Live Κίνηση
Περισσότερα
MIRROR

Ο Nani Roma μιλάει αποκλειστικά στο NewsAuto

Ελλάδα 4:23
ΚΛΕΙΣΙΜΟ
ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Ο Nani Roma μιλάει αποκλειστικά στο NewsAuto

MIRROR

Ο Nani Roma μιλάει αποκλειστικά στο NewsAuto

MIRROR

Λίγο πριν «πατήσει γκάζι» υπερασπιζόμενος τα κεκτημένα, ο περυσινός νικητής του Ράλι Ντακάρ, Nani Roma, μίλησε αποκλειστικά για τη φετινή δοκιμασία!

Advertisement
Advertisement

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΠΑΝΟ ΣΕΪΤΑΝΙΔΗ (twitter.com/SeitanF1)

Επικοινωνήσαμε τηλεφωνικά με τον Ισπανό που φέτος έχει ηγετικό ρόλο στη Monster Energy Rally Raid Team, κατά τη διάρκεια των τελευταίων ξέγνοιαστων ημερών πριν αρχίσει η δύο εβδομάδων δοκιμασία στη Νότια Αμερική. Στα 42 του, μετράει ήδη 18 συμμετοχές στον θρυλικό αγώνα, τον οποίο κατέκτησε 2004 τρέχοντας με την KTM στην κατηγορία των μοτοσυκλετών και πέρυσι, με τη Mini στην κατηγορία των αυτοκινήτων.

Ο Roma μας συγκρίνει τις δύο αυτές επιτυχίες, μιλάει για την προετοιμασία και τους στόχους του για τον φετινό αγώνα, διαλέγει… αντιπάλους, γκρινιάζει για τους κανονισμούς και ονειρεύεται την Αφρική. Απολαύστε τον!

Ποιος είναι ο στόχος σου για αυτό το Ράλι Ντακάρ;

Advertisement
Advertisement

Στόχος μου είναι πάντα να ανταγωνίζομαι σε υψηλό επίπεδο. Όπως όλοι, έτσι κι εγώ θέλω να κερδίσω. Πάντα θέλω να κερδίζω. Αυτή θα είναι η 19η συμμετοχή μου στο Ράλι Ντακάρ και φυσικά θα κάνω ότι μπορώ για να επαναλάβω την περυσινή μου νίκη.

Νιώθεις περισσότερη πίεση ως νικητής του 2014;

Πίεση υπάρχει πάντα. Είμαι επαγγελματίας οδηγός και προσπαθώ πάντα για το καλύτερο. Η πίεση υπάρχει πάντα λοιπόν αλλά νομίζω πως τη χρειάζομαι, για να είμαι όσο το δυνατόν πιο ανταγωνιστικός. Βέβαια μη ξεχνάμε πως μιλάμε για έναν αγώνα πραγματική πρόκληση. Κάθε μέρα κινείσαι τέρμα γκάζι. Η διαφορά σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές, είναι πως έχω προετοιμαστεί καλύτερα, με εντατικό πρόγραμμα τους τελευταίους μήνες. Θέλω να είμαι ανταγωνιστικός. Έχω καλό αυτοκίνητο, καλή ομάδα, καλό συνοδηγό και θα δούμε που θα μας βγάλει.

O Juan “Nani” Roma Cararach όπως είναι το πλήρες όνομά του, κατέκτησε πέρυσι τη νίκη στην κατηγορία των αυτοκινήτων – στην ένατη του προσπάθεια στους 4 τροχούς!

Advertisement

Εκτός από τη διάρκειά της, τι διαφορετικό είχε φέτος η προετοιμασία σου;

Επικεντρώθηκα στον τομέα της αντοχής σε υψηλό υψόμετρο. Φέτος η αγωνιστική διαδρομή περιλαμβάνει διαδρομές στα τέσσερις και πλέον χιλιάδες μέτρα. Εκεί λοιπόν ήταν η διαφοροποίηση, όλα τα υπόλοιπα ήταν παρόμοια με τις προηγούμενες χρονιές.

