NewsAuto.gr
ΔΟΚΙΜΕΣ

Οδηγούμε την «καυτή» BMW M2 Competition

Η νέα έκδοση BMW M2 Competition, εκτός του ότι αποτελεί τη διάδοχο της «απλής» M2, είναι ένα καλύτερο σε όλους τους τομείς αυτοκίνητο, τιμώντας μέχρι τελευταίου cent το κόστος τoυ.
(Δημοσιεύτηκε στο τεύχος 11 της ελληνικής έκδοσης του Car Magazine-*Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη)

Μία αναβαθμισμένη σε ισχύ M2 που συνοδεύεται από μια μικρή αύξηση της τιμής κτήσης ακούγεται κάτι άκρως ενδιαφέρον, πόσο μάλλον όταν τη βλέπεις μπροστά σου έτοιμη να σε κατακτήσει με τις οδηγικές αρετές της.

Η M2 Competition δεν είναι απλώς μια ειδική έκδοση του γερμανικού καυτού κουπέ, αλλά η αντικαταστάτριά της. Η φίρμα από το Μόναχο αρχικά είχε στόχο να ικανοποιήσει τις νέες νόρμες για τις εκπομπές CO2 και κατανάλωσης, αλλά από τη στιγμή που είχαν τα κατάλληλα εργαλεία αποφάσισαν να προχωρήσουν σε περισσότερες αναβαθμίσεις, με αποτέλεσμα την αύξηση της ιπποδύναμης και τη βελτίωση των δυναμικών χαρακτηριστικών.

Αυτό που λαμβάνει ο τυχερός ιδιοκτήτης της νέας έκδοσης βασίζεται ουσιαστικά στο απερχόμενο μοντέλο, με τη διαφορά να εντοπίζεται στον κινητήρα. Εδώ παρατηρούνται και οι μεγαλύτερες πλην σημαντικότερες αλλαγές, καθώς έχει τοποθετηθεί το 3λιτρο, εξακύλινδρο σε σειρά TwinTurbo σύνολο, με κωδικό S55, γνωστό από τις M3/M4, αφήνοντας στο χρονοντούλαπο τον μονού twin-scroll υπερτροφοδότη κινητήρα της προηγούμενης M2.

Το κέρδος επικεντρώνεται στην αύξηση της ισχύος, που ανέβηκε κατά 40 PS φτάνοντας τους 410, αλλά και της ροπής που έχει σκαρφαλώσει στα 56,1 kgm (+5,1 kgm σε σχέση με την απερχόμενη M2). Επίσης, δεν λείπουν το νέο σύστημα εξάτμισης, οι προερχόμενες από τις M3/M4 βάσεις κινητήρα, οι νέοι τροχοί, η χαμηλωμένη ανάρτηση, όπως και η νέα χρωματική επιλογή που συνοδεύεται από τον κωδικό «Silver Stuttgart». Φυσικά η M2 Competition είναι πισωκίνητη, ενώ ο κάτοχος έχει τη δυνατότητα επιλογής είτε του χειροκίνητου κιβωτίου έξι σχέσεων είτε του αυτόματου με διπλό συμπλέκτη DCT7, αλλά και της τοποθέτησης του πακέτου «Driver’s Package», που δεν περιλαμβάνει τον ηλεκτρονικό περιοριστή, αυξάνοντας την τελική ταχύτητα από τα 250 στα 280 km/h.

Οι ρίζες της M2 εντοπίζονται στις θρυλικές 1600, 323i και τις πρώτες M3. Έπρεπε να περιμένουμε μέχρι το 2011 για να βγει στην παραγωγή το πρώτο post-modern μοντέλο του M Division, με τη μορφή της 1M Coupé που, παρά την απουσία του θρυλικού λογότυπου, πρόσφερε εκρηκτικές επιδόσεις. Ακολούθησαν οι M140i /240i και τελικά το 2015 κατέφτασε η M2 των 370 PS, συμπληρώνοντας το μεγάλο οικογενειακό δέντρο.Για να επιστρέψουμε στο τώρα, το νέο δημιούργημα του τμήματος M είναι πραγματικά μοναδικό: ταχύτερο, περισσότερο σπορ, με όλα τα πλεονεκτήματα ενός αυτοκινήτου καθημερινής χρήσης παρά τον περιορισμένο χώρο των πίσω επιβατών και το αυξημένο επίπεδο θορύβου.

Οι φανατικοί της BMW θα αναρωτηθούν αν η Competition είναι στην πραγματικότητα καλύτερο αυτοκίνητο από την M4. Σίγουρα η διαφορά δεν είναι χαώδης. Μπορεί η μεγαλύτερη σε διαστάσεις και ιπποδύναμη M4 να είναι πιο γρήγορη, αλλά οδηγώντας την M2 Competition τα συναισθήματα που πηγάζουν από την ωμή δύναμη και την αυξημένη συγκέντρωση είναι πολύ πιο οξυμένα. Οι σχεδιαστικές λεπτομέρειες της M2 Competition επικεντρώνονται στο αεροδυναμικό body kit που περιλαμβάνει αμέτρητα σπόιλερ, φουσκωμένα φτερά, εισαγωγές αέρα, μεγαλύτερη εμπρός μάσκα, γυαλιστερό μαύρο πίσω διαχύτη και τις τετραπλές πίσω απολήξεις της εξάτμισης.

