DC) ρεύμα. Για παράδειγμα, και οι δύο μπαταρίες μπορούν να φορτιστούν σε ένα ταχυφορτιστή DC 100 kW από το 20% στο 80% σε 42 λεπτά.
Να συνεχίσω λίγο ακόμα στο θεωρητικό επίπεδο για να πω ότι το νέο e-Soul είναι χτισμένο πάνω σε μία νέα, πιο άκαμπτη πλατφόρμα και σε σχέση με την απερχόμενη γενιά έχει 55 mm μεγαλύτερο μήκος (4.195 mm) και οριακά αυξημένο μεταξόνιο κατά 30 mm (2.600 mm). Το συνολικό του πλάτος φτάνει στα 1,8 m και το ύψος του στα 1.605 mm, ενώ η απόσταση από το έδαφος είναι 153 mm. Αν όλα τα παραπάνω έχουν τη σημασία τους, περισσότερη έχουν, κατά τη γνώμη μου, δύο στοιχεία. Πρώτον ότι η ανάρτηση έχει αλλάξει πλέον αρχιτεκτονική, αφού ο πίσω ημιάκαμπτος άξονας έχει αντικατασταθεί από ανάρτηση πολλαπλών σημείων στήριξης και δεύτερον ότι οι μπαταρίες είναι τοποθετημένες κατά μήκος του δαπέδου, με αποτέλεσμα την καλύτερη κατανομή βάρους και το χαμήλωμα του κέντρου βάρους.
Το γενικό πλαίσιο το είχαμε λοιπόν. Καιρός ήταν να δούμε και την εφαρμογή του στην οδηγική καθημερινότητα. Το εσωτερικό του e-soul έχει ακολουθήσει την ίδια περίπου σχεδιαστική λογική του προηγούμενου, αλλά είναι φανερός ο εκσυγχρονισμός του. Οι σχεδιαστές λένε ότι εμπνεύστηκαν από την «εικονοποίηση του ήχου». Να σας πω την αλήθεια, δεν αντιλαμβάνομαι πλήρως την αναλογία. Αυτό που αντικρίζεις, ωστόσο, είναι ένα θελκτικό περιβάλλον, με αρκετά ποιοτικά υλικά και καλή συναρμογή, έναν ψηφιακό πίνακα οργάνων, μία πολύ μεγάλη (10,25”) κεντρική οθόνη αφής υψηλής ανάλυσης με προηγμένα γραφικά και μια ευπρόσδεκτη αίσθηση ευρυχωρίας. Η θέση οδήγησης είναι –αναμενόμενα- εποπτική και η περιφερειακή ορατότητα, λόγω των μεγάλων γυάλινων επιφανειών και της ορθογώνιας σχεδίασης, πολύ καλή. Οι χώροι για τους πίσω επιβάτες είναι επίσης άφθονοι, αλλά αυτός του χώρου αποσκευών κρίνεται οριακά επαρκής. Στην κατηγορία βρίσκεις πορτμπαγκάζ με περισσότερα από τα 315 lt χωρητικότητας του e-Soul.
