Supernova
ΝΕΑ
Supernova
ΝΕΑΗ είδηση έσκασε μέσα στο κεφάλι μου σχεδόν τόσο έντονα και εντυπωσιακά όσο ένας υπερκαινοφανής. Στο μικρό σύμπαν του εγκεφάλου μου, οι συνάψεις πήραν φωτιά, το ακουστικό νεύρο δέχθηκε δονήσεις εκ των έσω και τα μάτια μου φωτίστηκαν από το έντονο φως της έκρηξης. Το CAR επιστρέφει στην Ελλάδα ως ένθετο στο Πρώτο Θέμα.
NTINOΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
WHAT CAR
12.10.17 / 23 και μία…
Για όσους δεν είναι σχετικοί περί τα αυτοκινητικά, αυτή είναι μια είδηση που τους αφορά περίπου όσο η αναπαραγωγή της αμοιβάδας. Αλλά οι επαΐοντες μπορούν να νιώσουν πόσο σημαντική είδηση είναι αυτή για τον χώρο του αυτοκινήτου και του Τύπου γενικότερα. Το CAR. Μόνο ο καλύτερος τίτλος στον κόσμο της αυτοκίνησης. Το Πρώτο Θέμα. Μόνο η εφημερίδα με τη μεγαλύτερη κυκλοφορία και αναγνωσιμότητα στην Ελλάδα. Ο συνδυασμός, μια σχεδόν ονειρική σύζευξη, μια ευθυγράμμιση που, όπως όλες οι ευθυγραμμίσεις συμβαίνουν σπάνια και γι αυτό είναι τόσο σημαντικές.
Ο εμπνευστής (ποιος δημιουργικός οίστρος τον κατέλαβε άραγε;) αυτής της συμπόρευσης, είναι ο Τάκης Τρακουσέλης. Ο άνθρωπος που το πίστεψε πρώτος και που έπεισε το Πρώτο Θέμα να κάνει τη μεγαλύτερη επένδυση που έχει γίνει στον ελληνικό αυτοκινητικό τύπο τα τελευταία 10 χρόνια και βάλε. Ο άνθρωπος που περιέβαλε τον γράφοντα με μία σχεδόν αφοπλιστική (και σίγουρα σοκαριστική για τα ειωθότα…) εμπιστοσύνη. Είπα το μεγάλο ναι, διότι το όχι δεν θα ήταν μεγάλο. Θα ήταν απλώς δειλό και ηλίθιο.
Αυτό το περιοδικό που βρίσκεται στα σπάργανα δεν είναι απλώς ένα στοίχημα για όσους δουλεύουν και έχουν επενδύσει σε αυτό. Είναι μια τεράστια ευκαιρία για μια καθημαγμένη αγορά. Μια αγορά που έχει πληγεί στα χρόνια της κρίσης όσο ελάχιστες άλλες, αλλά τα τελευταία χρόνια παρουσιάζει έναν κάποιο παλμό. Το CAR θα είναι ο απινιδωτής. Περισσότερος κόσμος (και γιατί να είμαι μετριόφρων; δεκάδες χιλιάδες κόσμου) θα αγοράζουν αυτό το κορυφαίο Περιοδικό μαζί με το Πρώτο Θέμα, κάθε πρώτη Κυριακή του μήνα. Εκατοντάδες χιλιάδες θα το διαβάζουν.
Αλλά αυτό το βάρος δεν θα μας πτοήσει. Θα λειτουργήσει σαν downforce που θα μας κρατάει κολλημένους στην άσφαλτο στις πατημένες στροφές. Διότι δεν θα κρυφτούμε πίσω από τους τίτλους. Θα τους χρησιμοποιήσουμε ως εφαλτήριο για να δημιουργήσουμε το καλύτερο περιοδικό αυτοκινήτου. “Μη γίνεσαι υπερφίαλος” θα σκεφτούν κάποιοι (ή θα το πουν ή θα το γράψουν). Δεν είναι καθόλου αυτή η πρόθεσή μου. Άλλωστε από το “εργοστάσιο” έχω έναν κόφτη στην αλαζονεία. Αλλά όταν πας να βγάλεις ένα τόσο μεγάλο πράγμα, ένα τόσο ποιοτικό έντυπο, αν δεν θέλεις -πραγματικά όμως- να είσαι ο καλύτερος, θα περάσεις με μαθηματική ακρίβεια κάτω από τον πήχη. Εκτός κι αν έχεις θέσει χαμηλά τον πήχη. Αλλά αν τον έχεις θέσει χαμηλά, τότε δεν κάνεις για τη συγκεκριμένη δουλειά.
