Από το ψαροχώρι…στο τιμόνι των New York Times
MIRROR
Από το ψαροχώρι…στο τιμόνι των New York Times
MIRRORO 37χρονος διάδοχος της μηντιακής αυτοκρατορίας είναι από την 1η Ιανουαρίου του 2019 ο νέος εκδότης της ιστορικής εφημερίδας διαδεχόμενος τον πατέρα του
WHAT CAR
Ο αστυνόμος του Γουέκφιλντ έκλεισε το τηλέφωνο χαμογελαστός. Αναρωτιόταν τι στο καλό γύρευε ο νεαρός ρεπόρτερ της τοπικής εφημερίδας Providence Journal που τον έπαιρνε τηλέφωνο κάθε μέρα, στο χωριουδάκι αυτό του Rhode Island για να μάθει αν υπήρξε κάποιο συμβάν κατά την διάρκεια της νύχτας. Ήξερε, ότι ο 24χρονος τότε Άρθουρ Γκρεγκ Σούλτζμπεργκερ, ήταν ο γιος του εκδότη των New York Times, κάτι που πολύ απλά σήμαινε ότι θα μπορούσε να δουλέψει σε μια από τις μεγαλύτερες εφημερίδες του κόσμου. Γι’ αυτό αδυνατούσε να καταλάβει με ποια λογική ο νεαρός επέλεξε για πρώτη του δουλειά, μια μικρή τοπική εφημερίδα στην επαρχία του New Providence, μετά από υπόδειξη της καθηγήτριάς του Τρέισι Μπρέιτον στο πανεπιστήμιο του Brown.
H Μπρέιτον που είχε κερδίσει βραβείο Πούλιτζερ για ρεπορτάζ της στην Providence Journal, πίεζε τον Άρθουρ που δεν είχε πειστεί να ξεκινήσει την καριέρα του σε ένα ψαροχώρι.
«Εχω την αίσθηση από το διάστημα που δούλεψα μαζί σου ότι θα σου αρέσει, οπότε τι χάνεις να δοκιμάσεις; Κάντο και αν δεν σου αρέσει, μπορείς πάντα να κάνεις κάτι άλλο» του είπε η δημοσιογράφος. Ο Άρθουρ το έκανε. Γρήγορα διαπίστωσε ότι του άρεσε-για την ακρίβεια παθιάστηκε-η μικρή εκείνη εφημερίδα και τα ρεπορτάζ που έκανε για δύο χρόνια, παρόλο που θα μπορούσε να ήταν στους Times ή όπου αλλού επιθυμούσε. Όταν έφυγε πήγε στο για δύο χρόνια συντάκτης στην Oregonian του Πόρτλαντ, ενώ για ένα φεγγάρι πέρασε και από το Κάνσας, πριν ενσωματωθεί το 2009, στους Times. Aπό την Δευτέρα 1η Ιανουαρίου του 2019 έγινε και επισήμως ο εκδότης μιας από τις ιστορικότερες εφημερίδες των ΗΠΑ, μετά την απόφαση του πατέρα του να αποχωρήσει από την θέση αυτή, έπειτα από 25 χρόνια θητείας, παραδίδοντας την σκυτάλη στον 37χρονο Άρθουρ. Έναν νεαρό παθιασμένο με την δουλειά αυτή, φανατικό vegan-χορτοφάγος δηλαδή-που όταν πήγε για δουλειά στο Κάνσας, μια πόλη που θεωρείται η «Μέκκα του κρέατος», έμεινε μιάμιση μέρα νηστικός μέχρι να βρει ένα κινέζικο εστιατόριο για να φάει τόφου!
