Συγκρίνουμε: MCLaren 720 S vs Honda NSX
Συγκριτικά
Συγκρίνουμε: MCLaren 720 S vs Honda NSX
ΣυγκριτικάΗ πιο πρόσφατη συμμαχία της McLaren με τη Honda στην F1 έληξε άδοξα. στον δρόμο και οι δυο εταιρείες προσφέρουν ένα «καθημερινό» supercar, αλλά και σ’αυτή την περίπτωση συγκρούονται επειδή αυτά τα δυο αυτοκίνητα δεν θα μπορούσαν να είναι πιο διαφορετικά.
WHAT CAR
(Δημοσιεύτηκε στο τεύχος 5 της ελληνικής έκδοσης του περιοδικού Car. Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη)
Δεκάδες μέτρα πάνω από τον κόλπο του Τόκιο η κρεμαστή γέφυρα με το ταιριαστό όνομα «Ουράνιο Τόξο» γίνεται καθημερινά μάρτυρας όλου αυτού του υπερθεάματος. Το ίδιο, όμως, τώρα και η McLaren 720S που στέκεται πάνω της.
Ανελέητη βροχή έπεφτε από έναν σκοτεινιασμένο ουρανό εδώ και τέσσερις ημέρες πλημμυρίζοντας τους πολυσύχναστους δρόμους του Τόκιο. Οι ουρανοξύστες της πόλης προσπαθούσαν απεγνωσμένα να ξεμυτίσουν μέσα από ένα πέπλο ομίχλης και τα πλοία στον κόλπο έμοιαζαν με φαντάσματα που γλιστρούν πάνω σε θολά γκρίζα νερά. Να όμως που χθες το βράδυ τα σύννεφα εξαφανίστηκαν και ξαφνικά αυτή η τρισδιάστατη εικόνα των πανύψηλων κτιρίων έμοιαζε να πάλλεται μέσα σε χρώμα και αντίθεση και τα νερά του κόλπου να στραφταλίζουν σαν θρυμματισμένος πάγος.Από την καλύτερη θέση της πόλης, στο κόκπιτ μιας απαστράπτουσας πορτοκαλί McLaren 720S, η πρωτεύουσα της Ιαπωνίας επιτέλους φαίνεται σχεδόν όμορφη.
Ή, μάλλον, φαίνεται όπως θα ’πρεπε να είναι. Σαν χαοτικό παιχνίδι Tetris, με τα τεράστια γκρίζα κτίρια της να σου δίνουν την εντύπωση ότι συγκρούονται μεταξύ τους σε ένα μόνιμο χάος. Κι όμως, συνάμα είναι και εκθαμβωτική. Ένα τεράστιο πολύβουο πλήθος που σφύζει από ενέργεια, ζωή και μια αέναη κίνηση, με τεράστια μεταλλικά φίδια να διακλαδίζονται σε «τριώροφες» διασταυρώσεις, σκούτερ να τρέχουν σαν τρελά εισερχόμενα σε ελικοειδή τούνελ και σκληρά εργαζόμενες γέφυρες να στενάζουν κάτω από το βάρος της ατελείωτης κίνησης.
Δεκάδες μέτρα πάνω από τον κόλπο του Τόκιο η κρεμαστή γέφυρα με το ταιριαστό όνομα «Ουράνιο Τόξο» γίνεται καθημερινά μάρτυρας όλου αυτού του υπερθεάματος. Το ίδιο, όμως, τώρα και η McLaren 720S που στέκεται πάνω της. Η γυάλινη επιφάνεια του κόκπιτ θυμίζει μαχητικό αεροσκάφος και σου δίνει μια τόσο αναζωογονητική αίσθηση ελευθερίας που σχεδόν σε κάνει να αισθάνεσαι ευάλωτος, σαν να οδηγείς ένα ανοιχτό Can-Am αγωνιστικό. Μέχρι δηλαδή τη στιγμή που θυμάσαι ότι περιβάλλεσαι από ένα σχεδόν αδιαπέραστο ανθρακονημάτινο πλαίσιο και ησυχάζεις. Κρυμμένη ανάμεσα στην πρωινή κίνηση, η 720S κινείται σχεδόν αόρατη αλλά εξακολουθεί να είναι ξεχωριστή ακόμα και από τον τρόπο με τον οποίο κρύβει τη δύναμή της πίσω από μία σχεδόν άμεμπτη συμπεριφορά, παρά την πολύ χαμηλή της ταχύτητα. Κινούμαστε νωχελικά ανάμεσα σε ουρές από κίτρινα ταξί και καλογυαλισμένα φορτηγά ανεφοδιασμού.