Το περισσότερο ενδιαφέρον το έχει η «εκμάθηση» της διαχείρισης των προγραμμάτων ανάκτησης ενέργειας. Στην αρχή υπάρχει μια αμηχανία, ίσως και δυσφορία όταν διαπιστώνεις ότι έχεις να επιλέξεις ανάμεσα σε πέντε διαφορετικά τέτοια προγράμματα, τα οποία ευφυώς ωστόσο ελέγχονται από paddles πίσω από το τιμόνι. Από εκεί λοιπόν μπορείς, ανάλογα με το πιο από τα δύο paddles πιέζεις προς τα πίσω, να διαλέξεις ανάμεσα στο «κανένα», τη βαθμονόμηση ανάκτησης μεταξύ 1-3 και τη λειτουργία του «ενός πεντάλ», όπου δηλαδή δεν χρειάζεται να επιβραδύνεις χρησιμοποιώντας ούτε κατ’ ελάχιστον το φρένο. Μπορείς επίσης να επιβραδύνεις μέχρι να σταματήσεις αν αντί για φρένο πιέζεις παρατεταμένα προς τα πίσω το αριστερό paddle. Αλλά μπορείς πολύ απλά και να το βάλεις στο Auto και να ξεμπερδέψεις στο 80 με 90% των περιπτώσεων. Διότι το τελευταίο συνδέεται με το ραντάρ που χρησιμοποιεί και το ενεργό cruise control και ρυθμίζει την ανάκτηση αυτόματα, ανάλογα με τις συνθήκες. Στον αυτοκινητόδρομο, για παράδειγμα, μπορείς να ρολάρεις ελεύθερα (χωρίς ανάκτηση). Μόλις όμως εντοπίσει κάποιο όχημα μπροστά -και ανάλογα με τη διαφορά σχετικής ταχύτητας- περνάει στα προγράμματα ανάκτησης, φρενάρει δηλαδή είτε πιο ομαλά είτε με μεγαλύτερη ισχύ, μέχρι να φτάσει σχετικά κοντά, οπότε και αφήνει τον οδηγό να αποφασίσει τι θέλει να κάνει. Ομοίως και σε μια κατωφέρεια εφαρμόζει αυτόματα την ανάκτηση για να κερδίσει χιλιόμετρα. Εκτός αυτών υπάρχουν και άλλα τέσσερα οδηγικά προγράμματα, Normal, Sport, Eco και Eco+, τα οποία προσαρμόζουν ανάλογα την απόκριση στο γκάζι, το βάρος του τιμονιού και τη διαθέσιμη δύναμη του κινητήρα. Το Eco+ χρησιμεύει για μέγιστη οικονομία, τουτέστιν δεν σε αφήνει να πας πάνω από τα 90 km/h, απενεργοποιεί τον κλιματισμό κ.λ.π. Η Kia έχει εφαρμόσει και άλλες έξυπνες λύσεις, όπως για παράδειγμα την εκμετάλλευση της θερμότητας που απάγεται από τις μπαταρίες για να ζεστάνει την καμπίνα ή την λειτουργία του κλιματισμού αποκλειστικά και μόνο για τον οδηγό σε περίπτωση που είναι μόνος του. Όλες τις παραπάνω λειτουργίες μπορείς να τις παρακολουθείς από τις πολύ καλές γραφικές απεικονίσεις του πίνακα οργάνων και να τις ελέγχεις από το ευκολόχρηστο σύστημα διεπαφής της κεντρικής οθόνης.
Στη διάθεσή μας είχαμε μόνο την έκδοση με την μεγάλη μπαταρία, οπότε η αυτονομία που αντικρίσαμε ήταν κοντά στη μέγιστη, 449 km. Εξακολουθώ να μην μπορώ να εξοικειωθώ με την παντελώς αθόρυβη εκκίνηση, αλλά το κυριότερο εξακολουθώ να εκπλήσσομαι με την αμεσότητα αυτής της αδιαμεσολάβητης επιτάχυνσης που μόνο τα ηλεκτρικά μπορούν να σου προσφέρουν. Αλλά για την άνεση της ανάρτησης και την πολύ καλή ποιότητα κύλισης προφανώς δεν είναι υπαίτια η ηλεκτρική φύση του