Τα νεύρα στο δρόμο…
ΝΕΑΤα νεύρα στο δρόμο…
ΝΕΑ… είναι κακός σύμβουλος και επηρεάζουν αρνητικά την οδική ασφάλεια. Μιλώντας πριν λίγες μέρες στην καθημερινή ραδιοφωνική αντρική εκπομπή του Alpha 989, Men &Speed ( 16:00 – 18:00) με τον Γιάννη Αντωνιάδη, οδηγό αγώνων με πολλές διακρίσεις στο παρελθόν και σήμερα καθηγητή στην Ακαδημία Οδηγών του Speed Park, στον Ασπρόπυργο, για την καθημερινότητα στους δρόμους, ακούσαμε με απλά λόγια αυτό που όλοι βιώνουμε:
«Όλοι έχουν νεύρα, τσιτωμένα, μιλούν στο κινητό, οδηγούν μηχανικά και είναι έτοιμοι για καυγά». Τα αίτια που οδηγούν σ’ αυτή την κατάσταση, γνωστά, δεν άπτονται αυτού του κειμένου. Μπαίνοντας στο αυτοκίνητο για να οδηγήσουμε ή να συνοδηγήσουμε ας κάνουμε πριν μια νοητική στάση. Μια παύση στην αέναη ανάλυση και θεωρητική επίλυση των προβλημάτων και αντ΄ αυτών συγκέντρωση στο στόχο: «Πρέπει να μετακινηθώ ασφαλώς μέχρι εκεί…».
WHAT CAR
Το αυτοκίνητο δεν προσφέρεται για οικογενειακούς καβγάδες και ως οδηγός το τελευταίο πράγμα που πρέπει να κάνετε είναι ν’ αποκρούετε τις στοχευμένες επιθέσεις του συνοδηγού αποσπώντας την προσοχή σας από την ασφαλή οδήγηση. Επιπλέον το αυτοκίνητο δεν είναι χώρος για να κάνουμε τα τηλεφωνήματά μας. Όλο και περισσότεροι αντιδρώντας στην πίεση της δουλειάς, ετεροχρονίζουν, για την ώρα της μετακίνησης τα λιγότερο επείγοντα τηλέφωνα. Ακόμη κι αν έχουμε εργοστασιακό σύστημα ανοικτής ακρόασης (Bluetooth) στο αυτοκίνητο (σ.σ: σημαντικό σύστημα ενεργητικής ασφάλειας, όσο και το ABS), δεν είναι ασφαλές να ανοίξουμε κουβέντα ενώ οδηγούμε. Δυο λέξεις και τα υπόλοιπα αφότου σταματήσουμε.
Αν ξεκινήσουμε καθυστερημένα, είναι σίγουρο πως δε μαζεύεται ο χαμένος χρόνος, στο δρόμο, με σπασμωδικά γκαζόφρενα. Το μόνο που επιτυγχάνουμε είναι να πάμε ακόμη πιο αργά, να εκνευριστούμε, να κινδυνεύσουμε και φυσικά να ξοδέψουμε περισσότερο καύσιμο. Το «πάω αργά, γιατί βιάζομαι» είναι πολύ κοντά στο «μετακινούμαι ασφαλώς».
Τέλος δεν έχει καμιά λογική να ανοίξεις πόλεμο, για μια θέση παρκαρίσματος. Σίγουρα άνθρωποι είμαστε και κάπου πρέπει να ξεσπάσει τόση πίεση που δεχόμαστε καθημερινά, αλλά ελάτε να δούμε μια εικόνα αποστασιοποιημένα, από απέναντι: Τον εαυτό μας να τσακώνεται για μια θέση πάρκινγκ. Σχολιάστε το…