Ολοι μαζί ίσα που ξεπερνάμε το γελοιωδώς χαμηλό όριο ταχύτητας, το οποίο θα μπορούσε να υπερβεί με ευκολία ακόμα και ηλικιωμένος ποδηλάτης. Ακριβώς από πίσω μου ακολουθεί, σχεδόν αιθέριο, ένα μπλε Honda NSX, με τις τεντωμένες ακμές του να δείχνουν το ίδιο μεγαλειώδεις όπως τα «μούσκουλα» της McLaren κάτω από αυτό το σχεδόν ονειρικό φθινοπωρινό φως. Περιμένουμε και οι δύο για το μηχανολογικό highlight της γέφυρας: την αλά τιρμπουσόν έξοδο 270°. Μεμιάς, τόσο ο V6 του Honda όσο και ο V8 της McLaren κατεβάζουν σχέση, αναπτύσσουν ταχύτητα και μπαίνουν με μια πιρουέτα στην πιο εντυπωσιακή ράμπα του κόσμου, μια ομαλή, σχεδόν ατελείωτη καμπή που συστρέφεται και δίνει την ευκαιρία σε αυτά τα δύο «θηρία» να κάνουν αυτό που ξέρουν καλύτερα: να βάλουν κάτω όλη τους τη δύναμη, να στρίψουν με ακαριαίο τρόπο και να σε κάνουν να νιώσεις υπέροχα.
Η 720S σφύζει από ταλέντο και σιγουριά. Το πλαίσιό της είναι στιβαρό, ο έλεγχος των κινήσεων του αμαξώματος απόλυτος και το σύστημα διεύθυνσης τόσο γεμάτο από πληροφόρηση που ορκίζομαι ότι μπορώ να διαβάσω στα χέρια μου τα ιδεογράμματα που είναι γραμμένα στον δρόμο (τα οποία κατά πάσα πιθανότητα με προειδοποιούν να μειώσω ταχύτητα, αλλά την ίδια στιγμή το αυτοκίνητο με παρακαλάει σχεδόν να μην το κάνω). Το NSX, όμως, δεν υποχωρεί ούτε σπιθαμή. Δείχνει εξίσου γρήγορο στην αλλαγή κατεύθυνσης, το ίδιο αποφασισμένο να διατηρήσει πεισματικά την πρόσφυση πάνω στα μάλλον παράταιρα Continenta.
ο Τόκιο αλλάζει μορφή το βράδυ. Η απουσία φυσικού φωτός παρέχει έναν σκοτεινό καμβά πάνω στον οποίο νομίζεις ότι ο Jackson Pollock έχει στάξει φως. Η πλούσια αυτοκινητική κουλτούρα της πόλης είναι πανταχού παρούσα.
Πολύ γρήγορα βρισκόμαστε πίσω στους ασφυκτικά γεμάτους με αυτοκίνητα δρόμους. Έχουμε μια δουλειά να κάνουμε: να ταλαιπωρήσουμε τους εαυτούς μας και τα δύο supercars για να επιβεβαιώσουμε ή να καταρρίψουμε τον ισχυρισμό τους ότι μπορούν να λειτουργήσουν σαν δύο καθημερινά οχήματα για τη μετακίνηση από το σπίτι στη δουλειά και πάλι πίσω και ότι δεν είναι απλώς δύο πανάκριβα παιχνίδια μόνο για την πίστα. Σκεφτήκαμε, λοιπόν, ότι αν τα καταφέρουν σε μια πόλη όπως το Τόκιο, τότε μπορούν να τα καταφέρουν οπουδήποτε. Η 720S είναι το αγαπημένο μας -για φέτος- supercar. Πρόκειται για μια εξέλιξη της 650S, κυρίως όμως για ένα εντυπωσιακό μάθημα του πώς μπορείς να συνδυάσεις επιδόσεις και χρηστικότητα. Το NSX της Honda είναι το δευτερότοκο supercar μιας δύσκολης γέννας της Ηοnda και ένα αυτοκίνητο που προκαλεί πόλωση.