e-Soul. Οι Κορεάτες έχουν κάνει όντως πολύ καλή δουλειά με τη ρύθμιση της ανάρτησης. Το e-Soul είναι ευθύβολο στον αυτοκινητόδρομο, διαθέτει ένα γραμμικό σε αίσθηση σύστημα διεύθυνσης και περνάει πάνω από κακοτεχνίες με αξιοζήλευτη ενδοτικότητα, χωρίς κοπανήματα και άλλους θορύβους. Η δύναμη, τουλάχιστον στα προγράμματα Normal και Sport, είναι ανάλογη ενός καλού GT με θερμικό κινητήρα, αλλά το πιο ενδιαφέρον είναι ότι την περνάει στον δρόμο με ένα ήπιο και σταθερό τρόπο. Το χαμηλό κέντρο βάρους, λόγω των μπαταριών που βρίσκονται στο δάπεδο, αντισταθμίζει σε μεγάλο βαθμό την ημίψηλη σιλουέτα του. Αποτέλεσμα είναι να έχεις στα χέρια σου ένα αυτοκίνητο με μικρές κλίσεις, μπόλικη δύναμη -από το μηδέν μάλιστα-, και εντυπωσιακά καλή απόκριση στο γκάζι. Τα φρένα του είναι παραπάνω από επαρκή και –το κυριότερο- δεν εντόπισα αυτή την ενοχλητική ξύλινη αίσθηση που διαπίστωνα σε άλλα ηλεκτρικά μοντέλα. Με δυο λόγια, το e-Soul είναι ένα πολύ ευχάριστο οδηγικά αυτοκίνητο, τόσο στην πόλη όσο και στο υπόλοιπο οδικό δίκτυο. Στο μεταξύ, η αυτονομία του κυμάνθηκε σε καλή αναλογία σε σχέση με τα χιλιόμετρα που διανύσαμε. Δεν έδειξε, δηλαδή, να πέφτει ραγδαία στον αυτοκινητόδρομο ή σε δρόμο με στροφές, την ίδια στιγμή που η ανάκτηση έχει καλά αποτελέσματα οποτεδήποτε της δοθεί και η παραμικρή ευκαιρία. Αυτό που μου άρεσε περισσότερο, κοντολογίς, είναι ότι δεν χρειάζεται να ιδρώσεις ή να αγχωθείς για να κινηθείς, φοβούμενος ότι τα χιλιόμετρα που σου δίνει ο υπολογιστής θα εξανεμιστούν δυσανάλογα γρήγορα. Στην πρώτη απόπειρα, μετά από 44 km διαδρομής, σε mode «δεν-φυλάγομαι-καθόλου» επιστρέψαμε στη βάση μας με αυτονομία 397 km, ήτοι είχαμε «φάει» 52 km αυτονομίας και καταναλώσει 17,5 kWh/100 km (€3,1 ή δύο λίτρα βενζίνης…). Στην δεύτερη προσπάθεια πήγαμε πιο προσεκτικά (όχι πολύ) και διαπιστώσαμε ότι για 64 πραγματικά χιλιόμετρα διαδρομής είχαμε μειώσει την αυτονομία μόλις κατά 50 km με κατανάλωση ακριβώς πάνω στην εργοστασιακή.
Συμπερασματικά, το e-Soul βγάζει νόημα. Είναι ένα πολύ καλό αυτοκίνητο, με τεχνολογία αιχμής, ιδιόμορφη εμφάνιση αλλά καθόλου αμφισβητήσιμη πρακτικότητα σε οποιοδήποτε πεδίο, ούτε και σε αυτό που μέχρι τώρα ήταν η αχίλλειος πτέρνα των ηλεκτρικών, την αυτονομία. Δείχνει την τάση που θα ακολουθήσει και τις τεχνολογικές εξελίξεις που έρχονται πιο γρήγορα απ’ ότι μπορούμε να τις παρακολουθήσουμε. Υπό αυτό το πρίσμα θα το δεχτούμε με χαρά και στην Ελλάδα, στις αρχές του 2020. Θα είναι ακριβό; Κατά πάσα πιθανότητα θα είναι σαφώς πιο ακριβό από ένα αντίστοιχο βενζίνης, αλλά η διαφορά στο κόστος χρήσης είναι συντριπτική υπέρ του και όλα τα υπόλοιπα εγγενή μειονεκτήματα (αυτονομία, δίκτυο) δείχνουν να αμβλύνονται ταχύτατα.