Ο διάδοχος που κέρδισε όλους τους διεκδικητές
Στις 14 Δεκεμβρίου του 2018 όλοι οι εργαζόμενοι στον όμιλο των New York Times έλαβαν ένα mail από τον Άρθουρ Σούλτζμπεργκερ Τζούνιορ, πατέρα του νέου εκδότη, στο οποίο τους ανακοίνωνε την νέα σελίδα που ανοίγει για μια από τις πιο επιδραστικές εφημερίδες των ΗΠΑ. «Αυτό δεν είναι ένα αντίο» έλεγε μεταξύ άλλων «όμως μπαίνοντας στην νέα χρονιά, το μεγάλο πλοίο που είναι οι Times θα έχει για καπετάνιο τον Αρθουρ Γκρεγκ». «Είμαι υπέρμαχος του πρωταθλητισμού που κάνει αυτός ο όμιλος. Και θα συνεχίσω να το πράττω ως εκδότης» υπογράμμισε ο διάδοχος στην μηντιακή αυτοκρατορία των Οτς-Σούλτζμπεργκερ.
Άντι Μακρίδης: Ο Έλληνας κατάσκοπος που «πυροβολεί» με το μυαλό
Ο παππούς του Άρθουρ Οτς έγραψε ένα μεγάλο κεφάλαιο στους Times όταν αποφάσισε να δημοσιεύσει τα απόρρητα έγγραφα της κυβέρνησης για το Βιετνάμ, γνωρίζοντας ότι ο Λευκός Οίκος θα μπορούσε να τον απειλήσει ή ακόμη και να τον στείλει φυλακή. Κάποιοι λένε ότι το αυτό μπορεί να πράξει και ο εγγονός. Ο τελευταίος παρότι νεωτεριστής δεν προανήγγειλε μεγάλες αλλαγές το ερχόμενο διάστημα, έστω και αν κάποιοι πιστεύουν το αντίθετο, όταν σημειώνονται τέτοιες εξελίξεις σε έναν εκδοτικό κολοσσό. Ο πατέρας του θα εξακολουθήσει να είναι πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου, έχοντας θητεύσει ως εκδότης των Times για ένα τέταρτο του αιώνα, οδηγώντας τους στη νέα ψηφιακή εποχή. Έβγαλε την on line έκδοση της εφημερίδας το 1996 και δεκαπέντε χρόνια αργότερα εισήγαγε την ηλεκτρονική πληρωμή ή σύνδρομή, ρισκάροντας να χάσει χιλιάδες αναγνώστες. Αποδείχτηκε πως ο πατέρας ήταν πολύ διορατικός. Με την διαφημιστική πίτα στα έντυπα ΜΜΕ των ΗΠΑ να συρρικνώνεται διαρκώς τα τελευταία χρόνια οι New York Times επικεντρώθηκαν στην αύξηση των συνδρομητών τους και στην συνεχή ανανέωση και επέκταση της ψηφιακής τους πλατφόρμας.
Σήμερα η εφημερίδα έχει 3.500.000 συνδρομητές-τα 2.500.000 είναι μόνο για την ηλεκτρονική της πλατφόρμα-και είναι μια από τις ελάχιστες που προσλαμβάνουν δημοσιογράφους σε μια περίοδο που τα αμερικάνικα ΜΜΕ ζορίζονται πολύ. Ο νεαρός Άρθουρ ξεκίνησε να εργάζεται στην εφημερίδα το 2009, αρχικά στη Νέα Υόρκη και κατόπιν στο Κάνσας, ως υπεύθυνος του γραφείου των Times στην πόλη. Οι μετοχές του ανέβηκαν κατακόρυφα χάρη στο Innovation Report, μια έκθεση για μετάβαση των Times στην ψηφιακή εποχή, η οποία διέρρευσε κάποια στιγμή και μέχρι σήμερα θεωρείται πρότυπο για τον χώρο των Αμερικάνικων ΜΜΕ. Στην κούρσα της διαδοχής για την ιδιαίτερα απαιτητική θέση του εκδότη της ιστορικής εφημερίδας ο Άρθουρ δεν ήταν μόνος του, αφού υπήρχαν άλλοι δύο υποψήφιοι, ο 37χρονος Σαμ Ντόλνικ και ο Ντέιβιντ Πέρπιτς, ξαδέρφια του. Αμφότεροι δουλεύουν χρόνια στους Times σε σημαντικές θέσεις, όμως ο υιός Σούλτζμπεργκερ είχε κάτι παραπάνω. Ήταν δημοσιογράφος είχε ηγετικές ικανότητες και έβλεπε το μέλλον. Εν αντιθέσει με τον πατέρα του είναι πιο κλειστός χαρακτήρας και αποφεύγει να μιλάει πολύ, μετρώντας κυριολεκτικά κάθε κουβέντα του.