Οι ερωτήσεις γύρω από αυτό επιμένουν να αιωρούνται. Ερωτήσεις όπως «γιατί είναι (ένα πολύ ήπιο πάντως) υβριδικό, από τη στιγμή που οι μπαταρίες και τα ηλεκτρικά μοτέρ το βαραίνουν σημαντικά;», ή «γιατί τους πήρε τόσο πολύ καιρό να αντικαταστήσουν το προηγούμενο;», αλλά και «γιατί στην ουσία δεν το έκαναν λίγο πιο… ειδικό απ’ όσο είναι;».Βέβαια η McLaren έχει κι αυτή τα θεματάκια της. Κύριο σημείο κριτικής αποτελεί η εμμονή της εταιρείας από το Woking στη χρήση του πολύ δυνατού μεν αλλά χωρίς ιδιαίτερο χαρακτήρα V8, τη στιγμή που άλλοι κινητήρες, όπως ο ατμοσφαιρικός V10 της Audi/Lamborghini ή ο σχεδόν υπνωτιστικός V12 της Ferrari, έχουν πολύ περισσότερη συναισθηματική απήχηση, εκπέμπουν καθηλωτικό ήχο και έχουν -παρά τις «έξυπνες» τουρμπίνες και τις κοντές πολλαπλές εισαγωγής του V8- καλύτερη απόκριση στο γκάζι. Πάντως και στις δύο περιπτώσεις ο αντίλογος έχει να κάνει με την αυξημένη χρηστικότητα στις καθημερινές συνθήκες. Το υβριδικό σύστημα της Honda ανοίγει στο NSX την πόρτα στον κόσμο της τετρακίνησης και του προσφέρει μια γεμάτη ροπή αλλά και δυνατότητα torque vectoring.
Από την άλλη πλευρά, τα τούρμπο της McLaren συνδυάζουν την αδιάλειπτη δύναμη σχεδόν σε όλο το φάσμα των στροφών περιστροφής του κινητήρα με μια κατανάλωση καυσίμου που είναι σίγουρα λιγότερο τρομακτική από τη δύναμη του κινητή-ρα. Παρ’ όλα αυτά υπάρχουν σημαντικές διαφορές: Το NSX είναι σημαντικά φθηνότερο από την 720S, κατασκευασμένο από αλουμίνιο και όχι από ανθρακόνημα και με V6 υβριδικό σύστημα αντί ενός παραδοσιακού, «σκέτου» V8. Αλλά τι κινητήρας είναι αυτός ο M840T των Βρετανών! Σημαντικά αναβαθμισμένος σε σχέση με αυτόν που κινούσε την 650S, με νέους θαλάμους καύσης, βελτιωμένα πιστόνια, διαφορετικές κυλινδροκεφαλές, νέες τουρμπίνες και ιντερκούλερ, νέο στροφαλοφόρο άξονα και σύστημα ψεκασμού με διπλά μπεκ, αποδίδει 720 PS και 78,7 kgm ροπής και εκτοξεύει το αμάξωμα από στάση στα 100 km/h σε 2,9” και στα 200 km/h σε 7,8”. Αν ποτέ βρεθείς δεμένος στο κάθισμα του οδηγού μιας 720S και με μια ευθεία, στεγνή λωρίδα ασφάλτου να εκτείνεται μπροστά σου μέχρι τον ορίζοντα, τα λίγα δευτερόλεπτα κινητικής τρέλας που μπορείς να ζήσεις απλώς πατώντας στο πάτωμα το αλουμινένιο πεντάλ του γκαζιού θα σου φτιάξουν αναμνήσεις που θα κρατήσεις για μια ολόκληρη ζωή. Σε βρεγμένο οδόστρωμα ή με κρύα λάστιχα σε στεγνή άσφαλτο, ή ακόμα και με ζεστά λάστιχα σε στεγνή άσφαλτο αλλά με υπερβολικά βαρύ πόδι, το μόνο που θα πετύχεις είναι να αλλάξεις τα πίσω λάστιχα. Οταν, όμως, η ροπή συμβαδίζει με την πρόσφυση και οι τουρμπίνες γεμίσουν, τότε η McLaren εκτοξεύεται με μια μανία που κάνει τα μάγουλά σου να τσιτώσουν και το στόμα σου να εκτοξεύει -αθέλητα σχεδόν- όποια βρισιά μπορεί να κατεβάσει το φοβισμένο κεφάλι σου.
