Η μάχη για την επιμέλεια
ΝΕΑ
Η μάχη για την επιμέλεια
ΝΕΑΔεν είναι αυτό που νομίζετε. Εννοώ για την επιμέλεια των κειμένων και όχι των παιδιών. Αν και εδώ που τα λέμε όλα τα κείμενα για εμάς είναι πνευματικά παιδιά μας.
Του Ντίνου Παπαγιαννόπουλου
WHAT CAR
20.10.17/15 και μία…
Α, τα κείμενα. Η πεμπτουσία του Περιοδικού. Η καρδιά του και το στίγμα του. Ένα καλό κείμενο μπορεί να σε πάρει μαζί του, να σε ταξιδέψει, να σε βάλει στη θέση του συνοδηγού και να σε πληροφορήσει με ευκρίνεια και αποτελεσματικότητα.
Ένα κακό κείμενο…καλύτερα να μην αρχίσω. Δυστυχώς έχω διαβάσει – και εξακολουθώ να διαβάζω – πολλά τέτοια. Έλλειψη ειρμού, σύγχυση του χιούμορ με την κρυάδα, λάθη συντακτικά και γραμματικά, αδυναμία στόχευσης στο θέμα, έλλειψη του ίδιου του θέματος, όλα βρίσκονται στο καθημερινό μενού των χιλιάδων κειμένων που απλώνονται μπροστά στον αναγνώστη, σαν θάλασσα φουρτουνιασμένη, θολή βρόμικη και ελαφρώς δυσώδης. Φταίει βέβαια και το γεγονός ότι το νέο μέσο που κυριαρχεί πλέον στην πληροφόρηση, το διαδίκτυο, είναι εκπληκτικό ως προς την αμεσότητά του, αλλά πολύ προβληματικό ως προς τον ποιοτικό έλεγχο.
Βλέπετε το internet απαιτεί ταχύτητα και συνεχή ανατροφοδότηση. Αμφότερες είναι αμείλικτες εχθροί της ποιότητας, αν ένα μέσο δεν θέσει το ίδιο ποιοτικά στάνταρτς που να τηρούνται απαρέγκλιτα. Που τα περισσότερα δεν τα θέτουν. Με εξαιρέσεις φυσικά, όπως ετούτο εδώ το Μέσο, που εσείς έχετε ξεχωρίσει, κάνοντάς το πρώτο, με διαφορά, αυτοκινητικό site στην Ελλάδα. Αλλά αν ακόμα και στο Newsauto μπορεί να συγχωρούνται κάποια επουσιώδη λάθη, λόγω της φύσης του ίδιου του Μέσου και της ταχύτητας ανταπόκρισης που επιβάλλεται να έχει, σε ένα μηνιαίο Περιοδικό και μάλιστα σε ένα Περιοδικό που λέγεται CAR και θα διαβάζεται εφεξής από τόσες χιλιάδες ανθρώπους, τα λάθη δεν επιτρέπονται. Ούτε τα νοηματικά, ούτε τα ορθογραφικά, ούτε τα λάθη (πολύ περισσότερο αυτά) που αφορούν τον πυρήνα της πληροφόρησης.
Και εδώ κάνει την είσοδο στη σκηνή η επιμέλεια. Καλά, όχι και τόσο θεαματική είσοδο. Αν μπορούμε να παρομοιάσουμε το Περιοδικό με ένα θεατρικό έργο, οι μεγάλοι πρωταγωνιστές είναι οι φωτογραφίες και τα κείμενα, τη σκηνοθεσία αναλαμβάνει ο Art Director και η επιμέλεια των κειμένων είναι ο κρυμμένος κάτω από τη σκηνή υποβολέας. Αυτός ο αφανής αλλά τόσο σημαντικός ήρωας, που αποτρέπει τις αμήχανες σιωπές, διορθώνει τα λάθη, φροντίζει για την απρόσκοπτη ροή. Ένας ήρωας που στην περίπωσή μας έχει δύο υποστάσεις. Η πρώτη, αφορά την υφολογική και νοηματική ομοιομορφία του κειμένου και (πρέπει να) περνά από τον διευθυντή Σύνταξης. Η δεύτερη αφορά την πιο βρώμικη δουλειά, της ορθογραφίας, της σύνταξης, της ομογενοποίησης σε σταθερές αρχές. Αυτή την αναλαμβάνει το τμήμα διόρθωσης. Το οποίο στην περίπτωσή μας απαρτίζεται από εξαίρετους φιλόλογους, με τεράστια εμπειρία στη διόρθωση δημοσιογραφικών κειμένων.
Δεν φαντάζεστε λοιπόν πόση δουλειά είναι αυτή για την οποία σας μιλώ. Το Περιοδικό απαρτίζεται μεν από κείμενα με διαφορετικό ύφος γραφής. Αυτό θέλουμε άλλωστε. Ο κάθε δημοσιογράφος να έχει το δικό του ξεχωριστό στυλ, ει δυνατόν να τον ξεχωρίζεις χωρίς να χρειάζεται να τσεκάρεις την υπογραφή. Ωστόσο το συνολικό ύφος οφείλει να δίνει και ένα –κατά το δυνατό- ενιαίο στίγμα. Το CAR πρέπει να ξεχωρίζει από την ιδιαίτερη αυτοκινητική του κουλτούρα. Πρέπει ωστόσο να ξεχωρίζει και από την αρτιότητα των γραφομένων του και σε επίπεδο εικόνας. Να είναι άψογο ορθογραφικά και συντακτικά, με ενιαίο στυλ στους πίνακες και τις σημάνσεις, ομοιομορφία στον τρόπο που μπαίνουν ή δεν μπαίνουν ακόμα και τα σημεία στίξης, ακόμα και που μένει ή χάνεται το τελικό «ν». Φαίνονται επουσιώδη, αλλά πιστέψτε με, δεν είναι. Διαμορφώνεται έτσι μία συνολική εικόνα που βοηθά να ξεχωρίσει η ήρα από το στάρι. Και είναι από τις σπάνιες περιπτώσεις που η εικόνα είναι και ουσία.
Τα λέμε αύριο!