Θα φανεί στο αποτέλεσμα θα μου πείτε. Εγώ έχω βάσιμες υποψίες ότι έχει αρχίσει να φαίνεται ήδη. Διότι κατ’ αρχάς ο άνθρωπος που το ξεκίνησε, το πιστεύει όσο δεν πάει. Και έπειτα είναι και η ομάδα. Α, η ομάδα! Επαγγελματίες με όλη τη σημασία της λέξης. Και άλλο τόσο καλοί γραφιάδες και άλλο τόσο χαβαλέδες και άλλο τόσο γνώστες του αντικειμένου. Οι Κωστάδες (Μποϊδάνης, Χαριάτης) και οι Γιάννηδες (Χαρπίδης, Τσιρογιάννης) και βέβαια ο Art μας ο Γιώργος Παπαγιώτου. Τους ήξερα φυσικά. Τόσα χρόνια στο κουρμπέτι όλοι μας. Αλλά δεν είχαμε συνεργαστεί νωρίτερα και τώρα, μόλις τρεις μέρες αφότου ξεκινήσαμε να δουλεύουμε μαζί, κλαίω για τα χαμένα χρόνια… Καταπληκτικοί όλοι τους. Άνθρωποι που μπορείς να βασιστείς επάνω τους, άνθρωποι που όση περισσότερη πρωτοβουλία τους αφήνεις, τόσο πιο δημιουργικοί γίνονται.
Από σήμερα λοιπόν και μέχρι να εκδοθεί το CAR, την Κυριακή 5 Νοεμβρίου θέλω να σας βάλω λίγο στο κλίμα του πως στήνεται ένα περιοδικό. Πόσο δύσκολο, πολύπλοκο, χρονοβόρο και ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ είναι.
Θα μου πείτε γιατί από σήμερα. Πολύ απλά διότι το σκέφτηκα εχθές…Και κυρίως επειδή χθες μπήκαμε και επισήμως στην οικογένεια του CAR, υπό την έννοια ότι μπορούμε πλέον να διαλέγουμε και να κατεβάζουμε θέματα. Μη νομίζετε όμως ότι η μετάφραση θα είναι κυρίαρχη. Κάθε άλλο. Έχουμε ήδη αρχίσει παραγωγές με τον Χρήστο Καραγιωργάκη να μας σηκώνει αξημέρωτα για να πιάσει το “καλό” πρωινό φως. Οι πρώτες φωτογραφίες που μας στέλνει είναι εκπληκτικές. Το ίδιο εντυπωσιακή είναι όμως και η οργάνωση. Οι θέσεις εργασίας ετοιμάστηκαν σε χρόνο td, οι άνθρωποι της εφημερίδας μας βοήθησαν και μας βοηθούν με κάθε τρόπο.
Σήμερα που ξεκινώ να γράφω αυτή την ιδιότυπη αντίστροφη μέτρηση έχουμε ήδη στείλει για διόρθωση τα πρώτα επτά “κομμάτια”. Αλλά στο γραφείο θα είμαστε μόνο εγώ και ο Τσιρογιάννης. Οι υπόλοιποι για φωτογράφιση του πρώτου μας συγκριτικού. Για ευνόητους λόγους δε αποκαλύπτω ακόμα ποιο θα είναι αυτό. Θα ακολουθήσει άλλωστε και η παραγωγή τουλάχιστον δύο ακόμα. Κλείνω διότι έχω να διορθώσω κείμενα και να γράψω κι εγώ. Που ακούστηκε ο επικεφαλής της σύνταξης να μένει πίσω σε dead lines. Θα με σκοτώσει ο…επικεφαλής της σύνταξης. Τα λέμε αύριο!