Η διαφύλαξη της κληρονομιάς του Soichiro είναι για τους Ιάπωνες τόσο επιτακτική ανάγκη όσο ο θηλασμός ενός νεογέννητου από τη μητέρα του. Η Ιαπωνία λατρεύει τη Honda και επαγωγικά και το NSX.
Τα όργανα αναδιπλώνονται όταν θέλεις να στρίψεις απερίσπαστος ή όταν απλώς θέλεις να ξεκουράσεις τα μάτια σου.
Μπορεί η 720S να είναι πιο γρήγορη, πιο φρέσκια, πιο γυαλιστερή και πιο ακριβή, αλλά το NSX είναι ένα Honda και αυτό το όνομα εδώ μετράει όσο ελάχιστα στην αυτοκινητοβιομηχανία.
Σε αυτή την πρώτη φάση της επιτάχυνσης το Honda είναι το ίδιο άγριο και αποτελεσμα-τικό, χάρη στις διπλές τουρμπίνες του θερμικού V6 και στα τρία ηλεκτρικά μοτέρ (ένα για κάθε εμπρός τροχό και ένα ανάμεσα στον πίσω άξονα). Η επιτάχυνση από φανάρι σε φανάρι με το NSX σου φαίνεται εύκολη, σχεδόν φυσιολογική. Διότι μπορεί να είναι ένα κεντρομήχανο, χαμηλό και δραματικά γρήγορο supercar, αλλά η εργονομία του, η γενναιόδωρη ορατότητα και η μπες-και-οδήγησε ευκολία στη χρήση του το κάνουν ασυνήθιστα, σχεδόν απογοητευτικά, προσβάσιμο. Θα ήταν άδικο να πούμε ότι σχε-δόν θυμίζει ένα Civic. Στο κάτω-κάτω το κόκπιτ ανήκει ξεκάθαρα στη συνομοταξία των supercars, με τα ύπτια τοποθετημένα καθίσματά του και τον μεταλλικό ήχο του V6 πίσω από το κεφάλι σου. Ωστόσο, αυτή η άμεση οικειότητα αφαιρεί λίγη από την αίσθηση της ιδιαιτερότητας που (θα έπρεπε να) έχει ένα τέτοιου είδους αυτοκίνητο.Αλλάζουμε λωρίδες σαν να είμαστε καβάλα σε παπιά. Η οδήγηση των Ιαπώνων είναι απίστευτα ευγενική και ήρεμη, γεγονός που σου δίνει δύο δυνατότητες: είτε να την αφομοιώσεις και να χυθείς μέσα σε αυτή την αρυτίδωτη λίμνη είτε να αρχίσεις τις γρή-γορες αλλαγές στις λωρίδες εκμεταλλευόμενος τις μεγάλες αποστάσεις ανάμεσα στα αυτοκίνητα και την παραχώρηση προτεραιότητας που κανονικά θα πρέπει να πολεμήσεις σκληρά για να την αποκτήσεις στους αντίστοιχους δρόμους της Αθήνας. Σε δρόμους που περιστασιακά γίνονται πιο ανώμαλοι το Honda έχει πολύ πειστική απόσβεση. Τα μαγνητοροϊκά αμορτισέρ του έχουν ικανοποιητική απορρόφηση και η καλά μονω-μένη καμπίνα αφήνει απέξω τον περισσότερο θόρυβο που προέρχεται από τον δρόμο ή τον κινητήρα. Αυτό το τελευταίο τουλάχιστον μέχρι να βρεθείς πρώτος στο φανάρι