Στο εσωτερικό της κυριαρχούν τα μπάκετ καθίσματα, τα νέα γραφικά των οργάνων και η άριστη ποιότητα των υλικών και του διάκοσμου. Η σχεδίαση του cockpit παραμένει ουσιαστικά αμετάβλητη. Πατάω το κόκκινο μπουτόν της εκκίνησης και στη συνέχεια αφιερώνω μερικά δευτερόλεπτα για να απολαύσω τον ήχο του ρελαντί, στις 1.200 rpm, μέχρι να ανέβει η θερμοκρασία των καταλυτών σε φυσιολογικά επίπεδα. Παρόλο που ο straight-six κινητήρας αποτελεί ύμνο για τη σπορ οδήγηση, εν τούτοις δεν ακούγεται όσο ο προκάτοχός του. Ο υπεύθυνος του Μ Division, Frank van Meel, με διαβεβαιώνει ότι στα σκαριά υπάρχει ένα νέο σύστημα εξάτμισης το οποίο δεν θα απογοητεύσει κανέναν με τον βρυχηθμό του.

Σε ότι αφορά τα συστήματα μετάδοσης της κίνησης, η τελική επιλογή ανάμεσα στο 6άρι χειροκίνητο ή το αυτόματο, διπλοσύμπλεκτο DCT είναι πολύ δύσκολη. Μπορεί το πρώτο να κάνει κατά δύο δέκατα πιο αργό χρόνο για το 0-100 km/h, που ουσιαστικά αποτελεί μια αμελητέα διαφορά (4,4” έναντι 4,2”), αλλά ανταμείβει τον οδηγό χάρη στην αμφίδρομη επικοινωνία μεταξύ εγκεφάλου, χεριών και ποδιών. Άρα, η πρώτη μας επιλογή είναι το χειροκίνητο.Ο συμπλέκτης είναι ελαφρύς και άμεσος.

Οι αλλαγές γρήγορες και χωρίς κομπιάσματα, όπως άλλωστε το απαιτεί η κατηγορία. Κάτω από τις 2.000 rpm ο κινητήρας δείχνει λίγο νωχελικός αλλά μετά η μεταμόρφωση της M2 Competition είναι τεράστια, δείχνοντας έτοιμη να ξηλώσει το οδόστρωμα. Η ρύθμιση των σχέσεων ακολουθεί τις βλέψεις των Γερμανών μηχανικών. Η 6η έχει μακριά κλιμάκωση, βοηθώντας την επίτευξη μιας σχετικά χαμηλής μέσης κατανάλωσης, ενώ στο άλλο άκρο η 1η είναι αρκετά κοντή, με αποτέλεσμα τα διαστάσεων 265/35 R19 της Pirelli να δυσκολεύονται να κρατήσουν με ήπιο τρόπο τη ροπή και την ισχύ. Τέλος, η ιδανική σχέση, ειδικά σε κλειστά κομμάτια της διαδρομής, είναι ασυζητητί η 3η, που αξιοποιεί στο έπακρο τη ροπή των 56,1 kgm.

Βέβαια και το αυτόματο κιβώτιο έχει τα πλεονεκτήματά του, όπως τα τοποθετημένα εκατέρωθεν του τιμονιού paddles, που είναι ιδανικά για γρήγορη οδήγηση σε δημόσιο δρόμο αλλά και σε περιβάλλον πίστας, με τον οδηγό να έχει πάντα και τα δύο χέρια στο τιμόνι, ενώ στις πιο χαλαρές αστικές διαδρομές η ρύθμιση Auto αυξάνει τα επίπεδα άνεσης και μετακίνησης. Ο οδηγός έχει επίσης τη δυνατότητα να αποθηκεύσει τις προσωπικές του ρυθμίσεις μέσω των δύο μπουτόν «M1-M2» που βρίσκονται και αυτά επάνω στο τιμόνι, ενώ μπορεί να επηρεάσει και την ταχύτητα αλλαγής των σχέσεων του DCT.

Φυσικά, υπάρχει και η δυνατότητα απενεργοποίησης του ESP, αλλά και ενεργοποίησης της λειτουργίας M Dynamic Mode (MDM), που επιτρέπει το ελεγχόμενο drift στην πίστα.Με τις στροφές του κινητήρα να βρίσκονται σχεδόν πάντα πάνω από τις 7.600 rpm, και το ψυχολογικό όριο να είναι οι 5.250 rpm, οι καμπύλες ισχύος και ροπής δίνουν έναν εκρηκτικό συνδυασμό. Βρισκόμαστε στους άδειους δρόμους του ισπανικού επαρχιακού δικτύου. Η M2 Competition μάς δείχνει την προτίμησή της σε αυτό το περιβάλλον. Βοηθούμενη από τις κόμπακτ διαστάσεις του αμαξώματος και το σχετικά μικρό βάρος (-20 kg σε σχέση με τη M4) κινείται απροβλημάτιστα, ενώ ενθουσιαζόμαστε με την αίσθηση από το εμπρός μέρος, παρά το γεγονός ότι η άσφαλτος παρουσιάζει μεικτές συνθήκες πρόσφυσης και συνολικά από το αναβαθμισμένο πλαίσιο.

Η BMW Μ2 Competition είναι πραγματικά υπέροχη οδηγικά: «σκάβει» όταν βυθίσεις το δεξί πεντάλ, ξεκολλάει λίγο απότομα, αλλά μετά μένει εκεί και μπορείς να την ελέγξεις με το γκάζι με έναν πολύ ωραίο και ισορροπημένο τρόπο. Συμπερασματικά, η M2 Competition είναι ένα από τα πιο απολαυστικά στην οδήγηση αυτοκίνητα που έχει κατασκευάσει ποτέ το M Division. Πιο ανάλαφρη και άμεση από την M4, εξαιρετικά γρήγορη, σού βγάζει αυτή την old school αίσθηση που φαντάζεσαι από την πρώτη στιγμή που την αντικρίζεις.