Ο Έλληνας μετανάστης που έγινε ο μεγαλύτερος κατασκευαστής στην Αμερική
«Δεν μεγάλωσα φιλοδοξώντας να γίνω εκδότης των New York Times» δήλωσε πριν από λίγες ημέρες στο έγκριτο New Yorker συμπληρώνοντας με νόημα: «Αλλά, έχοντας περάσει τα τελευταία 8 χρόνια της ζωής μου εδώ και κατανοώντας πόσο σημαντική είναι η δουλειά που παράγεται κάθε μέρα δεν μπορώ να φανταστώ έναν πιο ικανοποιητικό ή ανταποδοτικό τρόπο για την ζωή μου».
Από τον Μπους στον Τραμπ
Στο γραφείο του Άρθουρ Γκρεγκ Σούλτζμπεργκερ ένα από τα ελάχιστα διακοσμητικά στοιχεία, είναι μια κορνίζα με το ρεπορτάζ του για έναν υπέργηρο-ήταν 103 ετών όταν τον συνάντησε-δικαστή του Κάνσας. Με αραιά μαλλιά και παρουσιαστικό που παραπέμπει περισσότερο σε τεχνοκράτη και όχι σε δημοσιογράφο, ο 37χρονος εκδότης μιας από τις πιο ισχυρές εφημερίδες των ΗΠΑ, ξέρει πολύ καλά πως να χειρίζεται δύσκολες καταστάσεις. Τα τελευταία χρόνια ως αναπληρωτής εκδότης, ενημερωνόταν για όλα όσα αφορούσαν τον όμιλο, έχοντας πρωτίστως αποδείξει ότι μπορούσε να πατήσει στα πόδια του. Γεννημένος στην Ουάσιγκτον, ο Άρθουρ μεγάλωσε μέσα σε μια οικογένεια, όπου η οικονομική επιφάνεια ήταν δεδομένη, τα μέλη της όμως δεν την φώναζαν ποτέ.
Πήγε σε ένα από τα καλύτερα ιδιωτικά σχολεία του Μανχάταν όπου φοιτούν παιδιά της υψηλής κοινωνίας και αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο του Μπράουν με δίπλωμα στις πολιτικές επιστήμες. Η αγάπη του για την δημοσιογραφία τον οδήγησε στο ψαροχώρι του Γουέικφιλντ αρχικά, εν αντιθέσει με τον πατέρα του ο οποίος ανδρώθηκε δημοσιογραφικά στους New York Times.