και να υποκύψεις στον πειρασμό να κάνεις μία από αυτές τις εκκινήσεις που αναδια-τάσσουν τα σωθικά σου. Ο οδηγός του σκούτερ που είναι δίπλα μου διαισθάνεται τι θέλω να κάνω και μου κάνει νόημα επιδοκιμασίας με τον αντίχειρα. Μετά κατεβάζει το τζάμι του κράνους του και γέρνει προς τα εμπρός μαρσάροντας! Η κόντρα γίνεται σχεδόν επίσημη. Και οι δύο περιμένουμε το πράσινο μαρσάροντας ελαφρά. Φύγαμε! Το αυτόματο σκούτερ είναι γρήγορο, αλλά το V6 του NSX ακόμα πιο γρήγορο και τα ηλεκτρικά του μοτέρ αντιδρούν ακαριαία σπρώχνοντας προς τα εμπρός μανιασμέ-να και τελικά αφήνοντας το σκούτερ -και οτιδήποτε άλλο- πολύ πίσω. Οι σχέσεις του κιβωτίου (εννέα στο σύνολο) αλλάζουν ραγδαία με ένα ηχηρό «κλακ» από δύο, όμως, απογοητευτικά πλαστικοποιημένα paddles στο τιμόνι. Αυτός είναι ο διπολικός χαρακτήρας του NSX: επιδόσεις και ικανότητες πέρα από κάθε αμφισβήτηση, που όμως έρχονται μέσω μιας σχεδόν ανάρμοστα εύκολης και συνηθισμένης εκτέλεσης.Στον λαβύρινθο των παλιών δρόμων γύρω από τον σταθμό του Shinbashi σταματάμε κάπου για έναν καφέ, ο οποίος είναι τόσο δυνατός που άνετα θα μπορούσες να τον βάλεις και στο ντεπόζιτο αν ξέμενες από βενζίνη. Δεκάδες βανάκια στριφογυρίζουν σαν εργατικά μυρμήγκια, σκούτερ δείχνουν να περνάνε από κάθε διαθέσιμη ρωγμή στην κίνηση και μυριάδες υπαίθρια φαγάδικα ταΐζουν έναν πληθυσμό που δείχνει να είναι πραγματικά ευτυχής μόνο όταν τρώει.
Στο παλιό Τόκιο έχεις την αίσθηση ότι τα κτίρια μεγάλωσαν με οργανικό τρόπο παρά ότι χτίστηκαν. Είναι στριμωγμένο και χαοτικό με έναν γοητευτικό τρόπο. Και η McLaren περνάει σχεδόν απαρατήρητη. Τόση είναι η απήχηση του NSX. Μπορεί η 720S να είναι πιο γρήγορη, πιο φρέσκια, πιο γυαλιστερή και πιο ακριβή, αλλά το άλλο είναι ένα Honda και αυτό το όνομα εδώ μετράει όσο ελάχιστα στην αυτοκινητοβιομηχανία. Η διαφύλαξη της κληρονομιάς του Soichiro είναι για τους Ιάπωνες τόσο επιτακτική ανάγκη όσο ο θηλασμός ενός νεο-γέννητου από τη μητέρα του. Η Ιαπωνία λατρεύει τη Honda και επαγωγικά και το NSX.
Αυτός είναι ο διπολικός χαρακτήρας του NSX: επιδόσεις και ικανότητες πέρα από κάθε αμφισβήτηση, οι οποίες, όμως, έρχονται μέσω μιας σχεδόν ανάρμοστα εύκολης και συνηθισμένης εκτέλεσης.