Advertisement

Τι αλλαγές έχουν γίνει φέτος στο αυτοκίνητό σου;

Δουλέψαμε αρκετά στον τομέα της αεροδυναμικής, πράγμα νομίζω εμφανές από την όψη του MINI. Από εκεί και πέρα έγινε αρκετή δουλειά και στις αναρτήσεις αλλά ήταν σημαντικό μειονέκτημα για εμάς το γεγονός πως το καλοκαίρι οι κανονισμοί άλλαξαν και ενώ βρισκόμασταν σε πολύ καλό δρόμο ενόψει 2015, προστέθηκαν στο αυτοκίνητό μας 50+ κιλά. Μέχρι εκείνο το σημείο δουλεύαμε προς μία συγκεκριμένη κατεύθυνση και μετά έπρεπε να βρούμε τρόπους να ελαττώσουμε το μειονέκτημα του επιπλέον βάρους. Όμως έχουμε ένα πολύ καλό αυτοκίνητο, με εξαιρετικό κινητήρα. Με άριστη οδηγησιμότητα και εντυπωσιακή αντοχή. Στοιχεία απαραίτητα σε ένα τόσο μεγάλο σε διάρκεια ράλι.

Ποιον θεωρείς το σημαντικότερό σου αντίπαλο φέτος;

Advertisement

Ίσως ο μεγαλύτερος αντίπαλος μου, να είμαι εγώ. Προσπαθούμε να κάνουμε τα πάντα σωστά αλλά ποτέ δεν ξέρεις πότε θα έρθει το λάθος. Σημαντικός αντίπαλος θα είναι ο Nasser Al-Attiyah. Έχει ήδη κερδίσει αυτόν τον αγώνα, έχει πλούσια εμπειρία κι οδηγεί κι αυτός MINI. Όπως άλλωστε και ο Orlando Terranova. Είναι Αργεντινός, ξέρει καλά τις διαδρομές, νομίζω αυτοί θα είναι οι δύο σημαντικότεροι αντίπαλοι μου. Καθώς και οι οδηγοί της Toyota. Φέτος έχουμε αλλαγές στους κανονισμούς, που έχουν προσθέσει βάρος στο δικό μας αυτοκίνητο. Την ίδια ώρα η Toyota έχει μειώσει το βάρος του δικού της, πράγμα που νομίζω πως θα το κάνει πολύ ανταγωνιστικό. Ειδικά στα χέρια του Giniel de Villers. Είναι ένας πολύ δύσκολος αντίπαλος. Από εκεί και πέρα, θα δούμε… προς το παρόν δεν έχω σαφή εικόνα για το επίπεδο ανταγωνιστικότητας του Peugeot 2008 DKR. Σίγουρα πρόκειται για μία πολύ καλή ομάδα που ξέρει καλά πώς να φτάσει στην επιτυχία. Έχει στις τάξεις της καλούς οδηγούς και εξίσου καλούς συνοδηγούς. Δεν ξέρω αν θα μονομαχήσουμε αλλά θεωρώ πως για το Ράλι Ντακάρ, η επιστροφή της Peugeot ήταν σημαντική και θετική εξέλιξη.

Όπως είπες, δεν υπάρχει σημείο αναφοράς σχετικά με τη δυναμική της Peugeot. Θεωρείς όμως πως η τετρακίνηση του δικού σου αυτοκινήτου, θα είναι πλεονέκτημα έναντι της κίνησης στους δύο τροχούς που έχει το 2008 DKR;

Αυτό είναι το μεγάλο ερώτημα. Οι νέοι κανονισμοί είναι πολύ βολικοί για τα οχήματα με κίνηση στους δύο τροχούς. Αν τους δείτε έναν προς έναν, θα πειστείτε πως τα κάνουν άκρως ανταγωνιστικά. Συγκεκριμένα για το 2008 DKR, δεν μπορώ να πω κάτι. Αυτό όμως που μπορώ να πω με σιγουριά, είναι πως όπου αποφασίζει να εμπλακεί η Peugeot, είναι ανταγωνιστική. Το μοναδικό τους σαφές μειονέκτημα, είναι ο χρόνος. Ξεκίνησαν το project αυτό με μικρή καθυστέρηση, πράγμα που ίσως τους κοστίσει. Τώρα, για την ουσία της ερώτησης… κάποιες ειδικές θα ταιριάζουν στα 4×4, κάποιες όχι. Το δικό μας αυτοκίνητο θα τα πηγαίνει καλύτερα σε δύσκολες, λασπωμένες διαδρομές, το δικό τους στις πιο γρήγορες. Τονίζω ξανά πως θα έχουμε τεράστια διαφορά βάρους φέτος, περισσότερα από 600 κιλά! Είναι πολλά! Θα δούμε… τόσο πως θα τα πάει η Peugeot όσο και ο Robby Gordon με το Hummer. Έχει πλέον αποκτήσει κι αυτός εμπειρία στο Ράλι Ντακάρ και δεν θα είναι «θεατής». Ένα άλλο στοιχείο είναι πως τα δικίνητα οχήματα συνήθως έχουν και περισσότερα τεχνικά προβλήματα, ενώ τα 4×4 είναι πιο ανθεκτικά, πιο σταθερά σε απόδοση.