Ο τελευταίος θήτευσε ως ανταποκριτής της εφημερίδας στην Ουάσιγκτον, αλλά και ως νυχτερινός υπεύθυνος παραγωγής στα περίφημα πιεστήρια της 43ης Οδού. Επί των ημερών του πατέρα του άλλωστε,την άνοιξη του 2003, έσκασε και το «σκάνδαλο Τζέισον Μπλερ» που ταρακούνησε για τα καλά τον όμιλο όταν έγινε γνωστό ότι ο συγκεκριμένος ρεπόρτερ των New York Times «κατασκεύαζε» η «έκλεβε» από άλλα μέσα τις ιστορίες του. Ο Άρθουρ Οτς Σούλτζμπεργερ διέταξε εσωτερικό έλεγχο και η εφημερίδα απολογήθηκε στους αναγνώστες της με ένα κείμενο 7.239 λέξεων στην πρώτη σελίδα της. Κατάφερε όμως να κρατήσει το φύλο κάτω από τον έλεγχο των δύο οικογενειών-Οτς και Σούλτζμπεργερ-την περίοδο της ύφεσης την ίδια στιγμή που δεκάδες εφημερίδες άλλαξαν ιδιοκτησιακό καθεστώς. Τώρα ο υιός Σούλτζμπεργερ καλείται να αντιμετωπίσει τις νέες προκλήσεις και έναν πλανητάρχη που «μισεί» τους New York Times, όπως και πολλά άλλα ΜΜΕ.
Ο παππούς του, τα Pentagon papers και η κόντρα με τον Νίξον
Όταν ο Άντολφ Οτς πλήρωσε το 1896 75.000 δολάρια για να αγοράσει τους New York Times η εφημερίδα πουλούσε μόλις 9.000 φύλα και κάθε ημέρα που κυκλοφορούσε, ζημίωνε τον εκδότη της κατά 1000 δολάρια. Ο νέος εκδότης ήταν και αυτός που εμπνεύστηκε το μότο της, το περίφημο πλέον «Ειδήσεις που αξίζει να τυπωθούν», το οποίο φιγουράρει έκτοτε μέσα σε ένα μικρό τετράγωνο, πάνω αριστερά στην πρώτη σελίδα. Μέσα σε λίγους μήνες η εφημερίδα άρχισε να ανακάμπτει και σταδιακά να επεκτείνεται τις επόμενες δεκαετίες, ανοίγοντας γραφεία σε σημαίνουσες πόλεις της Αμερικής. O παππούς του σημερινού εκδότη των New York Times, Άρθουρ Οτς Σούλτζμπεργκερ έχει ένα κοινό σημείο με τον εγγονό του, το οποίο θα μπορούσε να πει κάποιος ότι παραπέμπει σε παιχνίδι της μοίρας, ανέλαβε τα ηνία της εφημερίδας στην ηλικία των 37 ετών όπως και ο Άρθουρ Γκρεγκ, που έγινε εκδότης στις αρχές του μήνα που διανύουμε.
Ο παππούς Σούλτζμπεργερ όμως το 1963, έμελλε να ζήσει τις κοσμογονικές αλλαγές στις ΗΠΑ με τον πόλεμο του Βιετνάμ, την δολοφονία του Κέννεντι, του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ και φυσικά την άνοδο του Ρίτσαρντ Νίξον στην εξουσία.
Παρέμεινε σε αυτή την θέση μέχρι το το 1992, όταν και παρέδωσε το αξίωμα του εκδότη στον γιο του και ήταν αυτός που που έδωσε το οκ για την δημοσιοποίηση των Pentagon Papers.
Η πρώτη του αντίδραση όταν του ανέφεραν το θέμα,ο αρχισυντάκτης της εφημερίδας Α.Μ. Ρόσενταλ και ο δημοσιογράφος Νιλ Σίαν ήταν η φράση «Απο δέκα χρόνια έως ισόβια», υπονοώντας τηνη ποινή φυλάκισης με την οποία κινδύνευαν όλοι τους. Όμως, δεν έκανε πίσω. Την Κυριακή 13 Ιουνίου του 1971 δημοσιεύθηκε το πρώτο ρεπορτάζ προκαλώντας τον ανάλογο σεισμό στην Αμερική και οργή στον Λευκό Οίκο. Όταν την επομένη, δημοσιεύθηκε η συνέχεια ο υπουργός Δικαιοσύνης Τζον Μίτσελ, απέστειλε τηλεγράφημα στους Τimes, ζητώντας τους να σταματήσουν την δημοσιοποίηση των εγγράφων, για λόγους εθνικής ασφάλειας.