Το εσωτερικό της McLaren είναι το ίδιο χρηστικό με αυτό της Honda, το ίδιο αποτελεσματικό, αλλά η αίσθηση που αποπνέει είναι πιο ποιοτική (όντως είναι) και δείχνει σαφώς πιο ξεχωριστό. Το ταμπλό του NSX θυμίζει λίγο παραπάνω απ’ όσο πρέπει το αντίστοιχο του Accord. Αντιθέτως, αυτό της 720S είναι σαφώς πιο συναισθηματικά φορτισμένο και με μια αναμφισβήτητη αύρα τεχνολογίας αιχμής. Τα σπορ καθίσματα θα μπορούσαν να προσφέρουν λίγο καλύτερη οσφυϊκή στήριξη, αλλά σχεδόν σε όλους τους άλλους το-μείς πρόκειται για ένα εξαίσιο εσωτερικό. Η 720S φυσικά εκκινεί με μπουτόν, οπότε τοποθετείς το κλειδί στην ειδι-κή θήκη που υπάρχει στο εμπρός μέρος του καθίσματος (μια πανέξυπνη λεπτομέρεια) και μπαίνεις στον «καβγά» της κίνησης. Η McLaren είναι πανεύκολη, εργονομική με εγγενώς ήπιους τρόπους, τόσο που σε καταλαγιάζουν ως οδηγό. Ο κινητήρας έχει εξαιρετικά ομαλή λειτουργία από το ρελαντί σχεδόν, προφανώς διαθέτει τεράστια ροπή δι-αθέσιμη όποτε αποφασίσεις να τη στείλεις στα τεράστια πίσω λάστιχα μέσω ενός «κρεμμώδους» κιβωτίου το οποίο έχει, θαρρείς, τηλεπαθητική χαρτογράφηση αλλαγών. Στη λειτουργία Normal η έξυπνη ανάρτηση ισιώνει τις ανωμαλίες στην άσφαλτο, ενώ η εκπληκτική περιφερειακή ορατότητα σού δίνει τη σιγουριά να αλλάζεις κατεύθυνση και λωρίδες. Και μόλις το μπλε Honda στο φανάρι δίπλα σου πατάει γκάζι και εξακοντίζεται δεν έχεις κανένα απολύτως πρόβλημα να ακολουθήσεις. Ο V8 δείχνει να έχει ατελείωτα αποθέ-ματα ροπής, ειδικά μετά τις 3.000 rpm, και ο ρυθμός με τον οποίο μαζεύεις χιλιόμετρα πολύ σύντομα δείχνει εντελώς ακατάλληλος για τους πολυσύχναστους δρόμους της πόλης.
Μπορεί αμφότερα τα αυτοκίνητα να δουλεύουν μια χαρά μέσα στον αστικό ιστό, να ακολουθούν πειθήνια την κίνηση, να αναβοσβήνουν τους κινητήρες τους στα φανάρια, μέσω των stop/start, και να αλλάζουν απροβλημάτιστα σχέσεις με τα διπλοσύμπλεκτα κιβώτιά τους, αλλά αυτό δεν σημαί-νει ότι δεν ασφυκτιούν και δεν λαχταρούν έναν δρόμο με λιγότερη κίνηση και περισσότερες στροφές. Η διαδρομή από το Τόκιο μέχρι το όρος Φούτζι είναι ένα «προσκύνημα» για πολλούς διαφορετικούς λόγους,σήμερα, όμως, ο κύριος είναι ένας από τους δύο δρόμους που φτάνει μέχρι στο ύψος των 3.776 μέτρων. Αφήνεις τον αυτοκινη-τόδρομο και σταδιακά αρχίζεις να σκαρφαλώνεις μέσα σε ένα υπέροχο τοπίο με δάση που τα λούζει το φως του ήλιου. Το προαίσθημα που είχες, ότι το τιμόνι της McLaren μάλλον είναι εξαιρετικό, χρειάστηκαν μόλις τρεις στροφές για να αποδειχτεί απολύτως σωστό. Σε συνδέει με τον δρόμο με τέτοια αμεσότητα που κάνει το νευρικό σου σύστημα να βρί-σκεται σε συνεχή εγρήγορση. Αναρωτιέμαι. Αν αγνοήσεις το όριο ταχύτητας που βλέπεις μέσα στο δάσος, το καταργείς; Αφήνω τον V8 twin-turbo ελεύθερο για μερικά δευτερόλε-πτα, επιτρέπω στον εαυτό μου την απόλυτη ικανοποίηση να αλλάξω δύο σχέσεις εκεί που οφείλουν να αλλάζουν, στον κόφτη δηλαδή, και ο γύρω κόσμος μοιάζει να καταρρέει. Το τοπίο θολώνει πίσω από τα πλαϊνά τζάμια και χάνεται προς τα πίσω, σαν την ουρά ενός κομήτη. Επιμένω στο γκάζι και η όλη κατάσταση μετατρέπεται σε ασυγκράτητο τσουνάμι. Παρά τη σχεδόν κακόβουλη ταχύτητά της, ωστόσο, όταν ο δρόμος μετατρέπεται σε μια φιδογυριστή απαιτητική διαδρομή, εκεί είναι που η 720S πραγματικά σε σκλαβώνει.