Από τα λεγόμενά σου εισπράττω πως θεωρείς πολύ άδικες τις διαφορές στους κανονισμούς ανάμεσα στα 4x4 και τα οχήματα με κίνηση στους δυο τροχούς…

(Γέλια) Ξέρεις… μερικές φορές είναι δύσκολο και για εμάς. Αναλογίζεται πόσα λεφτά ξοδεύουν εταιρείες όπως η MINI και η Toyota, για να δημιουργήσουν αυτά τα αγωνιστικά οχήματα. Δεν κατηγορώ την Peugeot, αυτή απλά ακολουθεί το γράμμα των κανονισμών. Όμως η παγκόσμια ομοσπονδία θα έπρεπε να σκεφτεί πώς να έχουμε ανταγωνιστικά οχήματα, χωρίς τόσο υψηλά κόστη. Και πως θα είναι όλα τα οχήματα, το ένα κοντά στο άλλο σε δυναμική και επιδόσεις. Όμως το buggy της Peugeot ζυγίζει περίπου 1200 κιλά ενώ το δικό μας αυτοκίνητο πλησιάζει τους δύο τόνους! Όχι κατ’ επιλογή αλλά βάσει κανονισμών! Είναι τρελό! Κάποιες φορές τέτοιοι κανονισμοί σε κάνουν να νιώθεις πραγματικά ανόητος. Να προσπαθείς να διασχίσεις με προσοχή ένα ποτάμι και το Buggy να σε περνάει σαν σταματημένο! Να νιώθεις όπως ο παππούς μου όταν σηκώνεται το πρωί από το κρεβάτι. Θυμάμαι από προηγούμενα Ράλι Ντακάρ, να με προσπερνούν τα buggy και να μου είναι αδύνατο να ακολουθήσω το ρυθμό τους. Έχουμε διαφορετικής διαμέτρου τροχούς, διαφορετικής διαδρομής αναρτήσεις – σε εμάς 260mm και στα buggy 600mm! Είναι μεγάλη η διαφορά και εδώ. Όμως έτσι είναι οι κανονισμοί, πρέπει να τους αποδεχθούμε και με αυτούς να δώσουμε τη μάχη μας.

Ας αφήσουμε στην άκρη την «πολιτική» λοιπόν… Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση στο φετινό ράλι;

Οι άγνωστες διαδρομές, εκεί που δεν έχουμε πατήσει στο παρελθόν. Υπάρχουν ειδικές διαδρομές στη Βολιβία που μας είναι άγνωστες και αυτό με ανησυχεί λίγο. Ειδικά όπου υπάρχουν συνεχείς υψομετρικές διαφορές και στα σημεία που είμαστε απομακρυσμένοι, χωρίς τεχνική υποστήριξη, χωρίς επιπλέον ελαστικά. Κάθε ημέρα στο Ράλι Ντακάρ είναι σημαντική. Κάθε ειδική διαδρομή είναι σημαντική. Πρέπει όμως να είσαι συνέχεια συγκεντρωμένος και να έχεις σταθερή απόδοση. Ένα λάθος μπορεί να σου στερήσει τη νίκη.

Τι προσέγγιση θα ακολουθήσεις φέτος; Θα πιέσεις από την πρώτη κιόλας ημέρα;

Είναι δύσκολο να διαχειριστείς μία δοκιμασία όπως το Ράλι Ντακάρ. Δεν είναι το Baja Rally, είναι πολύ μεγάλο σε διάρκεια. Πρέπει να είσαι γρήγορος αλλά να μη κινείσαι συνέχεια στο 100%. Είναι δύσκολο να βρεις τη σωστή ισορροπία. Ίσως στο ξεκίνημα να είμαι λίγο πιο συντηρητικός.

Πέρυσι ωφελήθηκες από τις team orders της MINI, κατακτώντας τη νίκη με δεύτερο τον τότε teammate σου, Stephane Peterhansel. Είσαι προετοιμασμένος να βοηθήσεις εσύ κάποιον άλλο φέτος;

Προσπαθώ να είμαι ανταγωνιστικός, θα κάνω ότι καλύτερο μπορώ πίσω από το τιμόνι του MINI και θα δούμε. Που θα είμαστε 1-2 ημέρες πριν τον τερματισμό, τι χρειάζεται η ομάδα. Αλλά αυτή είναι μία ερώτηση που πρέπει να απαντήσουν εκείνοι.