Εξαφάνιση ή απαγωγή; Η συγκλονιστική ιστορία του Έλληνα που αγνοείται από το 2013
Σπύρος Βελέντζας: Ο Έλληνας μαφιόζος της Νέας Υόρκης
Ο Άρθουρ Οτς Σούλτζμπεργκερ αρνήθηκε και συνέχισε για άλλη μια μέρα δημοσιεύοντας και ένα άρθρο με τίτλο «Ο Μίτσελ απαιτεί να σταματήσουμε το ρεπορτάζ αλλά οι Times αρνούνται».
Η αποκάλυψη των μυστικών εγγράφων του Πενταγώνου για την ανάμειξη των ΗΠΑ στον πόλεμο του Βιετνάμ προκάλεσε «σεισμό» σε ολόκληρη την χώρα και ζήλεια στις υπόλοιπες εφημερίδες.
Ο πρόεδρος Ρίτσαρντ Νίξον έγινε έξαλλος, ειδικά όταν οι Times απέρριψαν το τελεσίγραφο του Μίτσελ, προκειμένου να σταματήσουν τις αποκαλύψεις. Όπως έγινε γνωστό αργότερα σε μια συνάντηση Νίξον-Κίσιντζερ για το καυτό θέμα ο τότε πλανητάρχης είπε στον σύμβουλό του για θέματα Εθνικής Ασφάλειας: «Οι άνθρωποι που έκαναν κάτι τέτοιο θα έπρεπε να καούν στην πυρά». Χρειάστηκε να εκδοθούν περιοριστικά μέτρα από Δικαστή για να σταματήσουν οι Times να δημοσιεύουν τα απόρρητα έγγραφα προσωρινά.
Τελικά ο Νίξον «κάηκε» πολιτικά με το σκάνδαλο Watergate, αφού ο πόλεμος που άνοιξε αρχικά με τους Times του παππού Σουλτζμπέργκερ και ακολούθως με την Washington Post, τον άφησε ηττημένο μετά από δύο δίκες, οι οποίες δικαίωσαν τις δύο εφημερίδες. Έκτοτε ο Άρθουρ Οτς Σούλτζμπεργκερ συνέχισε να εργάζεται καθημερινά με την ίδια αφοσίωση στο έργο της εφημερίδας, μέχρι να αποχωρήσει στις αρχές της δεκαετίας του ’90, όταν παρέδωσε την θέση στον γιο του και πατέρα του Άρθουρ Γκρεγκ. Το στρατηγείο της εφημερίδας είναι ένας εντυπωσιακός ουρανοξύστης σχεδιασμένος απότον Ρένζο Πιάνο στην 8η Λεωφόρο, στην καρδιά δηλαδή του Μανχάταν. Ο Όμιλος απασχολεί σήμερα πάνω από 1450 δημοσιογράφους, διαθέτει 6 γραφεία στην περιοχή της Νέας Υόρκης, 14 σε άλλες πόλεις των ΗΠΑ και 29 σε διάφορες χώρες του κόσμου. Η εφημερίδα έχει κερδίσει μέχρι σήμερα 122 βραβεία Πούλιτζερ-τα περισσότερα από οποιαδήποτε άλλη-και από τον Σεπτέμβριο του 2016 είναι η πρώτη εφημερίδα σε κυκλοφορία στις ΗΠΑ με 3.500.000 συνδρομητές της γραπτής και της ηλεκτρονικής της έκδοσης. Ο 37χρονος νέος εκδότης της φιλοδοξεί μέχρι το 2020 να διπλασιάσει τους συνδρομητές της ηλεκτρονικής έκδοσης της εφημερίδας, σε μια μόνο από τις πολλές προκλήσεις που έχει μπροστά του. Μένει να φανεί κατά πόσο ένας Σούλτζμπεργερ είναι καλύτερος από έναν…Σούλτζμπεργκερ!!