Οταν αρχίζει να εφαρμόζεται περισσότερη πλευρική δύναμη, η ανάρτηση στη Normal λειτουργία μοιάζει να είναι υπερβολικά μαλακή. Σαν να της λείπει η ικανότητα να σε αφήσει να εξερευνήσεις το τεράστιο δυναμικό πρόσφυσης και ικανοτήτων της McLaren. Αλλά, όταν περνάς στις λειτουργίες Sport ή Race, μοιάζει σαν να έχεις στα χέρια σου ένα τελείως διαφορετικό αυτοκίνητο. Ο συνδυασμός αμεσότητας, πρόσφυσης και πληροφόρησης σε αφήνει με το στόμα ανοιχτό. Η 720S πηγαίνει ολοένα γρη-γορότερα, πιέζει ολοένα περισσότερο και φρενάρει ολοένα πιο αργά μέσα στη στροφή, τόσο που αρχίζεις να φοβάσαι ότι θα χάσεις την ικανότητα να συγκρατήσεις τον εαυτό σου πολύ πριν το ίδιο το αυτοκίνητο φτάσει στο απόλυτο όριό του. Και όταν σπάσει τελικά την πρόσφυση, περνάει στην πλαγιολίσθηση με εξαιρετική ηρεμία και ομοιογένεια, ενώ το εξαιρετικό πλαίσιο σού επιτρέπει να έχεις τον έλεγχο σε όλες τις περιπτώσεις.
Η οδήγηση στο ίδιο κομμάτι δρόμου με το NSX είναι περίπου ένα μάθημα ταπεινοφροσύνης. Το Honda είναι γρήγορο. Για την ακρίβεια εξαιρετικά γρήγορο, αλλά και πάλι μια κλάση κάτω από τη φρενίτιδα της McLaren. Τα φρένα του, για παράδειγμα, που σε κανονικές συνθήκες έχουν καλύτερη αίσθηση από τη μάλλον «μουδιασμένη» που σου δίνουν τα αντίστοιχα της McLaren, εδώ δεν μπορούν να εκμεταλλευτούν στο έπακρο τη χάραξη αυτού του εκπληκτικού δρόμου. Ομοίως, τα σχετικά συντηρητικά λάστιχά του (Continental ContiSport Contact) επιφέρουν μια ανησυχητική ασάφεια, μια ασυνέχεια στην πρόσφυση. Το εμπρός μέρος ανοίγει την τροχιά του υπερβολικά εύκολα και στην έξοδο της στροφής το πίσω μέρος μπορεί να δώσει χαστούκι αν έχεις πολύ βαρύ πόδι. Το υβριδικό σύστημα αποδεικνύεται πολύ «βαρύ» για τα λάστιχα, τα οποία έχουν ήδη να διαχειριστούν το πλευρικό φορτίο.Το σκοτάδι έχει πέσει καθώς κατευθυνόμαστε πίσω στην πόλη. Το Τόκιο αλλάζει μορφή το βράδυ. Η απουσία φυσικού φωτός παρέχει έναν σκοτεινό καμβά πάνω στον οποίο νομίζεις ότι ο Jackson Pollock έχει στάξει φως. Η πλούσια αυτοκινητική κουλτούρα της πόλης είναι πανταχού πα-ρούσα, αλλά και αυτή επίσης γίνεται πολύ πιο εμφανής και φανταχτερή το βράδυ. Ο θόρυβος και η οπτική θύελλα των φτιαγμένων γιαπωνέζικων πάντα- «όπλων» αλλά και δεκάδων supercars συνθέτουν μια σχεδόν καρναβαλική ατμόσφαιρα. Η κάθοδος μας από τον περιφερειακό μοιάζει με βύθιση σε σκηνικό ταινίας, καθώς ο ατμός υψώνεται από την άσφαλτο που στεγνώνει και οι νέον πινακίδες ανταγωνίζονται ποια θα σε ρίξει πρώτη σε επιληπτικό επεισόδιο.