Έχεις κερδίσει τόσο με μοτοσυκλέτα όσο και με αυτοκίνητο. Ποια νίκη ήταν η δυσκολότερη και γιατί;

Είναι δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα. Στη μοτοσυκλέτα είσαι μόνος σου, μάχεσαι σκληρά όλη την ημέρα. Μελετάς 2,3 ή και 4 ώρες το roadbook, πρέπει να κάνεις τα πάντα μόνος σου, δεν έχεις καμία βοήθεια, καταπονείσαι. Τώρα έχω συνοδηγό και ειδικά με ένα αυτοκίνητο όπως το Mini, τα πράγματα είναι πολύ πιο εύκολα. Νιώθεις πιο ασφαλής.

Ήταν αυτός ο παράγοντας, η ασφάλεια, ο λόγος για τον οποίο άλλαξες κατηγορία;

Όχι, όχι, σίγουρα όχι. Άλλαξα κατηγορία ουσιαστικά απαντώντας στην πρόσκληση τότε της Nissan, έχοντας κατακτήσει τη νίκη στους δύο τροχούς, να δοκιμάσω την τύχη μου και στους τέσσερις. Με το αυτοκίνητο που είχε τρέξει το 2004 ο Ari Vatanen στο Ράλι Ντακάρ. Οργάνωσαν ένα τεστ για μένα, το έκανα και άμεσα ένιωσα πολύ ωραία πίσω από το τιμόνι. Τότε αποφάσισα πως αυτή θα ήταν η επόμενη πρόκληση…

Ανέφερες τον συνοδηγό. Πόσο σημαντικός είναι για εσένα λοιπόν ο Michel Perin;

Είναι πολύ, πάρα πολύ σημαντικός. Κάθεται δεξιά μου και κάνει τα πάντα! Εγώ είμαι απλά ο… ταξιτζής! Δουλεύει σκληρά, προσπαθώντας συνεχώς να με καθοδηγεί. Αν έχεις κακό συνοδηγό, δεν έχεις καμία ελπίδα στο Ράλι Ντακάρ.

Το Ράλι Ντακάρ είναι ένας αγώνας με υψηλό βαθμό επικινδυνότητας. Έχεις νιώσει ποτέ φόβο κατά τη διάρκεια ειδικής διαδρομής;

Όχι, όχι. Νιώθω απεριόριστο σεβασμό για την έρημο κι αυτό είναι πολύ σημαντικό. Υπάρχουν στιγμές φόβου αλλά… πρόκειται για ένα φυσιολογικό συναίσθημα κατά τη διάρκεια μίας τόσο δύσκολης πρόκλησης. Κι έναντι αυτής είναι ο φόβος – τον ένιωθα τα πρωινά, πριν το ξεκίνημα της ειδικής όταν έτρεχα με μοτοσυκλέτα. Είναι λοιπόν κάτι διαφορετικό, είναι φόβος σαν… σεβασμός για όσα θα βρεις μπροστά σου στην πορεία της ημέρας. Όχι φόβος σχετικά με το αν θα έχω ατύχημα ή κάτι τέτοιο.

Έχει τρέξει και στο αυθεντικό Ράλι Ντακάρ, στην Αφρική. Πόσο διαφορετικός είναι ο αγώνας στη Νότια Αμερική;

Όλα είναι διαφορετικά. Το είδος της ερήμου, οι ειδικές διαδρομές, η ίδια η πρόκληση είναι διαφορετική. Τώρα κινούμαστε πιο γρήγορα, οι διαδρομές είναι μικρότερες σε μήκος. Εκεί ήσουν τις περισσότερες φορές μόνος σου, στη μέση του πουθενά. Τώρα υπάρχουν παντού θεατές, είναι τρελό! Και στις δύο ηπείρους είναι απολαυστική η οδήγηση αλλά νομίζω πως η ποικιλία στη Νότια Αμερική είναι κάτι ξεχωριστό. Τη μία είσαι σε αμμόλοφους, την άλλη σκαρφαλώνεις στις Άνδεις, σε υψόμετρο πάνω από τα 4 χιλιάδες μέτρα. Ακόμα και τα bivouac, θυμίζουν πια paddock του MotoGP ή της Formula 1. Στην Αφρική υπήρχαν 2-3 άνθρωποι! Εκεί νομίζω πως ο αγώνας ήταν πιο δύσκολος. Μου αρέσει περισσότερο τώρα αλλά εκεί η πρόκληση ήταν ακόμα μεγαλύτερη.

Θα ήθελες κάποια στιγμή ο αγώνας να επιστρέψει στην Αφρική;

Αυτό είναι πολύ δύσκολο να συμβεί. Με όσα συμβαίνουν εκεί, είναι πολύ δύσκολο. Θα ήθελα όμως…