Οδηγούμε στους πολύβουους δρόμους του Shibuyu, κάνουμε μια στάση στη διαβόητη διασταύρωση που συναντιούνται περίπου ένα εκατομμύριο διαβάσεις πεζών και μετά στρίβουμε για να επιστρέψουμε στο Shinbashi. Μάλιστα στεκόμαστε τυχεροί, καθώς μας πιάνει το «κύμα» των πράσινων φαναριών προσφέροντάς μας μια «καθαρή» διάβαση μέσα από τα τεχνητά φαράγγια της πόλης. Οδηγούμε σχεδόν 18 ώρες σερί και παρ’ όλα αυτά τα αυτοκίνητα εξακολουθούν να είναι αρκετά άνετα. Το κυριότερο, όμως, είναι ότι εξακολουθούν να είναι τόσο γοητευτικά που δεν θέλουμε να πάμε σπίτι. Αν μη τι άλλο, το NSX είναι το πιο χρηστικό από τα δύο. Η φιλικότητά του σε καθημερινή χρήση και η μονάδα ισχύος που είναι πιο ήπια, το κάνουν τόσο εύκολο όσο είναι ένα Jazz. Αν βρεθεί στον κατάλληλο δρόμο, το Honda αποδεικνύεται ταχύτατο και άμεσο, παρότι στο όριο δείχνει κάπως απότομο και δύσκολο στον χειρισμό. Δίνει την αίσθηση στον οδηγό του ότι κάτι κάνει λάθος ή ότι δεν έχει μπει στο νόημα. Περισσότερο στοχοπροσηλωμένα λάστιχα ασφαλώς θα βοηθούσαν. Ασφαλώς ένα NSX Type R θα είναι καλύτερο… Βέβαια δεν αποτελεί έκπληξη ότι στη συγκεκριμένη αντιπαράθεση το NSX φαίνεται (και είναι) πιο αργό. Ο φυσικός του αντίπαλος θα ήταν η McLaren 570S. Αλλά, το γεγονός ότι το NSX θα πάλευε για να απομακρυνθεί από το νέο Civic Type R σε έναν δημόσιο δρόμο αφήνει μια πικρή γεύση. Όσο έξυπνο σύστημα torque-vectoring κι αν διαθέτει, δεν μπορεί να υπερκεράσει το μειονέκτημα του επιπλέον βάρους.Η 720S με τον θερμικό V8 κινητήρα, από την άλλη, ενώ ουδείς μπορεί να ισχυριστεί ότι πρόκειται για ένα «απλό» αυτοκίνητο, είναι ένα όχημα με ανεπιτήδευτη μηχανολογική απλότητα που χαίρεσαι να οδηγείς, είτε είσαι στριμωγμένος στους δρόμους του Shibashi είτε λυσσάς στην πίστα της Suzuka. Το να την οδηγείς σε καθημερινή βάση σε διαδρομές που προορίζονται για αυτοκίνητα πόλης είναι μάλλον υπερβολικό (και αγχωτικό, δεδομένης της τιμής της), αλλά και πάλι θα το κάνει τόσο καλά που θα χρωματίσει την καθημερινότητά σου…
McLaren 720S Tech:
Κινητήρας: 3.994 cc, V8, Twin-Turbo
720 Ps @ 7.250 rPm
78.5 kgm @ 5.500 rPm
Κιβώτιο: Αυτόματο διπλού συμπλέκτη
7 σχέσεων
Μετάδοση: στους πίσω τροχούς
0-100 km/h: 2,8 ”, 341 km/h
Μέση Κατανάλωση: 10,7 lt/100 km
CO2: 249 g/km
Διαστάσεις (Μ/Π/Y): 4.543 x 1.930 x 1195 mm
Μεταξόνιο: 2.670 mm
Βάρος: 1.419 kg
Tιμή (Αγγλία): € 231.870
HONDA NSX Tech:
Κινητήρας: 3.493 cc, V6 2 Turbo
507 Ps @ 6.500 – 7.500 rPm
56.1 kgm @ 2.000 – 6.000 rPm
Κιβώτιο: Αυτόματο Διπλού Συμπλέκτη 9 σχέσεων
Μετάδοση: στους τέσσερις τροχούς
0-100 km/h: 2,9 ”, 308 km/h
Μέση Κατανάλωση: 10,0 lt/100 km
CO2: 228 g/km
Διαστάσεις (Μ/Π/Y): 4,487 x 1,939 x 1.204 mm
Μεταξόνιο: 2.630 mm
Βάρος: 1,851 kg
Tιμή: € 148,991(Τιμή Αγγλίας)
Το παραπάνω θέμα δημοσιεύτηκε στην Ελληνική έκδοση του CAR, που κυκλοφορεί κάθε πρώτη Κυριακή του μήνα με το ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ!
